- 13 Haziran 2011
- 12.656
- 7.692
- 448
- Konu Sahibi redvelvetcupcake
-
- #141
barız kıskanıyor...ama sorun şu ki sız bu lafları nasıl yutuyorsunuz...yanı senın gıbıler....zengın zuppesı vs laflarından sonra ınsan nerdeyse sac başa gırer herhalde
Uzun süredir bu konuyu açmayı düşünüyorum aslında ancak yeni fırsat buldum. Farklı bakış açıları görüp, bahsedeceğim arkadaşımın neler hissettiğini anlayabilmeyi umuyorum. Karşımdakini anlarsam, neler yapabileceğimi daha iyi planlarım. Hem benim hatalarım varsa da görmek ve düzeltmek isterim.
Konuya geçecek olursam; 25 yaşında evli ve bir kız çocuğu annesiyim. Bir üniversitede araştırma görevlisiyim, doktoramın tez aşamasındayım. Bu seneye kadar çok sevdiğim bir oda arkadaşım vardı. Bu sene doktorasını bitirdi doktora sonrası araştırması için yurtdışına gitti. Yerine yeni bir araştırma görevlisi arkadaş başladı. İlk günlerde soğuktu, zamanla bana alıştı ama sanırım beni kabullenemedi. Kendisinden farklı mı görüyor bilmiyorum ancak öyle olduğunu düşünüyorum çünkü her fırsatta seçimlerim ve hobilerim ile dalga geçiyor. Bunu da çok net bir şekilde yapıyor, ima yolu ile değil.
Birkaç örnek vermem gerekirse...
Bir arkadaşım, ben ve oda arkadaşım kahve içiyoruz bahçede, diğer arkadaş yurtdışına tatile gidecekti dedi ki redvelvetcupcake sen gitmiştin oraya nasıldı? Ben de anlattım biraz, hem orada benim çok sevdiğim bir sergi ve müze vardı ondan bahsettim. Ne tür bir sergi? dedi, ben de bahsettim biraz. Sonra sevdiğim bir ressamla ilgili bir bilgi geldi aklıma ve onu da ekledim. Oda arkadaşım da hemen atıldı 'İşte redvelvetcupcake de başladı hemen entel dantel konuşmaya, ben onun dediklerini hiç anlamıyorum, resimden müzikten falan hiç anlamam, anlayanı da sevmem' diyerek güldü. Bu kişi daha önce benim kitap okumayı sevmem konusu hakkında 'Ben en son ortaokulda falan kitap okumuştum, hiç işim olmaz romanla' demişti.
Başka bir gün kızımın yanıma gelmesi gerekti ama mesai saatlerinin dışında, diğer çalışma arkadaşlarım da kızımı çok sever yine ilgileniyorlardı kızımla. Ben yanlarından ayrılırken kızımın kucağında olduğu arkadaşıma dedim ki 'Canım bu ara müzik yapmaya hevesli, müzik falan derse eline kalem verirsin masaya ritm yapar'. Oda arkadaşım hemen atıldı yine 'Ne gerek var, ben senin gibi anneleri anlamıyorum, aç tabletten youtube' dan izlesin videosunu neden çocuk kalemle oynasın'. Bu arada ben kızımın televizyon izlemesine, tablet-telefon ile oynamasına izin vermiyorum, daha önce konusu geçmişti sanırım ona laf çarpıttı.
Yine bir gün kahve almaya gidecektim, sen de ister misin diye sordum oda arkadaşıma. Evet dedi. 'Nasıl olsun kahven, aroma falan koydurayım mı?' dedim. 'Ben öyle şeyler bilmem, onları senin gibi zengin züppeleri bilir, normal sütlü kahve olsun işte' dedi. Ben zengin züppesi lafından sonra dondum kaldım zaten. O zamana kadar kendisi hakkında kötü düşünmemiştim ama artık şok oldum. Aynı gün yoğunluktan öğle yemeğine çıkamadım, diğer arkadaşlarla yemek söyledik, gelmesini bekliyoruz. Yemeklerden bahsediyorduk, bana döndü dedi ki 'Senin gibiler anca boğazda balık falan yer'.
Herkes şaşırdı, daha sonra diğer arkadaşlar bana neden böyle dedi diye sordular ama cevabım yok çünkü gerçekten bilmiyorum. Aramızda hiçbir şey geçmedi olumsuz olarak, sadece beni olduğum gibi kabullenemedi bir türlü. Her şeyimle dalga geçiyor ama aklınıza gelebilecek her şeyle. Eşimle tiyatro gittik birkaç gün önce, onu bile dalga konusu yaptı. Kızıma alışveriş yapmıştım, onun poşetlerini gördü, onunla da dalga geçti yani tam olarak anlatabiliyor muyum bilmiyorum nasıl davrandığını ama genel olarak düşüncesi bu: Redvelvetcupcake' in yaptığı, dediği her şeyi küçümseyeyim, dalga geçeyim'.
Ben bu kişi ile uzun bir süre daha sürekli bir arada olmak zorundayım. Dediklerini kişisel algılamamaya çalışıyorum ama yalnızca neden böyle düşündüğünü, davrandığını anlamaya çalışıyorum. Ben lisanstan beri aynı üniversitedeyim ve hep bu şekildeydim yani yaptıklarımda, davranışlarımda bir değişiklik yok. Bu kişiye karşı nasıl davranacağımı bilmiyorum ama hayatımdan ruh emici insanları çıkarmaya çalıştıkça yenisi geliyor ve beni yoruyor. Bu sebeple bu kişiyi anlamak istiyorum.
Zengin züppesi lafında hiç cvp vermedin mi redvelvet?Ne dedin?Patavatsızlıktan demiş onu da..Lafın nereye gittiğini bilmeden.
bence bu kadar cirkinlige ragmen hala yuzune bakip biseyler istedigini soruyor ve ayni ortamda olup muhabbete dahil ediyorsaniz bu biraz da sizin hataniz. dogru veya yanlis kimsenin boyle seviyesizce yorumlarina izin vermemelisiniz , haddini coktan asmis , sabriniza hayret ettim
barız kıskanıyor...ama sorun şu ki sız bu lafları nasıl yutuyorsunuz...yanı senın gıbıler....zengın zuppesı vs laflarından sonra ınsan nerdeyse sac başa gırer herhalde
Ne yazık ki millet olarak huyumuz bu. Bizim gibi olmayanla hemen dalga geçmeye başlarız ki kendimizi ezik hissetmeyelim. Çözümü ne yazık ki yok. Sebebi ise tamamen kıskançlık. Kedi ve ciğer meselesi yani. Hiç kafaya takmayın bu kişinin dediklerini. Ne deseniz düzelmez, hatasını anlamaz. Hatta üste çıkıp sizi hava atmakla bile suçlayabilir. İyice sinirlerinizi bozmayın. Mecburi diyalogların dışında da pek konuşmayın bana kalırsa.
Arkadaşınızın kıskançlığı ortada lakin siz de çok masum gelmediniz bana. Yanıldıysam affedin ama bak ben de bu kadar entelim işte imajı vermeye çalışıyorsunuz etrafa gibi geldi bana. Biraz abartı da geldi yazdıklarınız. Akademisyen birinin en son orta okulda kitap okumuş olmasının namümkün olması gerekmez mi? Araştırmalarını nerden yapıyor?Uzun süredir bu konuyu açmayı düşünüyorum aslında ancak yeni fırsat buldum. Farklı bakış açıları görüp, bahsedeceğim arkadaşımın neler hissettiğini anlayabilmeyi umuyorum. Karşımdakini anlarsam, neler yapabileceğimi daha iyi planlarım. Hem benim hatalarım varsa da görmek ve düzeltmek isterim.
Konuya geçecek olursam; 25 yaşında evli ve bir kız çocuğu annesiyim. Bir üniversitede araştırma görevlisiyim, doktoramın tez aşamasındayım. Bu seneye kadar çok sevdiğim bir oda arkadaşım vardı. Bu sene doktorasını bitirdi doktora sonrası araştırması için yurtdışına gitti. Yerine yeni bir araştırma görevlisi arkadaş başladı. İlk günlerde soğuktu, zamanla bana alıştı ama sanırım beni kabullenemedi. Kendisinden farklı mı görüyor bilmiyorum ancak öyle olduğunu düşünüyorum çünkü her fırsatta seçimlerim ve hobilerim ile dalga geçiyor. Bunu da çok net bir şekilde yapıyor, ima yolu ile değil.
Birkaç örnek vermem gerekirse...
Bir arkadaşım, ben ve oda arkadaşım kahve içiyoruz bahçede, diğer arkadaş yurtdışına tatile gidecekti dedi ki redvelvetcupcake sen gitmiştin oraya nasıldı? Ben de anlattım biraz, hem orada benim çok sevdiğim bir sergi ve müze vardı ondan bahsettim. Ne tür bir sergi? dedi, ben de bahsettim biraz. Sonra sevdiğim bir ressamla ilgili bir bilgi geldi aklıma ve onu da ekledim. Oda arkadaşım da hemen atıldı 'İşte redvelvetcupcake de başladı hemen entel dantel konuşmaya, ben onun dediklerini hiç anlamıyorum, resimden müzikten falan hiç anlamam, anlayanı da sevmem' diyerek güldü. Bu kişi daha önce benim kitap okumayı sevmem konusu hakkında 'Ben en son ortaokulda falan kitap okumuştum, hiç işim olmaz romanla' demişti.
Başka bir gün kızımın yanıma gelmesi gerekti ama mesai saatlerinin dışında, diğer çalışma arkadaşlarım da kızımı çok sever yine ilgileniyorlardı kızımla. Ben yanlarından ayrılırken kızımın kucağında olduğu arkadaşıma dedim ki 'Canım bu ara müzik yapmaya hevesli, müzik falan derse eline kalem verirsin masaya ritm yapar'. Oda arkadaşım hemen atıldı yine 'Ne gerek var, ben senin gibi anneleri anlamıyorum, aç tabletten youtube' dan izlesin videosunu neden çocuk kalemle oynasın'. Bu arada ben kızımın televizyon izlemesine, tablet-telefon ile oynamasına izin vermiyorum, daha önce konusu geçmişti sanırım ona laf çarpıttı.
Yine bir gün kahve almaya gidecektim, sen de ister misin diye sordum oda arkadaşıma. Evet dedi. 'Nasıl olsun kahven, aroma falan koydurayım mı?' dedim. 'Ben öyle şeyler bilmem, onları senin gibi zengin züppeleri bilir, normal sütlü kahve olsun işte' dedi. Ben zengin züppesi lafından sonra dondum kaldım zaten. O zamana kadar kendisi hakkında kötü düşünmemiştim ama artık şok oldum. Aynı gün yoğunluktan öğle yemeğine çıkamadım, diğer arkadaşlarla yemek söyledik, gelmesini bekliyoruz. Yemeklerden bahsediyorduk, bana döndü dedi ki 'Senin gibiler anca boğazda balık falan yer'.
Herkes şaşırdı, daha sonra diğer arkadaşlar bana neden böyle dedi diye sordular ama cevabım yok çünkü gerçekten bilmiyorum. Aramızda hiçbir şey geçmedi olumsuz olarak, sadece beni olduğum gibi kabullenemedi bir türlü. Her şeyimle dalga geçiyor ama aklınıza gelebilecek her şeyle. Eşimle tiyatro gittik birkaç gün önce, onu bile dalga konusu yaptı. Kızıma alışveriş yapmıştım, onun poşetlerini gördü, onunla da dalga geçti yani tam olarak anlatabiliyor muyum bilmiyorum nasıl davrandığını ama genel olarak düşüncesi bu: Redvelvetcupcake' in yaptığı, dediği her şeyi küçümseyeyim, dalga geçeyim'.
Ben bu kişi ile uzun bir süre daha sürekli bir arada olmak zorundayım. Dediklerini kişisel algılamamaya çalışıyorum ama yalnızca neden böyle düşündüğünü, davrandığını anlamaya çalışıyorum. Ben lisanstan beri aynı üniversitedeyim ve hep bu şekildeydim yani yaptıklarımda, davranışlarımda bir değişiklik yok. Bu kişiye karşı nasıl davranacağımı bilmiyorum ama hayatımdan ruh emici insanları çıkarmaya çalıştıkça yenisi geliyor ve beni yoruyor. Bu sebeple bu kişiyi anlamak istiyorum.
Arkadaşınızın kıskançlığı ortada lakin siz de çok masum gelmediniz bana. Yanıldıysam affedin ama bak ben de bu kadar entelim işte imajı vermeye çalışıyorsunuz etrafa gibi geldi bana. Biraz abartı da geldi yazdıklarınız. Akademisyen birinin en son orta okulda kitap okumuş olmasının namümkün olması gerekmez mi? Araştırmalarını nerden yapıyor?
Öyle yetişmişsinizdir, yaşam tarzınız budur muhakkak. Ben hissettiklerimi söyledim. Bayanla yaşadığınız olaylara binaen değildi yazdıklarım. Burda bile sanki ben böyle yaşıyorum bakın bana tarzında bir imaj sezdim. Dediğim gibi yanılmış da olabilirim, yanılmazım diye bir iddiam da yok.Malesef durum bu, yüksek lisans/doktora eğitimine devam eden ve belirli sınavları geçerek iyi puan alan, not ortalaması yüksek olan kişiler araştırma görevlisi olabiliyor. Çok hırslı olduğunu söylemişti muhtemelen sınavlara çok iyi hazırlanmıştır.
Tezini yazarken bilimsel yayınları okumuştur ya da öylesine tez yazmıştır bilemeyeceğim, beni de ilgilendirmez. Ülkemizde her akademisyen kendini mesleğine adamış, sürekli kendini geliştiren kişiler olmuyor, keşke olsa.
Hiçbir zaman ben entellektüelim imajı vermeye çalışmadım çünkü benim hayatım bu, yetiştirilme tarzım bu. Bana normal gelen yaşam şekli bu çünkü ailemden böyle gördüm ben. 8 senedir aynı üniversitedeyim ve hiç kimseyle bir sorun yaşamadım bu konularla ilgili, bu arkadaş gelene kadar. Hem onun veya çevrenin benim entellektüel hobilerim olduğunu bilmesi bana ne kazandıracak? Nasıl bir çıkarım olabilir ki olmadığım gibi davranıp tiyatroya giderek, en sevdiğim ressamın resimlerini görebilmek için başka ülkeye giderek ne kazanacağım? Ben bir resim veya kitap üzerine saatlerce konuşabilen, her hafta tiyatro/bale/opera gibi etkinliklere katılmazsa kendini eksik hisseden bir anne baba ile büyüdüm, böyle gördüm ve kızımı da böyle yetiştiriyorum. Dışarıdan nasıl göründüğüm bana hakaret etmedikleri sürece umrumda değil açıkçası. Arkadaş işi sürekli dalga geçmeye vurdurduğu için rahatsız olmaya başladım.
Çok teşekkür ederim güzel sözleriniz için. Gerçekten hem bakış açımı genişlettiniz hem de mutlu ettiniz beni.
Kızınız şu an çok şanslı hem sizin gibi bir annesi olduğu için hem de imkanlar açısından ülke daha iyi durumda olduğu için. Benim zamanımda üstün zekalı çocuklar için ayrı bir eğitim kurumu yokmuş, bu sebeple özel bir sınıf açan okulda okudum yine de iyi bir eğitim aldık ve sosyal becerilerimizin gelişmesi için çok uzun süre terapi süreci gördük, birçok arkadaşım lisede kalanı üniversitede sosyal hayata girmeyi başardı (birkaçı hariç). Şu an sadece özel çocuklara yönelik eğitim kurumları var, doğru yönlendirmeyle kızınız çok iyi yerlere gelecek eminim ki :)
Gerçekten çok haklısınız her cümlenizde evet öyle dedim içimden ama bir yandan da gerçeklerle yüzleşmek zor oldu. Ben mesleğine aşık bir insanım, günde 18 saat çalışsam ertesi gün hayatıma hiçbir şey yapmadan devam edebiliyorum çünkü bana yorgunluk koymuyor severek yaptığım için. Sonra bir de böyle insanlarla karşılaşıyorum bu ülkede bu meslek yapılır mı diyorum ki alanım gereği yurtdışına çıktığım an çok daha iyi yerlerde olabilirim, sonra bu ülkede çocuk yetiştirmekle iyi mi yapıyorum acaba diyorum. Bu çocuk kreşe başladığında tablette oyun oynamayı, çizgifilmleri bilmediği için dışlanır mı diyorum? En azından babasının ülkesinde daha mı iyi yetişirdi diyorum. Diyorum da diyorum yani endişelerimi anlarsınız bir anne ve akademisyen olarak :)
Senin yanında kendini yer bezi gibi hissediyor olduğunu senden ve etraftakilerden gizlemeye çalışıyor.Hayır zaten ''en son ortaokulda kitap okumuştum'' filan demek ve bunu normal görmekte nasıl bi kekoluk ona zaten hiç anlam veremedim ben şok.Bugün kitap okumayan bir sürü insana bile sorulduğu zaman cevap olarak ''keşke vaktim olsada okusam'' diyor yani. Ben açııkcası senin bunu anlamamana çok üzüldüm.Yani kıskançlıktan ölmüş ve sen bunu farklıyım diye kabullenememek mi ki diye sorguluyorsun.Hayır değil.Ben bu kadının yanında vileda başlığı kadar bile vasıflı durmuyorum diye düşünüyor,bunun üstünü örtmenin yolunuda senin yaptıklarına saldırmakta buluyor.Allah askına bakın o kadar okumuş iyi eğitimli insansınız,keşke bu tip paçozlarıda zekanızla bilginizle dövsenizde herkeste nerde durucağını bilse.Bu kadar iyi niyet büyük saçmalık bence.Size zarar.
Öyle yetişmişsinizdir, yaşam tarzınız budur muhakkak. Ben hissettiklerimi söyledim. Bayanla yaşadığınız olaylara binaen değildi yazdıklarım. Burda bile sanki ben böyle yaşıyorum bakın bana tarzında bir imaj sezdim. Dediğim gibi yanılmış da olabilirim, yanılmazım diye bir iddiam da yok.
Offf güzel ülkemin güzel akademisyenine bak sen. Hiç kitap okumamakla, sanatla, edebiyatla ilgilenmemekle övünüyor bir de. Ve bu kadın, 18'lik cevherleri alıp eğitecek ama sözde! Öğrencilerine şimdiden acıyorum, bu kadar boş beyinle o gençlere ne verebilecek meraktayım.
Diğer görgüsüzlüklerine değinmeyeceğim, kahve kültürün yok madem sus, yemek kültürün yok madem sus da rezil etme kendini. Karşısındakini aşağılamaya çalışırken görmemişliğini afişe ediyor bunlara hiç değinmeyeceğim.
Ben edebiyatçı sayılırım, lisans eğitimim bu yönde. O sebeple şu kitap okuma meselesine yönelmek istiyorum. Bizlere gerek kendimizi geliştirmemiz, gerekse ders için analiz falan yapıyoruz onun için kitaplar veriliyor, okuyoruz. Bölümden bağımsız sırf kafa yapımız, ufkumuz genişlesin diye edebilikle alakası olmayan kitaplar bile okuduk. Şimdi bu doktora yapacak adama lisans eğitimi boyunca bir kitap bile okutmamışlar mı? Hani üniversiteymiş bu?
E şimdi tez yazıyor, araştırma yapıyor bu bayan değil mi? Bunu yapabilmek için literatür taramasına ihtiyacı var, bunun için de konuyla ilgili belli kaynakları okuması falan gerekiyor. E hala okumuyorum diyor. Ben anlamadım vallahi, başka bölümlerde işler böyle mi yürüyor cidden yoksa bu kadına has bir olay mı? Aydınlatın beni
25 yaşından önce veya sonra kimse kendini değiştirmesin zaten :) ama bir de ters taraftan da olayı düşünmek gerekebiliyor bazen. Belki sizi aynı şekilde beni olduğum gibi kabullenemiyor sürekli bu aktivitelerini gözüme sokmaya çalışıyor gibi düşünüyor da olabilir. bu da benden bir tespit olsun hadi :) amacım sizi kırmak değil, gözlemlerimi belirtmekti. Kırdıysam affola.Olabilir tabii ki, ne kadar yalın cümleler kurmaya çalışsak da karşımızdaki her insana kendimizi tam anlamıyla ifade edemiyoruz.
Belki arkadaşım da sizin gibi düşünüyordur, bana fikir oldu yazdıklarınız. Öyle düşünüyorsa yapacak bir şeyim yok, 25 yaşından sonra aynı odayı paylaşmak zorunda olduğum kişi için kendimi değiştiremem :)
Konuyla alakalı mı bilmem ama üniversite herkes kafasına göre derler fakat esas üniversite önemli ya. Ben lisans eğitimi alıyorum ama, kültürlü, alanında yeterli, elit hocalar bir başka oluyor cidden. Demek istediğim unvan değil, araştırma görevlisi de olsa, doçent de olsa fark etmez. Esas üniversitede lazım sağlam hocalar, sonra da boş nesil yetişiyor, mezun olduğu bölümle alakalı bir şey bilmiyorlar diyorlar işte. Bu kadın alanında nasıldır bilemem fakat davranışları koskoca akademisyen arkadaşına bile laubali ise öğrencilere nasıl davranıyordur hesap edemiyorum. Onlara da böyle ise alanında bir numara bile olsa boş. Üniversite öğrencileri farklıdır, gerçi siz benden iyi bilirsiniz. Aşağılayana, ben bilirimcilere prim vermezler, el mahkum dersi geçirecek olan hoca olacağı için de elleri kolları bağlıdır. Fakat yine de sevilen hoca ile sevilmeyen hocayı belli ederler yani. O girdiği blok dersler hem ona hem de öğrencilere eziyet olur.Temel bilimlerde araştırma görevlisi bu arkadaş, bilimsel yayın okuyordur muhakkak ancak ısrarla vurguladığı roman okumuyor olması. Ülkemiz öyle kendini adamış akademisyenlerle dolu değil malesef, özellikle son yıllarda Ar.Gör.maaşlarının aldığı zamla herkes kendini üniversiteye atma çabasında. Biraz hırslı bir insansa sınavlardan yüksek puan alıp kadro alabilir kişi , çok zor bir şey değil malesef ki.
Şu an araştırma görevlisi olduğu Türkiye' nin en iyi özel üniversitelerinden biri ama lisans-yüksek lisansı anadoluda bir devlet üniversitesinden, tam olarak eğitimi nasıldır bilgim yok.
çok teşekkür ederim ben de size güzel sözleriniz için... :)
açıkçası kızım bence üstün zekalı değil neden derseniz uzmanların bahsettiği bazı kriterlere uymuyor, ama farklı bir düşünce tarzı ve çok kuvvetli bir hafızası var, çok basit temel şeyleri atlarken, bilip de yapmazken yaşıtlarının üzerinde gösterdiği kazanımlar var. öyle ya da böyle eğitimini ve gelişimini titizlikte takip ediyorum :) ama öyle rekabetçi bir anne tarzında değil tabi, kızımın ingilizce sayı sayması benim için hiç önem arz etmiyor şu an, ağlayan bir çocuğa şefkatle yaklaşıp onu teselli etmesi benim adıma çok daha büyük ve önemli bir kazanım... onu yetiştirirken izlediğim ana prensip "ben üzerime düşeni yapayım, bildiğimi uygulayayım" biçiminde...
yurt dışında yaşama fikrinize binaen...
eskiden inanın çok karşıydım böyle düşünen insanlara, bir çok tanıdığım var hatta bir tanesi geçenlerde kraliçe Elizabeth'in resepsiyonuna davet edilmişti, aldığı bir ödül vesilesiyle... onlarla gurur duyuyorum göğsüm kabarıyor ama bir yandan da diyorum ki neden bu değerli insanlar bu ülkeyi bırakıp gidiyor, burada kalsalardı durumumuz daha farklı olmaz mıydı?
ama son zamanlarda bu sitem dolu düşüncelerim hafifledi. ciddi anlamda karamsarlık içindeyim, git gide daha da batağa saplanan bu ülkede bilimle teknolojiyle uğraşıp farklı buluşlarla çığır açan insanların önünde engel üstüne engel var. kendilerini gerçekleştirecek bir alan bulmakta zorlanıyorlar. en basitinden bizim fakültede çok başarılı bir hocam vardı, uluslararası bir tanınmışlığa sahipti. bir Tübitak projesini uygulamak açısından bölümden bir ders istedi. ücret almayacağını belirtmesine rağmen ne yaptılar ettiler o dersi vermediler. Adam da haklı olarak ilişiğini kesip başka bir şehre gitti.
Kıymet bilinmiyor bu ülkede...
Açık söyleyeyim, ben ortalama düzeyde başarılara sahip bir akademisyenim, şu ana kadar öyle çok anlamlı bir başarım olmadı. Bundan sonrası için Allah kerim. Ama ben küçük ve az gelişmiş bir şehirde yaşıyorum. Bu şehrin zihniyetini değiştirebilmek ve aydınlatabilmek için benim gibi düşünen insanlara ihtiyaç olduğunu düşünüyorum o yüzden gitmek istemiyorum aslında neler yaşıyorum bir bilseniz...
Fakat bir kişiye dahi ulaşabilirsem o benim için tatmin edicidir. Nasıl diyeyim bir miras bir manevi borç gibi benim memleketime hizmet etme isteğim...
Özellikle böyle anlamlı bir günde bu meseleden bahsetmek benim için mutluluk verici; her zaman Atatürk'e bir borcum olduğunu düşünmüşümdür bu yüzden fikri hür vicdanı hür gençlerin nesillerin yetişmesine katkı sağlamak istiyorum :)
Belki bu ülkeden giderseniz kendi açınızdan daha rahat bir hayat yaşayacaksınız, ama kalırsanız yaptıklarınızla bu ülkenin gelişimine katkı sağlayacaksınız.
Söylediklerim soyut ve farazi görünebilir ama inanın uzun vadede bu böyle...
Bayıldım yorumunuza harikasınız
25 yaşından önce ve ya sonra kimse kendini değiştirmesin zaten :) ama bir de ters taraftan da olayı düşünmek gerekebiliyor bazen. Belki sizi aynı şekilde beni olduğum gibi kabullenemiyor sürekli bu aktivitelerini gözüme sokmaya çalışıyor gibi düşünüyor da olabilir. bu da benden bir tespit olsun hadi :) amacım sizi kırmak değil, gözlemlerimi belirtmekti. Kırdıysam affola.
farklı olan sen değilsin ki oUzun süredir bu konuyu açmayı düşünüyorum aslında ancak yeni fırsat buldum. Farklı bakış açıları görüp, bahsedeceğim arkadaşımın neler hissettiğini anlayabilmeyi umuyorum. Karşımdakini anlarsam, neler yapabileceğimi daha iyi planlarım. Hem benim hatalarım varsa da görmek ve düzeltmek isterim.
Konuya geçecek olursam; 25 yaşında evli ve bir kız çocuğu annesiyim. Bir üniversitede araştırma görevlisiyim, doktoramın tez aşamasındayım. Bu seneye kadar çok sevdiğim bir oda arkadaşım vardı. Bu sene doktorasını bitirdi doktora sonrası araştırması için yurtdışına gitti. Yerine yeni bir araştırma görevlisi arkadaş başladı. İlk günlerde soğuktu, zamanla bana alıştı ama sanırım beni kabullenemedi. Kendisinden farklı mı görüyor bilmiyorum ancak öyle olduğunu düşünüyorum çünkü her fırsatta seçimlerim ve hobilerim ile dalga geçiyor. Bunu da çok net bir şekilde yapıyor, ima yolu ile değil.
Birkaç örnek vermem gerekirse...
Bir arkadaşım, ben ve oda arkadaşım kahve içiyoruz bahçede, diğer arkadaş yurtdışına tatile gidecekti dedi ki redvelvetcupcake sen gitmiştin oraya nasıldı? Ben de anlattım biraz, hem orada benim çok sevdiğim bir sergi ve müze vardı ondan bahsettim. Ne tür bir sergi? dedi, ben de bahsettim biraz. Sonra sevdiğim bir ressamla ilgili bir bilgi geldi aklıma ve onu da ekledim. Oda arkadaşım da hemen atıldı 'İşte redvelvetcupcake de başladı hemen entel dantel konuşmaya, ben onun dediklerini hiç anlamıyorum, resimden müzikten falan hiç anlamam, anlayanı da sevmem' diyerek güldü. Bu kişi daha önce benim kitap okumayı sevmem konusu hakkında 'Ben en son ortaokulda falan kitap okumuştum, hiç işim olmaz romanla' demişti.
Başka bir gün kızımın yanıma gelmesi gerekti ama mesai saatlerinin dışında, diğer çalışma arkadaşlarım da kızımı çok sever yine ilgileniyorlardı kızımla. Ben yanlarından ayrılırken kızımın kucağında olduğu arkadaşıma dedim ki 'Canım bu ara müzik yapmaya hevesli, müzik falan derse eline kalem verirsin masaya ritm yapar'. Oda arkadaşım hemen atıldı yine 'Ne gerek var, ben senin gibi anneleri anlamıyorum, aç tabletten youtube' dan izlesin videosunu neden çocuk kalemle oynasın'. Bu arada ben kızımın televizyon izlemesine, tablet-telefon ile oynamasına izin vermiyorum, daha önce konusu geçmişti sanırım ona laf çarpıttı.
Yine bir gün kahve almaya gidecektim, sen de ister misin diye sordum oda arkadaşıma. Evet dedi. 'Nasıl olsun kahven, aroma falan koydurayım mı?' dedim. 'Ben öyle şeyler bilmem, onları senin gibi zengin züppeleri bilir, normal sütlü kahve olsun işte' dedi. Ben zengin züppesi lafından sonra dondum kaldım zaten. O zamana kadar kendisi hakkında kötü düşünmemiştim ama artık şok oldum. Aynı gün yoğunluktan öğle yemeğine çıkamadım, diğer arkadaşlarla yemek söyledik, gelmesini bekliyoruz. Yemeklerden bahsediyorduk, bana döndü dedi ki 'Senin gibiler anca boğazda balık falan yer'.
Herkes şaşırdı, daha sonra diğer arkadaşlar bana neden böyle dedi diye sordular ama cevabım yok çünkü gerçekten bilmiyorum. Aramızda hiçbir şey geçmedi olumsuz olarak, sadece beni olduğum gibi kabullenemedi bir türlü. Her şeyimle dalga geçiyor ama aklınıza gelebilecek her şeyle. Eşimle tiyatro gittik birkaç gün önce, onu bile dalga konusu yaptı. Kızıma alışveriş yapmıştım, onun poşetlerini gördü, onunla da dalga geçti yani tam olarak anlatabiliyor muyum bilmiyorum nasıl davrandığını ama genel olarak düşüncesi bu: Redvelvetcupcake' in yaptığı, dediği her şeyi küçümseyeyim, dalga geçeyim'.
Ben bu kişi ile uzun bir süre daha sürekli bir arada olmak zorundayım. Dediklerini kişisel algılamamaya çalışıyorum ama yalnızca neden böyle düşündüğünü, davrandığını anlamaya çalışıyorum. Ben lisanstan beri aynı üniversitedeyim ve hep bu şekildeydim yani yaptıklarımda, davranışlarımda bir değişiklik yok. Bu kişiye karşı nasıl davranacağımı bilmiyorum ama hayatımdan ruh emici insanları çıkarmaya çalıştıkça yenisi geliyor ve beni yoruyor. Bu sebeple bu kişiyi anlamak istiyorum.
Konuyla alakalı mı bilmem ama üniversite herkes kafasına göre derler fakat esas üniversite önemli ya. Ben lisans eğitimi alıyorum ama, kültürlü, alanında yeterli, elit hocalar bir başka oluyor cidden. Demek istediğim unvan değil, araştırma görevlisi de olsa, doçent de olsa fark etmez. Esas üniversitede lazım sağlam hocalar, sonra da boş nesil yetişiyor, mezun olduğu bölümle alakalı bir şey bilmiyorlar diyorlar işte. Bu kadın alanında nasıldır bilemem fakat davranışları koskoca akademisyen arkadaşına bile laubali ise öğrencilere nasıl davranıyordur hesap edemiyorum. Onlara da böyle ise alanında bir numara bile olsa boş. Üniversite öğrencileri farklıdır, gerçi siz benden iyi bilirsiniz. Aşağılayana, ben bilirimcilere prim vermezler, el mahkum dersi geçirecek olan hoca olacağı için de elleri kolları bağlıdır. Fakat yine de sevilen hoca ile sevilmeyen hocayı belli ederler yani. O girdiği blok dersler hem ona hem de öğrencilere eziyet olur.
Ama iyi örnekler öyle mi ya, şahsım adına bazı hocalarımı şansım olarak görüyorum.
Konuya gelirsek bu bayan akademisyenliğin amacını çözememiş hala. Böyle biriyle aynı odayı paylaşmak da sizin şanssızlığınız olmuş işte.
farklı olan sen değilsin ki o
ben bu kadar görgüsüz akademisyen görmedim:))
neye istinaden diyorum
inanın tiyatro opera kenarda dursun kitap okumayan adamdan iş çıkmaz....akademisyenim diye geziyor bir de ülkemde yazık
Torpille mi araştırma görevlisi olmuş bu en son orta okulda kitap okuyan biri için o mevkiye yükselmek hayalden öte olamaz
Aynen, mesafeli ama davranışları asil hocalar tutuluyor cidden de. Ama sizin oda arkadaşınızın davranışları çok ama çok sığ. Öğrenci, arkadaş fark etmez kim olursa olsun rahatsız olur bu tür davranışlardan.Kesinlikle katılıyorum ve aynı zamanda öğrenciye ulaşabilmek de çok sıkıntılı olmaya başladı özellikle son 2 senedir daha çok hissediyorum bunu. Mesela bir öğrenci dersi ikinci defa alıyormuş (ben henüz araştırma görevlisi olduğum için pratik derslerine giriyorum, teoriğe giremem) 'Hocam bunu daha önce gördüm ben çıksam olur mu?' dedi. İçimden dedim çattık yine ne dersin ki:)) 'Ben de hem öğrenciyken gördüm bunu hem de 4 senedir dersine giriyorum o zaman senden önce ben çıkayım olur mu?' dedim gülerek. Şimdi egosu yüksek, öğrenciyi aşağılar tavırda bir hoca olsaydım yaptırımı daha farklı olurdu, öğrenci de ben öyle dediğim için 'Haklısınız hocam, ben yerime oturayım' dedi, sınıf da güldü derse devam ettik :)
Bu arkadaş nasıl bir hoca bilmiyorum,ortak bir derse girmiyoruz. Umarım tavırları yalnızca bana böyledir, beni sevmiyordur, çocukları harcamaz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?