Kayınvalidem kaynanalığa başladı :(

Belki de sorun budur.
Küslük veya ölü sınırında olmak bana normal gelmiyor.
Bir şekilde aile oluyorsunuz artık, gönüllerini alacak kadar hassasiyetlerine özen gösterseniz ölmezsiniz.
Yanlış anlaşılmalar da olabilir, anlattığınız kadarında dişe dokunur bir şey yok.
He diyin geçin, biraz daha fazla arayın.
ahahaha tamam burda biraz mübalağa yaptım kabul. Ben ilk etapta çabaladım kendimi zorladım, hassasiyetlerine önem ve özen gösterdim (ki hala fazlasıyla gösteriyorum tabi benim sınırlarım dahilinde). Ama ortada sorun yokken sorun bulup beni şikayet etme şu anda küçük görünen ve fakat devleşmeye müsait bir durum. Hatta aslında bu sorunlar ben "biz aileyiz, kendi anne babam benim için ne ise eşimin ailesi de onun için o. onlarla o şekilde iletişm kurmalıyım" diye düşünüp iletişimi görece arttırınca yaşanmaya başladı.
 
selam kızlar,
Bu konuda başlık çok biliyorum da kimsenin konusunun üzerine çöreklenmek istemedim.( ilk paragraflar tanıtım gibi haberiniz olsun) 1.5 senelik evliyim son 2 aya kadar kv ile aramız fena değildi. Aynı şehirde yaşamıyoruz, ama aramızda 1.5 saatlik bir yol var o yüzden 2 haftada bir gidip kalıyoruz, görüşüyoruz vs. Eşim de ailesine çooookk ama çok düşkündür. Göbek bağı kesilmemiş gillerden değil, her şeyi annesine sormaz, annesinin onayını almadan da bi şeyler yapabilir ve annesini pek düzenimize karıştırmaz ama günde 2 bilemedin 3 kez telefonla konuşurlar, yaptığı/yaptığımız herrr şeyi annesine anlatır vs vs... Bunlar benim için öyle büyük konular değil yani konuşabilirler ya da anlatabilir(niye anlatıyorsun diye söylenip huzursuzluk yaratmam rahatsız olsam bile). Bana bulaşmasınlar ana oğul araları iyi olsun ben de mutlu olurum.
Kv telefonla aramayı/aranmayı çok sever ve ister ki herkes de onun gibi yaşasın. Herkes sürekli birbirini arasın, herkes sürekli güleryüzlü olsun. Herkes sürekli etrafında pervane olsun. herkes sürekli onu düşünsün. Herkes o kadar onu düşünsün ister ki üstelik eşim hastalanıp ateşli halde yatarken kndisine (ateşin etkisiyle) sesini yükseltti diye, eşimin ateşi düşünce benden özür dile bana bağırdın hasta olup beni üzdün diyerek ağlamışlığı var.
Ben de telefon özürlüyüm, kimseyi pek aramam etmem, yalnızlığı severim, yalandan gülümseyemem. kimse bana pek görüşüp karışmasın isterim. ve kendimden önce etrafımdakileri düşünür onlar için çabalarım.

Biz bu şekilde nişanlılıkla birlikte 2.5 senedir bi şekilde geçiniyorduk sorun yoktu ta ki bu yaza kadar. Bu yaz kadına bi şey oldu. kendi aile içlerinde dönen bir tartışmada ortamı yumuşatmak adına tatlı ve iyi niyetli bir cümle kurdum ve ortam sakinleşti konu dağıldı, yarım saat sonra gelip senin orda öyle demene çok kırıldım böyle mi düşünüyorsun dedi( olur ya tanıyan çıkar ifşa olmamak adına konuyu yazmıyorum :KK70:). Bu ilk şok yahu kimseyi kırmadım incitmedim konu tatlıya bağlandı kavga bitti, sonunda suçlu ben oldum.

Başka bir gün yine bir sohbet sırasında aramızda yanlış anlaşılma oldu. Kendimle ilgili kurduğum bi eleştiri cümlesini üstüne alınıp bu sefer eşime söylemiş Leucotheathemis bana niye öyle dedi çok bozuldum diye. Eşim anne sana söylemedi ki sen niye üstüne alındın diyip geçmiş. ama eşim bunu bana anlatınca ben delirdim çünkü bahsettiği şekilde bir cümleyi ben bir büyüğüme kuracak terbiyesizlikte bir insan değilim. bunu bu şekilde yorabilmesi çok üzdü bu güne kadar en ufak saygısızlığım yok kendisine.

ve son olarak geçen hafta bi gün beni aradı sohbet ettik sohbetin ortasında acil bakmam gereken bi iş çıktı kendisine işim bitsin geri arayacağım anne kusura bakma dedim. o da yok kızım ben öylesine aramıştım konuştuk zaten işlerini hallet sen dedi, Tamam anne hoşçakal vs diyip kapattım. sonra da geri aramadım çünkü GEREK YOK dedi. ve bi kaç gün önce eşim annesiyle telefonda konuştuktan sonra telefonu kapatıp bana döndü. Annemle konuşmuşsunuz dedi, Evet aramıştı dedim. işin çıkmış kadına ararım demişsin hala aramamışsın dedi. eşime arada geçen konuşmayı anlattım hmm peki dedi sustu.

Hanımlar ben mükemmel gelin adayı olma peşinde bir insan değilim. sosyal ilişklerim de çok güçlü değildir ama bu güne kadar kvdemi telefonla sürekli arayıp sormadıysam da balayı dönüşü dahil olmak üzere evine gitmemezlik yapmadım, bayram seyran zamanı kendi aile büyüklerimden önce onlara gittim. karakterim sınırları dahilinde orta karar bi ilişki yürütmeye çabaladım. Şimdi bu yaptıkları beni çok uzaklaştırıyor. bunlar ufak şeyler ama böyle devam ederse eşimin de beni savunan tavrı değişecek belli ki çünkü son olayda o da bana bozulmuş gibiydi.

Sizce olanlarda haksızlık payım var mı? siz mesela arama gerek yok diyen birini arar mıydınız? Bir de ne yapabilirim bu durumların artıp büyümemesi için.
buraya kadar okuyana ayrıca saygılar
Senin kv aranıyor, uzak dur derim , mesafe koy , sürekli iletişim kurmakla iyi olunsaydi yeni evliyken ben olurdum en iyisi, sen verdikçe daha fazlasını isteyecek , aman uzak dur ...
 
Son düzenleme:
Kayınvalidenizin hiç iyi niyetli biri olduğunu düşünmüyorum. Ne demek tuvaleti bahane edip gidiyor. Eşinize de tepki koymasanız daha size çok şikayetleri getirir annesine de inanır
işte bu başlığı açmama bir diğer sebep de bu. Ben eşime annesini ona kötülüyormuş gibi hissettirmeden bu rahatsızlığımı nasıl anlatabilirim onu çözemedim. çünkü konu hassas
 
işte bu başlığı açmama bir diğer sebep de bu. Ben eşime annesini ona kötülüyormuş gibi hissettirmeden bu rahatsızlığımı nasıl anlatabilirim onu çözemedim. çünkü konu hassas
Direkt konuşarak. Çünkü başka şekilde bu durum devam edecek. Siz daha ne kadar alttan alıp sürekli kayınvalidenizin eşinizi doldurmasına izin vereceksiniz ? Direkt konuşun anlatın her şeyi
 
selam kızlar,
Bu konuda başlık çok biliyorum da kimsenin konusunun üzerine çöreklenmek istemedim.( ilk paragraflar tanıtım gibi haberiniz olsun) 1.5 senelik evliyim son 2 aya kadar kv ile aramız fena değildi. Aynı şehirde yaşamıyoruz, ama aramızda 1.5 saatlik bir yol var o yüzden 2 haftada bir gidip kalıyoruz, görüşüyoruz vs. Eşim de ailesine çooookk ama çok düşkündür. Göbek bağı kesilmemiş gillerden değil, her şeyi annesine sormaz, annesinin onayını almadan da bi şeyler yapabilir ve annesini pek düzenimize karıştırmaz ama günde 2 bilemedin 3 kez telefonla konuşurlar, yaptığı/yaptığımız herrr şeyi annesine anlatır vs vs... Bunlar benim için öyle büyük konular değil yani konuşabilirler ya da anlatabilir(niye anlatıyorsun diye söylenip huzursuzluk yaratmam rahatsız olsam bile). Bana bulaşmasınlar ana oğul araları iyi olsun ben de mutlu olurum.
Kv telefonla aramayı/aranmayı çok sever ve ister ki herkes de onun gibi yaşasın. Herkes sürekli birbirini arasın, herkes sürekli güleryüzlü olsun. Herkes sürekli etrafında pervane olsun. herkes sürekli onu düşünsün. Herkes o kadar onu düşünsün ister ki üstelik eşim hastalanıp ateşli halde yatarken kndisine (ateşin etkisiyle) sesini yükseltti diye, eşimin ateşi düşünce benden özür dile bana bağırdın hasta olup beni üzdün diyerek ağlamışlığı var.
Ben de telefon özürlüyüm, kimseyi pek aramam etmem, yalnızlığı severim, yalandan gülümseyemem. kimse bana pek görüşüp karışmasın isterim. ve kendimden önce etrafımdakileri düşünür onlar için çabalarım.

Biz bu şekilde nişanlılıkla birlikte 2.5 senedir bi şekilde geçiniyorduk sorun yoktu ta ki bu yaza kadar. Bu yaz kadına bi şey oldu. kendi aile içlerinde dönen bir tartışmada ortamı yumuşatmak adına tatlı ve iyi niyetli bir cümle kurdum ve ortam sakinleşti konu dağıldı, yarım saat sonra gelip senin orda öyle demene çok kırıldım böyle mi düşünüyorsun dedi( olur ya tanıyan çıkar ifşa olmamak adına konuyu yazmıyorum :KK70:). Bu ilk şok yahu kimseyi kırmadım incitmedim konu tatlıya bağlandı kavga bitti, sonunda suçlu ben oldum.

Başka bir gün yine bir sohbet sırasında aramızda yanlış anlaşılma oldu. Kendimle ilgili kurduğum bi eleştiri cümlesini üstüne alınıp bu sefer eşime söylemiş Leucotheathemis bana niye öyle dedi çok bozuldum diye. Eşim anne sana söylemedi ki sen niye üstüne alındın diyip geçmiş. ama eşim bunu bana anlatınca ben delirdim çünkü bahsettiği şekilde bir cümleyi ben bir büyüğüme kuracak terbiyesizlikte bir insan değilim. bunu bu şekilde yorabilmesi çok üzdü bu güne kadar en ufak saygısızlığım yok kendisine.

ve son olarak geçen hafta bi gün beni aradı sohbet ettik sohbetin ortasında acil bakmam gereken bi iş çıktı kendisine işim bitsin geri arayacağım anne kusura bakma dedim. o da yok kızım ben öylesine aramıştım konuştuk zaten işlerini hallet sen dedi, Tamam anne hoşçakal vs diyip kapattım. sonra da geri aramadım çünkü GEREK YOK dedi. ve bi kaç gün önce eşim annesiyle telefonda konuştuktan sonra telefonu kapatıp bana döndü. Annemle konuşmuşsunuz dedi, Evet aramıştı dedim. işin çıkmış kadına ararım demişsin hala aramamışsın dedi. eşime arada geçen konuşmayı anlattım hmm peki dedi sustu.

Hanımlar ben mükemmel gelin adayı olma peşinde bir insan değilim. sosyal ilişklerim de çok güçlü değildir ama bu güne kadar kvdemi telefonla sürekli arayıp sormadıysam da balayı dönüşü dahil olmak üzere evine gitmemezlik yapmadım, bayram seyran zamanı kendi aile büyüklerimden önce onlara gittim. karakterim sınırları dahilinde orta karar bi ilişki yürütmeye çabaladım. Şimdi bu yaptıkları beni çok uzaklaştırıyor. bunlar ufak şeyler ama böyle devam ederse eşimin de beni savunan tavrı değişecek belli ki çünkü son olayda o da bana bozulmuş gibiydi.

Sizce olanlarda haksızlık payım var mı? siz mesela arama gerek yok diyen birini arar mıydınız? Bir de ne yapabilirim bu durumların artıp büyümemesi için.
buraya kadar okuyana ayrıca saygılar
Kv çok nazliymış sallayın gitsin. Cok ayıp arayıp igluna sikayet etmis o daha garip sizi arayip sormuş saçma sapan işler. İksiini de azarlayın birdaha yapmazlar
 
Belki de sorun budur.
Küslük veya ölü sınırında olmak bana normal gelmiyor.
Bir şekilde aile oluyorsunuz artık, gönüllerini alacak kadar hassasiyetlerine özen gösterseniz ölmezsiniz.
Yanlış anlaşılmalar da olabilir, anlattığınız kadarında dişe dokunur bir şey yok.
He diyin geçin, biraz daha fazla arayın.
Ay su aile olmak sacmaligini da artik biraksak mi? 50 sene once evlenip bir goz evde sulalecek oturanlar aile oluyomus. Aile falan olmuyoruz ne ailesi. Esimin ailesi onlar o kadar benim bir ailem var o da esim ve kizim. Annem babam , kardeslerim de kök ailem, bitti. Aile oluyoruz laflariyla kimseyi bir seylere mecbur hissettirmeye hakki yok kimsenin
 
ahahaha tamam burda biraz mübalağa yaptım kabul. Ben ilk etapta çabaladım kendimi zorladım, hassasiyetlerine önem ve özen gösterdim (ki hala fazlasıyla gösteriyorum tabi benim sınırlarım dahilinde). Ama ortada sorun yokken sorun bulup beni şikayet etme şu anda küçük görünen ve fakat devleşmeye müsait bir durum. Hatta aslında bu sorunlar ben "biz aileyiz, kendi anne babam benim için ne ise eşimin ailesi de onun için o. onlarla o şekilde iletişm kurmalıyım" diye düşünüp iletişimi görece arttırınca yaşanmaya başladı.

Eşiniz durumun farkındaysa ona mı sorsanız? Ben ve eşim ailelerle ilgili durum olduğunda, kimin ailesi söz konusu ise kararı ona bırakıyoruz.
Ama eşiniz tarafsız ve sağduyulu bir olmalı.

Ben size tamamen hak veremiyorum yine de.
O size ‘gerek yok, arama’ diye kibarlıktan diyor mesela.
Ama konuşma sırasında işi çıkan siz olduğunuz için geri dönüş yapmalısınız.
Evet bu bana göre veya size göre önemli değildir ve hoş görülebilir. Ama karşınızdaki insanın önemsediğini biliyorsunuz.
Diğer meseleyi yazmamışsınız zaten.

O da böyle bir şeyse, bence karar alırken şöyle düşünün,

Aramasam olur mu? Evet olur
O zaman aramayayım. (Sizin durum bu, ilk basamak)

Arasam nasıl olur?
Karşınızdaki insan daha değerli hisseder.
Yarıda kalan konuşmanın zoraki değil, isteyerek devam etmesine adım atmış olursunuz vs vs
 
Ay su aile olmak sacmaligini da artik biraksak mi? 50 sene once evlenip bir goz evde sulalecek oturanlar aile oluyomus. Aile falan olmuyoruz ne ailesi. Esimin ailesi onlar o kadar benim bir ailem var o da esim ve kizim. Annem babam , kardeslerim de kök ailem, bitti. Aile oluyoruz laflariyla kimseyi bir seylere mecbur hissettirmeye hakki yok kimsenin

Bakış açınıza saygı duyarım. Ben eşimden kendi ailemi ailesi gibi görmesini beklerim. Siz beklemiyor olabilirsiniz. Sevmek, hayatı paylaşmak BANA GÖRE böyle bir şey. Benim kardeşime de kardeşlik yapabilmesi benim için önemli. Annem/babam hasta olduğunda yanında olmaları önemli.
Sokaktan geçen insanlarla ailemi bir tutacak olana şöyle sağdan sağdan yol veririm.
 
Şu cümlenin içindeki bir yerden nereli olduğunu çıkardım eşinizin çok zor işiniz
ahahhah yok yok tahmin ettiğiniz yörelerle bağlantısı yok. bu benim iç sesi karikatürize etme şeklim sadece. hıı tabi eşim kuzey/batılı genlerine rağmen içinde bir anadolu erkeği o da ayrı konu
 
Eşiniz durumun farkındaysa ona mı sorsanız? Ben ve eşim ailelerle ilgili durum olduğunda, kimin ailesi söz konusu ise kararı ona bırakıyoruz.
Ama eşiniz tarafsız ve sağduyulu bir olmalı.

Ben size tamamen hak veremiyorum yine de.
O size ‘gerek yok, arama’ diye kibarlıktan diyor mesela.
Ama konuşma sırasında işi çıkan siz olduğunuz için geri dönüş yapmalısınız.
Evet bu bana göre veya size göre önemli değildir ve hoş görülebilir. Ama karşınızdaki insanın önemsediğini biliyorsunuz.
Diğer meseleyi yazmamışsınız zaten.

O da böyle bir şeyse, bence karar alırken şöyle düşünün,

Aramasam olur mu? Evet olur
O zaman aramayayım. (Sizin durum bu, ilk basamak)

Arasam nasıl olur?
Karşınızdaki insan daha değerli hisseder.
Yarıda kalan konuşmanın zoraki değil, isteyerek devam etmesine adım atmış olursunuz vs vs
şöyle ki konuşmamız da bitmiş sayılırdı, ve kendisi ısrarla arama arama bir daha diye tekrarladı. Ben birine arama gerek yok dediysem benim için gerçekten gerek yoktur çünkü
 
işte bu başlığı açmama bir diğer sebep de bu. Ben eşime annesini ona kötülüyormuş gibi hissettirmeden bu rahatsızlığımı nasıl anlatabilirim onu çözemedim. çünkü konu hassas
Ne yaparsan yap yaranamazsın ağlayıp, şikayet edip ilişkinizi baltalamaya devam edecek, bunun tek çözümü kendi fikir ve kararlarınızdan vazgeçmeden, eğilip bükülmeden sınır koymak, eşinizden de bu kadar korkmayin yeri geldiğinde çemkirin annen ne yapmaya çalışıyor deyin, siz sustukça ana oğul daha beter olacak , kv nin beklentilerini karşılamak için hiç kendinizi yormayın, bırakın kendi çalıp kendi oynasın, siz uzaktan izleyin sizi birseye zorlarsa açıkça hayır diyin, eşinize de çok yüz vermeyin bu konularda, ben eşime açıkça bak annen sürekli beni huzursuz ediyor ya onu durdur ya da bu evlilik yürümez dedim, çok şükür şimdi hiç beni muhatap etmez canım isterse giderim istemezse gitmem , ister ararım ister aramam, kv de alıştı zaten Artık o da bişey beklemiyor çünkü ben sınırlarıma sahip çıktım, siz de bu kadar pasif olmayın lütfen...
 
Ne yaparsan yap yaranamazsın ağlayıp, şikayet edip ilişkinizi baltalamaya devam edecek, bunun tek çözümü kendi fikir ve kararlarınızdan vazgeçmeden, eğilip bükülmeden sınır koymak, eşinizden de bu kadar korkmayin yeri geldiğinde çemkirin annen ne yapmaya çalışıyor deyin, siz sustukça ana oğul daha beter olacak , kv nin beklentilerini karşılamak için hiç kendinizi yormayın, bırakın kendi çalıp kendi oynasın, siz uzaktan izleyin sizi birseye zorlarsa açıkça hayır diyin, eşinize de çok yüz vermeyin bu konularda, ben eşime açıkça bak annen sürekli beni huzursuz ediyor ya onu durdur ya da bu evlilik yürümez dedim, çok şükür şimdi hiç beni muhatap etmez canım isterse giderim istemezse gitmem , ister ararım ister aramam, kv de alıştı zaten Artık o da bişey beklemiyor çünkü ben sınırlarıma sahip çıktım, siz de bu kadar pasif olmayın lütfen...
tartışacak enerjim kalmamış gibi hissettiğimden bu kadar pasif kaldım. "aman ali rıza bey ağzımızın tadı kaçmasın" durumu yani. sonunda benim tadım kaçtı. haklısınız gün sınır koyma vakti. herkesi mutlu edecek bir pizza olmadığıma göre kendimi mutlu etmek için sınır koyma vakti geldi
 
şöyle ki konuşmamız da bitmiş sayılırdı, ve kendisi ısrarla arama arama bir daha diye tekrarladı. Ben birine arama gerek yok dediysem benim için gerçekten gerek yoktur çünkü
Bana sorarsanız da gerek yok zaten. Hatta sırf hal hatırı sormak için aramaya da gerek yok :)) ama işte karşılıklı konuşan siz ile ben değiliz.
Biraz çözmüşsünüzdür beklediğini diye düşündüm. Benim annem de bekler mesela. Yorucu oluyor ilişki yürütmek ama elime mi yapışacak der ararım.
Kv de de arayı açarsam sitem eder, He der geçerim, biraz daha dikkat etmeye çalışırım. ben bu gibi durumlarda esnek olan taraf olmak isterim, biraz bununla alakalı. Siz de kendi karakterinize göre bakın yolunuza. Doğrusu yanlışı yok sonuçta.
 
Ay su aile olmak sacmaligini da artik biraksak mi? 50 sene once evlenip bir goz evde sulalecek oturanlar aile oluyomus. Aile falan olmuyoruz ne ailesi. Esimin ailesi onlar o kadar benim bir ailem var o da esim ve kizim. Annem babam , kardeslerim de kök ailem, bitti. Aile oluyoruz laflariyla kimseyi bir seylere mecbur hissettirmeye hakki yok kimsenin

Ay cidden ne aile olmasi artik. 🤔🤔
Biz eşimle gezdik, tozduk birbirimizi tanidik ve aile olmak istedik. Ailesiyle aile olacak olsam kaynanayla filan tatile gider, gezer tozardim. Tanimadigim insanlar nereden ailem oluyormuş. 🙄

Ha arada güzel bir bağ gelişir, aileyle güzel güzel anlaşilir süper olurdu ama bu iki tarafli emek gerektirir onun disinda olmuyorsa olmak zorunda değil, kimsenin nazini çekmek zorunda değil.
Eşimin ailesi diye saygi duyarim en fazla, saygi duyuldugu kadar tabi.
 
X