- 3 Mart 2017
- 1.466
- 3.481
- 27
- Konu Sahibi CocoParisien
- #101
Kayboluşunun üzerinden 24 saatten fazla geçti ama kızımı hala bulamadık. Üzüntümü anlatamam. Camlar konusunda hatam olduğunu zaten kabul etmiştim, bu kadar üzüntünün arasında bir de kalp kırmaya gerek yok diye düşünüyorum. Burada bizi merak eden, iyi haberler bekleyen arkadaşlar var biliyorum. Sağolsunlar. Onlar için güncel durumu aktarıyorum.
Kızımın maması ve kumu apartman bahçesinde. Koku alır da gelir belki diye. Fotoğraflı kayıp ilanları basıp üzerine numaramı yazdım. Para ödülü koydum. Bunlar 500 metre çemberinde birçok yere asıldı. Sosyal medyada paylaştım. Birçok kişi de kendi hesabından paylaştı. Yerel hayvan sahiplendirme/kayıp sayfalarına da koydum. Veterinerimizi haberdar ettim. Sağolsun o da şehirdeki diğer kliniklere bilgi verdi. Bugün de çip numarasıyla Tarım Bakanlığı’na haber verecek. Kızımın ensesinde çip olduğu için, biri alıp sahibiymiş gibi herhangi bir veterinere götürse bile asıl sahibi ortaya çıkar dedi. Yeter ki biri götürsün. Apartmanımızdaki 5 kamera monitörü olmadığı için ne yazık ki hiçbir işe yaramıyor. Bazı arkadaşlar çıkar bilgisayarcıya götür dedi ama yönetim izin vermiyor. Zaten değerli(!) komşularım sokak hayvanları için konulan mama suya dahi laf ettiği için bu durum pek şaşırtmadı beni. Ne olacak altı üstü bir kedi modunda herkes.
Şu an aklıma gelenler bunlar. Kafam karman çorman kusura bakmayın. Kızımdan başka hiçbir şey düşünemiyorum. İşe bile odaklanamıyorum. Fakat şu ana kadar ölü veya yaralı halde bulamamamızdan dolayı artık birinin alıp götürdüğüne %100 eminim. Buna bile seviniyorum en azından sağdır karnı aç değildir diye. Alan kişinin merhametli biri olması ve ilanlarımdan birini görüp beni araması için dua ediyorum. Veya dışarıdaysa evine geri dönmesi için.
Bugün çıkıp tekrar bahçeyi ve bodrumları inine dibine arayacağım. Olur ya gelip saklanmıştır bir yere bir umut. Bir gelişme olursa gün içinde yazarım buraya. Dualarınızı eksik etmeyin ne olur.
Kızımın maması ve kumu apartman bahçesinde. Koku alır da gelir belki diye. Fotoğraflı kayıp ilanları basıp üzerine numaramı yazdım. Para ödülü koydum. Bunlar 500 metre çemberinde birçok yere asıldı. Sosyal medyada paylaştım. Birçok kişi de kendi hesabından paylaştı. Yerel hayvan sahiplendirme/kayıp sayfalarına da koydum. Veterinerimizi haberdar ettim. Sağolsun o da şehirdeki diğer kliniklere bilgi verdi. Bugün de çip numarasıyla Tarım Bakanlığı’na haber verecek. Kızımın ensesinde çip olduğu için, biri alıp sahibiymiş gibi herhangi bir veterinere götürse bile asıl sahibi ortaya çıkar dedi. Yeter ki biri götürsün. Apartmanımızdaki 5 kamera monitörü olmadığı için ne yazık ki hiçbir işe yaramıyor. Bazı arkadaşlar çıkar bilgisayarcıya götür dedi ama yönetim izin vermiyor. Zaten değerli(!) komşularım sokak hayvanları için konulan mama suya dahi laf ettiği için bu durum pek şaşırtmadı beni. Ne olacak altı üstü bir kedi modunda herkes.
Şu an aklıma gelenler bunlar. Kafam karman çorman kusura bakmayın. Kızımdan başka hiçbir şey düşünemiyorum. İşe bile odaklanamıyorum. Fakat şu ana kadar ölü veya yaralı halde bulamamamızdan dolayı artık birinin alıp götürdüğüne %100 eminim. Buna bile seviniyorum en azından sağdır karnı aç değildir diye. Alan kişinin merhametli biri olması ve ilanlarımdan birini görüp beni araması için dua ediyorum. Veya dışarıdaysa evine geri dönmesi için.
Bugün çıkıp tekrar bahçeyi ve bodrumları inine dibine arayacağım. Olur ya gelip saklanmıştır bir yere bir umut. Bir gelişme olursa gün içinde yazarım buraya. Dualarınızı eksik etmeyin ne olur.
Çok geçmiş olsun.
