- 15 Haziran 2016
- 115
- 16
- 98
- Konu Sahibi Karakalem0772
- #1
Değerli arkadaşlar öncelikle konunun 4 yıl suren bir ilişkinin bitimi olarak özetleyebiliriz. Herşeyin farkındayım hayatta çok daha büyük acıların olduğu bunların zamanla geçeceği de. Ama su an içinde bulunduğum durumda kendime yardim edememek psikolojimi altüst ediyor. Bu yüzden tavsiyelerinize deneyimlerinize ihtiyacım var..
İlişkiden kısaca bahsedecek olursak yaklasik 4 ay önce kendi isteğimle ben ayrildim. Adam ilgisiz alakasız soz verip sözünde durmaz parasina bendrn daha kiymet veren toplum icinde nasil davranmasi oturmasi kalkmasini bilmeyen beni rencide eden onure etmeyen bir adamdi ve son dönemlerde beni atlatmak halindeydi sürekli. Velhasil kelam bunlar benim ozverime sevgime sadakatima yakisan hal ve davranışlar değildi. İlişkiye ağlayarak baslamistim. 4 yıl boyunca da genelde agladim..yazacak o kadar şey var ki bu kadar uzun bir yaziyi okumamaniz endisesindeyim ama yine de yazacagim. Herneyse ayrildik ama adam bu ilişkiyi düzeltmek adina hic bir hamle yapmadi. Öncesinden de sorunlarimiz vardı. Ailesinin beni istemediğini söyledi.ben hayatima giren ilk insan ,bana ilk o dokundu ,sarildi, kokladi, evleneceğim adam olsun dedim öyle hayal ettim yillarca.. Ki zamanla sevdim baglandimda karakter olarak çok farkliyiz ama sevdim.. Kaç Kere karsima alip konuştum.
-Benimle bir yuva kurmak istiyor musun?
-Durumlari biliyorsun, ailem..
-Aileni bahane etme bi erkek isyerse cabalar senin aklinda soru isaretleei var degil mi diye sorarim ve gozler kirpilir..
Ayni ortamdayiz farklı kizlarla dedikoduları da kulagima geldikçe günlerce gecelerce gözümün yaşi dinmedi. Ve hep aradim onu rahtsiz ettim hata ettim biliyorum. Neyse 2.5 ay sonra öğreniyorum ki bir baskasina onu tanimak istediğini söylemiş. Ve o kiza seni seviyorum demiş. Gurumumu bile ayaklar altina aldim. Ben ayrilmistim halbu ki ama bu ayrilik suresince adice davranak beni cildirtti. Hic 4 yila saygisi yokmuş. Hatta küfürler etti hakaretler etti. Ben yalniz yasiyorum onunda vermiş olduğu bir boşlukla adamin beni ezmesine daha çok firsat verdim. Bu hakaretleri etmesine bir başka kizi bana anlatacak kadar adilesmesine.. 4 yılda o kadar çok şey yaptim ki onun için. İlk erkek arkadasimdi. O hayatında simdi gülüp egleniyor. Bende 4 aydir cehennemdeyim sanki. Aslinda 4 yillik bir cehennemdeydim. Mutaasip bir ortamda yetistim ama 4 yıl önce hayatima giren o insan yapmam dediğim bir çok şeyi yaptirtti. Çok beter şeyler yasamadim. Ama benim ruhumda acisi olan çok şey yasatti bana BUYUK VEBALE GİRDİ.
simdi ben kendimden nefret etmeye basladim benimde hatalarim oldu ona karsi ama bunların hic biri 4, yıl boyunca verdiğim o ozveriye değecek şeyler değildi. Neden.sadece ben üzülüyorum o gülüp egleniyor neden sadece ben cekiyorum bu aciyi. Artik mahvoldum bir an bile cikmiyor aklimdan. Kendime değer vermek istiyorum. Kendimden kisiligimden nefret.etmeye basladim gururlu olamiyorum diye.. Baskasi bunu nasil basariyor?... Yorumlarinizi bekliyor olacagim.. Şimdiden teşekkürler..
İlişkiden kısaca bahsedecek olursak yaklasik 4 ay önce kendi isteğimle ben ayrildim. Adam ilgisiz alakasız soz verip sözünde durmaz parasina bendrn daha kiymet veren toplum icinde nasil davranmasi oturmasi kalkmasini bilmeyen beni rencide eden onure etmeyen bir adamdi ve son dönemlerde beni atlatmak halindeydi sürekli. Velhasil kelam bunlar benim ozverime sevgime sadakatima yakisan hal ve davranışlar değildi. İlişkiye ağlayarak baslamistim. 4 yıl boyunca da genelde agladim..yazacak o kadar şey var ki bu kadar uzun bir yaziyi okumamaniz endisesindeyim ama yine de yazacagim. Herneyse ayrildik ama adam bu ilişkiyi düzeltmek adina hic bir hamle yapmadi. Öncesinden de sorunlarimiz vardı. Ailesinin beni istemediğini söyledi.ben hayatima giren ilk insan ,bana ilk o dokundu ,sarildi, kokladi, evleneceğim adam olsun dedim öyle hayal ettim yillarca.. Ki zamanla sevdim baglandimda karakter olarak çok farkliyiz ama sevdim.. Kaç Kere karsima alip konuştum.
-Benimle bir yuva kurmak istiyor musun?
-Durumlari biliyorsun, ailem..
-Aileni bahane etme bi erkek isyerse cabalar senin aklinda soru isaretleei var degil mi diye sorarim ve gozler kirpilir..
Ayni ortamdayiz farklı kizlarla dedikoduları da kulagima geldikçe günlerce gecelerce gözümün yaşi dinmedi. Ve hep aradim onu rahtsiz ettim hata ettim biliyorum. Neyse 2.5 ay sonra öğreniyorum ki bir baskasina onu tanimak istediğini söylemiş. Ve o kiza seni seviyorum demiş. Gurumumu bile ayaklar altina aldim. Ben ayrilmistim halbu ki ama bu ayrilik suresince adice davranak beni cildirtti. Hic 4 yila saygisi yokmuş. Hatta küfürler etti hakaretler etti. Ben yalniz yasiyorum onunda vermiş olduğu bir boşlukla adamin beni ezmesine daha çok firsat verdim. Bu hakaretleri etmesine bir başka kizi bana anlatacak kadar adilesmesine.. 4 yılda o kadar çok şey yaptim ki onun için. İlk erkek arkadasimdi. O hayatında simdi gülüp egleniyor. Bende 4 aydir cehennemdeyim sanki. Aslinda 4 yillik bir cehennemdeydim. Mutaasip bir ortamda yetistim ama 4 yıl önce hayatima giren o insan yapmam dediğim bir çok şeyi yaptirtti. Çok beter şeyler yasamadim. Ama benim ruhumda acisi olan çok şey yasatti bana BUYUK VEBALE GİRDİ.
simdi ben kendimden nefret etmeye basladim benimde hatalarim oldu ona karsi ama bunların hic biri 4, yıl boyunca verdiğim o ozveriye değecek şeyler değildi. Neden.sadece ben üzülüyorum o gülüp egleniyor neden sadece ben cekiyorum bu aciyi. Artik mahvoldum bir an bile cikmiyor aklimdan. Kendime değer vermek istiyorum. Kendimden kisiligimden nefret.etmeye basladim gururlu olamiyorum diye.. Baskasi bunu nasil basariyor?... Yorumlarinizi bekliyor olacagim.. Şimdiden teşekkürler..
