Kaynanam beni sevmiyor ve bunu çok takıyorum.

Kaynanam beni hiç sevmiyor. Bundan eminim ama sorun şu ki yaptığı somut bir şey yok. Yani kötü söz hakaret vs. Ama bazen bazı konuşmalarında beni hiç önemsemedigini ya da sevmediğini biliyorum. Yani herkes hisseder bunu. Mesela ben çok ağır hastalik geciriyorum oralı bile olmuyor. Ama eşim hafifçe öksürsün arayıp ağlıyor falan. Ve en önemlisi de biz onların dediği her şeyi yapmak zorundaymışız gibi sanki biz ayrı bir aile değilmişiz gibi sürekli birseyleri dikte etmeye çalışıyorlar. Ama asıl sorunum şu beni sevmeyebilir, benden hoşlanmayabilir ya da benimle ilgilenmeyebilir ben neden bunu kafama bu kadar takıyorum. Neden önemsiyorum bu kadar. Düşünmek istemiyorum. Ama sürekli bunu düşünüyorum. 8 aydır evliyim çokta severek evlendik evliliğimden bir şey anlayamıyorum. Sorun bendedir belki de ama sebebini bilmiyorum. Benim gibi hisseden ya da çözen varsa bunu beni de rahatlatirsa teşekkür ederim şimdiden kızlar.
Esiniz ne diyor bu duruma? Illaki anliyordur halinden. Bence sen saygini koru baskada birsey yapma mesafeni koy ama saygilida ol gördügün zaman.
 
Esiniz ne diyor bu duruma? Illaki anliyordur halinden. Bence sen saygini koru baskada birsey yapma mesafeni koy ama saygilida ol gördügün zaman.
İşte mesafe koyamıyorum ki. Keşke mesafe falan olsa da ben rahat etsem. Eşime beni çok seviyormuş gibi anlatıyor. O da benim kızım falan diyor. Ama saygı göstermiyor çok müdahil oluyor herseye. Eşim onun huyunu bilse de annesi terslesin ya da kalp kırsın istemiyorum. O herseyin farkında ama mesela annesine anne sen şu an yalan söylüyorsun diyemiyor haliyle. Bide mesela her şeye karışınca sen karışma da demiyor. Demesin de zaten ama neyse işte olaylar böyle.
 
Kaynanam beni hiç sevmiyor. Bundan eminim ama sorun şu ki yaptığı somut bir şey yok. Yani kötü söz hakaret vs. Ama bazen bazı konuşmalarında beni hiç önemsemedigini ya da sevmediğini biliyorum. Yani herkes hisseder bunu. Mesela ben çok ağır hastalik geciriyorum oralı bile olmuyor. Ama eşim hafifçe öksürsün arayıp ağlıyor falan. Ve en önemlisi de biz onların dediği her şeyi yapmak zorundaymışız gibi sanki biz ayrı bir aile değilmişiz gibi sürekli birseyleri dikte etmeye çalışıyorlar. Ama asıl sorunum şu beni sevmeyebilir, benden hoşlanmayabilir ya da benimle ilgilenmeyebilir ben neden bunu kafama bu kadar takıyorum. Neden önemsiyorum bu kadar. Düşünmek istemiyorum. Ama sürekli bunu düşünüyorum. 8 aydır evliyim çokta severek evlendik evliliğimden bir şey anlayamıyorum. Sorun bendedir belki de ama sebebini bilmiyorum. Benim gibi hisseden ya da çözen varsa bunu beni de rahatlatirsa teşekkür ederim şimdiden kızlar.
Kayınvalidenizin bu tavrı sanırım sizin kendinizi değersiz hissetmenize sebep oluyor. Bu sebeple takıyor olabilirsiniz.
 
Kayınvalidenizin bu tavrı sanırım sizin kendinizi değersiz hissetmenize sebep oluyor. Bu sebeple takıyor olabilirsiniz.
Evet cok yüksek ihtimalle olay bu. Aylardır evlendiğimden beri kendimi işe yaramayan biri gibi hissediyorum. O davranışlardan dolayı da iyice değersiz hissetmeye başladım.
 
İşte mesafe koyamıyorum ki. Keşke mesafe falan olsa da ben rahat etsem. Eşime beni çok seviyormuş gibi anlatıyor. O da benim kızım falan diyor. Ama saygı göstermiyor çok müdahil oluyor herseye. Eşim onun huyunu bilse de annesi terslesin ya da kalp kırsın istemiyorum. O herseyin farkında ama mesela annesine anne sen şu an yalan söylüyorsun diyemiyor haliyle. Bide mesela her şeye karışınca sen karışma da demiyor. Demesin de zaten ama neyse işte olaylar böyle.
Anliyorum. Namaz kilin Dua edin Allaha siginin, icinize neyin en dogru oldugunun hissini size eminim verecektir.
 
Kaynanam beni hiç sevmiyor. Bundan eminim ama sorun şu ki yaptığı somut bir şey yok. Yani kötü söz hakaret vs. Ama bazen bazı konuşmalarında beni hiç önemsemedigini ya da sevmediğini biliyorum. Yani herkes hisseder bunu. Mesela ben çok ağır hastalik geciriyorum oralı bile olmuyor. Ama eşim hafifçe öksürsün arayıp ağlıyor falan. Ve en önemlisi de biz onların dediği her şeyi yapmak zorundaymışız gibi sanki biz ayrı bir aile değilmişiz gibi sürekli birseyleri dikte etmeye çalışıyorlar. Ama asıl sorunum şu beni sevmeyebilir, benden hoşlanmayabilir ya da benimle ilgilenmeyebilir ben neden bunu kafama bu kadar takıyorum. Neden önemsiyorum bu kadar. Düşünmek istemiyorum. Ama sürekli bunu düşünüyorum. 8 aydır evliyim çokta severek evlendik evliliğimden bir şey anlayamıyorum. Sorun bendedir belki de ama sebebini bilmiyorum. Benim gibi hisseden ya da çözen varsa bunu beni de rahatlatirsa teşekkür ederim şimdiden kızlar.
Yahu sevmesin bu yüzden kahredilir mi , kocanla güzel günlerin tadını çıkar, bak bu günler geri gelmez...
 
İşte mesafe koyamıyorum ki. Keşke mesafe falan olsa da ben rahat etsem. Eşime beni çok seviyormuş gibi anlatıyor. O da benim kızım falan diyor. Ama saygı göstermiyor çok müdahil oluyor herseye. Eşim onun huyunu bilse de annesi terslesin ya da kalp kırsın istemiyorum. O herseyin farkında ama mesela annesine anne sen şu an yalan söylüyorsun diyemiyor haliyle. Bide mesela her şeye karışınca sen karışma da demiyor. Demesin de zaten ama neyse işte olaylar böyle.
daha çok acemisin. on sene sonra donunda sallamayacaksın bunları. sana tavsiyem öncelikle kafanda iyi gelin olacağım fikrini bitir. insani en çok bu fikir yoruyor. bir de basta KV yi anne gibi gördüğü icin insan kendi annesine davrandigi gibi davranıyor. yani anne gibi görmek derken, bir büyük gibi görmekten bahsettim. ben sizi biraz da iyi niyetli gordum, yoksa çok fesat olsanız bunu bile takmazdınız. eğer karşı taraf oturaklı, olgun, iliskilerinde ve hayatında yetebilen birisi ise, zaten olgun davranislari ile iliskiye yon verir. ama maalesef, ülkemizde kaynanalar sanki gelinle yasit bir genc kız gibi yarisiyor, oğlunu kiskaniyor vs. ben daha kaynana olmadım ama benim annem boyle degil mesela, çünkü kendisi ile çok barisik biridir. ama cogu kadın boyle degil.

siz zamanla karşı tarafın gözüne girmeye calistikca, ne annesinin ne esinizin gönlünü edebileceğinizi farkettiginizde o zaman zaten bu yaranma cabasını birakacaksiniz. çünkü insanlara iyilik yaparak, yalakalik yaparak onların gözünde degerin olmuyor. daha çok simariyorlar, kendilerini bir şey zannediyorlar. halbuki senin onlarla muhatap olmanın tek sebebi esin. tabi ki saygı duyacaksın, ya da misafirliğe geldiklerinde evinde nasıl misafir agirlanmasi gerekiyorsa ona gore yapacaksın, ama bunu KV beni sevsin çabasıyla yapmayacaksın. o zaman tavrin, durusun, bakisin bile değişecek. esinin ve annesinin sana olan davranislari da değişecek, sana daha çok saygı duyacaklar.

diler bir tavsiyem de çok tepkisel olma, mesela esinin anne babası çok müdahele mi ediyor, biraz gözlemle, esin nasıl davranıyor bir bak. onemli olan gunun sonunda KIMIN DEDIGININ OLDUGU. eğer bu noktaya odaklanırsan, onlar demis mi dememiş mi umrunda bile olmaz. onlar da bir sure sonra anlarlar çok da müdahelesi edemeyeceklerini. esine de kayinaileyle alakalı kendi rahatsız oldugun konuları söylemene gerek yok bence. birincisi erkekler bu kadar duygusal meseleleri, soğuk savaşı, laf sokmayı ya anlamıyorlar, ya da anlasalar bile anlamamazliktan geliyorlar. sen de onlar çok karisiyor vs demek yerine, sakin bir sekilde ne istediğini konus. o zaman daha etkili olur. mesela eve bir eşya alin diyorlar, baska bir zaman ben bunu istemiyorum, sunu alacağım de direk. annen boyle dedi vay baban bunu yaptı meselesine girme. zaten ben bunu istiyorum ben karar veririm modunda ol.
 
Kaynanam beni hiç sevmiyor. Bundan eminim ama sorun şu ki yaptığı somut bir şey yok. Yani kötü söz hakaret vs. Ama bazen bazı konuşmalarında beni hiç önemsemedigini ya da sevmediğini biliyorum. Yani herkes hisseder bunu. Mesela ben çok ağır hastalik geciriyorum oralı bile olmuyor. Ama eşim hafifçe öksürsün arayıp ağlıyor falan. Ve en önemlisi de biz onların dediği her şeyi yapmak zorundaymışız gibi sanki biz ayrı bir aile değilmişiz gibi sürekli birseyleri dikte etmeye çalışıyorlar. Ama asıl sorunum şu beni sevmeyebilir, benden hoşlanmayabilir ya da benimle ilgilenmeyebilir ben neden bunu kafama bu kadar takıyorum. Neden önemsiyorum bu kadar. Düşünmek istemiyorum. Ama sürekli bunu düşünüyorum. 8 aydır evliyim çokta severek evlendik evliliğimden bir şey anlayamıyorum. Sorun bendedir belki de ama sebebini bilmiyorum. Benim gibi hisseden ya da çözen varsa bunu beni de rahatlatirsa teşekkür ederim şimdiden kızlar.
Eşiniz ailesini çok önemsediği için
Her şeyi yapmak zorunda olduğunuzu bildiğiniz için
Eşiniz bu durumu önemsiyeceği için
Sizde sevip sevmediğini kafaya takıyosunuzdur bence
 
Bence bu 8 aylık evli olduğunuz için.
Zamanla asacaksiniz bu durumu.
Ya da belki kv nizle zamanla birbirinize alisacaksiniz o sevgi bağı zamanla kendiliğinden oluşacaktır.
Oluşmazsa da saygı olduğu sürece arada birbirinizi sevmeye gerek yok bence.
Takıyor olmanız da çok insanca geldi bana sonuçta eşinizin annesi sizi sevsin istemiş olabilirsiniz içten içe.
 
Mesajlarından anladığım kadarıyla bence dert etmen gereken kısım eşinin tavrı olmalı.
Kayınvalide sevmeyebilir, sende onu çok seviyor gibi değilsin bence.
Senin sevgi dediğim şey fark edilmek, onaylanmaksa o kayınvalideden olmaz. Önce eşin seni saydırmıyor.
 
Kaynanam beni hiç sevmiyor. Bundan eminim ama sorun şu ki yaptığı somut bir şey yok. Yani kötü söz hakaret vs. Ama bazen bazı konuşmalarında beni hiç önemsemedigini ya da sevmediğini biliyorum. Yani herkes hisseder bunu. Mesela ben çok ağır hastalik geciriyorum oralı bile olmuyor. Ama eşim hafifçe öksürsün arayıp ağlıyor falan. Ve en önemlisi de biz onların dediği her şeyi yapmak zorundaymışız gibi sanki biz ayrı bir aile değilmişiz gibi sürekli birseyleri dikte etmeye çalışıyorlar. Ama asıl sorunum şu beni sevmeyebilir, benden hoşlanmayabilir ya da benimle ilgilenmeyebilir ben neden bunu kafama bu kadar takıyorum. Neden önemsiyorum bu kadar. Düşünmek istemiyorum. Ama sürekli bunu düşünüyorum. 8 aydır evliyim çokta severek evlendik evliliğimden bir şey anlayamıyorum. Sorun bendedir belki de ama sebebini bilmiyorum. Benim gibi hisseden ya da çözen varsa bunu beni de rahatlatirsa teşekkür ederim şimdiden kızlar.
7 yıllık evliyim 6.5 yıldır kaynanayaya taktım tabi benimki çok saçma şeyler konuşuyordu beni anlasın istiyordum kendimi yirtiyordum. Sen ne yaparsan yap ama karşıdaki nasıl görmek isterse öyle görecek. Ve daha yeni yeni umursamayi bıraktım oh be dedim. Siz izin vermeden kimse size zarar veremiyor. Ben beni olduğum gibi kabul etsin istedim. Aman be banane. Önce kendiniz. Sevsin sevmesin size ne.. gerçekten evliliği yıpratmaya değmezmiş. Bunu illa ki anlicaksiniz benim kadar uzun da sürmeyecek ama geçen aylara günlere çok pişman olacaksınız kafanız bastığı zaman.

O yüzden sallayın gitsin her birşeyini. Bu dünyaya mutlu olmak için geldiniz. Geçecek. Ne kadar erken geçerse o kadar kardasiniz ve bu sizin elinizde ♥️
 
Hayır işte tabi ki değil de neden bunu bu kadar taktığımı bilmiyorum bende zaten
Sebepsiz olduğunu düşündüğünüz bu durum, huzurunuzu kaciriyordur bu kadar basit. Ayrıca eşiniz dolayısıyla, hayatınızdan çıkarıp atamadiginiz için de bu huzursuzluk çözülsün istiyorsunuzdur. Süreğen bir şekilde devam edip çözülmedigi için de takıyorsunuz. Bir komşu, bir arkadaş olsa aman banane der geçersiniz. Ne yapılabilir? Beklentiye girmeden fazla yakın olmaya çalışmadan görüşün
 
Sizi kendi evladıyla bir tutamaz ki arayıp hastalığınızda ağlasın… bence zamanla umursamamaya başlarsınız eminim ben de çok üzülürdüm böyle bir durumda ama yapacak bişey yok böyle bir durumda
 
İçin rahatlayacaksa kayınvalidem beni hiç sevmez diğer gelini için ölür ama bende takmıyorum sevmezse sevmesin
 
daha çok acemisin. on sene sonra donunda sallamayacaksın bunları. sana tavsiyem öncelikle kafanda iyi gelin olacağım fikrini bitir. insani en çok bu fikir yoruyor. bir de basta KV yi anne gibi gördüğü icin insan kendi annesine davrandigi gibi davranıyor. yani anne gibi görmek derken, bir büyük gibi görmekten bahsettim. ben sizi biraz da iyi niyetli gordum, yoksa çok fesat olsanız bunu bile takmazdınız. eğer karşı taraf oturaklı, olgun, iliskilerinde ve hayatında yetebilen birisi ise, zaten olgun davranislari ile iliskiye yon verir. ama maalesef, ülkemizde kaynanalar sanki gelinle yasit bir genc kız gibi yarisiyor, oğlunu kiskaniyor vs. ben daha kaynana olmadım ama benim annem boyle degil mesela, çünkü kendisi ile çok barisik biridir. ama cogu kadın boyle degil.

siz zamanla karşı tarafın gözüne girmeye calistikca, ne annesinin ne esinizin gönlünü edebileceğinizi farkettiginizde o zaman zaten bu yaranma cabasını birakacaksiniz. çünkü insanlara iyilik yaparak, yalakalik yaparak onların gözünde degerin olmuyor. daha çok simariyorlar, kendilerini bir şey zannediyorlar. halbuki senin onlarla muhatap olmanın tek sebebi esin. tabi ki saygı duyacaksın, ya da misafirliğe geldiklerinde evinde nasıl misafir agirlanmasi gerekiyorsa ona gore yapacaksın, ama bunu KV beni sevsin çabasıyla yapmayacaksın. o zaman tavrin, durusun, bakisin bile değişecek. esinin ve annesinin sana olan davranislari da değişecek, sana daha çok saygı duyacaklar.

diler bir tavsiyem de çok tepkisel olma, mesela esinin anne babası çok müdahele mi ediyor, biraz gözlemle, esin nasıl davranıyor bir bak. onemli olan gunun sonunda KIMIN DEDIGININ OLDUGU. eğer bu noktaya odaklanırsan, onlar demis mi dememiş mi umrunda bile olmaz. onlar da bir sure sonra anlarlar çok da müdahelesi edemeyeceklerini. esine de kayinaileyle alakalı kendi rahatsız oldugun konuları söylemene gerek yok bence. birincisi erkekler bu kadar duygusal meseleleri, soğuk savaşı, laf sokmayı ya anlamıyorlar, ya da anlasalar bile anlamamazliktan geliyorlar. sen de onlar çok karisiyor vs demek yerine, sakin bir sekilde ne istediğini konus. o zaman daha etkili olur. mesela eve bir eşya alin diyorlar, baska bir zaman ben bunu istemiyorum, sunu alacağım de direk. annen boyle dedi vay baban bunu yaptı meselesine girme. zaten ben bunu istiyorum ben karar veririm modunda ol.
Tesekkur ederim güzel yorumunuz için zahmet edip uzun yazmışsınız sagolun dikkate alacağım
 
X