Üstesinden mi geldim onlar mı benim üstümde tepindi belli değil
Birçok kemik eklem hastalığım var, çok şükür pandemiden beri artık o kadar ayakta ve koşturmacalı bir hayatım yok ama yine de günün inanın 18 saati falan çocuklarla uyudu uyandı yedi yemedi düştü falan diye geçiyor.
Bana verilen ve benim de önereceğim tek şey akıl sağlığınızı korumak.
Gerçekten çok zor bilirim, bu zamanlarda kendinize zaman ayırmak bir kenara tuvalete girmek lüks onu da bilirim ama en azından 30 dk uykunuzdan feragat edin, gece sabah demeyin ve sessizlikte hiçbir şey yapmadan uzanın, kahve için.
Bazen bu gece 4 olur bazen sabah 6 ama bir şekilde kendinize gün içinde o 30 dk yı sağlamanız lazım, az uyuyun onu yapın.
Duş alırken 1 şarkılık süreniz vardır ama mutlaka telefondan şarkı açım söyleyin o esnada.
Eşinizin izin günlerinde büyük çocuğu onunla gezmeye gönderin, küçükle evde en azından daha rahat kalırsınız.
Ve öyle kolik, sallanmalı bebeklere tavsiyem ev içinde bebek arabası kullanın.
Ben küçüğü bebek arabasına koyup ayağımla tekerleğinden sallar, büyüğü yanıma tezgaha oturtur ona çırpıcak bir şey verir, ben de yemek yapardım.
Ya da küçüğü kucağımda emzirirken büyüğe yemek yedirirdim, oyun oynatırdım.
Keza araba olayına geçerseniz büyük çocuğunuza ‘had ev içinde gezdir kardeşini şarkılar söyle’ diyerek onların da birbirleri ile etkileşimini sağlar, siz de 10 dk dinlenirsiniz.
Mecbursunuz artık çoklu eylem yapmaya.
Hatta öyle ki yine bebek arabası sallarken duş alırdım tek elimle.
Ay ne çekmişim be
Ama geçti, Allahıma bin şükür geçti gitti, sizin de geçecek.
En önemlisi akıl sağlığı, onun da tek çaresi uykudan çalarak kendinize dinlence ayırmak.
vicdan yaptım. tam rahatlamıştım hayalini kurduğum zamanlara erişmistim büyük 7 yaşına gelince .. sonra yeniden hamile kalınca hayat bitti sanki
ne ninnisi 
Tek cocugu olanın anlaması mümkün değil. Büyüğüm 3.5 yasinda küçüğüm 3 aylık. Ama biliyorum ki hepsi geçicek
Küçüğü 1 yas yapsam baya rahatlarım insallah
