Kardes iliskileri

birtek ağabeyciğim var .durumu çok iyi. ama muhtaç olduğu an yanındayım. onu asla bırakmam. ailemden bir tek o kaldı. annemle babamı kaybettim çünkü. işte o yüzden, ağabeyim benim herşeyim. .kötü anında yanında olmayacağım ,destek olmayacağımda ne zaman olacağım...Allah göstermesin tabii. ..........
 
bende evin büyüğüyüm ..iki kardeşim var ..ikiside okudular..işlerinin başındalar ..ablaları olarak çok memnunum onlardan ..tabiki tartışmalarımız oldu tabiki sorunlarımız oldu fakat bana olan saygılarını hiç kaybetmediler bende sevgimi ve saygımı..kardeşlerimle hergün görüşürüm telefonda dertleşirim..allah onları bana ve anne babama bağışlasın...
 
aslında olay farklı kardeşinize destek olmak değilde
kardeşinizin size güvenip arkamı nasıl olsa toplar diye düşünmesi
ben ne yaparsam yapayım beni nasıl olsa kurtarır demesi
insan kardeşi için herşeyi tabiyki yapar ama günün birinde dönüp bakıyorsunuzki benneyaptımki
sizi devamlı olarak kullanıyor
kardeş değilde sizi can yeleği olarak görüyor
normalde aklına bile gelmiyorsunuz :1no2: ama suya düştümü sizi arıyor
insan olarak kırılıyorsunuz buda çok normal

4 kardeşiz ablam,büyük abim ve ben hep küçük abimle uğraşıyoruz
ama bunun bir zamanı yokki geçmiyor
alıştıkca rahata dahada yoğunlaşarak devam ediyor
ne diyeyim ALLAH hepimizin yardımcısı olsun :Saruboceq:
 
Evet büyük olmak herzaman sorumlulukta önde olmak demektir.

Benim derdim bundan yana degil, ve elbetede ne kadarda kizsam bagirsam cagirsam yinede onlarin basina bir hal gelse ben üzülürüm ben yanarim allah etmesin, ama onlarinda bunun kiymetini bilmesini istiyorum defalarca konsutum onlarla.

Bizidede düsünün oglum hayatimda birkere bende erkek kardeslerime gurur duymak istiyorum bir kere olsun bende Suraya baksana bu delikanli varya benim kardesim demek istiyorum cokmu???

Calissinlar kötü arkadaslarindan uzak dursunlar hayatlarini bir düzene soksunlar bize faydalari olmasin istemiyorum kendi yaginla kavrulsunlar evlensin yuva sahibi olsunlar kendilerini kurtarsinlar Baska hicbir beklentim yok yine ben destek olurum yine kosarim yardimlarina her zamanki gibi ama insaf ya biraz olsun onlarda düsünmesi lazim ya ablamlarada yazik bizim ne hakkimiz var onlari bu kadar üzmeye demeleri lazim.

Bir insanin kendi ayaklari üzerinde durabilmesi icin belki birazda elimizi cekmemiz lazim üstlerinden ki anlasinlar herzaman ablamada güvenemem.:uhm:

Benimde problemlerim oldu hemde nasil problemler ama hicbir zaman ne anneme ne babama ablama bile yanistmak istemiyorum kendi dertlerimle onlarida üzmek istemiyordum.:çok üzgünüm:

Allah islah etsin insallah ne diyim umarim bu mübarek aylarin yüzü suyu hürmetine allah akil fikir versin dogru yolu bulsunlar.:Saruboceq:
 
demek ki bunlar her ailede oluyormuş.
bendekızarımarasıra ablama falan ama
insan gerçekten vazgeçemiyor.
hataları olmazmı çok ama
evlensekte başka ülkeye gitsekte onlarda sorunlarıda bizle
beraber.
 
canım erkek çocukları biraz asi, basına buyruk oluyorlar. onlara karşı ne kadar hoşgörülü ve iyimser olsak da bunun farkında olmalarına rağmen genelde bildiklerini okurlar. kardeş demek canımız demek. parmağına diken batsa bizim canımız daha çok yanar. en azından ben öyleyim. kardeşimle aramızda 5 yaş olmasına rağmen ben onu çocuğum gibi görüp, onunla öyle ilgileniyorum. kardeslik çok güzel bir duygu. çıkarsız sevgi. karşılıksız fedakarlık. içten içe onun iyiliğini istemek ve hep dua etmek. insan hayatta belki ilk olarak anne baba ve kardeşe karşı bu kadar menfaatten uzak bir sevgi besleyebilir.
 



öncelikle başın sağolsun allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun annenin.kardeşlerine gelince ölünceye kadar cnm.benimde annem ve babam biz çok küçükken vefat ettiler .annem öldüğünde kardeşim 1 yaşındaydı.onu hep kendi çocum gibi gördüm halada öyle ya beni kızdırsada kırsada genede ona kızamıyorum.o bana annemin yadigarı emaneti.evlediğimde onuda yanımda getirdim halada yanımda 27 yaşında ama ben onu hala çocuk olarak görüyorum.seni iyi anlıyorum cnm allah kolaylık versin.
 
1 müsibet bin nasihattan iyidir derler
kaçımız konuşulanları bir kerede kavrayıp ders çıkarıyoruz
illaki yaşayıp görmek istiyoruz bazı şeyleri
o yüzden konuşarak hallolacağını pek sanmıyorum

sorumluluğa gelince ablama karşı değil ama kız kardeşimin annesi gibi hissediyorum kendimi
sanki ona bişi olsa dünyayı yakarım o kadar seviyorum ve o kadar sorumluyum ondan
elbette ablamında eline çöp batsa benim canım acır ama
küçük bi başka
 
Yorumlariniz icin tsk. kizlar, bu sefer kararliyim bir kere daha ama son defa ona yine kosacaz yine ayaga kalkmasina yardim edicez lakin bu gercektende son defa olucak.

Bundan sonra nasil bize sormadan etmeden danismadan kafasina göre islere bulasiyorsa tek basindada ciksin isin icinden, yeter belki anlar o zaman.

Biz ona yardim ettigmiz sürece hep bize güvenecek "Nasilolsa kurtaran olur" diyecek ama yok insan yaptiginin sonuclarini anlamasi görmesi ve en önemlisi yasamasi lazim.

Umarim günden birinde oda anlar.:çok üzgünüm:

Allah yardimcimiz olsun insallah:Saruboceq:
 
kardeşin zararımı olur ya. biz 3 kardeştik. abimi kaybettim ben hayatımda en çok sevdiğim erkeği kaybettim tek prensimi kaybettim. 1buçuk sene oldu hala acım dinmedi. ailemize neler yaşattı ama o hep bitaneydi. kardeşlik bu evrendeki en kutsal bağ. küçükken kavga edersiniz ya ama ona bişey olsa içiniz titrer. askere gittiğinde onun yolunu karısından çok ben bekledim. ailedi herkes karşı çıkmışken ben abimi destekledim tüm kalbimle çocuk kalbimle. şimdi bir abim daha kaldı geriye. bu yaşımıza gelmemize rağmen ne kdr kavga etsekte geriye kalan tek servetim o benim. anne babadan önce kardeşler destek olur birbirine hep. lütfen kardeşlerinizin kıymetini kaybettiğinzde anlamayın onla geçiremediğiniz her an için kendinizi yer durursunuz snra.senağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlama
 
ben kardeşlerime sınırsız bir sorumlulu içindeyim.
onların tırnağı kırılsa benim kolum kopar, kıyamam yani...
asla atmam onları. bu yüzden snır şu diyemicem
 
başınsaolsun Allah sabırlar versin arkadaşım..

bende annemi 4 yıl önce kaybettim ve 2 erkek kardeşim var.22 27 yaşlarındalar...seni çok iyi anlıyorum aynı sıkıntıları kısmen bende yaşıyorum...ilk zamanlar annemi aniden kaybetmenin şoku ile hepimiz ne yapacağımızı şaşırdık..belkide hepimiz dağılmak üzereydik ama annem sağken ben ölürsem kardeşlerinin annesi sen olacaksın onlara sahip çık derdi bu sözü hep aklıma getirdim ve elimden ne geliyorsa yapmaya çalıştım ve çalışıyorum...

haklısın bazen bir yerde tıkanıp kalıyorsun ve hiç başa çıkamayacakmışsın gibi hissediyorsun üstelik kendi sorumluluklarında varken çocuklarında sana muhtaçken Allah affetsin çok ağır geliyor...

çok şükürki artık durumu bizler kabullendik kardeşlerim benim onlar için yaptığım fedakarlıkların farkındalar ve anne gibi sayarlar saolsunlar en ufak sıkıntılarını paylaşırlar benimle...ama tabi bunların düzene girmesi bir hayli zaman aldı...

maddi anlamda onlara çok fazla destek olamayacağımı biliyorlar ama manen her zaman yanlarındayım..şimdi ikiside kendi hayatlarını kurma çabasındalar ..babamdan da çok fazla destek görememenin bir gayratide olabilir...

sizde biraz sabredin inanıyorum zamanla herşey düzene girecektir...eminim şuan kardeşlerinizde bir boşlukta kolaymı anneyi kaybetmek insanın kolları kanatları kırılıyor..

sizde bir anne yumuşaklığıyla onlara yaklaşın her zaman yanlarında olduğunuzu bilsinler ama sizin kendinize ait sorumlulukları da göz ardı etmeden..maddi anlamda ne kadar desteklerseniz buna o kadar alışırlar ve her zaman beklerler yanlış anlamayın.. ama artık küçük çocuk değiller kendi hayatlarını kurup ayaklarının üstünde durmaları lazım....

üzülmeyin bunlarda zamanla yoluna girecektir Allah yardımcınız olsun
 
Bende babamı yıllar önce kaybettim ama Allaha şükür annem başımızda, benim kardeşimde çok asi, bir türlü kendini toparlamıyor, hep çok sinirli agresif işsiz güçsüz evde boş boş yatıyor, geceleri hep pc başında gündüzleride yatıp gezmekle geçiyor, bende çalıştığım halde annemden para isterken çekiniyorum, onun ise hiç umrunda değil. Sanırım bu erkeklerin hepsi böyle. Ama annemede zamanında çok kızdım bu kadar peşinde dolaşma, her istediğni yapma diye ama beni dinlemedi. Hep erkek çocuğu olduğu için çok üstüne düştü, ama şuan ben evin erkeği gibiyim, kardeşimse misafir gibi...Çok üzülüyorum, onun geleceği için çok endişeleniyorum ama elimden :1no2:de bişey gelmiyor, ne yapacağımı bilmiyorum. Çocuk değilki tutup elinden bi işe sokayım...
 

öncelikle başın sağolsun yattığı yer cennet mekan olsun annenizin
hepimizin yaşadığı sorunları sizde yaşıyorsunuz kayıbımız anne yada baba olsun olmadımı malesef sorun yaşanıyor
siz çok haklısınız tabiki kardeşlerimize karşı sorumluyuz her sorumluluğumuzu bilmek zorundayız sorumlu olmaz isek aile olmanın bir anlamı yok zaten
fakat bazen onlara iyilik olarak yaptığımız şeyler onlar için kötü sonuçlara tembelliklere hayatı boşverip bencil bir yaşama itiyor
hep verici olduğumuz için onlar sadece almaya geliyor ihtiyaç duyduklarında
sizinde eşiniz benim eşim gibi çok iyi niyetli rabbim bozmasın
dediğiniz gibi kullanılmaya başlıyorsunuz buda duygusal yapınızı yıpratıyor
aslında biz onları her kurtarışımızda onlara biraz daha kötülük yapıyoruz ceplerine her para koyuşumuzda biraz daha tembelliğe itiyoruz
hata onlarda değil bizde aslında aileyi ayakta tutma adına duygusal yaklaşıyoruz aslında kötülük yaptığımızı farketmiyoruz
diğer kardeşlerinizle toplanıp hepiniz bir arada ortak karar vermelisiniz hepiniz aynı acıyı yaşıyorsunuz sizin bildiğiniz gibi sorumluluğu onlarında bilmesi gerektiğini ayrıca sizin artı olarak düşünmeniz gereken bir yuvanız olduğunu bu şekilde devam ettikleri takdirde kaybedeceklerini kesin kararlı fakat sakin bir dille anlatmanız gerekir ve aldığınız kararlara bütün kardeşler uyarsa bir sonuca ulaşırsınız biriniz uyup diğeriniz duygusal davranıp vermeye devam ederse düzelme şansları zor oluyor bütünlükte nasılsınız şuan aynı şeyi düzeltmektede bir olun sonuç inşallah güzel olacaktır
ben uyguladığım ve sonucu iyi aldığım için şu an şükür diyorum
dilerim sizde başarırsınız inanıyorumki kardeşlerinizde sizin kadar iyilerdir ve sizi şu geçiş dönemlerini atlattıktan sonra çok iyi anlayacaklardır rabbim yolunuza ışık tutsun inşallah
:Saruboceq:
 
valla benim üniversitede bi hocam anne baba ve kardeş olmak hayat boyunca emekli olunmayan bi meslektir derdi...cokta dogru....atsan atılmaz satsan satılmaz,benim bir erkek kardesim var allah bagışlarsa,ve yine allaha şükür bi sorunumuz yok hersey yolunda ama illaki bi gün bişeyler sorun olarak karsımıza cıkacak o zamanda yapabilecegim cok fazla bişey yok...ondan vazgecemem..konuşmalısın...konuşarak çözümlemelisin....
 
sonuna kadar sorumluyuz canım.hele sizin durumunuzda anne baba boşanmış ve anne yokken.her ne yaparlarsa yapsınlar yılmadan onlarla ilgilenmeniz lasım bence.lütfen pes etmeyin
 
Benden 10 yaş küçük bir kızkardeşim var,kendimi bazen onun annesi gibi hissediyorum daha 16 yaşında sürekli beraberiz zaten annem babam olmasına rağmen ben daha çok karışıyorum ona,her sorununda,her derdinde yanındayım ve allah izin verdiği sürecede hep olacağım...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…