- 29 Şubat 2020
- 116
- 237
- 18
Bundan 3 ay önce, eşim şehir dışına gitmişti. Annemin yanında kal dedi. Kalıyordum bende. Evim alt katta, annesi üst katta. Arada bi evime iniyordum herneyse.. O aralar yatalak gibi hasta olmuştum, kasık bel ağrısı, öksürük. Halbuki hamile içmişim. Neyse, bebeğim 5 haftalık oldugunda kanamam geldi. Annem yanımdaydı, kayınvalidemi aradı napalım diye. Doktora gitsin dedi. Sonra kendisi aldı götürdü. Hastahane de yatarken, beni herkesin içinde azarladı. Hem ilk bebeğim, hem eşim yok, hemde beni herkesin içinde rencide etmesi çok kötü olmuştum. Ertesi gün eve gelene kadar laf vurdu. Eve geldiğimizde eşimi aradım. Normalde hiç demezdim annesi kötü bişey dediğinde. Anlattım durumu annemin yanında kalmak istiyorum dedim. Eşimde nerede rahat ediyorsan orada kal dedi. Annem geldi. Kv aradı. Kv anneme etmedik hakaret koymadı. Annem ağlamaya başladı. Telefonu ben aldım, benden görmedin diğer gelininden göresin dedim. Sonra hakeretleri kesilmedi. Ailemin durumu fazla yok kayınbaba denilen adam babama senin 25 50 tl n ile mi geçiniyor bu çocuklar diyip güldü. Ben unutamıyorum. Çok zoruma gidiyor. 14 haftalık gebeyim, bebeğime bile belki kucağına alamazsın dedi. Namusuma laf söyledi. Normalde Allaha inandığını, sürekli namazında niyazında bu insan. Napayım sizce unutamıyorum. Yüzünü görünce şeytan görmüş gibi oluyorum. Eşimle boşanma derecesine gelmiştik
