• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kendine Güven Problemi

cartoongirl

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
3 Ekim 2009
61
0
86
Antalya
Çocukluğumdan beri bir türlü kendime güvenemiyorum. Sürekli hareketlerimi kısıtlıyor, başkalarının yanında rahat olamıyorum. Acaba beni ayıplarlar mı, yaptıklarımı saçma mı buluyorlar? diyerek tedirgin oluyorum. İş hayatıma da yansıyor bu. Kendime güvensizliğimi karşıya belli edince, bana sorumluluk vermek istemiyorlar ve ben yükselemiyorum. Şu an işsizim, görüşmeye gidince sanırım güvensizliğimi anlayıp beni çalıştırmak istemiyorlar. Bunun dışında toplulukta konuşamıyorum, sessiz kalıyorum. Arkadaşlarımın benimle görüşmeyi pek istemediklerini onlara sıkıcı geldiğimi düşünüyorum. Hep keşke arkadaşım x gibi olsaydım diye başkalarına özeniyorum. Ne yapabilirim? Çok mutsuz oluyorum böyle.
 
Güven çok önemlidir.Örneğin bir ortama girdğimizde öyle birileri takılırki gözümüze kendine güvenen konuşan gıptayla bakarız.

Kendine güvenememek bu neden olabilir bunun nedenlerini bi kavra neden böyle düşünüyorsun yada neden böyle davranaman gerektiğni düşünüyorsun? Herneolursa olsun kendine güvenmelisin canım çnkü sen kendiine güvenmezsen kimse sana güvenmez klişe ama çok doğru bi söz.
Kendine güven kim ne senden daha üstünki öncelikler dik dur bi fikrin olduğu zaman doğruda olsa yanlışta olsa paylaş hiç çekinme . Bir iş görüşmesine mi gidiyosun mesela giyin güzelce tertemiz gidiceğin yerin yani çalışıcağın şeyle ilgili bikaç bişyeler oku bilgi sahibi ol sonrada ileri bakarak git kendine güven sen kendine güvenilir bi görüntü verirsen iş veren sana sorumluluk vermekten çekinmez Kendine güven ne olursa olsun.
Umarım birazda olsa sana yardımcı olur yazdıklarım ...
 
Çocukluğumdan beri bir türlü kendime güvenemiyorum. Sürekli hareketlerimi kısıtlıyor, başkalarının yanında rahat olamıyorum. Acaba beni ayıplarlar mı, yaptıklarımı saçma mı buluyorlar? diyerek tedirgin oluyorum..

cnm bana göre önce boşvereceksin onun bunun ne deyip ne düşündüğünü, kimine göre mantıklı gelen kimine göre saçma gelebilir.o yüzden sen nasıl rahat oluyorsan o şekilde hareket et, kendini hiç kasma.

İş hayatıma da yansıyor bu. Kendime güvensizliğimi karşıya belli edince, bana sorumluluk vermek istemiyorlar ve ben yükselemiyorum. Şu an işsizim, görüşmeye gidince sanırım güvensizliğimi anlayıp beni çalıştırmak istemiyorlar.

bu konuda da inna ya katılılıyorum. işi alacağın yer hakkında bilgisiz olmak insanı ister istemez belirsizliğe ve sonra da güvensizliğe sürüklüyor. iş görüşmeleriyle ilgili birçok makale var nette. ne tip sorular gelebilir, neler yapılabilir hepsi yazıyor. en azından belli başlı sorular vardır "bizi tercih etmedeki sebebiniz nedir?" yada "sizi diğerlerinden ayıran özellikleriniz neler ki biz sizi işe alalım" vs. bunların cevaplarını önceden hazırlarsan kilitlenmezsin.

böyle durumlar yavaş yavaş aşılıyor, o yüzden çok da kendini kasma niye böyle oluyo
diye. yerimseniben
 
birde su varki, söyle düsünmelisin en basta... hepimiz birer insaniz, karsimdaki benim gibi
bir insan.. oda dünyaya geldiginde hic bisey bilmiyordu bende... kimse kimseden daha önemli
degildir... kendini önemsemen gerekir.. bende bir insanim, degerliyim, benimde yapabildigim sunlar
sunlar var, ama baskalarinda yok diye düsünürsen hep, biraz olsun anlarsin aslinda herkesi
gözünde büyütüp kendini kücültürken, güvensiz kaldigini...yerimseniben
 
birde su varki, söyle düsünmelisin en basta... hepimiz birer insaniz, karsimdaki benim gibi
bir insan.. oda dünyaya geldiginde hic bisey bilmiyordu bende... kimse kimseden daha önemli
degildir... kendini önemsemen gerekir.. bende bir insanim, degerliyim, benimde yapabildigim sunlar
sunlar var, ama baskalarinda yok diye düsünürsen hep, biraz olsun anlarsin aslinda herkesi
gözünde büyütüp kendini kücültürken, güvensiz kaldigini...yerimseniben

alkisalkisalkis
 
bende aynı senin gibiyim canım.kesin emin olup bildiğim şeyleri bile söylemekten çekinirim çoğu zaman.bende kendime çok güvenen biri olmayı isterdim.kalabalık ortamlarda hep çekingenimdir.bu huyumu hiç sevmiyorum ama bu huyumda annemin rolü çok büyük.küçüklüğümden beri biryere gitmeden önce tembihler başlardı.bişey isteme,büyükler konuşurken konuşma.....daha nelerr nelerr..o yüzden küçükken nasılsam öyle devam edip gitti..
 
bunlar derin mevzular bir kaç kelime okuyarak olucak işler değil...güvensizlik neye bağlı onları bulmak lazım..aslında tam bir terapi süreci gerekli...bunun yanında giyimin insan üzerindeki müthiş etkiside var...güzel giyinmek önemli...yazıyorum ama siz gelin bide bana sorun donanım var iletişim var evde olduğum için paspal giyiniyorum.bebişimde var.bazen kapı çalınıyor kapıyı açıyom karşımdaki evin hanımıyla görüşebilirmiyim diyor...hah hah haaa evin hanımı benim yahuu...
 
benimde öz güven problemim var bende güvenemiyorum senin gibi kendime.kalabalık bir ortamda hemen sıkılıyorum konuşamıyorum herkes bana bakıyor gibi sanki çok ta belli ediyorum çekindiiğimi.Bildiğim bir şey doğru da olsa ya yalışsa diye söyleyemiyorum ne okulda nede staj yaptığım yerde kendime güvenim yok sanki insanlar yaptığım en küçük bir hatayı ayıplayacaklar gibi geliyor bu yüzden hiç bir konuda atılgan olamıyorum sönük kalıyorum
 
ARKADASLAR benimde kendime fazla güvenim yok o yüzden okuyamadımda suandada sürücü belgesi için sınava girecem çok iyi çalısmama rağmen kendime güvenim yok direksiyon sınavından geçemem diye korkuyorum lütfen bana bi akıl verin ne yapmamı onerirsiniz
 
aynen benimde... ortaokulda başladı bu kendine güvensizlik çekingenlik çocukken daha neşeli daha yırtıktım hatırlıyorum.. toplumdan kendimi soyutladım şuanda çalışmıyorum çalıştığım yerlerde çok ezildim okul yıllarımda çok sönük kaldım birçok olay, başarısızlıklar benim bilinçaltımı etkiledi daha da güven eksikliği yarattı. evimi bir duvar gibi ördüm üzerime iyice kapattım kendimi tek arkadaşım internet şimdi psikoloğa gitmeyi düşünüyorum....ama 1 yıldır... benneyaptımki hala gidicem...:1rolleyes:
 
Back