- 25 Nisan 2023
- 75
- 49
- 3
- Konu Sahibi otuzbesyas
-
- #181
Abi yüzünden boşanacağımız yeni duyuldu. Benim abi ile konuşmamla eş zamanlı.
Ameliyat öncesi boşanmayı düşündüğümü sadece yakınlarım biliyordu. O zaman kimseye duyurmadım.
Ortalık birbirine girmiş herkes abi yüzünden bosanacağınızı duymuş abi hala duymadı mı? Bu ne yüzsüzlük omurgasızlık?
Pişkin pişkin hala geliyor mu?
Siz bir araştırın belli etmeden ve dinlenemediğinizi söyleyerek ailenizin yanına gidin bir süre. Bu aileyle olacak gibi durmuyor.Şuan bi aydınlanma yaşadım. Hiç böyle bi şüphe duymamıştım. Eşim neredeyse hiç doktora gitmez. Hiç bakma gereği duymamıştım.
Ben de ona şaşırıyorum. Ne kadar yüzsüz adam. Onun yüzünden evlilik bitecek ama adamın umurunda değilabi nasıl geliyor bu kadar olayın üstüne anlamadım. hayatta hiçbir şey sizden ve sağlığınızdan önemli değil. evlilik falan bi yere kadar. yolları ayırmanız sizin için daha sağlıklı görünüyor
Ne biçim eşler ne düşüncesiz eş aileleri var. Eşimin ailesi başım gözüm üstüne gelirler kalırlar da, sürekli hayatımızı kaplayıp özelimizi suistimal etmiyorlar. Zaten kaynım kalmaz genelde. Sizin kayın da koskoca adam çıksın stüdyo daireye, bir olur iki olur; sürekli nasıl kendi de rahat ediyor anlamış değilim. Hem ben mesela rahatıma düşkünüm, yarı çıplak dolanırım; bornozla keyif yaparım. Ben de evimde aylarca eşimin erkek kardeşini istemezdim şahsen.
Terapi fayda sağlar mı bilmem;ama umarım gönlünüze göre olur. Boşanmaktan korkmayın. Dünya varmış diyeceksiniz.
üstelik kadının ciddi ve stres götürmeyen bir hastalığı varken kimsenin umrunda değil. değişikBen de ona şaşırıyorum. Ne kadar yüzsüz adam. Onun yüzünden evlilik bitecek ama adamın umurunda değil
Eşiniz düşünmeye devam etsin, siz kurtuldunuz ya ona bakın.Keşke bu dediğinizi ilk başlarda yapsaydım. Ben hep eşimle çözmek istedim. Bu görev bence bende olmamalıydı. Ama eşimle son kavga da artık konuştum ve gitti. Bu seferde eşim abisine yanlış yaptığımı düşünüyor.
ne geniş aileler var ya nikah düşen bekar adamı yen evli karısının yanına getiriyor adam çüşşş bir gün değil 5 gün değilMerhaba kızlar,
3 yıldır evliyim. Ben 34, eşim 37 yaşında. Henüz çocuğumuz yok.
Evliliğimiz daha ilk yılını tamamlamamıştık ki eşimin abisi işinden dolayı belli belirsiz zamanlarda gelip bizde kalıyordu. Bu bazen 2 gün, bazen 10, bazen 20 gün oluyordu. İlk yılımızda başta sorun görmemiştim ama bazı düzen tertip ve temizlik konularında rahatsız olamaya başladım. Eşimle bu konuyu konuştum ve eşim biraz sabret dedi. Sabrettiğim her zamanda sorunlar gözümde öyle büyüyordu ki. Eşimle de bu konuda kavga eder olmuştuk. Evlilik terapisi almayı önerdim eşime ama kabul etmedi. Bizim çözemediğimiz şeyleri onlar nasıl çözecek dedi bana. Öyle okumamış görmemiş insanlarda değiliz ama konu insanın kendi ailesi olunca körleşebiliyormuş.
İkinci yılımızda da abinin ara ara gidip gelmesi devam etti. Rutinleşmiş gelip gitmenin kavgası da rutinleşti evimizde. Ve ben çözemediğim bu konuları eşimin büyük ablasıyla ve kendi ailemle paylaştım. Ailem kesinlikle karşıydı bu konuda. Eşimin büyük ablası kızım bizim zamanımızda bizde baktık ne var yani bunda dedi... Ben büyütüyormuşum. Tabi bu konu büyüklerle paylaşılınca yine ben suçlu oldum evde yaşanılan şeyleri, abisinin pasaklılığını ve özelini dışarı taşımaktan dolayı.
Tüm bunların yanında ben kalp kapak hastasıydım. Bu zaman aralığında ameliyat olmam gerekti. Ama ben çok mutsuzdum. Eşimi çok seviyordum ama bu şekilde bir evlilik hayatı yürütemeyecektim. Boşanma kararı aldığım noktada herkes bana hastasın sağlıklı düşünemiyorsun, ameliyatını ol ondan sonra ver kararını dediler.
Çocukluğumdan beri beklediğim ameliyatı olacağım için bir yanım çok mutluydu aslında. Koşup heyecanlı şeyler yapabilecektim. Daha eforlu bir hayat hep hayalimdi. Ama ameliyatım beklediğim gibi geçmemişti. Kalp kapağım tamir olacaktı ama olamamış. Biyolojik bir kapak takılmış. Ama bu seferde kalbim atmamış. 3 gün cihaza bağlı toplamda 10 gün yoğun bakımda kalmışım. 10 günde normal oda da. Meme altından küçük bir kesi ile ameliyat konuşulurken benim göğsüm yarılmış kasıklarımdan cihazlar bağlanmış her yerim delik deşikti. Tüm bunların üstüne birde sağ ayağımda sinir hasarı oluşmuş ve sakatlanmış. Yürüyemiyordum inanılmaz acılar çektim.
Benim kendimi bilmediğim bu süreçte hastanede babam ortalığı ayağa kaldırmış eşim ve ailesine sizin yüzünüzden böyle oldu kızım mutsuz girdi ameliyata vs acı içinde bayağı ağır şeyler konuşulmuş.
Ama bu süreçte eşim hep yanımdaydı bana baktı, yedirdi, içirdi, yürütmeye çalıştı... Çektiğim acıları eminim oda benimle yaşadı. Bu süreçte bir şeyler düzeldi sandım. Fizik tedavi vs 5-6 ay sonra tamamen yürümeye başladım. Ben yürümeye başlayınca abi yine bizde.........................
Yani gerçekten artık aklımı yitiricem. Eşimle üçüncü yılımızdayız. Yine aynı kavgalar! Onca acılar çekilmemiş gibi yine aynı sorunlar. Eşim abime evet diyeceksin dedi. Demeyeceğim dedim. O zaman boşanırız dedi. Boşanalım o zaman dedim. Babam konuya dahil olup eşime uyarıcı bir mesaj atmış. Bu mesajdan sonra eşim bana evlilik terapisini deneyelim dedi. Şuan terapist arayışındayım. Bir yandan gururum çok kırık. Bir yandan eşimi çok seviyorum. Bir yandan aileler işin içinde bu kadar laçkalaşmışken bu evlilik nasıl yürür bilmiyorum.
Siz olsanız ne yapardınız?
Tavsiye edebileceğiniz terapistler kimlerdir?
(Genç yaştaki terapistleri tercih etmiyorum. Erkek ve olgun yaşta bir terapistin eşim üzerinde daha etkili olacağına inanıyorum.)(Ünlü terapistler 3-4 haftadan önce randevu veremiyorlar. Benimse bu konuyu hızlı çözüme kavuşturmam gerekiyor.)
Sevgiler...
Bence terapisttte beklentisi kendi düşüncesini ve isteğini eşine kabul ettirmek.Eşinizin terapisti gitmeyi önermesi inanılmaz saçma değil mi ya?
Sizin teklif etmeniz tamam ama sorunun kaynağı da çözümü de belliyken ve çözüme kavuşturacak olan eşinizken terapistten ne beklentisi var ki tam olarak.
Ama sizin taraftan bakınca iyi olmuş, kendi önermiş, ikna etmeye uğraşmayacaksınız.
Eşinizin terapisti gitmeyi önermesi inanılmaz saçma değil mi ya?
Sizin teklif etmeniz tamam ama sorunun kaynağı da çözümü de belliyken ve çözüme kavuşturacak olan eşinizken terapistten ne beklentisi var ki tam olarak.
Ama sizin taraftan bakınca iyi olmuş, kendi önermiş, ikna etmeye uğraşmayacaksınız.
Evet, çok enteresan geldi.Bence terapisttte beklentisi kendi düşüncesini ve isteğini eşine kabul ettirmek.
Yok ben şunu anlayamadım.Terapisti bu konu ilk kavgaya dönüştüğünde ben önermiştim. Bak kendi ailevi sınırlarımızı çizemediğimiz için bu bize zarar verecek. Lütfen yardım alalım demiştim. Yıllar içinde bunu defalarca kendisine hatırlattım. Asla istemedi.
Şimdi abini istemiyorum dediğim noktada boşanma konusunu kendi açınca ve bende kabul edince. Bence bu durumu artık kendi değiştirmek istedi. Belki de tamam boşanalımı beklemiyordu benden. Hangi psikoloji ile karar verdiğini pek netleştiremiyorum kafamda.
Şaşırmadım benim eşim de kendi istediğini kabul ettirmek için terapiste gitmeyi teklif etti. Terapist demeye dilim varmıyor ama o kişiyi manipüle etmeyi başardı ve seanslar onun isteği üzerinden ilerledi.Evet, çok enteresan geldi.
Nasıl bir dünyası var ki terapistin bu yönde arayı bulacağını falan sanıyor.
Çok kötüŞaşırmadım benim eşim de kendi istediğini kabul ettirmek için terapiste gitmeyi teklif etti. Terapist demeye dilim varmıyor ama o kişiyi manipüle etmeyi başardı ve seanslar onun isteği üzerinden ilerledi.
Psikiyatrist maalesef kendisi. Son seansta erkek tarafı gibisiniz dedim kendisine ve bir daha gitmedim.Çok kötü
Lisansını nerden aldıysa, lisansı da varsa tabii.
Malum, alakasız bölümlerden alakasız meslekler çıkabiliyor ülkemizde.
Manipüle olan terapist mi olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?