- 12 Ocak 2010
- 628
- 2
- Konu Sahibi hayatincoptenekesi
- #1
Merhaba hanımlar;
Yardımınıza ihtiyacım var.
Eşimle tanısalı 7 yıl oldu. Tanıştıktan altı ay sonra ailemle tanışmak istedi bende aileme durumu anlattım. Benim eşim doğu kökenli, bende Karadenizliyim. Bu yüzden ailem kesinlikle ilişkimizi kabul etmedi. Biz direttik ve 4 yıl sonra ikna edebildik ailemi. Bu 4 yılda ben aynı evde babamla bile konuşmadım. Beni evlatlıktan reddettiler falan.
Nişanlandıktan sonra eşim annesinin kendinden başka çocuğu olmadığı babasının da vefat ettiği için beraber yasamak istediğini söyledi. Çaresiz kaldım. Ama; “hayatım ev ev üstüne olmaz derler, ben kendi annemle bile iki gün üst üste anlaşamıyorken seninkiyle nasıl anlaşacağım dedim. Ama sende mecbursun sana kadını çöpe at diyemem ki mecburuz sanırım” deyip kabul ettim.
Velhasıl kelam evlendik. Benim kaygananın birde sürpriz yumurtası çıktı basıma, eşimin yeğeni. Ergen çocuk, o da bizimle kalıyor. Basta bir şey diyemedim. Eşimi üzmek istemedim. Ama daha evlendikten bir buçuk ay sonra nedeninin sonradan kayganam olduğunu öğrendiğim bı nedenden çok büyük bir kavga ettik ve eşim beni evinden kovdu. Onun için bütün hayatını ailesini bırakıp onun pesinden 1000 km gitmiş insanı evinden kovdu. Çektim gittim. Neyse bir şekilde barıştık.
Su an yedi aylık evliyim ne evimde doğru düzgün oturabiliyorum, ne istediğim bir tv programını izleyebiliyorum, ne de kişisel bir alanım var. Kısacası kendi evimde misafirim.
Kayganam yaslı falan değil bu gidişle beni gömer. Yeğeni ergen yanında doğru dürüst oturamıyorum bile bir garip halleri var üstüne üstlük yalancının önde gideni, bir ayak üstünde kırk yalan söyler hiç birinin kuyruğu birbirine değmez.
Yine de eşim mecbur diye ağzımı açmamaya çalışıyordum ki, bu kadının dört çocuğu daha olduğunu öğrenene kadar, meğerse hanımefendi eski eşinden olduğu için onları çocuktan saymıyormuş. Zaten diğer gelinler de hanımefendiyi kabul etmiyorlarmış.
Kızlar ne olur bana yardım edin ne yapmam lazım?
Hem yeğenden kurtulmak hem de birazcık olsun kayganamın evimden uzaklaşmasını ıstıyorum.
Yoksa cidden evliliğim bitecek, antidepresanlarla duruyorum artık ayakta.
Üstüne üstlük bir de gece yatıya gelen misafirleri var birgün wc’den çıkınca tanımadık bir adam karşıma çıkacak diye ödüm kopuyor.
Fikir verin bana lütfen, ne yapmalıyım?
Yardımınıza ihtiyacım var.
Eşimle tanısalı 7 yıl oldu. Tanıştıktan altı ay sonra ailemle tanışmak istedi bende aileme durumu anlattım. Benim eşim doğu kökenli, bende Karadenizliyim. Bu yüzden ailem kesinlikle ilişkimizi kabul etmedi. Biz direttik ve 4 yıl sonra ikna edebildik ailemi. Bu 4 yılda ben aynı evde babamla bile konuşmadım. Beni evlatlıktan reddettiler falan.
Nişanlandıktan sonra eşim annesinin kendinden başka çocuğu olmadığı babasının da vefat ettiği için beraber yasamak istediğini söyledi. Çaresiz kaldım. Ama; “hayatım ev ev üstüne olmaz derler, ben kendi annemle bile iki gün üst üste anlaşamıyorken seninkiyle nasıl anlaşacağım dedim. Ama sende mecbursun sana kadını çöpe at diyemem ki mecburuz sanırım” deyip kabul ettim.
Velhasıl kelam evlendik. Benim kaygananın birde sürpriz yumurtası çıktı basıma, eşimin yeğeni. Ergen çocuk, o da bizimle kalıyor. Basta bir şey diyemedim. Eşimi üzmek istemedim. Ama daha evlendikten bir buçuk ay sonra nedeninin sonradan kayganam olduğunu öğrendiğim bı nedenden çok büyük bir kavga ettik ve eşim beni evinden kovdu. Onun için bütün hayatını ailesini bırakıp onun pesinden 1000 km gitmiş insanı evinden kovdu. Çektim gittim. Neyse bir şekilde barıştık.
Su an yedi aylık evliyim ne evimde doğru düzgün oturabiliyorum, ne istediğim bir tv programını izleyebiliyorum, ne de kişisel bir alanım var. Kısacası kendi evimde misafirim.
Kayganam yaslı falan değil bu gidişle beni gömer. Yeğeni ergen yanında doğru dürüst oturamıyorum bile bir garip halleri var üstüne üstlük yalancının önde gideni, bir ayak üstünde kırk yalan söyler hiç birinin kuyruğu birbirine değmez.
Yine de eşim mecbur diye ağzımı açmamaya çalışıyordum ki, bu kadının dört çocuğu daha olduğunu öğrenene kadar, meğerse hanımefendi eski eşinden olduğu için onları çocuktan saymıyormuş. Zaten diğer gelinler de hanımefendiyi kabul etmiyorlarmış.
Kızlar ne olur bana yardım edin ne yapmam lazım?
Hem yeğenden kurtulmak hem de birazcık olsun kayganamın evimden uzaklaşmasını ıstıyorum.
Yoksa cidden evliliğim bitecek, antidepresanlarla duruyorum artık ayakta.
Üstüne üstlük bir de gece yatıya gelen misafirleri var birgün wc’den çıkınca tanımadık bir adam karşıma çıkacak diye ödüm kopuyor.
Fikir verin bana lütfen, ne yapmalıyım?
