Bundan 2 hafta önce kv, görümcem ve eltim bana kalmaya geldiler birçok laf sokmaları oldu ama en basiti şuydu:Eşim işten 6 buçukta geliyor öğlen yemeğe geldiğinde ben dedim ki biz seni yemeğe bekleyemezsek kusurumuza bakma o saate kadar acıkır herkes.Kayınvalidem dedi öyle olur mu bekleriz açlıktan ölmeyiz ya dedi emin misiniz dedim evet dediler hepsi.Neyse saat 5 oldu ben yemek yapırum eltimle mutfağa önce görümcem geldi acıktın ddeğil mi aynur abla dedim bana aç bıraktın bizibilseydik oruç tutardık ya sabır dedi gitti.5 dakka sonra kayınvalidem bu ne ya gece oldu öldük açlıktan dedi ben de ama bekleriz demiştiniz dedim şimdikiler çok biliyor dedi çıktı.Ben sinirimden ağladım ama kimseye belli etmedim.Eşim gelince anladı benim bozuk olduğumu gece yatınca konuşuruz boşver dedim gece konuşurken kayınvalidem dinlemiş kapıyı meğer evine geri dönünce beni aradı nasılsın dahi demeden başladı sen nasıl olur da gece benim oğlumun başını yersin dedi eşim de evdeydi dinledi duydu annesini kayınvalidem yalanladı ben soğudum doğal olarak ve bu tatilde mecbur gideceğim eşimle memleketine napacağım ben bilmiyorum hiçbir şey demedim kötü oldum ama artık susmayıp sert konuşmaktan da korkuyorum haksız mıyım napardınız siz olsaydınız? Allah da kimseyi bu duruma düşürmesin