- 2 Kasım 2013
- 7.797
- 37.031
-
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
- #21
Asla mükemmel değilim, sadece çabalıyorum. Mükemmel olmak için değil de kendi yaralarımın acısını çocuğumdan çıkarmamak için.
suan siz mukkemel annesiniz dusunmeyin bunlari insan dogustan secemiyor bagzi seyleriii
Bence siz cok guzel bir annesiniz. Gece gece bu konuyu acmasaydiniz iyiydi :) hepimize yaralarimizi hatirlattiniz.
Kaç yaşındasınız bilmiyorum ama 80 li 90 lı yıllarda çocuğun hiç kıymeti yoktu hep bizi bir yük gibi görürlerdi sevgisiz ve birçok şeyden yoksun büyüdük maddi manevi insanlar sırf çocuğum olsun diye çocuk yapıyorlardı konu komşu olmuyor demesin diye. Bunları aklınıza getirip tr üzmeyin kendinizi anneniz eğitimsiz olabilir cehalet mutluluk demişsiniz ya benim babam eğitimli olmasına rağmen benzer şeyler yaşadım ve eminimki bunları yaşayan çok insan var devirle zamanla alakalı diye düşünüyorum ben
Bizlerin çocuk olduğu zamanlarda siddet çok normaldi ,neredeyse günlük ihtiyacimizmiş gibiydi...Bence kaybettiler bizleri.Mesela annem beni sanirim 10-11 yaslarimdayen kaybetti.Hic unutamam benim halam benim yanimda kizina prensesim demişti.O gunu asla unutamam cok derin yaralar acti bende o söz.O gun ve sonrasinda yediremedim bana yapilan muameleyi ve annemin evladi olmayi,ben gunde uc posta dayak yerken birilerine annesi prensesim diyordu nasil kaldiracaktim bu yükü o yaşta.Kaldiramadim..Sizi cok iyi hissettim.Aglamak rahatlatir aglayin insallah bende aglayabilirim bir gün.
Daha bugün bir arkadaşla bu konuları konuştuk. Önceki kuşak gerçekten çok gaddar ve bencil. Babannem, anneannemden net görüyorum. Bence yeni kuşak anneler daha merhametli gibi...
Sıkmayın canınızı. Anneniz nasıl bir anne elinde büyüdü kim bilir.
Önceden şimdiki gibi imkan vs yoktu. Araştırma sorgulama yoktu. Ne görüldü ise öyle davranılıyordu.
Anneannem geçen neden övünüyor biliyor musunuz? Çocukları başka yerde yemek yemezmiş. Aç bile olsalar. Büyükler yermiş onlar bakarmış. İftihar ettiği.şeye bakar mısınız? Tüylerim diken diken oldu. İnanın yaşlı olmasından dolayı sadece merhametim kaldı. O zaman annemi affettim.
Bende hep annem gibi olmayacağım diyerek büyütmeye çalışıyorum çocuğumu her davranışımı kıyaslıyorum. Annenizin çocuğunuza davranışları nasıl peki ordan çok anlamlar çıkarabilirsinizElbette böyle düşünerek aileme karşı sevgi ve saygımı muhafaza edebiliyorum. Çevremdeki örnekler benden farklı değildi çünkü. 32 yaşındayım bu arada. Benim dönemimde her evde benzer olaylar yaşanırdı, biliyorum.
Ancak benim kızgınlığım bana yapılanlara değil. O yapılanlardan dolayı şekillenen anneliğime. Nasıl anne olmalıyım diye düşünürken önce bu yaraların iyileşmesi gerektiği gerçeği dikiliyor karşıma. İşte o vakit yeniden filizleniyor öfkem
Bizlerin çocuk olduğu zamanlarda siddet çok normaldi ,neredeyse günlük ihtiyacimizmiş gibiydi...Bence kaybettiler bizleri.Mesela annem beni sanirim 10-11 yaslarimdayen kaybetti.Hic unutamam benim halam benim yanimda kizina prensesim demişti.O gunu asla unutamam cok derin yaralar acti bende o söz.O gun ve sonrasinda yediremedim bana yapilan muameleyi ve annemin evladi olmayi,ben gunde uc posta dayak yerken birilerine annesi prensesim diyordu nasil kaldiracaktim bu yükü o yaşta.Kaldiramadim..Sizi cok iyi hissettim.Aglamak rahatlatir aglayin insallah bende aglayabilirim bir gün.
Sizi tanımıyorum ama ne kadar iyi bir anne olduğunuzu buradan hissettim . Gerçekten.
Sorgulayan , düşünen , kendi hatalarını tespit edip çözüm odaklı davranan anne her zaman iyi annedir .
Kusursuz insan olmadığı gibi kusursuz annede yoktur bence . Önemli olan en iyiyi hedeflemektir ki siz bunun çabasını zaten veriyorsunuz gördüğüm kadarıyla.
Annenizin size yaşattıklarına diyecek birşey zaten yok. İstemeden de olsa davranışlarınızda , geçmişin yansımalarını görmeniz de çok normal . Ama siz sorununuzun nereden kaynaklandığını çözmüşsünüz . Dilerim geçmişin tortularından kurtulursunuz en kısa sürede
O yaşları nasıl hatırlıyorsunuz kızlar ya
Küçük dememek lazım işte ya kötü anı unutulmuyor demek ki
Bende hep annem gibi olmayacağım diyerek büyütmeye çalışıyorum çocuğumu her davranışımı kıyaslıyorum. Annenizin çocuğunuza davranışları nasıl peki ordan çok anlamlar çıkarabilirsiniz
Bugün kızımın zor çocuk olası tuttuÜç buçuk yaştan itibaren neredeyse her olayı hatırlıyorum. Keşke unutsam. Annem deve kini var sende der, fil hafızası var der. Halbuki unutmayı en çok ben istiyorum.
Cok uzuldum yazdiklariniza.
Cocuklukta yasadiklarimiz zamanla unutulsa da muhakkak az cok etkisi kaliyor kisiligimizde, bilincaltimizda.
Bigun babam milli piyango biletini ariyor evde yana yakila. Annem kaybetti bileti, babam ben kaybettim saniyor. 9 yasindayim. Halamlar bizde, kuzenlerim falan. Bagirip duruyo milletin icinde bulcaksin o bileti diye.
Annem de ben kaybettim demedi ya la. Bi ton laf yedim utana sikila ve haksiz yere.
Tabi acisini cikardim sonra, teek tek kizdigim kirildigim seyleri soyledim annemle babama. Bu bilet olayini soylememisim bak onu yeni hatirladim :)
En guzeli affetmek..unutmak..ana baba iste. Hatalariyla, emekleriyle, sevgileriyle,ihmalleriyle...buyuttuler bi sekilde, Sagolsunlar yine de..
Buyuduk iste...Allah ailemize cocuklarimiza bagislasin bizi, onlari da bize.
Aaa siir gibi olmus sonu :))
Bugün kızımın zor çocuk olası tuttu
İçerde yastık yumrukluyordum en son
Hep aklıma sen geldin
Ne zormuş çocuk büyütmek
O kısımda çok şeyin cevabını bulacaksınız ben sizi çok iyi anlıyorum annemden şiddet görmedim ama hep Bi kötüydü her zaman bana sinirliydi şimdi çocuğuma karşı davranışlarından geçmişteki birçok şeyi deşip anlamlar çıkarıyorum ve çoğuda benim anladığım gibi oluyor bazende kızım bir yaramazlık yapınca ben yapsaydım çocukken şimdi bunu diyorum böyle böyle kızardınız falan diye ağız arıyorumO kısma hiç girmesek :) zira girince anneme karşı onarmaya çalıştığım hislerim öfkeye dönüşüyor. İdare eder diyelim oğluma karşı davranışları :)