Bende yaşıyorum. Normalde böyle bir insan değildim ama başımdan geçen bir olaydan sonra aynı sizin gibi oldum gün içinde şen şakrak olmaya gayret edip akşamları özellikle gece olunca kendi kabuğuma çekilip kimseyle konuşmak istemiyorum. Bu bir süreç tabikide sizde kendinizi bir süzgeçten geçirin eğer kafanıza taktığınız sizi etkileyen bir olay varsa onu düşünün ve ona çözüm bulun. Belkide nedeni budur sebepsiz bir şekilde oluyorsada o saatlerde size iyi gelen sizi iyi hissettiren şeylerle ilgilenin komedi türünde bir film izleyebilirsiniz yani size ne iyi gelicekse onu yapmaya gayret edin.
Ben hep böyle kalır diye korkuyorum sonra, gece kafam ağrıyor, ben çok stresli bir insanım, ondan olabilir belki, huzursuz oluyorum filan, ama sizde de oluyormuş demeki, evde yapacak bir şey bulamıyorum boşluktan da olabilir, çoğunlukla akşam zyn, her şey anlamsız geliyor filan, hayat enerjimi düşürüyor, bide psikolojikmen nefes darlığı da arada çekiyorum
Depersonalizasyon ve derealizasyon da deniliyor
Bende çok stresli bir insandım bir şey olmasa bile olmuş gibi kötüyü düşünürdüm hep yani kendimi umutlandırmak hiç istemezdim hep kötüye hazırlardım sanki mutlu olmaya benimde hakkım yokmuş gibi bu düşüncelerle baya yetersiz hissederdim kendimi. Bunu hayatımda değer verdiğim bir insanla atlatırdım oda beni aldattı :) sonra dahada dibe battım ama şimdi düzelme evresindeyim çok fazla kişisel gelişim videoları izledim cok fazla dinime yöneldim beni en çok iyileştiren namazlarım dinim oldu bunu kesinlikle öneriyorum derdinizi kimseye anlatamazsınız ama dua ederek derdinizi Allah'a anlatabilirsiniz ben 20 dk boyunca Allah ile konuştuğumu bilirim. Birde artık şunu hayatıma uyguluyorum her şeyi düşünmeyi bırak artık anı yaşa bu zamanların cidden birdaha gelmicek bu yaşlarını özleyeceksin neden mutsuz olasın ki ?
Depersonalizasyon ve derealizasyon da deniliyor
O kadar haklısıniz ki, sürekli ölüm aklımda, sona herşey tuhaf geliyor filan,ben çok şükür namazımı kılıp dualarımı ediyorum hep Rabbim'e şükürler olsun, benimde çevrem yok konuştuğum kimse yok, belki yalnızlıktam öyle oldu diye düşündüm, ama kendimizi yıpratmaktan baska hiç bir şey yapmıyoruz, başımın arka taraflari yanıyor gibi hissediyorum, ama bir buçuk yıl önce emar çektirdim çok şükür temiz çıktı, onu da strese bağlıyorum ben ama,sizde çok zor dönemlerden geçmiş siniz Rabbim yardımcıniz olsun inşallah, iyi olacaz inşallah
Evet , çok tuhaf hisler gerçekten, her şeyi sorgulama hisleri filan, korkuyorum sonda, ama sizin de dediğiniz gibi geçecektir elbet sabrediyorum, çok sağolun, iyi geldi yazdığınız
Hım anladım, evet bazen korkuyorum işte hep böyle her şey anlamsız mi gelecek diyorum,ölüm akla gelince her şey Anlamsız filan geliyor, çok tuhaf oluyor insan gerçekten, sizde de varmış, geçtimi peki , ama geçer diye ümit ediyorum
Artık geçecek mi geçmeyecek mi kısmına girmeyecek kadar umursamıyorum onu.umursamadığımdan beri de benden uzakta arada gelip hal hatır soruyor ama pek yüz vermiyorum kısaca bununla da yaşamayı öğrenmiş oldum ve iyiyim
Korkma , sorgulama bitecek en muhtemel şekli de güvensizlikle sonuçlanacak .. bende öyle olmuştu . Her insana bakarken ardındaki yüzleri düşünür olmuştuö tiksinmiştim insanlardan . Sonra kabulleniş evresi başladı ve kendimi bulma evresine geçti .. Asım Asım gidiyor genelde önce hayat ve amaç sonra insanlar en son kendini sorguluyor insanEvet , çok tuhaf hisler gerçekten, her şeyi sorgulama hisleri filan, korkuyorum sonda, ama sizin de dediğiniz gibi geçecektir elbet sabrediyorum, çok sağolun, iyi geldi yazdığınız
Hım öyle yapmak gerek gerçekten, ztn neyin üstüne çok düşersek o çoğalıyor, bende de eskiden geldiğinde unutuyordum zamanla, bu ay baya oldu, o yüzden korktum , bide ben geçen ay psikolojik nefes darlığı yaşadın halla da yaşıyorum, panik atak gibi, o korku da beni çok etkiledi, ondan da olabilir, unutuyor insan zamanla ama dediğiniz gibi, dua ve sabır
Spor ve hobileri de unutmayalım zihnimi susturamadığımda bedenimi harekete geçirmek bana hep iyi geldi
Korkma , sorgulama bitecek en muhtemel şekli de güvensizlikle sonuçlanacak .. bende öyle olmuştu . Her insana bakarken ardındaki yüzleri düşünür olmuştuö tiksinmiştim insanlardan . Sonra kabulleniş evresi başladı ve kendimi bulma evresine geçti .. Asım Asım gidiyor genelde önce hayat ve amaç sonra insanlar en son kendini sorguluyor insan
Bunun bir dönem olduğunu bilinçli olarak kabul edersen daha kolay aşarsın
Evet çok haklısıniz , ztn bende artık bir insana bir şeyimi diyemiyorum, dediğim de de pişman oluyorum, güvenemiyorum, dediğiniz gibi insan sorguluyor hayatı, herşeyi , geçecek bilincindeyim ztn , inanıyorum, çok teşekkür ederim, iyi geldi konuşmak, çok dert ediyordum bu konuyu çünküKorkma , sorgulama bitecek en muhtemel şekli de güvensizlikle sonuçlanacak .. bende öyle olmuştu . Her insana bakarken ardındaki yüzleri düşünür olmuştuö tiksinmiştim insanlardan . Sonra kabulleniş evresi başladı ve kendimi bulma evresine geçti .. Asım Asım gidiyor genelde önce hayat ve amaç sonra insanlar en son kendini sorguluyor insan
Bunun bir dönem olduğunu bilinçli olarak kabul edersen daha kolay aşarsın
Evet, bende fazla dışarı çıkmıyorum, evde de yapacak pek bir şey olmadığından, sürekli uğraşılacak bir şey bulmamız gerek, başka türlü hep huzursuz edecek düşünceler gelir insana
merhaba size de yer gök her sey yabancı geliyor mu gercek değil gibi gece ve gündüz de cok yabancı yapay gibi bir de konuşmak garip geliyor mu kelimeler harfler lal olacagım diye cok korkuyorum
Bende oldu zamanında en ağır yabancılaşma durumunu yaşadım yardımcı olmaya çalışırım neler yaşıyorsunuz anlatın
yer gök her sey aşırı yabancı gün ışığı gece karanlığı bile beni cok rahatsısz ediyor konusmak her sey garip geliyor
Aynıları oldu zamanla geçiyor yalnız kalmamaya sosyalleşmeye çalışın
