• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kardeşinin hayrini gormeyen var mi?

Tabikide şart değil.
Kardeşim var 1 tane. Uğruna ölebileceğim, annemden babamdan eşimden daha öne koyarım onu.
Ama kendim 1 çocuk düşünüyorum.
Hayır/şer meselesi değil bu.
Ayrım yaparım deyip 2. Çocuğu istememek de doğru değil ki. Hataları görüyorsun, öyle yapmazsın. Eğer gerçekten istiyorsan.
 
Biz 5 kardeşiz, küçükken sanki en kalabalık bizmişiz gibi geliyordu bana. Ama büyüyünce daha çok anlıyorsun. Çok şükür bizde ayrım hiç olmadi, annem babam bizleri kendi anne babalarından daha üst tuttular yeri geldi bizim için ailelerine rest çektiler. Bizde o yüzden daha bağlı olduk.
 
Şart bana göre. Eğer bi kaybınıza aynı isimle seslenmiyosanız kimse sizin derdinizi sahiplenemez, imkansız bu. Ateş düştüğü yeri yakıyor bu bir gerçek. Tabi sırf bu yüzden bakmakta zorlansanızda kardeş yapın diyemem siz vereceksiniz bunun kararını. Ama şunu söyleyeyim tek çocuk yapıp ben adilim demek kolay. Önemli olan iki cocugunuz varken eşit davranabilmek :)
 
bir tane erkek kardeşim var en son cocuğumun doğum gününde geldi evime (aralık) bide bayramdan bayrama hayırlı bayram ablam der arar..onun dışındaki görüşmelerimizde ya kavga etmek için bahene çıkarır yada direk bi bahane bulup saldırır .kardeşim var mı var ama işte böle
benimde oğlum tek. kardeşiminde bir oğlu var ikisi kardeş olur yoldaş olur gibi düşünüyordum ama galiba oğlum tek kalıcak çok üzülüyorum ama hayırlı bir kardeşi olmadıktan sonra hiç değilse kafası rahat olur tek olur ..allah yollarını açık etsin tek çocuklarımızın
 
Hayatında kendisine olumsuz yansıyan her şeyi insanlar neden taklit eder? Ya da neden rol-model alırlar? Bana hep saçma geldi bu. Mesela sizin söylediğiniz; Annem şöyle şöyle kötüydü ya bende böyle olursam ya da babam şöyle şöyle kötü davrandı ya bende çocuğuma aynısını yaparsam vs.vs. İyi de bu durumda çocuğunuza yapmamanız gerekmiyor mu? Siz kötü olanı yaşayıp, tecrübe edindikten sonra neden halâ bu şüphe var aklınızda? Sizin onu yaşatmayacak tecrübeye ulaşmış olmanız gerekmiyor mu? Yani ben hayatım boyunca başıma gelen kötü şeyler için asla endişelenmedim ya bende yaparsam diye çünkü yapmam, çünkü neden yapiyim? O kötü olan davranışı ben zaten başkalarına yapmamam gerektiğini yaşayarak tecrübe edindim. Yani bilmiyorum bana insanların ben böyle kötülük yaşadım ya bende yaparsam cümlesine anlam veremiyorum bana çok saçma geliyor.
En ufak bişeyde sürekli vicdan muhasebesi yapılacağı için.
Mesela birine bisey yapıp ötekine yapamazsam beni yer durur.
O yara hiç kapanmadigi için..
Insan korktuğu şeyin esiridir. Esiri olduğunu da bilir.. Ama yine kurtulamaz yine kurtulamaz hep bi kısır döngü.. Kendi içimde bunun cevabını ben dahi bilmiyorum
 
Şart bana göre. Eğer bi kaybınıza aynı isimle seslenmiyosanız kimse sizin derdinizi sahiplenemez, imkansız bu. Ateş düştüğü yeri yakıyor bu bir gerçek. Tabi sırf bu yüzden bakmakta zorlansanızda kardeş yapın diyemem siz vereceksiniz bunun kararını. Ama şunu söyleyeyim tek çocuk yapıp ben adilim demek kolay. Önemli olan iki cocugunuz varken eşit davranabilmek :)
Muhakkak orası öyledir.
 
Kardes olmak mecburiyetinde degil. Keske benim de kardesim olmasaydi. Onun birakin hayrini gormeyi, benim hayatima verdigi zararlarin haddi, hesabi yok. Varligindan evde hep rahatsiz olmusumdur. Babam ve annem, hayatlarini hep kardesime adadilar. Bana, onun yaptigi yanlislar yuzunden hic olanak sunulmadi, hep ikinci plana atildim, soz hakkim olmadi. Daha ben bir hadiseye hic baslamamisken onun yaptigi yanlislar yuzunden ben de yargisiz infaza ugradim hayatim boyunca. Hep tek kardes olmak isterdim. Benim hayatima cok zarari dokundu, onu sevmekle nefret etmek arasinda gidip geliyorum. Annem ve babami halen somurmekte.
Bende bunu söyleyince insanlar zalim olduğumu düşünüyor. Ama kardeşim için tek söyleyeceğim kelime keşke olmasaydı.. benim çok daha mutlu bir hayatım olurdu. Yada o kişilikte biri yerine başka biri kardeşim olsaydı.. yani keşke o benim kardeşim olmasaydı..
 
Düşüncelerinizi merak ediyorum. Kendi adıma kardeşimle görüşmüyorum. Hiç bi zaman iyi bir ilişkim de olmadı zaten çocukluk dışında. En son babamla bir olup benden mal kaçırma gibi bi olaya giriştiklerini duyunca içimde kalanlar da bitti.
Şimdi bir çocuğum var. Bende annem babam gibi ayrım yapmaktan korktuğum için , çocuğum da benim gibi tercih edilmeyen olma duygusunu yaşamasın korkusuyla hiç 2. Düşünmedim.. hayatım boyunca hep tek çocugum olacak benim dedim.bana niye kardeşi yok diyen anneme dahi sizin gibi ayrım yapmaktansa tek kalsın daha iyi dedim.. Şimdi Herkes 2. Ne zaman diyor. Kardeşsiz olmaz falan filan. Çalışıyorum yogun bi isim var sürekli kendimi geliştirmem gerekiylr kısaca. Çoğu zaman çocuk uyurken ben ders çalışmak zorundayım okumak vs vs biseyler hazırlamak.. uykusuz şekilde yaşıyorum kısaca.zaten oNa zor yetişiyorm. 2 olursa asla yetisemem vicdan yaparım kendime çocuğa eşime herkese yazık olur. Kardes şart mı. Kardesi olmayanlar bir yorum yaparsa özellikle sevinirim.

Üç kardeşiz benim için çok kıymetliler. Varlıklarını bilmek yetiyor çoğu zaman. Bence siz ikinci çocuğu istiyorsunuz aslında gerçekten istemeseniz şu konuyu açmazdınız
 
İki çocuk olduğunda tamamen adil olmak çok yaşamın döngüsüne uygun değil aslında ben ilk çocuğumda çalışıyordum bunda ücretsiz izin aldım , işte ilk adaletsizlik geldi eğer böyle düşünürsek. İlkine 6 yıl birebir zaman ayırdım ikinci bebekte böyle bi ilgi daha az oluyor,al işte bu sefer de ikincinin aleyhine bi adaletsizlik. Velhasıl mutlaka farklılıklar olur önemli olan sürekli bi istismara maruz kalmasın bana göre.

Elimden geldiğince adil olmaya çalışırım/çalışıyorum. Fakat bunun için kendimi de yemem hayatın olağan akışında devam ederim. Sizin tüm konularınız bu travmatik duygunun üzerine kurulu bence klinik psikologa gidin , psikososyal sağlığınız endişe verici durumda
 
Sizinkinden farklı sebeplerim olsa da 2.cocuk düşüncesi bende de yok. Bazen acaba mı diyorum ama sonra vazgeçiyorum. Ekonomik sebepler,su an dünyanın hem politik hem sağlıksal durumları. O kadar çok şey korkutuyor ki beni. Kalabalık bir cevrede kardeş gibi olduğu bir sürü arkadaşıyla büyüyor. Imkanlarimin tamamını onun için kullanıyorum. 2.cocuk fikri pandemiyle beraber tamamen cikti aklımdan
 
Kardesim yok. Bir evin tek cocugu olarak yasadim cok mutluyum. Oglum da tek cocuk olarak buyuyor. Eksikligini hissetmiyorum,etrafimda kardesi olup da bin rezillik ceken cok insan var,babam vardi,annem vardi,esim var simdi de hepsi kardesleri yuzunden magdur oldu. İyi ki yok kardesim diyorum,iyi bir sey degil demek ki :KK66:
 
Üç kardeşiz benim için çok kıymetliler. Varlıklarını bilmek yetiyor çoğu zaman. Bence siz ikinci çocuğu istiyorsunuz aslında gerçekten istemeseniz şu konuyu açmazdınız
Gerçekten istemiyorum.
Çocuğuma karşı vicdan azabı çekmek istemiyorum bu yüzden konuyu açtım. Neden kardeşim olmadı derse buna uygun bir cevap verebilmek adına açtım.
Böyle gerçekten mutluyum. Büyüdü çok şükür benimle her yere gelebiliyor. Beraber eğlenecegimiz şeyler çıkmaya başladı.
Tüm dünyam o şu an
Gerçekten bu durumdan mutluyum bir eksiklik icin de değilim. Biraz daha büyüse beraber çıkacağımız tatilleri hayal ediyorum.bazen... Sadece o eksiklik icin de olursa ilerde. Ve bizi suçlarsa. Tek çekincem bu. Bunun olmayacağını bilsem hiç sorun yok. Ben zaten aşırı pimpirikli biriyim. Bir şeyi aksasa hemen kendimi yerim. Bana iyi gelmez 2 çocuk. Şu an onunla gerçekten çok mutluyum..
 
Burda kardeşinizden çok annenizin ve babanızın suçu var. Kardeşinizin hatali davranışlarına çanak tutuyorlar. Size haksızlık eden onlar. Kardeşiniz size zarar veriyorsa görüşmeyin.
 
Gerçekten istemiyorum.
Çocuğuma karşı vicdan azabı çekmek istemiyorum bu yüzden konuyu açtım. Neden kardeşim olmadı derse buna uygun bir cevap verebilmek adına açtım.
Böyle gerçekten mutluyum. Büyüdü çok şükür benimle her yere gelebiliyor. Beraber eğlenecegimiz şeyler çıkmaya başladı.
Tüm dünyam o şu an
Gerçekten bu durumdan mutluyum bir eksiklik icin de değilim. Biraz daha büyüse beraber çıkacağımız tatilleri hayal ediyorum.bazen... Sadece o eksiklik icin de olursa ilerde. Ve bizi suçlarsa. Tek çekincem bu. Bunun olmayacağını bilsem hiç sorun yok. Ben zaten aşırı pimpirikli biriyim. Bir şeyi aksasa hemen kendimi yerim. Bana iyi gelmez 2 çocuk. Şu an onunla gerçekten çok mutluyum..

İkinci çocuğu yapmış/yapmamış olmanız birinci çocuğunuzu ilgilendirmez ne ona ne kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz. Annemle babam kardeşimle benim aramda dengeyi kuramadı ben de o yüzden sana kardeş yapmadım gibi akıllara ziyan bi açıklama yapmayı düşünmüyorsunuz herhalde.

İkinci çocuğu biz eşimle istediğimiz için yaptık bu karar kızımı ilgilendirmez. Ben onun için çocuk yapmam o da benim için torun yapmasın.
 
Düşüncelerinizi merak ediyorum. Kendi adıma kardeşimle görüşmüyorum. Hiç bi zaman iyi bir ilişkim de olmadı zaten çocukluk dışında. En son babamla bir olup benden mal kaçırma gibi bi olaya giriştiklerini duyunca içimde kalanlar da bitti.
Şimdi bir çocuğum var. Bende annem babam gibi ayrım yapmaktan korktuğum için , çocuğum da benim gibi tercih edilmeyen olma duygusunu yaşamasın korkusuyla hiç 2. Düşünmedim.. hayatım boyunca hep tek çocugum olacak benim dedim.bana niye kardeşi yok diyen anneme dahi sizin gibi ayrım yapmaktansa tek kalsın daha iyi dedim.. Şimdi Herkes 2. Ne zaman diyor. Kardeşsiz olmaz falan filan. Çalışıyorum yogun bi isim var sürekli kendimi geliştirmem gerekiylr kısaca. Çoğu zaman çocuk uyurken ben ders çalışmak zorundayım okumak vs vs biseyler hazırlamak.. uykusuz şekilde yaşıyorum kısaca.zaten oNa zor yetişiyorm. 2 olursa asla yetisemem vicdan yaparım kendime çocuğa eşime herkese yazık olur. Kardes şart mı. Kardesi olmayanlar bir yorum yaparsa özellikle sevinirim.
benim 20 sene sonra kardesim oldu gerci farkli ebeveynden ama yinede insan varligiyla mutlu oluyor en son 2 sene once gordum bebek daha oyle isindim kanim kaynadi vs de diyemem o duygulari hissetmedim ne yalan soyleyeyim ama sevmedigim anlamina gelmesin gorustugumuzde hep yemegini ben yediriyordum altini degisme vs bendeydi benim yapimla alakali heralde
simdi diyorum ilerde cocugum olursa ben muhakkak 3-4 tane yaparim eger iyi giden bir evliligim olursa
ben yanliz cok kaldim onlar yanliz kalmasin biri biriyle anlasamiyorsa oteki arayi bulsun isterim tabi karakterleri nasil olur bilemem Allahimin takdiridir
 
Ben de tek çocuğum.Zaman zaman keşke bir kardeşim olsa dediğim oldu ama çoğu zaman da iyi ki olmamış dedim :D İyi yanı da var kötü yanı da var siz hazır değilseniz kimse karışamaz
 
Benden 6 yaş küçük bi erkek kardeşim var. Özellikle ergenlik dönemine girdikten sonra benim oğlum gibi olmaya başladı. Öl dese ölürüm. Öl desem ölür. Aşırı bağlıyız. Giyim kuşam ondan tut, ikili ilişkilerine kadar bana danışmadan hareket etmez. Anne babasından çok beni dinler, benim lafımla hareket eder. Ben de kendisini aşırı derecede seviyorum.
Ama şimdi hamileyim ve kardeşimle aramdaki bağa rağmen asla ikinciyi istemiyorum. Hiç bir zaman da istememiştim. Hep tek çocuk düşündüm. Benim sebeplerim sizinkilerden çok farklı ama istemiyorum sonuçta. Herkesin düşünce yapısı farklı. Ben sizin ikinci bir çocuğu sitediğinizi beya hazır olduğunuzu sanmıyorum. O yüzden çocuğum kardeşsiz kalmasın diye çocuk yapmayın bence.
 
Back