Öncelikle herkese merhabalar,uzun süredir konularınızi takip ediyorum. birgün içimdeki dertleri buraya yazacağım aklıma gelmezdi nereden başlayacağımi bilemiyorum. yorumlarınız benim için değerli lütfen fikir verin
Ben 32 yaşındayım.10 yıllık evliyim (severek evlendik) 1 tane çocuğum var ellerinizden öper.Ben derdimi kimseye anlatamıyorum çok fazla sosyal çevrem yok ev hanımıyım çocuğum olmadan önce çalışma hayatım vardı.Sorun ne para ne pul kendi yağımızda kavrulan kimseye muhtaç olmayan, dışarıdan bakıldığında mutlu gibi gözüken bir aileyiz...
Eşim, bana sadece cinsel anlamda yaklaşıyor(sadece o zaman kendimi değerli hissettiriyor) onun dışında saçımı okşamaz,güzel bir söz söylemez ve sarılmaz.Oturup doğru düzgün sohbet edemeyiz etsekte sonunda tartışırız bana değer vermiyor bunları dile getirdiğimde anlar beni ama sonra bir kaç gün sonra yine aynı olur.Hamileyken son zamanlarda yataklari ayırdık çocuk 3 yasina girdi 1 aydır birlikte yatiyoruz oda tartismazsak. Sevgili olmadan önce çok koştu pesimden, sevgiliyken kapımızın onunde arabada yatardi tartışdığımizda... Ve bu icinde bulunduğum durum evlendiğimizden belli böyle, çirkin bi kadın değilim (10 kilo fazlam var eski kiloma dönmek için ) sabit mesleğim yok boşan diyenler olacak bir gelirimde yok şuanda kendimi iyi hissetmiyorum ne özgüven kaldı ne de bi degerim olduğunu hissediyorum özür dilerim cümleleri toparlayaniyorum
Evine bakan çocuğunu seven bir baba bizi bir eksiğimizi bırakmaz... Beni aldatmadığına eminim haftada bir belki arkadaşları ile bulusur bilirim nerede olduğunu telefonu istedigim zaman elimdedir,burdada sorun yok... Yukardada belirttim ne anlatacağımi bilemiyorum lütfen bide siz incitmeyin beni soru cevap şeklinde gidelimmi hepinize teşekkür ederim sevgiyle sağlıkla kalın...
Ben 32 yaşındayım.10 yıllık evliyim (severek evlendik) 1 tane çocuğum var ellerinizden öper.Ben derdimi kimseye anlatamıyorum çok fazla sosyal çevrem yok ev hanımıyım çocuğum olmadan önce çalışma hayatım vardı.Sorun ne para ne pul kendi yağımızda kavrulan kimseye muhtaç olmayan, dışarıdan bakıldığında mutlu gibi gözüken bir aileyiz...
Eşim, bana sadece cinsel anlamda yaklaşıyor(sadece o zaman kendimi değerli hissettiriyor) onun dışında saçımı okşamaz,güzel bir söz söylemez ve sarılmaz.Oturup doğru düzgün sohbet edemeyiz etsekte sonunda tartışırız bana değer vermiyor bunları dile getirdiğimde anlar beni ama sonra bir kaç gün sonra yine aynı olur.Hamileyken son zamanlarda yataklari ayırdık çocuk 3 yasina girdi 1 aydır birlikte yatiyoruz oda tartismazsak. Sevgili olmadan önce çok koştu pesimden, sevgiliyken kapımızın onunde arabada yatardi tartışdığımizda... Ve bu icinde bulunduğum durum evlendiğimizden belli böyle, çirkin bi kadın değilim (10 kilo fazlam var eski kiloma dönmek için ) sabit mesleğim yok boşan diyenler olacak bir gelirimde yok şuanda kendimi iyi hissetmiyorum ne özgüven kaldı ne de bi degerim olduğunu hissediyorum özür dilerim cümleleri toparlayaniyorum
Evine bakan çocuğunu seven bir baba bizi bir eksiğimizi bırakmaz... Beni aldatmadığına eminim haftada bir belki arkadaşları ile bulusur bilirim nerede olduğunu telefonu istedigim zaman elimdedir,burdada sorun yok... Yukardada belirttim ne anlatacağımi bilemiyorum lütfen bide siz incitmeyin beni soru cevap şeklinde gidelimmi hepinize teşekkür ederim sevgiyle sağlıkla kalın...