- 25 Aralık 2010
- 1.969
- 1.973
- 333
merhaba bayanlar bir konu da ben açayım bakalım.aslında benim kayınvalidemle hiçbir sorunum yok.şimdi fikirlerinizi almak isteyeceğim konuda bir sorun değil ama benim canımı sıkıyor nedense.
şöyle ki ekimde 2 yıl olacak bir evliliğim var.bunun öncesinde de 3 senelik bir ilişkimiz var.ve ilişkimizin 1.ayından itibaren ben hep müstakbel kayınvalideme gider gelirdim.şöyle ki eşim ( o dönem sevgilim) iş sebebiyle farklı bir şehirdeydi,ben başka bir şehirde okuyordum ama ailemin yanına geldikçe 2 günlüğüne bile olsa onun yanına da mutlaka uğrardım.yani ilk günden beri hep sıcak bir ilişkimiz vardır.biliyorum ki oda beni öyle görür.
neyse kısa geçeyim buraları 2 senedir de her şey güzel,oğluna çok düşkün bir anne olmasına rağmen asla hayatı bize bunaltmayan,her dakika evimize gelmeyen aksine bizi kendisine bekleyen çok abartırsa eşimin annee tamam işte geldik bir hafta sonuda evimde oturayım demesiyle bu beklentilerini bile azami düzeye indirmiş bir annedir.illa ki beni düşünür,ufak tefek patavatsızlıkları olsa da kendi farkına varıp kızım ben böyle bir laf ettim sabaha kadar uyuyamadım der sağolsun.kısacası severim annemi... ( şimdi bunları anlatıyorum ki bahsi geçen konuya onunda nasıl bir insan olduğunu bilerek yorum yapabilelim diye. )
şimdiii ben yaklaşık 7.5 aylık hamileyim.ve başlangıcı oldukça zorlu,son zamanlarda yuvarlanıp giden bir hamileliğim var.ama kayınvalidem ilk günümden itibaren ( kanamalarımda olsa,2 ay yerimden kalkmamam doktor tarafından söylense de ) süreklii hiiiççç bir şey olmaz,kontrole gidiyorsam yoktur bir şey neden gidiyorsun,kontrol sonralarında aramaz hiç ne oldu falan diye.ama ben hamile kalana kadar hergün torunnn torun diye özlemle bekleyen bir kadın bu.
2 ay yerimden kalkmadım dedim ya.annemin evi bana daha yakın ama annem yengemin zorlu gebeliği nedeniyle başka bir şehirde ona bakmaya gitti.benim durumumu öğrenince ne yaptı etti geri döndü,yanıma geldi ve hergün yemekler gönderdi geldi işlerime yardım etti.tabi bende yerinde duramayan bir insanım gizli gizli temizlik ütü yapıyorum nede olsa onun yardımı bir yere kadar götürüyor evi (eşimde sağolsun dağınıktır )
ama kayınvalidemiz evime hiç gelmez ha tabiki gelipte benim işimi yapmak zorunda değil hiçkimse bende büyük tehlikeyi atlattıktan sonra zaten bir şey beklemedim ondan da annemden de. ( ha birde bu 2 aylık süre içinde 2 hafta da onun evinde kaldım annem tekrar yengeme gideceği için,o sürede de hergün bir komşuya gezmeye gitme planları yaptı sağolsun en sonunda ben sancılandım ve böylece vazgeçti komşu gezdirmelerinden onun yerine onları eve çağırdı )
şimdi buraya kadar benim sorun ettiğim bir durum yoktuu..ama sonra kayınvalidem 1 aylığına şehir dışına çıktı kendi annesi rahatsızlandığı için.kışında annemi getireceğim buraya demiş anneme.annemde bu sene de yengemin işi sebebiyle bebeğe bakmaya gideceği için ee torunun ne olacak demiş oda annesi baksın ne yapayım demiş.ben takmadım ama annem çok bozulmuş bu duruma hani kendisi de gelinlerinin yardımına hep koşan biri olduğu için benim kızım yalnız ne yapacak diye düşünmüş. ( ilk 40 gün burada sözkonusu olan ve yarısında annem gelecekti zaten)
ama sözkonusu kendisi olduğunda benim annem 40 gün geldi baktı 2 doğumumda da hem bana hem ablalarıma diye sürekli söylüyor.en sonunda annem keşke gelebilsemde 40 gün değil 40 ay baksam falan demiş.yani lohusanın 40 gün yalnız kalmaması gerektiği kanısında ve kendisi bana hiçbir şekilde bakmaya niyetli değil.
zoruma giden bir kez bile benim evime iş yapmaya yada yardıma gelmediği halde birde işte hamilelik bir hastalık değil abartmaya gerek yok,bir hamile gördüm karnı burnunda ama bir geziyordu bizim gelinde böyle gezsin isterdim v.b. laflar söylemesi tabi bunlar beni çok sinirlendirdi.çünkü gezmediği söylenen ben.temmuz ayında görümcemiin düğünü için günlerce oturmadım,kınası için gittim gezdim alışverişler yaptım balonlar,mumlar,tüller.düğününde oynamam yasak olduğu halde hep oynadım sırf gönülleri olsun diye.halbuki düğünde giyeceğim elbisemi bile daha karnım çıkmadan aylar önce aldım ki yazın gezemem diye.ama düğünde ağrılarım da olsa suratımı hiç düşürmedim her şeye koşturdum.kendi sülalesi de farkındayım ki beni çok sever ve taktir ederler saygılı sıcak kanlı olduğum için.
burada da aslında sorun yapmamıştım.geçer gider takma dedim o öyle düşünsün dedim.halbuki ben ona hiç ihtiyaç duymadım hep kendim idare ettim.ama asıl sorunum:
ikimizin evleri arasında ki ulaşım en kolay trenle oluyor (30 dk)diğer türlü otobüs yada dolmuşla 40 dk ila 1 saati buluyor çok trafik varsa. ne hikmet ki trenler bakıma girdi ağustos ayında (zaten ağustosa kadar hiç gelmedi evime 1 kez oturmaya geldi sadece) ve ilk dediği laf ben ramazanda bu sıcakta dışarı asla çıkamam,trenlerde çalışmıyor sakın bizi yemeğe çağırma! ama ben yılmadan her hafta iftara davet ettim o ısrarla gelmedi.ve sürekli bana trenler çalışmıyor nezaman yapacaklar öğrenin falan diyor. 1-2-3-4-5 kez oldu bu.anne tren olmasa bize hiç gelmeyeceksin,trenler 3 ay çalışmasa gelmeyeceksin herhalde falan dedim oda ne yapalım bir şekilde geliriz artık dedi son bombasını dün patlattı.geçen hafta arayıp sana diğer pazartesi geleyim diyorum bir işine yardım ederim dedi.bende o sırada iş yapıyorum yine dedim gerek yok ben yapıyorum işimi.olsun olsun dedi.dün öğlen 1 de geldi dün.benim camlar falan her şey tertemiz.bebeğimin giysileri hazır doğum çantama kadar hazırladım hepsini.o gelmeden evin tozunu falan aldım.yaptığı evi süpürmek ve boşlukları silmekti sonuç olarak bu ev insanı çok yoruyor ben kendi evimi 1 günde yapmam oda oda yaparım dedi.
son bombasını da giderayak patlattı.doğumuna kadar tren yapılmazsa gelir bizde kalırsın artık! bende neden?? dedim.ee nasıl geleceğiz dedi? bende bin otobüse gel dedim gülerek oda güldü
ayrıca 1 aydır şiddetli ağrılarım var ilk başladığında nedenini bilmediğim için korktum doktora gidiyorken bir şey sormak için onu aramıştım.hastaneye gittiğimi öğrendi ardından ne oldu diye arayıp sormadı.bir kaç gün sabrettim sonra aramadın ben arayım bari dedim diyerek durumu belirttim.2 hafta hiç sormadı nasıl oldun diye.ağrılarım arttığı için tekrar doktora gidecektim o günde tesadüfen aradı neden gidiyorsun dedi bende ağrılarım hiç geçmedi ki dedim.sonrasında elbette yine sormadı.şimdi hiç bilmiyor bile neyim var yada yok.hiç arayıp sormaz durumumu.sadece bir yere gidilecekse bir şey olduysa falan arar.
birde bayramda yakın bir akrabalarına gidilecekti bizim arabayla hep beraber gittik.o evde benim annemlere çok yakın( genelde de oraya gelince annemlere geçerler her bayram.biliyorum annem bekler,tahmin eder geleceklerini yani).abim beni aradı size geleceğiz evdemisiniz diye (bayram sonuda işi sebebiyle yaşadıkları şehire dönecekler.) dedim böyle böyle buradayız ama 1-2 saate döneriz herhalde.ve orada tam 4 saat oturduk abimin aradığını bildikleri halde gidin haydi siz demediler.saatlerce orada bizi diktiler.abim bir iki kez aradı dedim abi yarın görüşelim kalkamadık.daha sonra konu annemlere gitmek olunca,geç saatte zor olur dönmek gidelim biz burdan eve,bir şey olmaz annen anlayışla karşılar dedi ( hasta falan mı var ki anlayışla karşılasın) annem babam ankaranın diğer ucuna onlar için gidiyor arabaları bile olsa sonuçta gidiyor.kaldı ki eşim onları evlerine de bırakır ama okadar rahat sildi ki annemleri hiiç bir şey olmaz biz buradan şuradaki avm'yi gezelim oradan da eve gideriz dedi ( buna kızdım zaten) ben tabi ki şoktayım ve çok bozuldum.eve geldim saatlerce ağladım sinirimden.
şimdi sizce ne yaptığının farkında değil mi kayınvalidem?bu tarz lafları daha çok fazla var ama konuyu okadar uzattım ki en gözüme batanları sıralayabildim. ve bu pazar eşim yurtdışına gideceği için 3-4 günlüğüne orada kalmam icap ediyor.hamile olduğum ve evde yalnız kalamayacağım için.ve ben böyle dolu kafayla gidersem ters bir şey söylemekten çekiniyorum olurda tren lafı ederse falan diye.
konuyu çok uzattım özür dilerim daha aklıma gelen çok şey var ama bukadarı yeterli olabilir yorumlar için sanırım :26: umarım gözlerinizi çok yormam.zahmet edip okuyanlara şimdiden teşekkür ederim.
şöyle ki ekimde 2 yıl olacak bir evliliğim var.bunun öncesinde de 3 senelik bir ilişkimiz var.ve ilişkimizin 1.ayından itibaren ben hep müstakbel kayınvalideme gider gelirdim.şöyle ki eşim ( o dönem sevgilim) iş sebebiyle farklı bir şehirdeydi,ben başka bir şehirde okuyordum ama ailemin yanına geldikçe 2 günlüğüne bile olsa onun yanına da mutlaka uğrardım.yani ilk günden beri hep sıcak bir ilişkimiz vardır.biliyorum ki oda beni öyle görür.
neyse kısa geçeyim buraları 2 senedir de her şey güzel,oğluna çok düşkün bir anne olmasına rağmen asla hayatı bize bunaltmayan,her dakika evimize gelmeyen aksine bizi kendisine bekleyen çok abartırsa eşimin annee tamam işte geldik bir hafta sonuda evimde oturayım demesiyle bu beklentilerini bile azami düzeye indirmiş bir annedir.illa ki beni düşünür,ufak tefek patavatsızlıkları olsa da kendi farkına varıp kızım ben böyle bir laf ettim sabaha kadar uyuyamadım der sağolsun.kısacası severim annemi... ( şimdi bunları anlatıyorum ki bahsi geçen konuya onunda nasıl bir insan olduğunu bilerek yorum yapabilelim diye. )
şimdiii ben yaklaşık 7.5 aylık hamileyim.ve başlangıcı oldukça zorlu,son zamanlarda yuvarlanıp giden bir hamileliğim var.ama kayınvalidem ilk günümden itibaren ( kanamalarımda olsa,2 ay yerimden kalkmamam doktor tarafından söylense de ) süreklii hiiiççç bir şey olmaz,kontrole gidiyorsam yoktur bir şey neden gidiyorsun,kontrol sonralarında aramaz hiç ne oldu falan diye.ama ben hamile kalana kadar hergün torunnn torun diye özlemle bekleyen bir kadın bu.
2 ay yerimden kalkmadım dedim ya.annemin evi bana daha yakın ama annem yengemin zorlu gebeliği nedeniyle başka bir şehirde ona bakmaya gitti.benim durumumu öğrenince ne yaptı etti geri döndü,yanıma geldi ve hergün yemekler gönderdi geldi işlerime yardım etti.tabi bende yerinde duramayan bir insanım gizli gizli temizlik ütü yapıyorum nede olsa onun yardımı bir yere kadar götürüyor evi (eşimde sağolsun dağınıktır
ama kayınvalidemiz evime hiç gelmez ha tabiki gelipte benim işimi yapmak zorunda değil hiçkimse bende büyük tehlikeyi atlattıktan sonra zaten bir şey beklemedim ondan da annemden de. ( ha birde bu 2 aylık süre içinde 2 hafta da onun evinde kaldım annem tekrar yengeme gideceği için,o sürede de hergün bir komşuya gezmeye gitme planları yaptı sağolsun en sonunda ben sancılandım ve böylece vazgeçti komşu gezdirmelerinden onun yerine onları eve çağırdı
şimdi buraya kadar benim sorun ettiğim bir durum yoktuu..ama sonra kayınvalidem 1 aylığına şehir dışına çıktı kendi annesi rahatsızlandığı için.kışında annemi getireceğim buraya demiş anneme.annemde bu sene de yengemin işi sebebiyle bebeğe bakmaya gideceği için ee torunun ne olacak demiş oda annesi baksın ne yapayım demiş.ben takmadım ama annem çok bozulmuş bu duruma hani kendisi de gelinlerinin yardımına hep koşan biri olduğu için benim kızım yalnız ne yapacak diye düşünmüş. ( ilk 40 gün burada sözkonusu olan ve yarısında annem gelecekti zaten)
ama sözkonusu kendisi olduğunda benim annem 40 gün geldi baktı 2 doğumumda da hem bana hem ablalarıma diye sürekli söylüyor.en sonunda annem keşke gelebilsemde 40 gün değil 40 ay baksam falan demiş.yani lohusanın 40 gün yalnız kalmaması gerektiği kanısında ve kendisi bana hiçbir şekilde bakmaya niyetli değil.
zoruma giden bir kez bile benim evime iş yapmaya yada yardıma gelmediği halde birde işte hamilelik bir hastalık değil abartmaya gerek yok,bir hamile gördüm karnı burnunda ama bir geziyordu bizim gelinde böyle gezsin isterdim v.b. laflar söylemesi tabi bunlar beni çok sinirlendirdi.çünkü gezmediği söylenen ben.temmuz ayında görümcemiin düğünü için günlerce oturmadım,kınası için gittim gezdim alışverişler yaptım balonlar,mumlar,tüller.düğününde oynamam yasak olduğu halde hep oynadım sırf gönülleri olsun diye.halbuki düğünde giyeceğim elbisemi bile daha karnım çıkmadan aylar önce aldım ki yazın gezemem diye.ama düğünde ağrılarım da olsa suratımı hiç düşürmedim her şeye koşturdum.kendi sülalesi de farkındayım ki beni çok sever ve taktir ederler saygılı sıcak kanlı olduğum için.
burada da aslında sorun yapmamıştım.geçer gider takma dedim o öyle düşünsün dedim.halbuki ben ona hiç ihtiyaç duymadım hep kendim idare ettim.ama asıl sorunum:
ikimizin evleri arasında ki ulaşım en kolay trenle oluyor (30 dk)diğer türlü otobüs yada dolmuşla 40 dk ila 1 saati buluyor çok trafik varsa. ne hikmet ki trenler bakıma girdi ağustos ayında (zaten ağustosa kadar hiç gelmedi evime 1 kez oturmaya geldi sadece) ve ilk dediği laf ben ramazanda bu sıcakta dışarı asla çıkamam,trenlerde çalışmıyor sakın bizi yemeğe çağırma! ama ben yılmadan her hafta iftara davet ettim o ısrarla gelmedi.ve sürekli bana trenler çalışmıyor nezaman yapacaklar öğrenin falan diyor. 1-2-3-4-5 kez oldu bu.anne tren olmasa bize hiç gelmeyeceksin,trenler 3 ay çalışmasa gelmeyeceksin herhalde falan dedim oda ne yapalım bir şekilde geliriz artık dedi
son bombasını da giderayak patlattı.doğumuna kadar tren yapılmazsa gelir bizde kalırsın artık! bende neden?? dedim.ee nasıl geleceğiz dedi? bende bin otobüse gel dedim gülerek oda güldü
ayrıca 1 aydır şiddetli ağrılarım var ilk başladığında nedenini bilmediğim için korktum doktora gidiyorken bir şey sormak için onu aramıştım.hastaneye gittiğimi öğrendi ardından ne oldu diye arayıp sormadı.bir kaç gün sabrettim sonra aramadın ben arayım bari dedim diyerek durumu belirttim.2 hafta hiç sormadı nasıl oldun diye.ağrılarım arttığı için tekrar doktora gidecektim o günde tesadüfen aradı neden gidiyorsun dedi bende ağrılarım hiç geçmedi ki dedim.sonrasında elbette yine sormadı.şimdi hiç bilmiyor bile neyim var yada yok.hiç arayıp sormaz durumumu.sadece bir yere gidilecekse bir şey olduysa falan arar.
birde bayramda yakın bir akrabalarına gidilecekti bizim arabayla hep beraber gittik.o evde benim annemlere çok yakın( genelde de oraya gelince annemlere geçerler her bayram.biliyorum annem bekler,tahmin eder geleceklerini yani).abim beni aradı size geleceğiz evdemisiniz diye (bayram sonuda işi sebebiyle yaşadıkları şehire dönecekler.) dedim böyle böyle buradayız ama 1-2 saate döneriz herhalde.ve orada tam 4 saat oturduk abimin aradığını bildikleri halde gidin haydi siz demediler.saatlerce orada bizi diktiler.abim bir iki kez aradı dedim abi yarın görüşelim kalkamadık.daha sonra konu annemlere gitmek olunca,geç saatte zor olur dönmek gidelim biz burdan eve,bir şey olmaz annen anlayışla karşılar dedi ( hasta falan mı var ki anlayışla karşılasın) annem babam ankaranın diğer ucuna onlar için gidiyor arabaları bile olsa sonuçta gidiyor.kaldı ki eşim onları evlerine de bırakır ama okadar rahat sildi ki annemleri hiiç bir şey olmaz biz buradan şuradaki avm'yi gezelim oradan da eve gideriz dedi ( buna kızdım zaten)
şimdi sizce ne yaptığının farkında değil mi kayınvalidem?bu tarz lafları daha çok fazla var ama konuyu okadar uzattım ki en gözüme batanları sıralayabildim. ve bu pazar eşim yurtdışına gideceği için 3-4 günlüğüne orada kalmam icap ediyor.hamile olduğum ve evde yalnız kalamayacağım için.ve ben böyle dolu kafayla gidersem ters bir şey söylemekten çekiniyorum olurda tren lafı ederse falan diye.
konuyu çok uzattım özür dilerim