2.den sonra ben çalışmak istemedim , diğer arkadaşlarada yazmıştım , ben kendi kardeşimin vefatından sonra çocuğum tek kalsın istemedim çok kardeşi olsun istedim hep.Eşim tek idare edemem deyince ev alırsan çalışırım dedim,nereye gittiği belli değil dedim.sonrada zaten tazminat 10 yıl dolunca bende çıkıp gidemedimeşiniz tazminatı yakmanıza müsaade etmeyecek bir tip anladığım kadarıyla, o zaman ya tazminatı yakıcam işe gitmicem ya da bakıcı tutucam diye şart koşabilirsiniz. normalde böyle şeylerden hoşlanan biri değilim ama eşinizin her şeye hayır demesi bana burda fenalık getirdi. görümceyi de bir yandan haklı buluyorum, bunalmış olabilir. yalnız siz ikinci çocuğu düşünürken bunları hiç düşünmediniz mi orasını anlayamadım. yani yanlış anlamayın böyle bir durumda çalışırken tek çocukla bile zorlanılır, bir de ikinciyi yapmak pek akıl karı gelmedi. ya sabrediceksiniz ya da sabrediceksiniz sonuç onu gösteriyor.
2.den sonra çalışmayı istememek ayrı, bunu planlayıp konuşarak hareket etmek ayrı. yani kardeşi olmasını çok istemiş olabilirsiniz ama önce bir şeyleri oturtur ondan sonra yaparsınız, olmuş bitmiş bir şeye laf söylemek tabi ki istemem ama sırf kardeşi olsun diye iki çocukta anneanneden babanneye oradan görümceye savrulup duruyor.2.den sonra ben çalışmak istemedim , diğer arkadaşlarada yazmıştım , ben kendi kardeşimin vefatından sonra çocuğum tek kalsın istemedim çok kardeşi olsun istedim hep.Eşim tek idare edemem deyince ev alırsan çalışırım dedim,nereye gittiği belli değil dedim.sonrada zaten tazminat 10 yıl dolunca bende çıkıp gidemedim
Oda çalışıyor akşam evde ses istemiyor gelince.en iyi o anlaması lazım beni ama malesef.iş yapsam onlar varken iş yapıyor oluyorum.çalısıyorum ne zaman yapiçam kiAkşama kadar çocuklarla zaten hala niye size geliyor. Yorgun’um hastayım diye ayaklarını kesin bence. İnsan azıcık yalnız kalmak istiyor.
Kayınvalidem de o zaman dedi ben bakarım 2.ne zaman , birde yaş durumu var tabi 2.çocuk için çok vakit yoktu.bana göre oturmuştu herşey ama öyle olmuyormuş.insanlar asgari ücret ile çocuk bakıyor.2.den sonra çalışmayı istememek ayrı, bunu planlayıp konuşarak hareket etmek ayrı. yani kardeşi olmasını çok istemiş olabilirsiniz ama önce bir şeyleri oturtur ondan sonra yaparsınız, olmuş bitmiş bir şeye laf söylemek tabi ki istemem ama sırf kardeşi olsun diye iki çocukta anneanneden babanneye oradan görümceye savrulup duruyor.
Maddi anlamda ben hep güvendim kendime ama eşim hep karşı çıktı, zamanında ben böyle delirmeden2.den sonra çalışmayı istememek ayrı, bunu planlayıp konuşarak hareket etmek ayrı. yani kardeşi olmasını çok istemiş olabilirsiniz ama önce bir şeyleri oturtur ondan sonra yaparsınız, olmuş bitmiş bir şeye laf söylemek tabi ki istemem ama sırf kardeşi olsun diye iki çocukta anneanneden babanneye oradan görümceye savrulup duruyor.
o zaman ya sabrediceksiniz ya da eşinize resti çekiceksiniz, başka yolu yok gibiMaddi anlamda ben hep güvendim kendime ama eşim hep karşı çıktı, zamanında ben böyle delirmedentamam deseydi bakıcı da tutardım , kredi de öderdim.kimseyide çekmezdim.
Tabiki bakmak zorunda değil ben zaten ne o nede kendi annem baksın istemiyorumki , kendisi tutturuyor eşime ben bakarım bakıcıya boşa paramı verilir diye.kayınvalidem de çok sağlıklı değil yani yaşlı kadın.bizimkininde hazır tarafı zaten meraklı çocukları bahane edip başka eve çıkmıyor zaten.çocukları bırak git diyor evet korkuyorum çocuklardan birini mahkeme ona verir diye.Annemlerin sağlığı iyiyken onlara yakın ev tutucaz dedik kayınvalidem hasta oldu, üzülmüş öyle dedi eşimeGörümcenize hak verdim. Çocuk gürültüsünü yıllardır çekiyor bıkmıştır artık. Kayınvalideniz hem yemeğinizi yapıyor hem çocuğunuza bakıyor. Aynı apartmanda oturmanın ve çocuğunuzu baktırmanın zorlukları bunlar, göze almış olmanız lazım. Bu konuda tek suçlu o dediğim dedik biri şeklinde tanımadığınız eşiniz. Madem öyle bir insanla evlendiniz her istediğini yapmayı en baştan kabul ettiniz o zaman şimdi söylenmeyeceksiniz. Söz hakkınız yok resmen. Şaka gibi gerçekten çocuk ikinizin çocuğa kimin bakacağınıza, hatta sizin çalışıp çalışmayacağınıza eşiniz karar veriyor. Dahası size gideceksen çocuğu bırak git diyor, siz de bu blöfü yiyip oturuyorsunuz. Kayınvalideniz çocuklara bakmak mecburiyetinde asla değil.
Tabiki bakmak zorunda değil ben zaten ne o nede kendi annem baksın istemiyorumki , kendisi tutturuyor eşime ben bakarım bakıcıya boşa paramı verilir diye.kayınvalidem de çok sağlıklı değil yani yaşlı kadın.bizimkininde hazır tarafı zaten meraklı çocukları bahane edip başka eve çıkmıyor zaten.çocukları bırak git diyor evet korkuyorum çocuklardan birini mahkeme ona verir diye.Annemlerin sağlığı iyiyken onlara yakın ev tutucaz dedik kayınvalidem hasta oldu, üzülmüş öyle dedi eşime
Evet herşey bir bakıcı ile çözülebilecek durumda iken benim tarafımdan katlanılmaz bir hal aldı ,ona göre sorun yok tabi.Ailesi ile aramda iyiydi he he deyip geçiyordum ama artık bazen görmeye bile katlanamıyorum.Mahkeme çocuk yaşına göre büyük olanı babaya verebiliyormuş.internetten okudum tabi bir avukata gidip sormadım.Çocuklardan birini ki ilkokul çağı çocuklarından bahsediyoruz mahkeme neden, nasıl eşinize verebilir? Pasta paylaştırır gibi birini size birini ona mı bırakacaklar bir de? Siz çocuklarınıza zarar mı veriyorsunuz, bakamıyor musunuz, bir kusurunuz mu var? Bunlar yoksa hiçbir mahkeme o yaş çocuğunu babaya vermez. Çoğu kadın maddiyattan endişe ettiğini yazar burda ama gayet çalışan da bir kadınsınız. Tek korkunuz buysa boşuna korkmanıza gerek yok.
Sebebe bile gerek yok eşiniz ben öyle istiyorum dediği anda sizin evde işler sonuçlanıyor anladığım kadarıyla. Ya bu durumu kabulleneceksiniz ya kendinize bir hayat kuracaksınız. Sizin resmen kendi evinide ne kendi hayatınız ne eviniz ne çocuklarınız üzerinde söz hakkınız var
Annenizin evine yardımcı tutsanız, en azından sağlık yönünden toparlanana kadarAynen bakıcı konusunu yıllardır kabul etmiyor ,o kadar inatki anlatamam tanıyan bilir.kendimde işten şu an çıkamıyorum 10 yıl bitti tazminatım yanacak.Ya annesi bakacak ya annem bakacak başka bir alternatifi yok.Kendiside rahatsız sen çık o zaman bütün gün okulda olacaklar zaten diyorum onada yok.
Kaç yaşında bu çocuklar neden kreşe vermiyorsunuz?
Her zamanki gibi bu hikayede rahatından konforundan ödün vermeyen erkek kişisi. Karın çalışsın oradan para gelsin, çocukları annene at kreş parasından kurtul. Annen yorulmuş, karın trip yiyor ama paşamızın rahatı keyfi yerindeAynen dediğinızi yaptım ilk zamanlar , yemeği kendim yaptım bu sefer kayınvalidem küstü neden benim yaptığımı yemiyorsunuz diye yine eskiye döndük malesef.Bu arada işten gelince çocukları ve yemeği alıp eve çikıyorum ben zaten arada haftada 1 filan çağırıyor gel burda ye taşıma yukarı diye içeri girince de görumce 5 karış surat.Ne yapıcagimi şasırdım.Eltimede aynı şekilde onda çocuk ta yok.Ben kalabalık ailede büyümedim ama böyle kavga gürültü birbirini istememe çok garip geliyor bana.Ayni evde oturma demişlerdi zamanında ne olabilirki demistim
Kendi annemde kayınvalidemde çocuk bakacak durumda değil aslında.kendi annemin kulağı duymuyor ,kalp vs saymakla bitmez,simdi babamda hastalandı.Kayınvalidemde öyle zorluyorlar kendilerini işte.çocuk bakma zamanları degil ikisinindeAnnenizin evine yardımcı tutsanız, en azından sağlık yönünden toparlanana kadar
O zaman abisi ile konuşacak annem bakmayacak diye benim söylemem ise yaramıyor malesef ,bana sürat yapıyor , çocuğa gerizekalı diye bağırdı geçen gün , kayınvalideme dedim ben artık sana gelmem hayatta 1 tabak yemek yicez diye kimseyi çekemem.aman nolcakmış o çocuklar onlarınmış.Kendileri haftanın 4 günü bendeler aksam bende çalısıyorum aksam dinlenmek istiyorum belki.Annemin evinde yatılı kaldık bu ara 3.5 sene ailecek annem babam 1 gün esime surat yapmadı
Çözümü nasıl da biliyorsunuz da cesaretiniz yok. Anneniz hasta babanız hasta. Bu insanlar zamk gibi yapışkanlar. Kocanız tam bir fırsatçı. Aklı sıra tazminatınızı alıp çocukları da alıp sizi kapının önüne koyacak idiot.aslında tamda aklımdan geçen bu.Son çare.Zaten memnun değilsen git diyor her tartışmada.Pesimden gelir gelir gelmezse nasip böyle imiş derim.
bencede en mantıklısı bu.. Cidden ne demek evine çıktı misafir uyuyor ya.. Çıldırırdım resmen .Çözümü nasıl da biliyorsunuz da cesaretiniz yok. Anneniz hasta babanız hasta. Bu insanlar zamk gibi yapışkanlar. Kocanız tam bir fırsatçı. Aklı sıra tazminatınızı alıp çocukları da alıp sizi kapının önüne koyacak idiot.
Çocuklarınızı alıp annenizin evine veya yakın bir yere taşının. Çocukları etüt merkezine verin okuldan sonra 3 saat kadar sürüyor. Akşamları ve izin günlerinde de ailenize bir faydanız dokunsun. Koca olacak idiot da ister gelir ister gelmez. Yazık değil mi annenize bi de tek çocukmuşsunuz. Vallahi çok üzüldüm ailenize.
Afra tafra yaptığında alıp çocuğu bakmanıza gerek yok ben çıkıcam işten diyip rest çekip kocanıza da hem sana yardım edicem hemde ailenin suratınını çekicem deseniz bakın nasılda kuzu olurlar.Merhaba evimin anahtarı kayınvalidemde , eşim evlendigimiz zaman bisi olur falan diye vermişti.Ben çalışıyorum ve çocuklarıma kayınvalidem bakıyor.yemegimi de kayınvalidem yapıyor.yemegi alıp yukarıda yiyoruz fakat bazen evine çağırdığı da oluyor.Görümcem evde bizi görünce suratı 5 karış oluyor, etrafa bağırıp çağırmaya başlıyor,kusura bakmayın sizin yüzünüzden çocuktan da bıktım vs laflar ediyor.Çocuklar gürültü yapsın kendini parçalıyor bağırırken , söylesem onlar bizim çocuğumuz diyorlar, ayrıca evimin anahtarı onlarda olduğu için rahat rahat girip çıkıyorlar, geçen gün eve misafir geldi işten geldim.dedim anne nerdeler demesin mi sana çıktılar, cuma günü ev leş.yolgecen hanı gibi ev giren çıkan belli değil.Birde üstüne üstlük hiç çağırmiyormusuz onları öyle diyorlar.Bende hep bizdesiniz fırsat kalmıyor dedim.o günden beri ters ters bana karşı konuşmaları.Bende meraklı değilim bu durumda olmaya ama eşim çocuk olunca işten çıkmama hayır dedi , bakıcıya hayır dedi , sen çık ilgilen ben çalışayım dedim hayır dedi.depresyona girdim onlar yüzünden.cocuklara da 3.5 sene annem baktı 2.5 senedir kayınvalidem de.kafayı yicem artık
Cocuk olunca isten cıkmama hayır dedi ne ya?Merhaba evimin anahtarı kayınvalidemde , eşim evlendigimiz zaman bisi olur falan diye vermişti.Ben çalışıyorum ve çocuklarıma kayınvalidem bakıyor.yemegimi de kayınvalidem yapıyor.yemegi alıp yukarıda yiyoruz fakat bazen evine çağırdığı da oluyor.Görümcem evde bizi görünce suratı 5 karış oluyor, etrafa bağırıp çağırmaya başlıyor,kusura bakmayın sizin yüzünüzden çocuktan da bıktım vs laflar ediyor.Çocuklar gürültü yapsın kendini parçalıyor bağırırken , söylesem onlar bizim çocuğumuz diyorlar, ayrıca evimin anahtarı onlarda olduğu için rahat rahat girip çıkıyorlar, geçen gün eve misafir geldi işten geldim.dedim anne nerdeler demesin mi sana çıktılar, cuma günü ev leş.yolgecen hanı gibi ev giren çıkan belli değil.Birde üstüne üstlük hiç çağırmiyormusuz onları öyle diyorlar.Bende hep bizdesiniz fırsat kalmıyor dedim.o günden beri ters ters bana karşı konuşmaları.Bende meraklı değilim bu durumda olmaya ama eşim çocuk olunca işten çıkmama hayır dedi , bakıcıya hayır dedi , sen çık ilgilen ben çalışayım dedim hayır dedi.depresyona girdim onlar yüzünden.cocuklara da 3.5 sene annem baktı 2.5 senedir kayınvalidem de.kafayı yicem artık
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?