Kardeşimi nasıl psikoloğa yönlendirebilirim?

auroraria24

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
26 Mayıs 2024
33
35
31
Merhaba, Erkek kardeşim inanılmaz içine kapanik biri. Ne arkadaş cevresi var ne de bizle iletişim kuruyor. Biraraya geldiğimizde çok nadir sohbete dahil oluyor. Ailemle evdeyken de iletisim cok kurmuyor. Asla ne hissettiğini ne düşündüğünü bilemiyoruz. Eşim arada sohbet etmeye çalışıyor ama o da bir karsilik alamadigi için artik merhaba merhaba’ya döndü iletisimleri. Belki biraz değişir diye yurtdisina gönderdik universitede 10 ay. Orada arkadaş edindi ama döndükten sonra yine eskisi gibi.. Bu sene üniversiteden mezun oldu ama çalışmaya vs niyeti yok. Bir yerde 1 ay staj yaptı, orada ögle yemeklerine vs tek çıkmış hep. Babam kendi işimizi devralmasını istiyor ama hiç isteği yok. Genel olarak ne istiyor hayattan bilmiyoruz.

Ve maalesef kişisel temizlik ve görünümüne dikkat de etmiyor. Sosyal olmaması dışında belki bu sebeplerden dolayı da insanlar ondan uzaklaşıyor.

Kısacası ona nasıl yardımcı olabilirim bilmiyorum. Kendi ayakları üstünde durmasini istiyorum. Biz ona erişemiyoruz belki psikoloğa gitse derdini rahat anlatır veya ruhsal bir problem varsa çözüm aranir ama o adımı ilk nasıl atacagiz bilmiyorum. Birebirde hiç psikolaga mi gitsen gibi konusmadim. Boyle bir seyde nasil denir bilmiyorum. Kiz kardesim ve ailemle de bunu cok konustuk ama napcaz bilmiyoruz.

Esimle ben yakın bir sure sonra Yurtdisina tasiniyoruz. Aramizda zaten hic kuramadigimiz bir bagin da kopmasıni istemiyorum. Gözüm arkada..

Yardiminiza ihtiyacim var…
 
Z kuşağının büyük bir kismi böyle. Internette sacma sapan teoriler okuyup, onlari benimsiyorlar (dun Eskisehir'de yasanan saldiri mesela) sonra uyumsuz, bakimsiz, asosyal kimselere donusuyorlar. Yargilamiyor, kinamiyorum ama durum bu.

Sanirim oturup dumduz konusmak disinda bir seceneginiz yok, asik olsa falan belki bi cabaya girisir ama nasil asik olacak evden cikmazken.
 
İmkanınız varsa iyi bir psikolog ile görüşme yapınız, iyi bir psikolog olması çok önemli çünkü en başta kardeşiniz derdini anlatamayacağı için çocuklukla ilgili ve diğer bilgileri sizden ayrıntılı bir şekilde dinleyip ona göre yol çizecektir. Sizi dinlemeyen psikolog ile uğraşmayın bile. Şunu da aklınızda bulundurunuz, maalesef böyle insanlar kendileri değişmek istemezse değişemez. Ayrıca etkiler farklı olabilir. Mesela hijyen veya üst baş konusunda dikkat etmeye başlamıştı ki, hop birden bire eski haline döndü diyelim. Bunun en büyük nedeni bulunduğu ortamdaki insanların herhangi bir lafına takılıp kalmasıdır. Oldukca dalgalanmalı bir süreç olacak sizin için yani en az 2 seneyi bulabilir düzelmesi. Yinede geç olsun güç olmasın. Umarım daha sosyal biri haline gelir. 😊
 
İmkanınız varsa iyi bir psikolog ile görüşme yapınız, iyi bir psikolog olması çok önemli çünkü en başta kardeşiniz derdini anlatamayacağı için çocuklukla ilgili ve diğer bilgileri sizden ayrıntılı bir şekilde dinleyip ona göre yol çizecektir. Sizi dinlemeyen psikolog ile uğraşmayın bile. Şunu da aklınızda bulundurunuz, maalesef böyle insanlar kendileri değişmek istemezse değişemez. Ayrıca etkiler farklı olabilir. Mesela hijyen veya üst baş konusunda dikkat etmeye başlamıştı ki, hop birden bire eski haline döndü diyelim. Bunun en büyük nedeni bulunduğu ortamdaki insanların herhangi bir lafına takılıp kalmasıdır. Oldukca dalgalanmalı bir süreç olacak sizin için yani en az 2 seneyi bulabilir düzelmesi. Yinede geç olsun güç olmasın. Umarım daha sosyal biri haline gelir. 😊
Açıkçası direk ben psikolog ile görüşsem kardeşimle ile ilgili ne anlatabilirim onu da bilmiyorum. Dediğim gibi ne düşünüyor ne hissediyor asla bilmiyoruz. Yani belirli bir davranış eğilimi yok. Hayat onun için çok stabil. Anlık yükselişleri veya tepkileri olmuyor örneğin. Bu konuda uzmanlaşmış bir psikolog var mı tavsiye edebileceğiniz?
 
Merhaba, Erkek kardeşim inanılmaz içine kapanik biri. Ne arkadaş cevresi var ne de bizle iletişim kuruyor. Biraraya geldiğimizde çok nadir sohbete dahil oluyor. Ailemle evdeyken de iletisim cok kurmuyor. Asla ne hissettiğini ne düşündüğünü bilemiyoruz. Eşim arada sohbet etmeye çalışıyor ama o da bir karsilik alamadigi için artik merhaba merhaba’ya döndü iletisimleri. Belki biraz değişir diye yurtdisina gönderdik universitede 10 ay. Orada arkadaş edindi ama döndükten sonra yine eskisi gibi.. Bu sene üniversiteden mezun oldu ama çalışmaya vs niyeti yok. Bir yerde 1 ay staj yaptı, orada ögle yemeklerine vs tek çıkmış hep. Babam kendi işimizi devralmasını istiyor ama hiç isteği yok. Genel olarak ne istiyor hayattan bilmiyoruz.

Ve maalesef kişisel temizlik ve görünümüne dikkat de etmiyor. Sosyal olmaması dışında belki bu sebeplerden dolayı da insanlar ondan uzaklaşıyor.

Kısacası ona nasıl yardımcı olabilirim bilmiyorum. Kendi ayakları üstünde durmasini istiyorum. Biz ona erişemiyoruz belki psikoloğa gitse derdini rahat anlatır veya ruhsal bir problem varsa çözüm aranir ama o adımı ilk nasıl atacagiz bilmiyorum. Birebirde hiç psikolaga mi gitsen gibi konusmadim. Boyle bir seyde nasil denir bilmiyorum. Kiz kardesim ve ailemle de bunu cok konustuk ama napcaz bilmiyoruz.

Esimle ben yakın bir sure sonra Yurtdisina tasiniyoruz. Aramizda zaten hic kuramadigimiz bir bagin da kopmasıni istemiyorum. Gözüm arkada..

Yardiminiza ihtiyacim var…
Hep mi böyleydi ? Yaşadığı bir acı, şok,kayıp, platonik bir aşk var mı ?
 
Merhaba, Erkek kardeşim inanılmaz içine kapanik biri. Ne arkadaş cevresi var ne de bizle iletişim kuruyor. Biraraya geldiğimizde çok nadir sohbete dahil oluyor. Ailemle evdeyken de iletisim cok kurmuyor. Asla ne hissettiğini ne düşündüğünü bilemiyoruz. Eşim arada sohbet etmeye çalışıyor ama o da bir karsilik alamadigi için artik merhaba merhaba’ya döndü iletisimleri. Belki biraz değişir diye yurtdisina gönderdik universitede 10 ay. Orada arkadaş edindi ama döndükten sonra yine eskisi gibi.. Bu sene üniversiteden mezun oldu ama çalışmaya vs niyeti yok. Bir yerde 1 ay staj yaptı, orada ögle yemeklerine vs tek çıkmış hep. Babam kendi işimizi devralmasını istiyor ama hiç isteği yok. Genel olarak ne istiyor hayattan bilmiyoruz.

Ve maalesef kişisel temizlik ve görünümüne dikkat de etmiyor. Sosyal olmaması dışında belki bu sebeplerden dolayı da insanlar ondan uzaklaşıyor.

Kısacası ona nasıl yardımcı olabilirim bilmiyorum. Kendi ayakları üstünde durmasini istiyorum. Biz ona erişemiyoruz belki psikoloğa gitse derdini rahat anlatır veya ruhsal bir problem varsa çözüm aranir ama o adımı ilk nasıl atacagiz bilmiyorum. Birebirde hiç psikolaga mi gitsen gibi konusmadim. Boyle bir seyde nasil denir bilmiyorum. Kiz kardesim ve ailemle de bunu cok konustuk ama napcaz bilmiyoruz.

Esimle ben yakın bir sure sonra Yurtdisina tasiniyoruz. Aramizda zaten hic kuramadigimiz bir bagin da kopmasıni istemiyorum. Gözüm arkada..

Yardiminiza ihtiyacim var…
Ne yazik ki aynı durumdayım.
23 yaşında erkek kardeşim var annemle babam boşandıktan sonra içine kapandı ve bütün zamanını bilgisayar oynayarak geçirir oldu. Ben evliyim şehir dışında yaşıyorum ve 3 ayda 1 geliyorum anneme odasından çıkıp hosgeldiniz diyo 1 hafta kalıyoruz aynı sofraya dahi oturmuyo odasında yiyo iciyo biz gidince güle güle diyip hop tekrar odasına. İnanır mısınız şuan kimyasal gebelik geçiriyorum arayıp abla nasılsın diye bile sormuyor. Her gün annem sigarasını bile alıyor. Ama çözüm bulamiyoruz. Bunu ben araştırdım ve tükenmişlik sendromu çıktı karşıma bir psikiyatri ile konuştuğumda o da aynı şekilde söyledi ve ben ikna edemedim gitmedi. Bir klinikte asistanlık işi ayarladık ona da gitmedi. Sanırım kardeslerimize ilaç gerekiyor. Çünkü tahminimce anksiyete ve depresyon da var. En önemlisi de tükenmişlik sendromu en korktuğum şey bir gun kendine zarar vermesi. 🥺
 
Hep mi böyleydi ? Yaşadığı bir acı, şok,kayıp, platonik bir aşk var mı ?
Lise'den beri böyle. Koskoca hayatı boyunca hatırlıyorum sadece 2 kere arkadaşları ile dışarı çıkmıştı. O da lisede oyun etkinliği mi ne varmış ona gitmişlerdi.

Bildiğimiz kadarı ile bir acı, şok, aşk vs durumları yok. Kendi içinde yaşadığı birşeyler varsa da bilmiyoruz.
 
Ne yazik ki aynı durumdayım.
23 yaşında erkek kardeşim var annemle babam boşandıktan sonra içine kapandı ve bütün zamanını bilgisayar oynayarak geçirir oldu. Ben evliyim şehir dışında yaşıyorum ve 3 ayda 1 geliyorum anneme odasından çıkıp hosgeldiniz diyo 1 hafta kalıyoruz aynı sofraya dahi oturmuyo odasında yiyo iciyo biz gidince güle güle diyip hop tekrar odasına. İnanır mısınız şuan kimyasal gebelik geçiriyorum arayıp abla nasılsın diye bile sormuyor. Her gün annem sigarasını bile alıyor. Ama çözüm bulamiyoruz. Bunu ben araştırdım ve tükenmişlik sendromu çıktı karşıma bir psikiyatri ile konuştuğumda o da aynı şekilde söyledi ve ben ikna edemedim gitmedi. Bir klinikte asistanlık işi ayarladık ona da gitmedi. Sanırım kardeslerimize ilaç gerekiyor. Çünkü tahminimce anksiyete ve depresyon da var. En önemlisi de tükenmişlik sendromu en korktuğum şey bir gun kendine zarar vermesi. 🥺
Evet, yaşları da aynı ve benzer özellikler. Tükenmişlik sendromu için bir sebep olması gerekiyor diye biliyorum. Yani kardeşimin yediği önünde yemediği arkasındaydı hep. Maddi olarak bir sıkıntısı olmadı. Manevi olarak da hep aile yanındaydı ve ailem ilgiliydi. Annem ve babam çok kavga ederlerdi ama bu onu psikolojik olarak etkileyecek derecede değildi.

Bizim bilmediğimiz birşeyin olmuş olabileceğini düşünüyorum bazen. Ne bilim lisede zorbalanmış olabilir veya birinin fiziksel/sözlü saldırısına uğramıştır. Aklıma binbir türlü şeyler geliyor açıkçası.

Peki psikiyatri onun da terapiye/görüşmeye gelmesini istediğinde nasıl bir iletişim kurmanızı istemişti?
 
Kesinlikle bir uzman görmeli, belki kardeşinizin elinde olmayan bir sebepten bu haldedir, siz buraya yazdığınız gibi doktora da anlatın o zaten kardeşinizi görünce bir teşhis koyacaktır ama çok iyi araştırın gideceğiniz doktoru inşallah her şey düzelir
 
Benim kardeşimde de benzer bi durum var. Depresif gibi degil sadece hevesim yok hiçbir şeye diyor. Çalışmak, okumak, hiçbir sorumluluk istemiyor. Asosyal ve biraz oyun bağımlılığı da var. Maalesef bazı zor şeyler yaşadı ve ondan etkilenmiş olabilir. Bunun için bi terapistten yardım aldım bana tavsiyeleri şunlardı:
  • İştahı nasıl, yemeden içmeden kesilme durumu varsa belki riskli olabilirmiş.
  • Keyifli görünüyorsa, neşeli ancak asosyalse açmak için ailenin yanina gittiğinde evli, çocuklu biri gibi değil onun arkadaşı, o evin haylaz kızı gibi davran, onunla kaçamak yapmak için fırsatlar kolla, markete gidelim, şunları yapalım hadi gibi. Onunla dertleş.
  • Bir arkadaşından, kuzeninden vs yardım iste, onu çağırsın, gelsin gitsin, plan yapsın. Gerekirse bu arkadaş parayla bile tutulabilir demişti.
Umarım işe yarar.
 
Benim kardeşimde de benzer bi durum var. Depresif gibi degil sadece hevesim yok hiçbir şeye diyor. Çalışmak, okumak, hiçbir sorumluluk istemiyor. Asosyal ve biraz oyun bağımlılığı da var. Maalesef bazı zor şeyler yaşadı ve ondan etkilenmiş olabilir. Bunun için bi terapistten yardım aldım bana tavsiyeleri şunlardı:
  • İştahı nasıl, yemeden içmeden kesilme durumu varsa belki riskli olabilirmiş.
  • Keyifli görünüyorsa, neşeli ancak asosyalse açmak için ailenin yanina gittiğinde evli, çocuklu biri gibi değil onun arkadaşı, o evin haylaz kızı gibi davran, onunla kaçamak yapmak için fırsatlar kolla, markete gidelim, şunları yapalım hadi gibi. Onunla dertleş.
  • Bir arkadaşından, kuzeninden vs yardım iste, onu çağırsın, gelsin gitsin, plan yapsın. Gerekirse bu arkadaş parayla bile tutulabilir demişti.
Umarım işe yarar.
Yorumlarin icin cok teşekkürler
Benim de hatalarim var sanirim siz yazinca sorguladim biraz. Ben evlendikten sonra hep aile ortaminda bir araya geldik. Arada basbasa disari cikarsam iyi olabilir.
Biraz haftasonu etkinligi arastirayim heveslendim :)
Parayla arkadas tutma fikri urkutucu geldi. Boyle seyler sadece Kore ve Japonya’da var zannediyordum. Turkiye’de böyler şeyler var mı duymadım hiç.
 
Evet, yaşları da aynı ve benzer özellikler. Tükenmişlik sendromu için bir sebep olması gerekiyor diye biliyorum. Yani kardeşimin yediği önünde yemediği arkasındaydı hep. Maddi olarak bir sıkıntısı olmadı. Manevi olarak da hep aile yanındaydı ve ailem ilgiliydi. Annem ve babam çok kavga ederlerdi ama bu onu psikolojik olarak etkileyecek derecede değildi.

Bizim bilmediğimiz birşeyin olmuş olabileceğini düşünüyorum bazen. Ne bilim lisede zorbalanmış olabilir veya birinin fiziksel/sözlü saldırısına uğramıştır. Aklıma binbir türlü şeyler geliyor açıkçası.

Peki psikiyatri onun da terapiye/görüşmeye gelmesini istediğinde nasıl bir iletişim kurmanızı istemişti?
Psikiyatrist Sakin ve keyifli bir anında şu tarz bir konuşma yapmamı önerdi


Kardeşim seni çok seviyorum ve benim için çok değerlisin. Geleceğin hakkında destek alalım planlama yapalım. Bu hayatın için çok önemli bir adım olabilir. Kendini kesfetmen için bir psikiyatri ile görüşmeni istiyorum. Bu senin kendini tanımana ve hobilerini on plana çıkarmaya yardımcı olacaktır.


Bu arada özellikle işten bahsetme gelmeyi direk reddedebilir dedi. Kısacası reddedecegi bir kelime kullanma sevdiği şeyleri on plana çıkararak konuşma yap.
 
Böyle bir iletişimsizlikte zaten sizin yaşadığı bir sorun olup olmadığını bilmeniz imkansız. Laf arasinda terapinin ne kadar iyi geldigini vs asilamaya calisabilirsiniz belki direkt bu konuyu acarsaniz kabul etmeyebilir ama atiyorum mesela yaninda konusun yararlarini. Bence profesyonel destek en mantiklisi olacaktir
 
Yorumlarin icin cok teşekkürler
Benim de hatalarim var sanirim siz yazinca sorguladim biraz. Ben evlendikten sonra hep aile ortaminda bir araya geldik. Arada basbasa disari cikarsam iyi olabilir.
Biraz haftasonu etkinligi arastirayim heveslendim :)
Parayla arkadas tutma fikri urkutucu geldi. Boyle seyler sadece Kore ve Japonya’da var zannediyordum. Turkiye’de böyler şeyler var mı duymadım hiç.
Rica ederim. Bana özellikle çıkarken eşin, başkası olmasın başbaşa vakit geçirin dedi.
Parayla tutma bana da uzak geldi ama ciddi durumlarda denenebilir bence. Ben mesela kuzenimden falan rica edebilirim hani belki biraz harçlık da verip takılın diye. Çünkü onlarla yakın arkadaş ve onlar da farkında hep çağırıyoruz gelmiyo diyorlar.
 
Açıkçası direk ben psikolog ile görüşsem kardeşimle ile ilgili ne anlatabilirim onu da bilmiyorum. Dediğim gibi ne düşünüyor ne hissediyor asla bilmiyoruz. Yani belirli bir davranış eğilimi yok. Hayat onun için çok stabil. Anlık yükselişleri veya tepkileri olmuyor örneğin. Bu konuda uzmanlaşmış bir psikolog var mı tavsiye edebileceğiniz?
Zaten psikolog size soruyor ve siz yanıtlıyorsunuz yani kafanızı gereksiz yere yormaya gerek yok. Pek yardımcı olamayacağım ama takip ettiğim Ali Akbulut ve Ziya Ünlütürk var.
 
Merhaba, Erkek kardeşim inanılmaz içine kapanik biri. Ne arkadaş cevresi var ne de bizle iletişim kuruyor. Biraraya geldiğimizde çok nadir sohbete dahil oluyor. Ailemle evdeyken de iletisim cok kurmuyor. Asla ne hissettiğini ne düşündüğünü bilemiyoruz. Eşim arada sohbet etmeye çalışıyor ama o da bir karsilik alamadigi için artik merhaba merhaba’ya döndü iletisimleri. Belki biraz değişir diye yurtdisina gönderdik universitede 10 ay. Orada arkadaş edindi ama döndükten sonra yine eskisi gibi.. Bu sene üniversiteden mezun oldu ama çalışmaya vs niyeti yok. Bir yerde 1 ay staj yaptı, orada ögle yemeklerine vs tek çıkmış hep. Babam kendi işimizi devralmasını istiyor ama hiç isteği yok. Genel olarak ne istiyor hayattan bilmiyoruz.

Ve maalesef kişisel temizlik ve görünümüne dikkat de etmiyor. Sosyal olmaması dışında belki bu sebeplerden dolayı da insanlar ondan uzaklaşıyor.

Kısacası ona nasıl yardımcı olabilirim bilmiyorum. Kendi ayakları üstünde durmasini istiyorum. Biz ona erişemiyoruz belki psikoloğa gitse derdini rahat anlatır veya ruhsal bir problem varsa çözüm aranir ama o adımı ilk nasıl atacagiz bilmiyorum. Birebirde hiç psikolaga mi gitsen gibi konusmadim. Boyle bir seyde nasil denir bilmiyorum. Kiz kardesim ve ailemle de bunu cok konustuk ama napcaz bilmiyoruz.

Esimle ben yakın bir sure sonra Yurtdisina tasiniyoruz. Aramizda zaten hic kuramadigimiz bir bagin da kopmasıni istemiyorum. Gözüm arkada..

Yardiminiza ihtiyacim var…
Kardeşin sadece size karşı öyle olabilir mi, belki dışarda az da olsa yakın arkadaslariyla daha samimi bir iliskisi vardır
Hiç kız arkadaşı oldu mu bu zamana kadar uzun sayılabilecek (en azından 6 ay )bir birlikteligi?
 
Kardeşin sadece size karşı öyle olabilir mi, belki dışarda az da olsa yakın arkadaslariyla daha samimi bir iliskisi vardır
Hiç kız arkadaşı oldu mu bu zamana kadar uzun sayılabilecek (en azından 6 ay )bir birlikteligi?
Kardeşimin hiç arkadaşı yok. Olsa benle olan ilişkisini bu kadar takmazdım açıkçası. Sadece erasmus'a gittiğinde bir kız arkadaşı olmuş, onda da tam kız arkadaş gibi değil de takılıyor gibilerdi sanırım. Çok detay vermemişti.
 
X