kendimi cok yalniz mutsuz umutsuz hissetmek

M

minikannis

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
4 Kasım 2020
132
267
23
29
daha iki sene önce etrafimda gördüğüm duyduğum mutsuz kadinlardan biiride ben oldum sanirim.Her sey o kadar hizli geliştiki 1 sene olmadan evlendik ama simdi düşünüyorum da ne cok acele bi karar.Burda bazen kültür farkliliklarindan bahsediyoruzya evet bazen gerçekten sıkıntılar doğurabiliyor.Biz cok farkli sehirlerde farkli ailelerde dunyaya gelmis iki insaniz ama hayat bizi ayni evde birlestirdi nurtopu gibi bebegimizle.Ve evlendikten sonra kendimi bi kapana sikismis gibi hissediyorum.Cok yorucu ve uzun saatleri olan bir isi var düşünün ki pazar günleri bile yalniz olabiliyorum bebegin sorumluluğu tek basima zaten üstümde oyle yoruluyorum ki.Aksam eve geldi diyelim zaten 9 da gelir yemek falan derken kendinden geçer bazen sohbet bile duzgun edemeyiz zaten yapi olarakta cok konusan biri degil.Şöyle oturupta yuksek sesle kahkaha attigimiz sayılıdir.O kadar monotonki her sey.Sanki buraya ait degilmisim gibi sanki her sey bambaska olmalıydi bir soz vardi yillar once okumustum "birini bulmak kolay asıl zor olan birbirinizi bulmaktır" ben birbirimizi buldugumuzu düşünmüyorum.Bazen pskolojik siddet görüyorum şöyle yapma bu neden burda o niye öyle canim iyce burnuma geliyor.Kafasi bazen nasil calisiyo anlamıyorum kusa taksaniz ters ucar.Fevri cikislari sonrada benim konuşmam oylr deyip hakli cikislari ..Cok mutsuz ve yalniz hissediyorum kendimi 25 yasindA daha farkli olmalıydı her sey.Uzun yazdim hakkınızı helal edin
 
minikannis .!.:
daha iki sene önce etrafimda gördüğüm duyduğum mutsuz kadinlardan biiride ben oldum sanirim.Her sey o kadar hizli geliştiki 1 sene olmadan evlendik ama simdi düşünüyorum da ne cok acele bi karar.Burda bazen kültür farkliliklarindan bahsediyoruzya evet bazen gerçekten sıkıntılar doğurabiliyor.Biz cok farkli sehirlerde farkli ailelerde dunyaya gelmis iki insaniz ama hayat bizi ayni evde birlestirdi nurtopu gibi bebegimizle.Ve evlendikten sonra kendimi bi kapana sikismis gibi hissediyorum.Cok yorucu ve uzun saatleri olan bir isi var düşünün ki pazar günleri bile yalniz olabiliyorum bebegin sorumluluğu tek basima zaten üstümde oyle yoruluyorum ki.Aksam eve geldi diyelim zaten 9 da gelir yemek falan derken kendinden geçer bazen sohbet bile duzgun edemeyiz zaten yapi olarakta cok konusan biri degil.Şöyle oturupta yuksek sesle kahkaha attigimiz sayılıdir.O kadar monotonki her sey.Sanki buraya ait degilmisim gibi sanki her sey bambaska olmalıydi bir soz vardi yillar once okumustum "birini bulmak kolay asıl zor olan birbirinizi bulmaktır" ben birbirimizi buldugumuzu düşünmüyorum.Bazen pskolojik siddet görüyorum şöyle yapma bu neden burda o niye öyle canim iyce burnuma geliyor.Kafasi bazen nasil calisiyo anlamıyorum kusa taksaniz ters ucar.Fevri cikislari sonrada benim konuşmam oylr deyip hakli cikislari ..Cok mutsuz ve yalniz hissediyorum kendimi 25 yasindA daha farkli olmalıydı her sey.Uzun yazdim hakkınızı helal edin
Genişletmek için tıkla...
Bende 20 yaşındayım bizim bebeğimiz yok ama tanıştık eşimle ve bir sene olmadan evlendik işte kader mi ne diyeyim bilmiyorum. Dediğiniz gibi kültürel farklılıklar büyüme şeklimiz çok farklı bu yüzden mi olsa gerek kendimi çok yalnız hissediyorum bursa hiç akrabam da arkadaşımda yok eşim gelecek de yorgun olmazsa eğlencez dediğiniz gibi benim eşimde pazarları da çalışıyor napmam gerek bilmiyorum nasıl mutlu olunur onu bile bilmiyorum artık unuttum resmen 12 yaşındayken pedofili birisi ile karşılaşmıştım bu beni psikolojik olarak çok çok etkiledi en çok da evliliğimi etkiliyor bu yüzden herkesle kötü oluyorum eşim akrabasıyla bile konuşunca deliriyorum tek kaldım koca dünyada
 
minikannis .!.:
daha iki sene önce etrafimda gördüğüm duyduğum mutsuz kadinlardan biiride ben oldum sanirim.Her sey o kadar hizli geliştiki 1 sene olmadan evlendik ama simdi düşünüyorum da ne cok acele bi karar.Burda bazen kültür farkliliklarindan bahsediyoruzya evet bazen gerçekten sıkıntılar doğurabiliyor.Biz cok farkli sehirlerde farkli ailelerde dunyaya gelmis iki insaniz ama hayat bizi ayni evde birlestirdi nurtopu gibi bebegimizle.Ve evlendikten sonra kendimi bi kapana sikismis gibi hissediyorum.Cok yorucu ve uzun saatleri olan bir isi var düşünün ki pazar günleri bile yalniz olabiliyorum bebegin sorumluluğu tek basima zaten üstümde oyle yoruluyorum ki.Aksam eve geldi diyelim zaten 9 da gelir yemek falan derken kendinden geçer bazen sohbet bile duzgun edemeyiz zaten yapi olarakta cok konusan biri degil.Şöyle oturupta yuksek sesle kahkaha attigimiz sayılıdir.O kadar monotonki her sey.Sanki buraya ait degilmisim gibi sanki her sey bambaska olmalıydi bir soz vardi yillar once okumustum "birini bulmak kolay asıl zor olan birbirinizi bulmaktır" ben birbirimizi buldugumuzu düşünmüyorum.Bazen pskolojik siddet görüyorum şöyle yapma bu neden burda o niye öyle canim iyce burnuma geliyor.Kafasi bazen nasil calisiyo anlamıyorum kusa taksaniz ters ucar.Fevri cikislari sonrada benim konuşmam oylr deyip hakli cikislari ..Cok mutsuz ve yalniz hissediyorum kendimi 25 yasindA daha farkli olmalıydı her sey.Uzun yazdim hakkınızı helal edin
Genişletmek için tıkla...
 
Her zaman savunduğum bişey var ve bunu her zaman söyleyeceğim, ölene kadar hep bunu savunacağım, o da şu; evliliği oturmayan, bir takım zorluklar yaşayan, evliliğinden daha bişey anlamayan, evlilik hayatı daha yepyeni olan, vs vs... Neden koştur koştur çocuk yapar? Yapmayın yaa gerçekten yapmayın...
 
minikannis .!.:
daha iki sene önce etrafimda gördüğüm duyduğum mutsuz kadinlardan biiride ben oldum sanirim.Her sey o kadar hizli geliştiki 1 sene olmadan evlendik ama simdi düşünüyorum da ne cok acele bi karar.Burda bazen kültür farkliliklarindan bahsediyoruzya evet bazen gerçekten sıkıntılar doğurabiliyor.Biz cok farkli sehirlerde farkli ailelerde dunyaya gelmis iki insaniz ama hayat bizi ayni evde birlestirdi nurtopu gibi bebegimizle.Ve evlendikten sonra kendimi bi kapana sikismis gibi hissediyorum.Cok yorucu ve uzun saatleri olan bir isi var düşünün ki pazar günleri bile yalniz olabiliyorum bebegin sorumluluğu tek basima zaten üstümde oyle yoruluyorum ki.Aksam eve geldi diyelim zaten 9 da gelir yemek falan derken kendinden geçer bazen sohbet bile duzgun edemeyiz zaten yapi olarakta cok konusan biri degil.Şöyle oturupta yuksek sesle kahkaha attigimiz sayılıdir.O kadar monotonki her sey.Sanki buraya ait degilmisim gibi sanki her sey bambaska olmalıydi bir soz vardi yillar once okumustum "birini bulmak kolay asıl zor olan birbirinizi bulmaktır" ben birbirimizi buldugumuzu düşünmüyorum.Bazen pskolojik siddet görüyorum şöyle yapma bu neden burda o niye öyle canim iyce burnuma geliyor.Kafasi bazen nasil calisiyo anlamıyorum kusa taksaniz ters ucar.Fevri cikislari sonrada benim konuşmam oylr deyip hakli cikislari ..Cok mutsuz ve yalniz hissediyorum kendimi 25 yasindA daha farkli olmalıydı her sey.Uzun yazdim hakkınızı helal edin
Genişletmek için tıkla...
anladığım kadarıyla eşiniz epey çalışıyor yani yorgun olması normal ayrıca pazar günü zorunda olmasa çalışmaz herhalde bakması gereken bir bebeği var. evlenmeden önce sessiz yapılı bir adam olduğunu anlayamadınız mı ? hemen bebek yapmışssınız bence doğru bir şey değil yine saygı duyarım olabilir ama eşinizin çalışma koşulları vs. bellidir yani göze almışsınız demek ki. eşinizin ne suçu var anlamadım ki yeterince anlatmamışsınız belki de ondan sorunu çok anlayamadım, yorgun bir insan ters çıkışlar yapabilir bazen.
 
Erken evlilik güzel bir şey değil. Gezin tozun insanları tanıyın. Özellikle de evlenmeyi düşündüğünüz adamı iyi tanıyın. İnce eleyip sık dokuyun. Kendisi, ailesi, yaşam tarzı, alışkanlıkları vs. Ayrıca okuyun, okullarınızı yarıda bırakmayın, meslek edinin evlenince de çalışmaya devam edin. Bir takım engeller çıkabilir il değişikliği, çocuk vs derken iş hayatına ara verebilirsiniz ama kesinlikle mesleğiniz olsun, vizyonunuz olsun. Sonra evlendik diye arkadaşlarınızla bağlarınızı koparmayın kendi özeliniz olsun. Onlarla da çıkın vakit geçirin her yere kocanızla gitmeyin. Kendinize değer verin. Kendinizi küçümsemeyin. Kendinizi ezdirmeyin.
 
Alynabll .!.:
Bende 20 yaşındayım bizim bebeğimiz yok ama tanıştık eşimle ve bir sene olmadan evlendik işte kader mi ne diyeyim bilmiyorum. Dediğiniz gibi kültürel farklılıklar büyüme şeklimiz çok farklı bu yüzden mi olsa gerek kendimi çok yalnız hissediyorum bursa hiç akrabam da arkadaşımda yok eşim gelecek de yorgun olmazsa eğlencez dediğiniz gibi benim eşimde pazarları da çalışıyor napmam gerek bilmiyorum nasıl mutlu olunur onu bile bilmiyorum artık unuttum resmen 12 yaşındayken pedofili birisi ile karşılaşmıştım bu beni psikolojik olarak çok çok etkiledi en çok da evliliğimi etkiliyor bu yüzden herkesle kötü oluyorum eşim akrabasıyla bile konuşunca deliriyorum tek kaldım koca dünyada
Genişletmek için tıkla...
kendimi dinliyo gibi hissettim ALLAH yardimciniz olsun insAllah bunu söylemek benim haddime degil tabi ama lutfen hazir olmadan bebek yapmayın
 
iklim ela .!.:
Her zaman savunduğum bişey var ve bunu her zaman söyleyeceğim, ölene kadar hep bunu savunacağım, o da şu; evliliği oturmayan, bir takım zorluklar yaşayan, evliliğinden daha bişey anlamayan, evlilik hayatı daha yepyeni olan, vs vs... Neden koştur koştur çocuk yapar? Yapmayın yaa gerçekten yapmayın...
Genişletmek için tıkla...
Cok haklısınız ben yalnizliktan bunalmıştım bir bebegim olunca her sey baska olur sandim ama gene de iyi ki doğurmuşum diyorum canim yavrumu
 
yukki .!.:
anladığım kadarıyla eşiniz epey çalışıyor yani yorgun olması normal ayrıca pazar günü zorunda olmasa çalışmaz herhalde bakması gereken bir bebeği var. evlenmeden önce sessiz yapılı bir adam olduğunu anlayamadınız mı ? hemen bebek yapmışssınız bence doğru bir şey değil yine saygı duyarım olabilir ama eşinizin çalışma koşulları vs. bellidir yani göze almışsınız demek ki. eşinizin ne suçu var anlamadım ki yeterince anlatmamışsınız belki de ondan sorunu çok anlayamadım, yorgun bir insan ters çıkışlar yapabilir bazen.
Genişletmek için tıkla...
evet yogun olmasi yorgun olmasi onu da strese sokar aama az calissada yapi olarakta sanirim biz birbirinizin dengi değildik kafa yapisi olsun aile yapısı olsun
 
minikannis .!.:
evet yogun olmasi yorgun olmasi onu da strese sokar aama az calissada yapi olarakta sanirim biz birbirinizin dengi değildik kafa yapisi olsun aile yapısı olsun
Genişletmek için tıkla...
Üzüldüm. Eşinizle oturup konuşmayı denediniz mi belki de sadece yalnız hissettiğinizden böyle geliyordur oturup konusmaya vakit bulamadiginizdan . Seviyor musunuz eşinizi?
 
yukki .!.:
Üzüldüm. Eşinizle oturup konuşmayı denediniz mi belki de sadece yalnız hissettiğinizden böyle geliyordur oturup konusmaya vakit bulamadiginizdan . Seviyor musunuz eşinizi?
Genişletmek için tıkla...
bu soruya keske yanıt bulsam bi kac ay önce ailemin yanina döndüm bitti dedim ama sonra özlediğimi hissettim geldi aldi beni yani çok sacma ama uzaklaşınca özlüyorum ama seviyo muyum artik bilmiyorum
 
Peki neydi evlilik sizin için,anlamak için soruyorum.
Bolca zaman gecirmek,gülüş cümbüş,mutluluktan ayakların yerden kesilmesi,sevilmek çok sevilmek,güzel sözler söylemek,güzel sözler işitmek degil mi?
Beklenti hep böyle olur fakat keşke gerçek olsa bunlar.
Dogru zaman doğru kişi en güzeli,fakat herhangi birine de istediğimiz ideal kişi elbisesini giydirmekte pek ustayızdır biz kadınlar...
 
Evlendigimizin ilk 4 yılı eşim oyle bir çalışıyordu ki, ne pazar kahvaltısı ne hafta ici akşam yemeği yiyebiliyorduk. Evlenip farklı bir şehre gelmistim. Burda tanıdığım kimse yok eş ailesi akrabaları hariç. Malum onlarda arkadas gibi olamıyorlar o yüzden kendimi bir düzen kurdum. Eşim evde olmadığı için kendi başıma çocuğa bakamayacağımdan bebek hic düşünmedik. Işimi bırakıp geldiğim için işsizdım, Ilk basta iş aradım bulamadım bende sinemaya tiyatroya gittim, sayısız kitap okudum, hobiler edindim evde onlarla ugrastim, evcil sahiplendim. Kendi kendime yetebilmeyi mutlu olmayı öğrendim. Şimdi evlilik bu değil ki diyebilirsiniz ama seviyordum. Bana karşı büyük bir hatasida yoktu. Sabrettim ve simdi eşimin o yoğun iş temposu bitti, herşey düzene girdi. Sizin yanlışınız hemen bebek yapmak olmuş, Allah bağışlasın tabi, ama eşiniz çalışmak zorunda olmasa pazar günleride ise gitmez. Biraz anlayışlı olmakta fayda var. Sanki siz esinizden biraz uzaklaşmışsiz ve sevmiyorsunuz gibi hissettim. Yoksa bi insanın eşinin çalışması neden problem olsun ki?
Eğer durum sadece çalışmak değilse, al karşına konus. Yoğun çalışıyorsun yorgun geliyorsun ama ilgilenmen gereken bir ailen var diye
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

R
aklım cok karışık cok mutsuz cok degersiz hissediyorum kendimi.
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
2K
Rivrivderivriv
R
M
Esinize soguyunca tekrar nasil isinabiliyorsunuz?
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
22K
birininannesi
B
M
Cok bunaldim herkesten herşeyden eşimi nasil kendime çekerim
6 7 8
Yorumlar
155
Görüntüleme
21K
Watahiwamossi
Watahiwamossi
Cuore
Mutsuzum, esimin sevgisini hissetmiyorum
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
13K
renklibirnick
renklibirnick
cillikiz
cok yalniz ve mutsuzum
Yorumlar
4
Görüntüleme
10K
belin87
B
Back
X