Mutsuzum, esimin sevgisini hissetmiyorum

ChopSuey · 27 Eylül 2014

Belki silerim diye bir şey yok, içerik silmek yasak. Cuore

Cuore · 27 Eylül 2014

ChopSuey .!.:
Belki silerim diye bir şey yok, içerik silmek yasak. Cuore

Öyle mi, bilmiyordum icerik silmenin yasak oldugunu. Konularin kapanmasini istedim, kapatamayiz dediler. Icerigi sildim o yüzden.

sahsahsahdamdamdamararar · 27 Eylül 2014

Cuore .!.:
Merhaba,
4 senedir evliyim, ve 4 senedir inatci, cabuk sinirlenen ve sevgisini hic belli etmeyen bir adamla yasiyorum.
Hani sürekli memnuniyetsiz insan tipleri olur ya, "yemegin tuzu neden az"dan tartisma yaratip bütün negatif enerjisini sizin üzerinize aktaran.. Esim tam anlamiyla öyle bir insan. 4 senedir bitmek bilmeyen tartismalarimiz var - hergün - ve ben nasil yapiyorum bilmiyorum ama 4 senedir sabrediyorum. Hakarette isittim, ki asla kabul edemeyecegim hakaretleri sineye cekmis durumdayim.
Sesimi yükseltsem, bagirsam da sonuc ayni, onunla düzgün konussamda ayni. Degisen hic birsey yok. Ama hakkini yememek lazim, ilk evlendigimiz zamana göre biraz daha ilimli. Cok az ama. Cünkü benim eski sabrim yok, artik susmuyorum. Daha dogrusu susamiyorum. Esimde kendini bu sebepten az da olsa geri cekiyor.

Ailenin tek erkegi oldugu icinde biraz pofpoflanarak büyütülmüs. Kayinvalidem kendisi de söyler. Bir dedigini iki etmemisler. Hic zor'u görmemis. Bu sebebtende is hayatin da sIkIntilari oldu. Kimseye sabri yok, herkes ona sabretsin, gönlünü oksasin istiyor. Cocukken yasadigi sIkIntIlardan bahsedecek olursak hemen hemen hergün alkol alan ve anneye siddet uygulayan bir babaya sahipmis. O adami simdi görseniz, "bu adam mi siddet uygulamis?" dersiniz. Esimin babasina olan soguklugu, cocuklugunda görmedigi sevgiden kaynaklaniyor, biliyorum.
Ve malesef acisini ben cekiyorum. Bütün yasadigi psikolojik travmalarinin yükü altinda ben kaliyorum. Psikolog degilim ama okudugum kitaplardan az cok bu sonuca vardim, lütfen yanlisim varsa düzeltin.

Yeni evli insanlar birbirlerini gördükleri an öperler, sarilirlar degil mi? Sadece filmlerde olmuyordur bunlar? Ne bileyim bakislarda bir farklilik olur. Ben bunlari evlendikten sonra hic yasamadim. Hala da yasamiyorum. Sevdigini biliyorum, ama bunu hissedemiyorum. Ruhumu oksayan sözler duymak istiyorum bazen, ara sira gelip sarilmasini istiyorum, canim karim demesini bekliyorum. Ama hic biri yok esimde.
Sevgiliyken devamli sevdigini söylerdi. Yine odundu ama bu kadar degildi. Nisanlilikta biraz azaldi, evlendikten sonra iyice bosladi. Benimle ara sira gülüyor herhangi bir mevzuya, yemegini yapiyorum, camasirini yikiyorum ve cok afedersiniz tabir-i caizse kadinlik yapiyorum ona, is orda bitiyor. Bizim hayatimizda kari-koca iliskisinin tablosu bu sekilde.

Isin kisa özü ben cok mutsuzum. Esim var ama kendimi cok yalniz hissediyorum. Kendi halime üzülüp agliyorum zaman zaman. Esim en iyi dostum olsun isterdim, ama onunla o kadar yalnizim ki. Defalarca ona ilgi bekledigimi söyledim, "ben öyle sarilmayi seven romantik bir adam degilim anlamiyor musun" dedi her zaman.

Napayim ben simdi?

Böyle annelerden nefret ediyorum.

Benimdilemmam · 27 Eylül 2014

Hic bu sebepten evi terketmeniz ya da esinizle ciddi konusmaniz oldu mu

Cuore · 27 Eylül 2014

Formatauygun .!.:
Böyle annelerden nefret ediyorum.

Hic hos birsey degil tabi. Ama kadin hatasini inkar etmiyor.

Cuore · 27 Eylül 2014

Benimdilemmam .!.:
Hic bu sebepten evi terketmeniz ya da esinizle ciddi konusmaniz oldu mu

Huysuzluklari yüzünden ayrilma noktasina geldik. Siddetli tartisirken, agladimda tesadüf babam aramisti, bende normalde tartistiysam esimle telefonu acmam kimseye sesimden anlasilmasin diye ama aglaya aglaya actim telefonu. Babam cik gel diyince geliyorum dedim, esim cok korktu gidecegimden, baktim agliyor. Yani tepki verdigim zamanlarda oldu.

Benimdilemmam · 27 Eylül 2014

Cuore .!.:
Huysuzluklari yüzünden ayrilma noktasina geldik. Siddetli tartisirken, agladimda tesadüf babam aramisti, bende normalde tartistiysam esimle telefonu acmam kimseye sesimden anlasilmasin diye ama aglaya aglaya actim telefonu. Babam cik gel diyince geliyorum dedim, esim cok korktu gidecegimden, baktim agliyor. Yani tepki verdigim zamanlarda oldu.

İste keske o zaman ya gidip tedavi ol ya da ben gercekten gidiyorum deseydiniz
Bence esiniz oyle bir korku ve kararlilik gorurse duzelir
Ya ben kendim icin yazayim ben olsam yine bir kavgada bu duzeye getirip bu sebeple evden ayrilmaya kararli oldugumu belirtir beraber doktora gidilmezse ve devam edilmezse uygulayacagimi soylerdim

latika_27 · 27 Eylül 2014

Cuore .!.:
Merhaba,
4 senedir evliyim, ve 4 senedir inatci, cabuk sinirlenen ve sevgisini hic belli etmeyen bir adamla yasiyorum.
Hani sürekli memnuniyetsiz insan tipleri olur ya, "yemegin tuzu neden az"dan tartisma yaratip bütün negatif enerjisini sizin üzerinize aktaran.. Esim tam anlamiyla öyle bir insan. 4 senedir bitmek bilmeyen tartismalarimiz var - hergün - ve ben nasil yapiyorum bilmiyorum ama 4 senedir sabrediyorum. Hakarette isittim, ki asla kabul edemeyecegim hakaretleri sineye cekmis durumdayim.
Sesimi yükseltsem, bagirsam da sonuc ayni, onunla düzgün konussamda ayni. Degisen hic birsey yok. Ama hakkini yememek lazim, ilk evlendigimiz zamana göre biraz daha ilimli. Cok az ama. Cünkü benim eski sabrim yok, artik susmuyorum. Daha dogrusu susamiyorum. Esimde kendini bu sebepten az da olsa geri cekiyor.

Ailenin tek erkegi oldugu icinde biraz pofpoflanarak büyütülmüs. Kayinvalidem kendisi de söyler. Bir dedigini iki etmemisler. Hic zor'u görmemis. Bu sebebtende is hayatin da sIkIntilari oldu. Kimseye sabri yok, herkes ona sabretsin, gönlünü oksasin istiyor. Cocukken yasadigi sIkIntIlardan bahsedecek olursak hemen hemen hergün alkol alan ve anneye siddet uygulayan bir babaya sahipmis. O adami simdi görseniz, "bu adam mi siddet uygulamis?" dersiniz. Esimin babasina olan soguklugu, cocuklugunda görmedigi sevgiden kaynaklaniyor, biliyorum.
Ve malesef acisini ben cekiyorum. Bütün yasadigi psikolojik travmalarinin yükü altinda ben kaliyorum. Psikolog degilim ama okudugum kitaplardan az cok bu sonuca vardim, lütfen yanlisim varsa düzeltin.

Yeni evli insanlar birbirlerini gördükleri an öperler, sarilirlar degil mi? Sadece filmlerde olmuyordur bunlar? Ne bileyim bakislarda bir farklilik olur. Ben bunlari evlendikten sonra hic yasamadim. Hala da yasamiyorum. Sevdigini biliyorum, ama bunu hissedemiyorum. Ruhumu oksayan sözler duymak istiyorum bazen, ara sira gelip sarilmasini istiyorum, canim karim demesini bekliyorum. Ama hic biri yok esimde.
Sevgiliyken devamli sevdigini söylerdi. Yine odundu ama bu kadar degildi. Nisanlilikta biraz azaldi, evlendikten sonra iyice bosladi. Benimle ara sira gülüyor herhangi bir mevzuya, yemegini yapiyorum, camasirini yikiyorum ve cok afedersiniz tabir-i caizse kadinlik yapiyorum ona, is orda bitiyor. Bizim hayatimizda kari-koca iliskisinin tablosu bu sekilde.

Isin kisa özü ben cok mutsuzum. Esim var ama kendimi cok yalniz hissediyorum. Kendi halime üzülüp agliyorum zaman zaman. Esim en iyi dostum olsun isterdim, ama onunla o kadar yalnizim ki. Defalarca ona ilgi bekledigimi söyledim, "ben öyle sarilmayi seven romantik bir adam degilim anlamiyor musun" dedi her zaman.

Napayim ben simdi?

Canım sıkıntını cok güzel bir dille anlatmıssın konunu okurken üslubu hoş biri olduguna kanaat getirdim sana yardımcı olur mu bilmiyorum ama bir iki şey söylemek istiyorum bazı seyler evet filmlerde olmuyor sadece ama hakikatte de durum biraz farklı erkekler öyle kadınlar gibi dolu dolu yasamıyor (çoğunlukla) ne çıkarsa bahtımıza :) ama sevgi dili denen bir şey vardir mesela kimisi dil ile anlatır sevgisini seni seviyorum der kimisi esine mutfakta yardım ederek sevgisini gösterir. Esinin sana karşı sevgi dili farklı olabilir onu görmeye çalışsan. Biliyorum insan duymak istiyor ama sırf duymadığın icin de kendini bu kadar mutsuz etme. Mesela benim esim de cok cok söylemez sevdigini ama bazen gece uykusunda öyle güzel sarılır ki esimin sevgi dili bu derim içimden :) güzel düşünen güzel görür yani esim beni seviyor ama söylemiyor diyorsan güzel bakmaya çalış insallah belki biraz daha rahatlarsin

_NarCicegi_ · 27 Eylül 2014

Cuore .!.:
Huysuzluklari yüzünden ayrilma noktasina geldik. Siddetli tartisirken, agladimda tesadüf babam aramisti, bende normalde tartistiysam esimle telefonu acmam kimseye sesimden anlasilmasin diye ama aglaya aglaya actim telefonu. Babam cik gel diyince geliyorum dedim, esim cok korktu gidecegimden, baktim agliyor. Yani tepki verdigim zamanlarda oldu.

o gün gitseydiniz
belki eşiniz bugün böyle olmazdı
düzelmiş olabilirdi

WOLFROG · 27 Eylül 2014

Cuore .!.:
Cok tecrübesizdim. Esim benim ilk erkek arkadasimdi. Herkesi öyle zannettim sanirim. Odundu ama yinede sevgisini hakkiyla belli ederdi ozamanlar. Bende sevdim onu, yoksa evlenmezdim. Ama evlendikten sonra tavirlari dahada cok degisti. Evlenince kaybetme korkusunu yitirdi diye düsünüyorum.

Acaba bu evlilikte eksik olan kaybetme korkusu olabilir mi?

Evriim · 27 Eylül 2014

Canim aslinda bu süreç karşılıklı. Sen gercekten onu sevdiğini hissettirebiliyor musun? Birde 4 yıl olmus evlilik biraz monotonlasmis olabilir. Esın belli ki bu konularda pasif ama sen cabalamalisin. Basbasa bir yemek, romantik bir film, tatil vs. Sen enerjini ona yansit. Eger hala tepkiniz kalıyorsa ve sen bundan mutsuz olup acı çekiyorsan karşına alip fikirlerini soylemelisin. En önemlisi de kararlı ve net olmalısın...

simaytanem · 27 Eylül 2014

Bende ayni dertten muzdariptim ilk evlendigimzde yasadm bunlari ama sennki kadar değil aonra cektim gittim baba evime sonra büyuk bi degisim oldu simdi esim bana sarılır öper hediye alir. Hatta şiir bile okur. Yani onlara ders vermek gerekir erkekler ceza yontemiyle ogrenir böyle şeyleri sende dene degismez diye bisey yok degisir yeterki tavrini belli et

zerrinsakli · 27 Eylül 2014

Cuore .!.:
Yukarida da dedigim gibi cok tecrübesizdim, esimden önce kimseyle cikmadim, evlenecegim insani beklemek istedim, iste nasip mi diyelim ne diyelim, esimin teklifini geri ceviremedim.Son dediginiz seyi cok düsündüm. Esim bana ilk zamanlar benim nazimi cekiyorsun gibi seyler söylemisti. Acaba diyordum, bu sebepten mi beni secti. Siz bile hissettiyseniz ta ordan
Ama artik cekmiyorum, cekemiyorum. Ben erkegim, o kadin sanki.

Ya seviyordur da hani güçlü bir sevgi degil. Bazı erkekler vardir pek ugrasmayi sevmez .kadinlar gibi düşün. O naz yapicak biri cekicek oda seni bulmus .neyse canim kendini biraz çek. Kiymetini anlasin simarmis

Cuore · 27 Eylül 2014

latika_27 .!.:
Canım sıkıntını cok güzel bir dille anlatmıssın konunu okurken üslubu hoş biri olduguna kanaat getirdim sana yardımcı olur mu bilmiyorum ama bir iki şey söylemek istiyorum bazı seyler evet filmlerde olmuyor sadece ama hakikatte de durum biraz farklı erkekler öyle kadınlar gibi dolu dolu yasamıyor (çoğunlukla) ne çıkarsa bahtımıza :) ama sevgi dili denen bir şey vardir mesela kimisi dil ile anlatır sevgisini seni seviyorum der kimisi esine mutfakta yardım ederek sevgisini gösterir. Esinin sana karşı sevgi dili farklı olabilir onu görmeye çalışsan. Biliyorum insan duymak istiyor ama sırf duymadığın icin de kendini bu kadar mutsuz etme. Mesela benim esim de cok cok söylemez sevdigini ama bazen gece uykusunda öyle güzel sarılır ki esimin sevgi dili bu derim içimden :) güzel düşünen güzel görür yani esim beni seviyor ama söylemiyor diyorsan güzel bakmaya çalış insallah belki biraz daha rahatlarsin

Cok tesekkür ederim. Az önce biride ayni seyi söyledi sevgi dili ile ilgili. Hatta yabanci bir yazarin bununla ilgili kitabi da var, tam benim gibilerine göre yazilmis olmali, okumadim henüz.
Gece uykusunda sarilmalari var, nadirde olsa. Bir yere giderken dikkatli olmami defalarca hatirlatir. Böyle seylerden yola cikarak seviyor herhalde diyorum. Belki bunlari daha fazla görmem gerekir haklisiniz. Ailem ve cevrem tarafindan cok aliskinim sevilmeye, esimden göremeyince sevilmedigimi düsünüorum. Övgü dolu sözler beklemiyorum, direkt seni seviyorum demesine de gerek yok her dakika, her saniye ama ne bileyim sicak bir bakis olabilir, sabahlari uyandiginda catik bir kasla ve kizgin bir ses tonuyla "kahvalti hazirla" demeden önce insan bi "günaydin" demeyi veya bi gülümsemeyi dener.

Bide huysuz ve kaprisli olmasi üstüne tuz biber oluyor. Belki söyle sakin bir adam olupta sevgisini yine belli etmese, bende bu kadar mutsuz olmayacagim. Sevgisizligini cektigim gibi bide kaprislerine, huysuzluklarina gögüs geriyorum.
Acikcasi degistirebilecegimide pek zannetmiyorum, zamanla erkeklik hormonu azaldikca uysallasir, öyle oluyormus erkeklerde, hormonlora kaldi isimiz.

miso · 27 Eylül 2014

Bazıları erkekler bizim gibi değil, duygularını gösteremiyor yazmış da ben katılmıyorum. Gösteren gösteriyor. Benim eşim hem sevdiğini söyler, hem sarılır öper, şefkatlidir hem de ev işlerinde yardım eder. Üç gün ben yemek yapsam dördüncü gün o yapar. Ayağıma kadar getirir, hizmet eder. Belki benimki az bulunan bir örenk ama bence seven insan bir şekilde sevgisini gösterir. Sizinki hem sevgisini göstermiyor hem de huysuz. Ben bir sevgi problemi olduğunu düşünüyorum ya da psikolojik sorunları var. Bence profesyonel destek alın. En azından sorunu ne anlarsınız.

Green light · 27 Eylül 2014

Degismesine umut etme, degismez cunki. Nasil baslarsa oyle de devam eder her evlilik

simaytanem · 27 Eylül 2014

Green light .!.:
Degismesine umut etme, degismez cunki. Nasil baslarsa oyle de devam eder her evlilik

istisnai bir durumda olsa degisir eger seviyorsa degisir

kissnookums · 27 Eylül 2014

Daha önce yaptıgı zamanlar var ise, simdi yapmaması bana nasılsa elimde düsüncesindenmiş gibi geliyor. Seven insan böyle kücük hesaplar yapmaz...Ya bastaki hali de yalandı ya da durum ilk dedigim gibi demek ki...

Chess · 27 Eylül 2014

Cuore .!.:
Merhaba,
4 senedir evliyim, ve 4 senedir inatci, cabuk sinirlenen ve sevgisini hic belli etmeyen bir adamla yasiyorum.
Hani sürekli memnuniyetsiz insan tipleri olur ya, "yemegin tuzu neden az"dan tartisma yaratip bütün negatif enerjisini sizin üzerinize aktaran.. Esim tam anlamiyla öyle bir insan. 4 senedir bitmek bilmeyen tartismalarimiz var - hergün - ve ben nasil yapiyorum bilmiyorum ama 4 senedir sabrediyorum. Hakarette isittim, ki asla kabul edemeyecegim hakaretleri sineye cekmis durumdayim.
Sesimi yükseltsem, bagirsam da sonuc ayni, onunla düzgün konussamda ayni. Degisen hic birsey yok. Ama hakkini yememek lazim, ilk evlendigimiz zamana göre biraz daha ilimli. Cok az ama. Cünkü benim eski sabrim yok, artik susmuyorum. Daha dogrusu susamiyorum. Esimde kendini bu sebepten az da olsa geri cekiyor.

Ailenin tek erkegi oldugu icinde biraz pofpoflanarak büyütülmüs. Kayinvalidem kendisi de söyler. Bir dedigini iki etmemisler. Hic zor'u görmemis. Bu sebebtende is hayatin da sIkIntilari oldu. Kimseye sabri yok, herkes ona sabretsin, gönlünü oksasin istiyor. Cocukken yasadigi sIkIntIlardan bahsedecek olursak hemen hemen hergün alkol alan ve anneye siddet uygulayan bir babaya sahipmis. O adami simdi görseniz, "bu adam mi siddet uygulamis?" dersiniz. Esimin babasina olan soguklugu, cocuklugunda görmedigi sevgiden kaynaklaniyor, biliyorum.
Ve malesef acisini ben cekiyorum. Bütün yasadigi psikolojik travmalarinin yükü altinda ben kaliyorum. Psikolog degilim ama okudugum kitaplardan az cok bu sonuca vardim, lütfen yanlisim varsa düzeltin.

Yeni evli insanlar birbirlerini gördükleri an öperler, sarilirlar degil mi? Sadece filmlerde olmuyordur bunlar? Ne bileyim bakislarda bir farklilik olur. Ben bunlari evlendikten sonra hic yasamadim. Hala da yasamiyorum. Sevdigini biliyorum, ama bunu hissedemiyorum. Ruhumu oksayan sözler duymak istiyorum bazen, ara sira gelip sarilmasini istiyorum, canim karim demesini bekliyorum. Ama hic biri yok esimde.
Sevgiliyken devamli sevdigini söylerdi. Yine odundu ama bu kadar degildi. Nisanlilikta biraz azaldi, evlendikten sonra iyice bosladi. Benimle ara sira gülüyor herhangi bir mevzuya, yemegini yapiyorum, camasirini yikiyorum ve cok afedersiniz tabir-i caizse kadinlik yapiyorum ona, is orda bitiyor. Bizim hayatimizda kari-koca iliskisinin tablosu bu sekilde.

Isin kisa özü ben cok mutsuzum. Esim var ama kendimi cok yalniz hissediyorum. Kendi halime üzülüp agliyorum zaman zaman. Esim en iyi dostum olsun isterdim, ama onunla o kadar yalnizim ki. Defalarca ona ilgi bekledigimi söyledim, "ben öyle sarilmayi seven romantik bir adam degilim anlamiyor musun" dedi her zaman.

Napayim ben simdi?

kadınlar bunu hep yapıyor, eşim hangi psikolojide acaba diyor, işi kötü geçmiş alttan alayım, çocukluğu kötü geçmiş alttan alayım, peki kadınların psikolojisini yaşadıklarını kim düşünüyo, kendilerinden başka hiç kimse
4 senedir değişmeyen bu saatten sonra değişmez bence, eşin çok şımarık ve bencil bir insan gibi görünüyor

Green light · 28 Eylül 2014

simaytanem .!.:
istisnai bir durumda olsa degisir eger seviyorsa degisir

Insallah iyiye dogru deyisir.

Mutsuzum, esimin sevgisini hissetmiyorum

...........

Guru

İnsanlar arasında da yalnızlık duyulur.

Pain...

Guru

Guru

Pain...

Guru

Popüler Üye

Boşan bence

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Guru

Üye

Hadi yansana yeşil ışığım)

Aktif Üye

tut beni kuş olayım mamu <3

Nirvana

Hadi yansana yeşil ışığım)

Benzer Konular