Kayınvalide evi terk etti, ne yapmalıyım şimdi?

The umbrella

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
21 Ağustos 2022
3.140
5.660
Merhaba iyi akşamlar. Daha yeni doğum yaptım çocuğumu kucağıma aldım hastanede iken anneannemi kaybettim, tüm ailem memlekete gitti, gidemedim, içime dert oldu. Sütüm kesilmesin diye oturup üzülüp ağlayamadım, güçlü olmak zorundaydım.

Aradan 1 hafta geçti eşim büyük bir kaza geçirdi, hastaneden haber geldi elim ayağıma dolandı nasıl gidecektim inanın yolu unuttum. Hastaneye vardım gördüm, ailesini aradım haber verdim.
Ameliyata alındı 3 4 saat sürdü, ömrümden ömür gitti. Ailesi (kardeşleri) bir türlü gelemedi misafirleri varmış bahaneye bakın.
Kayınvalidem memleketteydi ertesi gün geldi.

Eve gelince işler değişti. Kadın hiçbir iş yapmıyor, bir tas çorba çok mu zordu?
Geçmiş olsuna gelenler bitmiyor, dikişlerim sızlıyor artık.
4. Gün kadın başladı memlekete gideceğim oğlumu da götüreceğim demeye, hiçbir şey diyemedim, lohusalık duygusallığı sanırım, sadece gözlerim doldu.
Ben ağlayınca bağırdı sürekli, huyun çok kötü neden ağlıyorsun ne var bunda ağlamaya devam edersen yüzüne bakmam kapını açmam, şeklinde söylendi o gece.
3 gün aynı evde konuşmadı gidene gelene laf anlatırken bana laf soktuğunu hissettim.
Bu sabah kalktığımda eşyalarını toplamış köye gitmiş, giderken de bana mesaj atmış , arkamdan davul çal rahat et, evlatlarından sende gün yüzü görme insan sevmiyorsun gibi laflar söylemiş.
Şimdi arayıp içimi dökesim var, sizce arayıp saymalıyı mıyım? Anne olan evladını bırakıp gider mi? Bakamaz mıydı?

Eşime bozulduğumu kırıldığımı belli etmemeye çalışıyorum , gitsin, zaten gelmesini isteyen yoktu dedi. Mesajı söylemedim, şu anda eşimin morale ihtiyacı var çünkü uzun bir süre tedavi görüp fizik tedavi alacak. Doktor iyi bakım, beslenme, motivasyon şart dedi.

Uzun oldu hakkınızı helal edin.
 
Anne olan evladını bırakıp gider mi? Bakamaz mıydı?
Kalsa daha büyük sıkıntı değil mi? O halde neden böyle bir beklentiye giriyorsunuz? Varlığından da yokluğundan da memnun değilsiniz. Boşverin istemiyorsa gitsin o kadar işin içinde en azından kapris çekmezsiniz.
 
Merhaba iyi akşamlar. Daha yeni doğum yaptım çocuğumu kucağıma aldım hastanede iken anneannemi kaybettim, tüm ailem memlekete gitti, gidemedim, içime dert oldu. Sütüm kesilmesin diye oturup üzülüp ağlayamadım, güçlü olmak zorundaydım.

Aradan 1 hafta geçti eşim büyük bir kaza geçirdi, hastaneden haber geldi elim ayağıma dolandı nasıl gidecektim inanın yolu unuttum. Hastaneye vardım gördüm, ailesini aradım haber verdim.
Ameliyata alındı 3 4 saat sürdü, ömrümden ömür gitti. Ailesi (kardeşleri) bir türlü gelemedi misafirleri varmış bahaneye bakın.
Kayınvalidem memleketteydi ertesi gün geldi.

Eve gelince işler değişti. Kadın hiçbir iş yapmıyor, bir tas çorba çok mu zordu?
Geçmiş olsuna gelenler bitmiyor, dikişlerim sızlıyor artık.
4. Gün kadın başladı memlekete gideceğim oğlumu da götüreceğim demeye, hiçbir şey diyemedim, lohusalık duygusallığı sanırım, sadece gözlerim doldu.
Ben ağlayınca bağırdı sürekli, huyun çok kötü neden ağlıyorsun ne var bunda ağlamaya devam edersen yüzüne bakmam kapını açmam, şeklinde söylendi o gece.
3 gün aynı evde konuşmadı gidene gelene laf anlatırken bana laf soktuğunu hissettim.
Bu sabah kalktığımda eşyalarını toplamış köye gitmiş, giderken de bana mesaj atmış , arkamdan davul çal rahat et, evlatlarından sende gün yüzü görme insan sevmiyorsun gibi laflar söylemiş.
Şimdi arayıp içimi dökesim var, sizce arayıp saymalıyı mıyım? Anne olan evladını bırakıp gider mi? Bakamaz mıydı?

Eşime bozulduğumu kırıldığımı belli etmemeye çalışıyorum , gitsin, zaten gelmesini isteyen yoktu dedi. Mesajı söylemedim, şu anda eşimin morale ihtiyacı var çünkü uzun bir süre tedavi görüp fizik tedavi alacak. Doktor iyi bakım, beslenme, motivasyon şart dedi.

Uzun oldu hakkınızı helal edin.
Muhattap olma yaptığı çok ayıp ne biçim bı kadınmış. Senin ailen nerde onlardan biri gelsin bı kaç gün yardıma. Çok geçmiş olsun bu arada
 
Merhaba iyi akşamlar. Daha yeni doğum yaptım çocuğumu kucağıma aldım hastanede iken anneannemi kaybettim, tüm ailem memlekete gitti, gidemedim, içime dert oldu. Sütüm kesilmesin diye oturup üzülüp ağlayamadım, güçlü olmak zorundaydım.

Aradan 1 hafta geçti eşim büyük bir kaza geçirdi, hastaneden haber geldi elim ayağıma dolandı nasıl gidecektim inanın yolu unuttum. Hastaneye vardım gördüm, ailesini aradım haber verdim.
Ameliyata alındı 3 4 saat sürdü, ömrümden ömür gitti. Ailesi (kardeşleri) bir türlü gelemedi misafirleri varmış bahaneye bakın.
Kayınvalidem memleketteydi ertesi gün geldi.

Eve gelince işler değişti. Kadın hiçbir iş yapmıyor, bir tas çorba çok mu zordu?
Geçmiş olsuna gelenler bitmiyor, dikişlerim sızlıyor artık.
4. Gün kadın başladı memlekete gideceğim oğlumu da götüreceğim demeye, hiçbir şey diyemedim, lohusalık duygusallığı sanırım, sadece gözlerim doldu.
Ben ağlayınca bağırdı sürekli, huyun çok kötü neden ağlıyorsun ne var bunda ağlamaya devam edersen yüzüne bakmam kapını açmam, şeklinde söylendi o gece.
3 gün aynı evde konuşmadı gidene gelene laf anlatırken bana laf soktuğunu hissettim.
Bu sabah kalktığımda eşyalarını toplamış köye gitmiş, giderken de bana mesaj atmış , arkamdan davul çal rahat et, evlatlarından sende gün yüzü görme insan sevmiyorsun gibi laflar söylemiş.
Şimdi arayıp içimi dökesim var, sizce arayıp saymalıyı mıyım? Anne olan evladını bırakıp gider mi? Bakamaz mıydı?

Eşime bozulduğumu kırıldığımı belli etmemeye çalışıyorum , gitsin, zaten gelmesini isteyen yoktu dedi. Mesajı söylemedim, şu anda eşimin morale ihtiyacı var çünkü uzun bir süre tedavi görüp fizik tedavi alacak. Doktor iyi bakım, beslenme, motivasyon şart dedi.

Uzun oldu hakkınızı helal edin.
Hiçbir şey demeyin, tepkisiz kalın, yok sayın, hayatınızdan çıkarın. Zor günde evladının yanında olmayana anne denmez.
 
Merhaba iyi akşamlar. Daha yeni doğum yaptım çocuğumu kucağıma aldım hastanede iken anneannemi kaybettim, tüm ailem memlekete gitti, gidemedim, içime dert oldu. Sütüm kesilmesin diye oturup üzülüp ağlayamadım, güçlü olmak zorundaydım.

Aradan 1 hafta geçti eşim büyük bir kaza geçirdi, hastaneden haber geldi elim ayağıma dolandı nasıl gidecektim inanın yolu unuttum. Hastaneye vardım gördüm, ailesini aradım haber verdim.
Ameliyata alındı 3 4 saat sürdü, ömrümden ömür gitti. Ailesi (kardeşleri) bir türlü gelemedi misafirleri varmış bahaneye bakın.
Kayınvalidem memleketteydi ertesi gün geldi.

Eve gelince işler değişti. Kadın hiçbir iş yapmıyor, bir tas çorba çok mu zordu?
Geçmiş olsuna gelenler bitmiyor, dikişlerim sızlıyor artık.
4. Gün kadın başladı memlekete gideceğim oğlumu da götüreceğim demeye, hiçbir şey diyemedim, lohusalık duygusallığı sanırım, sadece gözlerim doldu.
Ben ağlayınca bağırdı sürekli, huyun çok kötü neden ağlıyorsun ne var bunda ağlamaya devam edersen yüzüne bakmam kapını açmam, şeklinde söylendi o gece.
3 gün aynı evde konuşmadı gidene gelene laf anlatırken bana laf soktuğunu hissettim.
Bu sabah kalktığımda eşyalarını toplamış köye gitmiş, giderken de bana mesaj atmış , arkamdan davul çal rahat et, evlatlarından sende gün yüzü görme insan sevmiyorsun gibi laflar söylemiş.
Şimdi arayıp içimi dökesim var, sizce arayıp saymalıyı mıyım? Anne olan evladını bırakıp gider mi? Bakamaz mıydı?

Eşime bozulduğumu kırıldığımı belli etmemeye çalışıyorum , gitsin, zaten gelmesini isteyen yoktu dedi. Mesajı söylemedim, şu anda eşimin morale ihtiyacı var çünkü uzun bir süre tedavi görüp fizik tedavi alacak. Doktor iyi bakım, beslenme, motivasyon şart dedi.

Uzun oldu hakkınızı helal edin.
Eşine bozulduğunu belli et lütfen 🙏
 
Kalsa daha büyük sıkıntı değil mi? O halde neden böyle bir beklentiye giriyorsunuz? Varlığından da yokluğundan da memnun değilsiniz. Boşverin istemiyorsa gitsin o kadar işin içinde en azından kapris çekmezsiniz.
Yanlış ifade ettim sanırım, eşim için kalması gerekmez miydi? Manevi bir destek bekledim gerçekten, yorulduğum umurumda olmadı eşim iyi olsun ailesi yanında olsun istedim. Bilmiyorum belki de destek beklemekle hata ettim.
 
Merhaba iyi akşamlar. Daha yeni doğum yaptım çocuğumu kucağıma aldım hastanede iken anneannemi kaybettim, tüm ailem memlekete gitti, gidemedim, içime dert oldu. Sütüm kesilmesin diye oturup üzülüp ağlayamadım, güçlü olmak zorundaydım.

Aradan 1 hafta geçti eşim büyük bir kaza geçirdi, hastaneden haber geldi elim ayağıma dolandı nasıl gidecektim inanın yolu unuttum. Hastaneye vardım gördüm, ailesini aradım haber verdim.
Ameliyata alındı 3 4 saat sürdü, ömrümden ömür gitti. Ailesi (kardeşleri) bir türlü gelemedi misafirleri varmış bahaneye bakın.
Kayınvalidem memleketteydi ertesi gün geldi.

Eve gelince işler değişti. Kadın hiçbir iş yapmıyor, bir tas çorba çok mu zordu?
Geçmiş olsuna gelenler bitmiyor, dikişlerim sızlıyor artık.
4. Gün kadın başladı memlekete gideceğim oğlumu da götüreceğim demeye, hiçbir şey diyemedim, lohusalık duygusallığı sanırım, sadece gözlerim doldu.
Ben ağlayınca bağırdı sürekli, huyun çok kötü neden ağlıyorsun ne var bunda ağlamaya devam edersen yüzüne bakmam kapını açmam, şeklinde söylendi o gece.
3 gün aynı evde konuşmadı gidene gelene laf anlatırken bana laf soktuğunu hissettim.
Bu sabah kalktığımda eşyalarını toplamış köye gitmiş, giderken de bana mesaj atmış , arkamdan davul çal rahat et, evlatlarından sende gün yüzü görme insan sevmiyorsun gibi laflar söylemiş.
Şimdi arayıp içimi dökesim var, sizce arayıp saymalıyı mıyım? Anne olan evladını bırakıp gider mi? Bakamaz mıydı?

Eşime bozulduğumu kırıldığımı belli etmemeye çalışıyorum , gitsin, zaten gelmesini isteyen yoktu dedi. Mesajı söylemedim, şu anda eşimin morale ihtiyacı var çünkü uzun bir süre tedavi görüp fizik tedavi alacak. Doktor iyi bakım, beslenme, motivasyon şart dedi.

Uzun oldu hakkınızı helal edin.
Sizin de aynı eşiniz gibi hatta daha fazla iyi bir bakım, beslenme ve motivasyona ihtiyacınız var. Lütfen öncelik sıralamasında öne kendinizi ve bebeğinizi alın.
Kayınvalidenizi de boşverin iyi ki gitmiş de size yük olmamış.Bence aramayın kendini nimet saymasın .
Yaşadıklarınız çok zor, çok geçmiş olsun . Allah kolaylıklar versin.
 
Muhattap olma yaptığı çok ayıp ne biçim bı kadınmış. Senin ailen nerde onlardan biri gelsin bı kaç gün yardıma. Çok geçmiş olsun bu arada
Teşekkür ederim, ailem yeni toparlandı, hepsi maalesef iş başı yaptı hani nasıl ifade edilir bilmiyorum ama koca kalabalık içinde yalnız hissediyorum.
 
Yanlış ifade ettim sanırım, eşim için kalması gerekmez miydi? Manevi bir destek bekledim gerçekten, yorulduğum umurumda olmadı eşim iyi olsun ailesi yanında olsun istedim. Bilmiyorum belki de destek beklemekle hata ettim.
Kalması gerekir tabiki ama insan olanın kalması gerekir. İnsanımsı ne idiği belirsiz bir canlının değil. Sıkma canını lütfen, kendine de dikkat et.
 
Başınız sağolsun. Böyle zamanlarda kayıp yaşamak zor bir de üstüne eşiniz kaza yaşamış hem d basit birşey bile değil... Üzülmeyin diyemem insanız. Ama bebeğinize ve eşinize sımsıkı sarılın. Allah evladinizi hayırlı etsin.
Kaynana olayına gelince bence de eşinize mesajı anlatın gosterin. Kaynanaya en güzel cevap su an için hiç bir cevap vermemek olacaktır. Belli ki kaos çekiyor canı. İstediğini vermeyin. Eşiniz sinirlenip aramak isterse de engel olun. Annen o senin şimdilik görmezden gelelim birbirimize sarılalım ben hep yanındayım deyin. Anneniz umarım en kısa zamanda yanınıza gelir. Siz de biraz rahat edersiniz. Ama o zamana kadar iki bebeğe bakıyor gibi olacaksiniz. Merak etmeyin bu günlerde geride kalacak bu durumdan da siz daha güçlü çıkacaksınız. Bebeğe ve eşinize odaklanmaya çalışın. Giden kaynananın ardından da zil takın oynayın. Pis kadın
 
Merhaba iyi akşamlar. Daha yeni doğum yaptım çocuğumu kucağıma aldım hastanede iken anneannemi kaybettim, tüm ailem memlekete gitti, gidemedim, içime dert oldu. Sütüm kesilmesin diye oturup üzülüp ağlayamadım, güçlü olmak zorundaydım.

Aradan 1 hafta geçti eşim büyük bir kaza geçirdi, hastaneden haber geldi elim ayağıma dolandı nasıl gidecektim inanın yolu unuttum. Hastaneye vardım gördüm, ailesini aradım haber verdim.
Ameliyata alındı 3 4 saat sürdü, ömrümden ömür gitti. Ailesi (kardeşleri) bir türlü gelemedi misafirleri varmış bahaneye bakın.
Kayınvalidem memleketteydi ertesi gün geldi.

Eve gelince işler değişti. Kadın hiçbir iş yapmıyor, bir tas çorba çok mu zordu?
Geçmiş olsuna gelenler bitmiyor, dikişlerim sızlıyor artık.
4. Gün kadın başladı memlekete gideceğim oğlumu da götüreceğim demeye, hiçbir şey diyemedim, lohusalık duygusallığı sanırım, sadece gözlerim doldu.
Ben ağlayınca bağırdı sürekli, huyun çok kötü neden ağlıyorsun ne var bunda ağlamaya devam edersen yüzüne bakmam kapını açmam, şeklinde söylendi o gece.
3 gün aynı evde konuşmadı gidene gelene laf anlatırken bana laf soktuğunu hissettim.
Bu sabah kalktığımda eşyalarını toplamış köye gitmiş, giderken de bana mesaj atmış , arkamdan davul çal rahat et, evlatlarından sende gün yüzü görme insan sevmiyorsun gibi laflar söylemiş.
Şimdi arayıp içimi dökesim var, sizce arayıp saymalıyı mıyım? Anne olan evladını bırakıp gider mi? Bakamaz mıydı?

Eşime bozulduğumu kırıldığımı belli etmemeye çalışıyorum , gitsin, zaten gelmesini isteyen yoktu dedi. Mesajı söylemedim, şu anda eşimin morale ihtiyacı var çünkü uzun bir süre tedavi görüp fizik tedavi alacak. Doktor iyi bakım, beslenme, motivasyon şart dedi.

Uzun oldu hakkınızı helal edin.


Sorun siz değilsiniz oglunun bakimi agir gelmiş, muhtemelen de hasta bakmaya degil, totosunu gezdirip akrabalara hava atmaya gelmistir.


Basiniz sagolsun ve ayrıca gecmis olsun, tez vakitte ayaklanir umarim esiniz, bebisi de saglicakla buyutun💕
 
X