seni okadar iyi anlıyorumki, neler yaşadığını neler hissettiğini bende senin gibi evlenirken kabul ettim ne olacak dedim kendi annemizle yaşamıyomuyuz oda eşimin annesi dedim ama öyle olmuyo insan evindede rahat edemeyince dünya okadar küçülüyoki boğuluyosun sığamıyosun içine evinin içinde rahatça hareket edememek hangi odaya girsen kayınvaliden ile karşılaşmak sabah olupta yataktan kalkınca saç baş dağınık yeri geliyo iç çamaşırınla lavobaya kalkıyosun ama olmuyo evin içinde hep bi gölge seni izliyo. ilk zamanlar kayınvalidem iyi sadece aynı evde yaşayamıyorum dersin ama zamanla kayınvalidenden nefret etmeye başlarsın çünki her hareketi batar sana ben ancak 1,5 sene dayabildim olmadı yapamadım ve eşimdende evi ayırma isteğim reddedilince bu şekilde daha fazla yapamayacağımı anladım ve boşanma davası açtım çünki artık psikolojik olarak çökmüş durumdaydım düşünsenize eşinizle ağız tadıyla kavga bile edemiyosunuz çünkü kv karşınıza dikiliveriyo. 9 ay mahkeme sürdü ve evi ayırmak şartı ile tekrar bir araya geldik eşimle şimdi kv ile ayrıyız 3 veya 4 ayda bir gelir bana ve sadece 1 gece kalır gider o rahat ben rahat 8 yıllık evliyim ama soranlara 5 yıllık evliyim diyorum çünkü evliliğimin tadını son 5 yıldır çıkarıyorum... darısı senin başına
Şirret gelin olursam gider diyosun, kocan annesine duskun, sirret gelin olursan giden annesi degil sen olursun. Iyi dusun
Yok canım işte, temelli dönmeyi düşünüyorlar galiba, ikisi birden yoksa her sene 1-1,5 ay gelir kalırlar ki zaten, biz geldiğinde alırız ikisi de gelse, neticede nişanlımda oğlu, ama şunu bi evlendirelim, düğünü yapalım dedi sustu, hatta eltimin kızı aa hep mi kalacaksınız dedi cevap vermedi, gözlerini yere çevirdi. İşin tuhafı Allaha şükür sağlıklılar, kendilerine bakabiliyorlar daha şimdiden birinin yanına yerleşme peşinde, 1. kahrını çok çekti, 2. yok gibi, 3. yanaşmıyor o yüzden biz en küçükleriyiz diye bence umudu biziz..
çok zor şeyler yaşamışsınız ve atlatmışsınız geçmiş olsun. Allah bu durumda olan arkadaşlara yardım etsin. Çoğu evlilik hep aileler yüzünden yıkılıyor. Yazık, günahseni okadar iyi anlıyorumki, neler yaşadığını neler hissettiğini bende senin gibi evlenirken kabul ettim ne olacak dedim kendi annemizle yaşamıyomuyuz oda eşimin annesi dedim ama öyle olmuyo insan evindede rahat edemeyince dünya okadar küçülüyoki boğuluyosun sığamıyosun içine evinin içinde rahatça hareket edememek hangi odaya girsen kayınvaliden ile karşılaşmak sabah olupta yataktan kalkınca saç baş dağınık yeri geliyo iç çamaşırınla lavobaya kalkıyosun ama olmuyo evin içinde hep bi gölge seni izliyo. ilk zamanlar kayınvalidem iyi sadece aynı evde yaşayamıyorum dersin ama zamanla kayınvalidenden nefret etmeye başlarsın çünki her hareketi batar sana ben ancak 1,5 sene dayabildim olmadı yapamadım ve eşimdende evi ayırma isteğim reddedilince bu şekilde daha fazla yapamayacağımı anladım ve boşanma davası açtım çünki artık psikolojik olarak çökmüş durumdaydım düşünsenize eşinizle ağız tadıyla kavga bile edemiyosunuz çünkü kv karşınıza dikiliveriyo. 9 ay mahkeme sürdü ve evi ayırmak şartı ile tekrar bir araya geldik eşimle şimdi kv ile ayrıyız 3 veya 4 ayda bir gelir bana ve sadece 1 gece kalır gider o rahat ben rahat 8 yıllık evliyim ama soranlara 5 yıllık evliyim diyorum çünkü evliliğimin tadını son 5 yıldır çıkarıyorum... darısı senin başına
evet maalesef düşünemedim.. bu kadar hesap edemedim. birlikte yaşarsak şu olur bu olur diye defter tutamadım.. ayrıca yıllarca vakit geçirmiş birlikte yaşamış bile olsam evlenince eşimin bile farklı alışkanlıklarını tavırlarını öğreniyosun.. bunu da düşünmedim mesela.. bence siz büyük konuşuyorsunuz..yorumunuz için teşekkürler
Aslında olabildiğince de ılımlı bakmaya çalışıyorsun.Merhaba arkadaşlar
kimseyle konuşamadığım için buraya yazmaya karar verdim. eşimi çok seviyorum ve bir senedir evliyiz. ilk başta annesiyle oturma fikrini bana söylemişti. ben de saf saf kabul etmiştim başta daha nişanlıyken. tabi sonra da dönemedim lafımdan. babası vefat etmiş diğer abileri de evlenmiş o sıra. annesi eşimle kalmış.. neyse evlendik ve 3+1 eve taşındık. tek şartım madem annenle oturacağız bari benim anneme yakın olsun'du. öyle oldu Allah'tan. o yüzden bu bir sene çok rahat geçti. geçmiş hatta yeni farkediyorum ne rahatmışım. çünkü annesinin olacağı 3. oda hep boş kaldı. sonuçta kadının da komşuları, çevresi, bir düzeni vardı ve onu bozmak istemedi. kadını bıraksan zaten tek başına yaşar. çünkü eşim İstanbul'dayken zaten yaşamış tek başına. eşim sonra onu yanına aldı İstanbul'a. yani birlikte oturma fikri tamamen eşimin annesine zoruyla oluyor. tabi bana yansıttığı mı öyle onu da bilemiyorum. belki de kadın hep istiyordu birlikte yaşamayı, eşim bana öye yansıtıyordu. neyse bu bi sene eşim biraz zaman kazanmış oldu. neyse ilk sene onun evi aynen kaldı. bizim evimiz ayrıydı, arada bir gelip gidiyordu. ki ozaman bile gıcık oluyodum keşke olmasaymışım, daha beterini görecekmişim. neyse bi senemiz dolmadan o tuttuğumuz evden çıkmayı planlıyorduk zaten ama annesinin evine zam yapıldı. ee biz de başka eve çıkacaktık zaten. nolduysa oldu yine birlikte oturma konusuna geldik. bu sefer diretmedim. ilk başta o benim anneme yakın oturmama göz yumdu ki ev çok da beter bir evdi. sırf yakın diye tutmuştuk. ben de onun için fedakarlık yapmam gerekiyor gibi hissettim ve tamam dedim. en azından deneriz dedik. bunu kendi de dedi. çünkü bilmiyoruz ki belki sorun olmayacak. şuan taşınalı bir hafta oldu. bir haftadır kaynanamla birlikteyiz. allah'tan çalışıyorum çok vakit geçirmiyoruz ama ben hiç rahat değilim. akşam gelince yemek de hazır oluyor bana bi tek kaldırması düşüyor ama ben kendi evimde yemek yetiştirmeyi özledim yani. rahat değilim mutlu değilim. evi dubleks tuttuk hem biraz daha büyük olsun sorun olmasın diye. ama mesela yemekten sonra ben çıkıp hep odamda takılmayı istiyorum. salonumun tadını çıkaramıyorum. arkadaşlarımı akrabalarımı çağırsam hep o evde olacak. hatta geldiler. bişey konuşuyoruz yanında sürekli bakıyo dinliyo ne konuşuyoruz diye. tam kaynanalık yapıyor diyemem Allah için. ama ben çok rahatsızım napıcam. bugün dayanamadım eşime de belli ettim kavga ettik. ona da üzülüyorum arada kalıyor. "napıyor" söyle diyo. ama yaptıkları hakkaten öyle cadı kaynanalık değil ama ben mutlu değilim. orası benim evim değil sanki onların evi. mesela ekmek kızartma makinası alalım artık dedi eşim. aa ne gerek var oğlum, benim ekmek kurutucu ne güzel iş görüyor dedi. eşim de olmaz anne külüstür gibi, biz ekmek kızartma makinesi alıcaz, at onu gibi bişey dedi. annesi de kızdı. yani "ne gerek var derken beni hiç düşünmüyor. belki ben istiyorum almayı. yani böyle böyle ufak şeyler. eli ayağı da tutuyo. eve de yeni taşındık. kadın da kendi evini kapadı geldi. bilmiyorum napıcam. . çünkü önceden süreliydi gelişleri. bi hafta kalırdı ,iki gün kalırdı hadi bi ay kalırdı. ama şimdi böyle bi sürede yok. çok fenayım. kafayı yiyeceğim. takmadan da duramıyorum. şirret gelin olmak istiyorum belki ozaman o gider diye olamıyorum. böyle olunca eşime de üzülüyorum ama bi yandan da mesela şuan annemin evine gitmek istiyorum. kocamın olduğu eve gitmek istemiyorum. bana bi yol gösterebilecek var mı???
çok uzun oldu özür dilerim((
sız galıba nısanlısınız arkanıza bakmadan kacın
ne kolay soyluyorsun demeyın kolay degıl bılıyorum ama goruyoruz nelerı var evlenıyorlar ertesı gun kaynan gelıp beraber yasamaya mahkum edıyorlar nasıl olsa evlendı dıye
bu daha evlenmeden sınyalı vermıs kaç arkadasım arkana bakmadan kaç sevgıyle iş olmuyor sadece unutursun
ama kaynanayla yasarsan hayatın kararır
kaynanayla yasayacagına otur evınde kendı annenle yasa
Ya tamam bu hatayı yapmamlıydı ama yapmış ıste su ‘ en basından kabul etmeseydınız ‘’dıyenler bana acımasız gelıyo
Kadın hata yaptığını anlamış zaten yazmış buraya ıcını dokmeye
basta ıyı dusunmus ıste bı hata yaptı dıye omur boyu cekmek zorunda mı ?
sımdı yapamıyorum annenle boyle yasamak ıstemıyorum dese suc mu?
adam oldurmedı ya hata yapmıs ıste ya
burada okuyoruz ınsan kocasını da tanıyamıyor basta evlenıyorlar sonra dayak yıyorlar nerden bılembılır kı zararın neresınden donulse kardır artık bı kere evlendım dayak da yesem kaatlanmalıyım mı dıyecek
basta kabul edenler omur boyu cekmek zorunda degıl bence
zaten kadın yaptının hata oldugunu anlamıskı eyvah dıyor yazmıs buraya
'' kabul etmeseydın'' dıyerek suclamak cok acımasızca ettıyse ettı dunyanın sonu mu ?canından kıymetlı mı?
ayrıca kadın yatalak degıl bıse degılmıs ayrılsalar sokaga mı atmıs oluyor ?
ayrıca su baska odada otursun dıyenler de hıc bıse gormemısler galıba ole bıse aynı evın ıcınde olmuyor malesef kök gibi aynı odada oturuyorlar sen o odada o bır odada olmuyor ıste
Ne acidan büyük konuştuğumu dusunuyorsunuz ? Erkek arkadasimla 2 yildir ayni öğrenci evini paylasiyorum ben. Herşeyin sonunu Allah bilir ancak sandiginizdan çok daha temkinliyim. Konu açan üyelere de artik yorum yapamaz olduk, terslemek site genelinde moda haline geldi.
bende kv ile oturuyorum 5 senedir
keşke benimkide seninki gibi olsaydı ben onu baş tacı ederdim
tamam evliliğimizde özelimiz olsun istiyoruz ama en başında kabul etmişsin tıpkı benim gibi
geri sözden dönmek olmuyor işte
haline şükret yinede bir göz gezdir foruma kaynana var kaynana var
Ben birçok ihtimali göz önüne alarak hareket ediyorum zaten. Saydığınız ihtimalleri de göz önünde bulundurdum. Amacım sizi yargılamak değildi. Sadece düşüncemi yazdım, kırdıysam üzgünüm. Ama hatanızı baştan kabul etmezseniz, asla doğru sonuca ulaşamazsınız. Bende bu yüzden hatalı yönlerinizi gördüğüm kadarıyla belirttim. Önce bunları kabul etmeli ki, bir çözüm yolu bulabilesiniz..yani hiçbirşey evlilik gibi olmuyor buna beraber yaşamak da dahil emin olun.. öğrenci evi psikolojisiyle evlilik olayı çok farklı.. bi kere aileler işin içine giriyor ve kaynana olayı hiç olmasa bile kendi ailenizin üstüne bir de eşinizin ailesi ekleniyor. her kafadan bi ses çıkabiliyor.. terslemek adına yazmadım ki ayrıca dediklerinizi ben yapmadım evet geleceği göremedim demek adına yazdım. asıl siz baya yargılayıcı ve sert yazmıştınız.
Ben birçok ihtimali göz önüne alarak hareket ediyorum zaten. Saydığınız ihtimalleri de göz önünde bulundurdum. Amacım sizi yargılamak değildi. Sadece düşüncemi yazdım, kırdıysam üzgünüm. Ama hatanızı baştan kabul etmezseniz, asla doğru sonuca ulaşamazsınız. Bende bu yüzden hatalı yönlerinizi gördüğüm kadarıyla belirttim. Önce bunları kabul etmeli ki, bir çözüm yolu bulabilesiniz..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?