İşte 1 ay kalsa, bizim evde kıyamet kopar. Ben 2 vesaıt uzaklıkta oturuyorum. Yılda 2 defa yemege çaya davet ediyorum. Benim eşimin ailesi göçmen. En basiti dayısının eşi çalışıyor. Sadece pazar izinli. Akşam 11 de eve geliyor. Ve akşam 11 de kvlere oturmaya gidiyorlar. Pazar izinli ev gezmesine gidiyorlar. Komşuları desen, yolda yürüsen, aha senin gelin biryere gidiyor diye kvyi arayacak insanlar. Balkondan bakmaktan boyunları kopacak.
Kvyi geçtim, akrabaları vıcık vıcık. Eşime gelip gitmiyorsunuz diye sürekli trip atıyorlar. Eger yakın olsaydık, sürekli gelip giderlerdi. Ki ben 60 yaşında insanlarla sosyalleşmek istemiyorum.
Kv desen pogaça yaptım getirdim deyip, ansızın gelir. Hele aynı binada olsak, misafir gelse bizide çagırır.Biz uzakta olmamıza ragmen, geçen kvlere, yatılı 80 yaşında misafir gelmiş. Ve bize oturmaya gelmek istemişler. Bende çalışıyorum. Evin hali perişandı. Eşim kabul etmemiş
Böyle insanlarla mesafe koymanın yanı küsmek. Ben yakın otursam hepsiyle küserdim.Sınır kavramı bilmiyorlar.
Şunu da anlatayım. Geçen eşimin yengesi mi gördük. Gelip gitmiyoruz diye bana laf sokuyor. Sanki akrabası benim.