Gecen yil bir iliskim vardi. Cok eski konularimi hatirlayanlar bilir. Bir turlu bi ciddiyete evrilememisti, benim utangac yapimdan ve onun asla adim atmamasindan oturu. Neredeyse 1 yil iliskimizin adi 'Date' olarak kaldi, haftanin yarisindan cogunu beraber gecirmemize, tum sevgili aktivitelerini beraber yapmamiza ragmen. Hicbir arkadasiyla ve aile uyesi ile tanismadim, tatillerimiz ayri oluyordu, arada bir teklifi imasi bile gecmedi. Sevgi sozcugu kullanmadik hic birbirimize. Benim yakinlasma denemelerim oldu, romantik aksam yemegi hazirlamak ve ortam yaratmak gibi. Ama olmadi, soguk ve duz bir adam. Ben yurtdisinda oldugum icin ve ailem burada olmadigi icin, ve arkadaslarimda birkac kizdan olustugu icin benim onu ortamima sokabilecek en azindan teklif edebilecek bir durumum yoktu. 'Bu haftasonu su sehre oradaki arkadaslarima gidecegim', ' yilbasinda annem ve kardeslerim ve onlarin sevgilileriyle su ulkenin suralarini turlayacagiz'... Vs vs hicbirine beni davet etmedi.
Uzun sure acaba daha mi isinmamiz gerekiyor, zamana mi ihtiyacimiz var diye bekledim - 1 yil uzun bir sure -. Ama olmadi olmadi. Sonra gectigimiz yaz ayrildim, icimdekileride soyleyerek. Kendisi ayrilmak istemedi, bizim cok uyumlu oldugumuzu dusunuyormus ve beni seviyormus (ilk kez o an soylemisti beni sevdigini). Ama artik ondan sogudugumu, ve daha da yakinlasmamiz icin bir engel olmamasina ragmen bunu bu sekilde devam ettirdigimiz icin son zamanlarda cok kafama takip stres yasadigimi soylemistim, ve bitirdik. Hakikatende bitirince kus gibi hafifledim, meger cidden asiri stresleniyormusum, ve ciddende sogumusum. Hic pisman olmadim. Aradan birkac ay gectikten sonra (subat ayiydi). Bana depremi duydugunu ve beni ailemi sevdiklerimi merak ettigini soyleyerek mesaj atti. Bende normal cevap verdim, normal normal ' nasilsin iyimisin' gibi siradan muhabbet ettik. Ertesi gun ise, ' seni cok ozledigimi bilmeni istiyorum, eger tekrar benimle 'Date' olmak istersen, benim bunun icin dortgozle bekledigimi ve bana herzaman yazabilecegini bilmeni istiyorum' falan gibi birseyler yazmisti. Sonra bulustuk, normal gecti, birseylerin degisebilecegini ve hala benimle olmak istedigine gore, ne istedigimide anladigini dusundum. Ama 2-3 gorusmeden sonra tekrar ayni nedenlerden oturu kestim, mesajlasmalar cok soguk bulusmalar cok seyrekti. Hicbirsey degismedi.
Her ne ise, onu sevdigimi dusunmuyorum, cunku hayatimdan cikarinca cok hafifledim ve hic ozlemedim bu surede.
Ama dun instagramda karsima cikti, ufak bir stalkladim napiyor diye, bir arkadasinin storylerine denk geldim ve onun bir kizla fotograflarini gordum, 3 cift sekilde Cruz gemisi ile tura cikmislar 1 aydir geziyorlar gemi ile avrupayi. Cok zoruma gitti. Subatta bana tekrar yazdigina ve gorustugune gore o kizla sonrasinda biryerde tanismistir. 3-5 aylik bir kizla Cruz tatiline arkadaslari ile giden adam, bunu neden benimle yapmadi, koca 1 yil. Hatta subatla oncesini birlestirirsem 1 bucuk yil. Hic fotomuz olmadi, hic sosyal medyada paylasmaya yeltenmedi, hicbir arkadasini tanimadim, ama uzun sure cok israrlica benden ayrilmakta istemedi, ve beraber oldugumuz sure boyunca hep birlikteydik.
Velhasil kelam, ne demeli bilmiyorum. Dun gece hic uyuyamadim beynim hic susmadi. Kendi kendime sinirlendim. Panik atak krizi gibi birsey yasadim, kalbim cok sikisti sabaha kadar. Simdide kendimi cok kotu, ozguveni dusmus, degersiz hissediyorum. Sacma mi bu kadar takmam? Belki evet
. Sadece bir sekilde paylasmak istedim, icime cok oturdu cunku