Öyle de olabilir elbette , ama dört yavrusu da bizimleyken de böyle yapıyordu ne yazık ki.
Yani ben de hiç vermek istemiyordum inanın , ama annem beş kedinin bakımıyla ilgilenemeyeceğimizi düşündü. Haklıydı da aslında , onun için çok zor oluyordu. Ben her ne kadar yardımcı olmak istesem de her zaman evde olamıyorum..
İki tane arkadaşım talip olunca , sahiplendirdik biz de. Onlar emin ellerde , içim rahat , zaten sürekli görüşüyoruz ama benim kızım yavrularını özlüyor galiba. Diğer yavrular bizimle kalacak ama.
Arkadaşınızın kedisi için çok üzüldüm gerçekten , içim sızladı. Annelik her canlı için annelik demek ki.
Veteriner bize iki aylıktan sonra anne de istemez zaten , hatta vermezseniz evden kaçabilir demişti bir de.
Bu sizce doğru mu ? İleride kedilerimiz arasında sorunlar çıkar mı ?
Şu an yavrular üç aylık ve gayet mutlular , hatta kızım emziriyor yavrularını hala.