Hayattaki en zor acı evlat acısı derler ve ölene kadar geçmez hiçbir vakit. Heleki kendi seçimi olmayan bir şekilde. Siz anne olabilmek için ne kadar uğraşıyorsunuz düşünün ne kadar üzülüyorsunuz. Sonunda allahimin bir bildiği var diyorsunuz. Sizin elinizden gelen birsey yok ve suçlayacak kimseniz yok. Kadının anne olma şansı varmış ama eşi kendi çocuğu için bu hakkı elinden almış. İkisi farklı şeyler. Rabbimin var bir bildiği demekle başkasının zorla bebeğini elinden alması farkli duygular. Travması çok ağır o kadının. Hergun o insanların yüzüne bakarak ve kendi çocuğunun ölmesine sebep olan bir evladı büyüterek yaşamı gecmis. Olay 50 yıl önce olup bitmemiş ona göre acısına sebep olan çocuğu büyüterek 50 yıl gecirmis. Acısına sebep çocuğu büyüterek geçirmiş yaşamı. Her ona annelik yaptığında kendi çocuğunu görerek yaptı anneligini muhtemel. Kocanizda bunu bildiği için bence içinde suçluluk duygusuyla istesede geri durmayacak mesafe koymayacaktir. Onada görüşme derseniz tepkisi ne olur onu merak ettim. O ne hissediyor. Ona deli bosver demelerinin sebebi hepsi vicdan azabı yaşıyordur. Cunku onun annelik hakkını Rabbım değil yaşayan insanlar elinden aldı. Bu imtihan gercekten zor.