Inşallah az kaldı sabretmeye çalışıyorum , ben ķötü bir insan değilim bugüne kadar 1 gün sürat yapmadım.Evde herkesin afrası tafrası bana olunca sinirlerim bozuluyor gerçekten.abilerine laf yok gelen giden bana laf ediyor sanki ben memnunmusum gibi
Ilkokulda ikiside su an sabah 8 gidiyorlar akşam 4 te geliyorlar geçen sene evdeydiler tabi
onun da durumu çok hoş değil görünen.
Aynen dediğinızi yaptım ilk zamanlar , yemeği kendim yaptım bu sefer kayınvalidem küstü neden benim yaptığımı yemiyorsunuz diye yine eskiye döndük malesef.Bu arada işten gelince çocukları ve yemeği alıp eve çikıyorum ben zaten arada haftada 1 filan çağırıyor gel burda ye taşıma yukarı diye içeri girince de görumce 5 karış surat.Ne yapıcagimi şasırdım.Eltimede aynı şekilde onda çocuk ta yok.Ben kalabalık ailede büyümedim ama böyle kavga gürültü birbirini istememe çok garip geliyor bana.Ayni evde oturma demişlerdi zamanında ne olabilirki demistimAnladığım kadarıyla çocuk bakımı konusunda mecbur bırakılmışsınız ve değiştirilemiyor bu durum. O zaman biraz mesafe koyabilmek adına ve o insanlar da bütün günün üzerine Bi rahat nefes alabilsinler diye 'Ben bundan sonra yemeğimi kendim yapmak istiyorum, çocukların da bi düzeni olsun, evlerini ailelerini bilsinler istiyorum' deyin, işten gelip çocukları alıp eve çıkın aile düzeninizi kurun. Bence böylece mesafe oluşturmuş olursunuz.
Onlar da sınırı aşmışlar anahtar var diye eve misafir almak falan saçma anlıyorum tabi de, hergün yemeklerini yiyorsunuz, çocuklarınıza bakılıyor tarafından bakınca görümce de haksız değil. Sürekli bir arada oldukları için eminim kendi çocuğu gibi görüyor ve kendi çocuğuna vereceği tepkileri veriyordur. Annesi torun bakmak istiyor diye dinlenemiyor ama söz hakkı da yok ailede
Bilseydim böyle kabul edermiydim.70 yaşında anannem köyyerinde aynı bahçede anahtarıda var yengemin 1 kere girmedi evine yokken.Esime evin kücüklügunü bahane edip söyledim kaç kere nuh diyor peygamber demiyor.Kücük eltim gördü benim halimi ben oturmam bunlarla aynı apartmanda dedi , başka yerden tuttu
Bence şöyle oluyor: kendi ailemizle de sürtüşüyoruz, tartışıyoruz vs vs vs ama kendi ailemiz olduğu için sürdürmüyoruz. Kayınaile ile de normal aile sürtüşmeleri yaşıyoruz belki kendi ailemiz olsa tolere edeceğiz ama diğer tarafa direkt pençeliyiz. Sizin için söylemiyorum bunu yanlış anlamayın. Ben de böyleyim. Kendi anneme verdiğimiz cevapları kv veremediğim içimde patladığı için içimde uzun süre sürüyor kinim öfkem kurmalarım. Belki bu açıdan bakabilirsen biraz daha rahat edersin mental olarak. Yakın oturmak herkesin harcı değil ve gerçekten hiç kolay Bi şey değil...
Elti akıllıymış gerçekten. Israrınıza devam edin huyunu en iyi siz bilirsiniz elbet pes edecektir gereksiz bir ısırar birkaç mahalle öteye taşınmazsanız eşinizi orda bırakıp gitmeniz an meselesi gibi
Anahtarı çocuklar için kullanmıyorlar bu arada balkonda malzemeleri var onlar için hergün girip çıkıyorlar, ufak çocuğun kıyafeti kalmamış birgün 3 beden büyük t shirt giydirmişlerdi .Anca misafir gelcekse belki çıkar alır.Ben tabiki rahatsız oluyorum ne olursa olsun tanımadığım insanı benim evime sokması ne biliyim ben uyurken anahtarla eve girilmesi normal değil bence.
Ben size haksızsınız demiyorum aslında
Evet tabi oda var , yaşlıdır el kızısın yanlış anlar söyleme diye hep susuyorum.Sonra bunlar birikiyor eşimde bana destek çıkmayınca onlara karşı doluyorum bu sefer.yıllardır 1 kere 20 gün önce görümceme bir laf ettim, şimdi her fırsatta bana laf sokuyor, halbuki aynı şeyi bana hep söylüyor kendisi
İşte bu çok zor, ni taraf hep fedakarlık yapmak durumunda kalıyor. Ben de öyleyim kv karşı... Görümceyi alıp karşına konuşabilirsin ama bence. Bu alıyorsun anlıyorum ama benim de söz hakkım yok elimde değil görüyorsun diye. Anlayabilir biriyse tabi
aslında tamda aklımdan geçen bu.Son çare.Zaten memnun değilsen git diyor her tartışmada.Pesimden gelir gelir gelmezse nasip böyle imiş derim.Okulumuzda etüd var normalde bu senede olursa 5 30 da evde oluyorlar bende 6.30 da evde oluyorum 1 saat bakmış oluyorlar.ama görumcem her halükarda yarım saatte olsa çocukları görecegı için birşey değişmeyecek (önceki senede bu şekilde olmasına rağmen tutumu aynı idi)
Günüm dolduğunda şirketten tazminatımı alabiliyorum , o zamanda tavırlar aynı olursa başka çarem kalmayacak malesef , tek korkum çocuklardan biri onda kalır diye.inanın evlendigim günden beri yapmadığım fedakarlık kalmadı.benim maaşım yüksek düğün borcu dedikleri şeyi 4 ayda kapatabilecekken yıllarca ödedim.Esimin borcu olamaz adamın ne sigarası ne kumarı var.dügün salonunu bile takılardan ödedim.ev kredisini ödedim.Kendi ailem ben çalışıyorum diye 4 seneye yakın baktı çocuklara biri 6 aylık bebekti biri 3 yaşındaydı, hasta hasta annem baktı.anaokuluna hergün getirdi götürdü babam 2 sene gık demedi.Evime kendi evleri gibi girip çıktılar ben 1 gün askılı giymiş insan değilim evde biri gelir diye.Ev aldık babam yardım etti.1 gün kimseye sürat yapmadım.Ben bunlara başka biri içinmi katlandım.onların oğulları tek başına kalmasın destek olayım diye.ama bir güler yüz görüp adam yerine konmadım hicbirzaman
