- Konu Sahibi Aysuubakrcl
-
- #61
Ya iyi ki eşiniz halden anlayan biri. Size laf söylese kavga etse daha kötü. Gitmeye gitmeye o da alışır evinde yemek yemeye boşverin
Ya iyi ki eşiniz halden anlayan biri. Size laf söylese kavga etse daha kötü. Gitmeye gitmeye o da alışır evinde yemek yemeye boşverinaynen öyle. Bu akşam gitmek istedi ben de istemiyorum dedim. Neden dedi. Canım sıkkınken kimseye gitmek istemiyorum dedim. Bişe demedi kapattık sonra . Daha demin aradı dışarıdan söyleyeceğim yemek yapma felan dedi
Ay ne güzel ahdjdjsn
O zaman laf anlamayana ne yapsan anlatamazsn Allah yardımcın olsun bir insana sürekli neyin ısrarı yahuEn baştan beri böyleyim 1.5 yıldır ısrarla çağırıyorlar
Bir olmak istiyorlarmış her akşam. Aiz istiyorsunuz ama ben istiyor muyum acaba. Artık kendimi baskılanmış hissediyorumO zaman laf anlamayana ne yapsan anlatamazsn Allah yardımcın olsun bir insana sürekli neyin ısrarı yahu
Haha bak sizin için iyi olurmuşKeşke kaynanam eşimi yemeğe çağırsa her gün. Bıktım evde yemek yapmaktan. Azcık dinlenirdim. Hiç sevmiyorum yemek yapmayı
Nasıl yönettim. Şöyle ki. Bu aslında 1.5 yıllık bi süreç değil. Zaten sevgiliyken de eşime her gün ailesinin yanına gitmeyeceğimi, sınırım olacağını söylüyordum. Daha nice birçok şey var. Ve aileyle ilgili sorular sorarak eşimi de deniyordum. Mesela şöyle “ hayatım diyelim ki bi plan yaptık pikniğe gideceğiz ailen çağırdı gelin yemek yiyelim dedi ne dersin ?” Gibi. O da planımız olduğunu daha sonra geleceğimizi söylerdim felan diyordu. Şimdi de öyle davranıyor. Açıkçası 6 yıl boyunca bunu ve birçok şeyi eşime aşılamıştım zaten. Benim bu tavrım ona sürpriz olmadı.1,5 yıl bu süreci nasıl yönettiniz peki?
Bu mesaja şu anımı anlatmak istiyorum.Ramazan dışında da mı sürekli cagırıyor? Ben nişanlıyım mesela bana bir keresinde şey demişti. Eger calısırsan işten dönüşte bizde yiyip eve gidebilirsiniz diye yatmaya sadece. Ben ona direkt dedim ki ben kendi evimde yemek yapıp yemeyi tercih ederim. Ben sürekli yemege gelemem dedim. Hem oglunun da evlilige benimde evime alışmam lazım, benden sık sık gelmemi bekleme demiştim. Belki alındı ama benim de tercihim bu. Siz de her gün gelmek istemediginizi söyleyin kibarca bence. Kendi evime alışamıyorum başbaşa yemek yemek istiyoruz diyin.
Benim de anksiyetem tutuyorduOf evet bi süre sonra her telefon çalışında bi kötü olmaya başladım ben reddetmekten usandım artık
Ben bu tür ilişkileri hiç anlayamıyorum inanın erkek annesi kv olarak.Genç evliler üzerinde bu baskı neden.İnanın çok merak ederim her gün gelin yemeğe ne demek.Bazen gerçek mi diye düşünmüyor değilim.Aslında en çok o tür kv lerin bakış açısını merak ederim.Bunlar yeni evli her gün gelin denmez(zaten hiç bir konuda baskı yapılmaz o ayrı da) bu gençler alışsın birbirlerine evlerine diye düşünmezler mi acaba.Kızlar merhaba. Başlığından da anlaşıldığı üzere kayınvalidemden bahsetmek istiyorum. Kayınvalidem standartın üstünde çok çok iyi bi kayınvalide olmasına rağmen rahatsız olduğum bir konu var. Her akşam bizi yemeğe davet etmesi. Her akşam gitsek yok demez. Ve ben artık aradığında reddetmekten çok yoruldum. Neden diyeceksiniz daha 1.5 yıllım evliyim ve eşimle zaman geçirmek istiyorum. Evimde yemek pişsin istiyorum haliyle. Sürekli ailesinde olduğumuzda birbirimize de alışamıyoruz. 5 yıllık flört sonunda evlendik uzaktık birbirimize benim ailem şimdi uzakta onun ailesi bu şehirde. Ama artık çok yoruldum sürekli gelin denmesinden ve artık bahanem de kalmadı. Sınava hazırlanıyorum. Sürekli gidemem gitmek de istemiyorum açıkçası her gün her gün. Eşim de geçen şey dedi. Ben ramazanda kalabalık sofrada yemek yemeği seviyorum her akşam gitsek olmaz mı dedi. Ben de benim evimde yemek pişmeyecek mi o zaman dedim. Sen benim ailemin olduğu şehirde yaşasaydın her akşam gitmeyi kabul eder miydin peki dedim. Ramazanda ederdim ama diğer günler etmezdim dedi. Sonra neyse onlar da alışacaklar her gün gitmememize dedi. Ona da üzülüyorum. Ne yapmam lazım vicdan azabı da duyuyorum. Diğer bütün kayınlarım ve eşleri her gün oradalar çoluk çocuk.
Küçük bi çocuğum var gitmek de zor oluyor çocuğum durmuyor Eşim normalde her gün gidelim derdinde değil ama gitsem de hayır demez yani. Haftada 1-2 gidiyorum bazen gitmiyorum felan. Kayınvalidem de reddetmelerimden bileler anlıyor olacak ki daha arayıp sormuyor bile. Yemeğe gelme konusunda beni arar çünkü eşim, eşimi arayın o isterse geliriz diyormuş ona da kafayı takıyorum benim üzerime atıyormuş gibi hissediyorum. Sen planımız var felan desen diyorum yok diyor bana bi akıl verin hanımlar. Teşekkürler şimdiden
Eee o zaman ortada bir sorun yok ki.Nasıl yönettim. Şöyle ki. Bu aslında 1.5 yıllık bi süreç değil. Zaten sevgiliyken de eşime her gün ailesinin yanına gitmeyeceğimi, sınırım olacağını söylüyordum. Daha nice birçok şey var. Ve aileyle ilgili sorular sorarak eşimi de deniyordum. Mesela şöyle “ hayatım diyelim ki bi plan yaptık pikniğe gideceğiz ailen çağırdı gelin yemek yiyelim dedi ne dersin ?” Gibi. O da planımız olduğunu daha sonra geleceğimizi söylerdim felan diyordu. Şimdi de öyle davranıyor. Açıkçası 6 yıl boyunca bunu ve birçok şeyi eşime aşılamıştım zaten. Benim bu tavrım ona sürpriz olmadı.
Şimdi de ona göre davranıyor. Ha bazen davranmadığı da oluyor ama ben o sözleri hatırlatıyorum , bazen de ona uymak durumunda kalıyorum bu şekilde geçiyor
İnanın gerçek. 14 şubatta bile yemeğe davet etti. Ben de o gün 14 Şubat olduğunu unutup tamam dedim. Sonra geri arayıp anne kusura bakma bütün sevgililer gün Eşimle vakit geçirmek istiyorum dedimBen bu tür ilişkileri hiç anlayamıyorum inanın erkek annesi kv olarak.Genç evliler üzerinde bu baskı neden.İnanın çok merak ederim her gün gelin yemeğe ne demek.Bazen gerçek mi diye düşünmüyor değilim.Aslında en çok o tür kv lerin bakış açısını merak ederim.Bunlar yeni evli her gün gelin denmez(zaten hiç bir konuda baskı yapılmaz o ayrı da) bu gençler alışsın birbirlerine evlerine diye düşünmezler mi acaba.
Burası çok geniş bir platform eminim bunu yapan çok kv vardır burada.Bunları okuyunca yanlış yapıyormuşuz diye kendilerini düşünürler mi acaba.Ders alan olur mu.Ben en çok onlardan bu konuda yorum bekliyorum.Hadi bakalım kv ler yazın görüşlerinizi.
Ve gitmedimİnanın gerçek. 14 şubatta bile yemeğe davet etti. Ben de o gün 14 Şubat olduğunu unutup tamam dedim. Sonra geri arayıp anne kusura bakma bütün sevgililer gün Eşimle vakit geçirmek istiyorum dedim
Sorun şu ki ben artık vicdan azabı duymaya başladım çünkü benim yaptığım doğru ama herkes her akşam birlikte olunca bana bi sinir geliyor her gün kayınlarımı görmek sorunda değilim. Eşim de ben memlekete gidince evimize geliyor yatmaya. Git onlarda yat diyorum yok ben evimde rahatım diyor. Çok görmek istiyorlarsa ben gidince çağırsınlar oğullarını. Ben gidince de eşim sıkılıyor daha ilk günden ne zaman geleceksin özledim sıkıldım demeye başlıyorEee o zaman ortada bir sorun yok ki.
İnsanların huyu değişmez kaldı ki bizim insanları değiştirmek gibi bir misyonumuz olmamalı.
Kayınvalidemin dedikodusu yapalım diyorsanız o ayrı
Doğrudur ama inanılacak gibi değil.Nasıl olabilir böyle bir şey.Bilmiyorum bizler anlayamıyoruz gerçekten.Dediğim gibi ben kv olanların görüşünü merak ettim en çok.Ve gitmedim
Aynen öyle. Doğru olan şeyler başkasına yanlış olabiliyor. Bu kadar bunaltıkmaktan ben de sıkıldım açıkçası. Kayınvalidem iyi biri. Allah razı olsun fakat bizim ayrı bi ev olduğumuzu kabul edemiyor. Beni de diğer gelinleri gibi sanıyor. Aslında ben ona da kendimce iyilik yaptığımı düşünüyorum ama. Anlayana tabi. Mantıklı ve şefkatli, hoş tavsiyeli bi yorum olmuş çok teşekkür ederim size.Doğrudur ama inanılacak gibi değil.Nasıl olabilir böyle bir şey.Bilmiyorum bizler anlayamıyoruz gerçekten.Dediğim gibi ben kv olanların görüşünü merak ettim en çok.
Siz de açık ve net anne bakın her gün bizi davet ediyorsunuz teşekkür ederiz.Ama bu konuda sizden de anlayış göstermenizi bekliyoruz eşim ve ben.Bizler daha yeni evli sayılırız.Her gün size gelmeyelim bizde evimizde oturalım evimize evliliğime alışalım sizden bunu rica ediyoruz diyeceksiniz.
Geçmiş yıllarda uzaktan tanıdığım yeni evliler daha sonra boşanmıştı.Bunların erkek ailesi ile iyi tanışan birisi bana anlatmıştı.Erkeğin annesi her gün yemek yapıp hemen kapıdan bırakıp dönüyormuş gençler çalışıyor ikiside yardımcı olayım diye..Hepsi eğitimli insanlar büyükler öğretmen emeklisi. Gelin buna çok bozuluyormuş ben bir gün bile evimde yemek yapamadım diye.Bundan hoşlanmamış.Belki başka bir şeyde vardır bilemem boşanmışlar.Bana anlatan keşke o zaman bunu anneye söyleselerdi o da hoşlarına gittiğini zannederek yapıyordu demişti.Bakın sizin işte böyle olabilir.Kv iyi insan diyorsunuz açık açık konuşun bence.Ben her zaman açık olmaktan yanayım kırıcı olmadıktan kötü konuşmadıktan sonra açık konuşun.
Bu arada aklıma geldi.Bende yoğun çalışan biriydim çocuklar falan.Ah ne güzelmiş keşke bana da böyle yemek yapan olsaydı demiştim o zaman.Herkesin doğrusu farklı görüyorsunuz.
Çocuklu iken biri beni haftada üç falan yemeğe alsa yok demezdim galiba. Şaka bir yana herkesin düzeni var. O kalabalıkta kafası şişer insanın. Dert edecek birşey yok hergün zor oluyor haftada bir geliriz deyin geçin. Eşinizi de bu kadar mazlamayın. Kendi çizgileriniz olsun. Malesef kadınlar olarak ilk kendimizden vazgeçiyoruz..ilk taviz hep bizden veriliyor. Eşiniz sizi düşünse annesine der kibarca durumu ben eşimle evde yiyeyim istiyorum anen sağol diye. Eşiniz sizi düsünmüyor ama siz eşinizi alttan alıyorsunuz..neymiş hergün gidelim deseniz gidermiş yoksa ne olur üzülür mü üzülürse günlüğüne yazsın yani. Tavsiyem çok mıymıy olmayın.Kızlar merhaba. Başlığından da anlaşıldığı üzere kayınvalidemden bahsetmek istiyorum. Kayınvalidem standartın üstünde çok çok iyi bi kayınvalide olmasına rağmen rahatsız olduğum bir konu var. Her akşam bizi yemeğe davet etmesi. Her akşam gitsek yok demez. Ve ben artık aradığında reddetmekten çok yoruldum. Neden diyeceksiniz daha 1.5 yıllım evliyim ve eşimle zaman geçirmek istiyorum. Evimde yemek pişsin istiyorum haliyle. Sürekli ailesinde olduğumuzda birbirimize de alışamıyoruz. 5 yıllık flört sonunda evlendik uzaktık birbirimize benim ailem şimdi uzakta onun ailesi bu şehirde. Ama artık çok yoruldum sürekli gelin denmesinden ve artık bahanem de kalmadı. Sınava hazırlanıyorum. Sürekli gidemem gitmek de istemiyorum açıkçası her gün her gün. Eşim de geçen şey dedi. Ben ramazanda kalabalık sofrada yemek yemeği seviyorum her akşam gitsek olmaz mı dedi. Ben de benim evimde yemek pişmeyecek mi o zaman dedim. Sen benim ailemin olduğu şehirde yaşasaydın her akşam gitmeyi kabul eder miydin peki dedim. Ramazanda ederdim ama diğer günler etmezdim dedi. Sonra neyse onlar da alışacaklar her gün gitmememize dedi. Ona da üzülüyorum. Ne yapmam lazım vicdan azabı da duyuyorum. Diğer bütün kayınlarım ve eşleri her gün oradalar çoluk çocuk.
Küçük bi çocuğum var gitmek de zor oluyor çocuğum durmuyor Eşim normalde her gün gidelim derdinde değil ama gitsem de hayır demez yani. Haftada 1-2 gidiyorum bazen gitmiyorum felan. Kayınvalidem de reddetmelerimden bileler anlıyor olacak ki daha arayıp sormuyor bile. Yemeğe gelme konusunda beni arar çünkü eşim, eşimi arayın o isterse geliriz diyormuş ona da kafayı takıyorum benim üzerime atıyormuş gibi hissediyorum. Sen planımız var felan desen diyorum yok diyor bana bi akıl verin hanımlar. Teşekkürler şimdiden
Hayır diyeceksin kocam gelecek yemek yapıyorum , hayır diyeceksin kocamla dışarıda vakit geçireceğiz hayır diyeceksin özel işimiz var ....Kızlar merhaba. Başlığından da anlaşıldığı üzere kayınvalidemden bahsetmek istiyorum. Kayınvalidem standartın üstünde çok çok iyi bi kayınvalide olmasına rağmen rahatsız olduğum bir konu var. Her akşam bizi yemeğe davet etmesi. Her akşam gitsek yok demez. Ve ben artık aradığında reddetmekten çok yoruldum. Neden diyeceksiniz daha 1.5 yıllım evliyim ve eşimle zaman geçirmek istiyorum. Evimde yemek pişsin istiyorum haliyle. Sürekli ailesinde olduğumuzda birbirimize de alışamıyoruz. 5 yıllık flört sonunda evlendik uzaktık birbirimize benim ailem şimdi uzakta onun ailesi bu şehirde. Ama artık çok yoruldum sürekli gelin denmesinden ve artık bahanem de kalmadı. Sınava hazırlanıyorum. Sürekli gidemem gitmek de istemiyorum açıkçası her gün her gün. Eşim de geçen şey dedi. Ben ramazanda kalabalık sofrada yemek yemeği seviyorum her akşam gitsek olmaz mı dedi. Ben de benim evimde yemek pişmeyecek mi o zaman dedim. Sen benim ailemin olduğu şehirde yaşasaydın her akşam gitmeyi kabul eder miydin peki dedim. Ramazanda ederdim ama diğer günler etmezdim dedi. Sonra neyse onlar da alışacaklar her gün gitmememize dedi. Ona da üzülüyorum. Ne yapmam lazım vicdan azabı da duyuyorum. Diğer bütün kayınlarım ve eşleri her gün oradalar çoluk çocuk.
Küçük bi çocuğum var gitmek de zor oluyor çocuğum durmuyor Eşim normalde her gün gidelim derdinde değil ama gitsem de hayır demez yani. Haftada 1-2 gidiyorum bazen gitmiyorum felan. Kayınvalidem de reddetmelerimden bileler anlıyor olacak ki daha arayıp sormuyor bile. Yemeğe gelme konusunda beni arar çünkü eşim, eşimi arayın o isterse geliriz diyormuş ona da kafayı takıyorum benim üzerime atıyormuş gibi hissediyorum. Sen planımız var felan desen diyorum yok diyor bana bi akıl verin hanımlar. Teşekkürler şimdiden
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?