İşte diyorlar ki 30 yıllık koltuklar vardı onca paraları varsa millet asgari ücretle bile koltuk takımı alabiliyor onlar nasıl alamıyor VS vs. Diğer eşyaları da öyle eski. Ama dediğiniz gibi asla takılacağım şeyler değil bunlar. Ama ailemin nasıl davrandığını bilmiyorum çünkü birbirlerini öperek gülerek ayrılmışlar birbirlerinden. Ailem çok kötü şeyler dmeişs eya da belli etmişse o şekilde ayrılırlar mıydı?
Evet haklısınız. Ama bi taraftan karşı tarafın da tutumu yanlış diyorum. Mesela madem çalışmama karışmıyordunuz ne diye ortaya çalışmakla alakalı bizde kadınlar çalışmıyor lafını atarsınız. Sonuçta ilk kez tanıyor ailem ve şuan. Her şey berbat oldu. Onun yerine bizde durumlar böyle dedikten sonra biz kızınıza karışmayız diye ekleyebilirdi. Bu konuda da onlara çok kızıyorumNe var bunda.Benim bir cok esyam da 30 yillik.Ki kendim 42 yasindayim.Ailenizin tavri hic hos degil.
Boyun eğmek değil de biraz hassas bir yapım var kötü giden şeyler olunca çok fazla üzülüp hırpalıyorum kendimi. Ama aynı zamanda da yapmam dediğim bir şeyi yapmıyorum
Tabiki seviyorum yoksa bunca sıkıntıyla uğraşır mıydım gecelerce ağlar mıydım. Siler atardımSiz seviyor musunuz nisanlinizi?Yanindayken sevgiyle bakabiliyor musunuz?Yoksa daha cok olumsuz yanlarini mi düsünüyorsunuz.Önce bunun cevabini verin kendinize.Diger sorunlari iyi bir iletisimle asabilirsiniz.
Ben de öyle düşündüm. Bir de dindar oldukları için israf olarakta görüyor olabilirler. Beni ilgilendirmez neticedeEşyaya değer vermiyor olabilirler.
Çok yokluktan bugünlere gelen insanlar için ''İdare'' önemli bir şeydir.
Belli ki ayıp olmasın diye ev sahipliklerini bozmamışlar..
İnsanlığını kaybetmeyen kişiler için normal bir davranış.
Cünkü insan sevgiyi bazen baska duygularla karistirabilir.Mesela vicdan, acima gibi duygular isin icine girince tam olarak ne hissettiginizi bilemeyebilirsiniz.Eger eminseniz sevginizden aileleri bos verip erkek arkadasinizla hallediceksiniz bu durumu.Umarim sizin icin en iyi olani yaparsiniz.Her sey gönlünüzce olsun.Tabiki seviyorum yoksa bunca sıkıntıyla uğraşır mıydım gecelerce ağlar mıydım. Siler atardım
Sağolun teşekkür ederim yorumlarınız içinCünkü insan sevgiyi bazen baska duygularla karistirabilir.Mesela vicdan, acima gibi duygular isin icine girince tam olarak ne hissettiginizi bilemeyebilirsiniz.Eger eminseniz sevginizden aileleri bos verip erkek arkadasinizla hallediceksiniz bu durumu.Umarim sizin icin en iyi olani yaparsiniz.Her sey gönlünüzce olsun.
Ben de öyle düşündüm. Bir de dindar oldukları için israf olarakta görüyor olabilirler. Beni ilgilendirmez neticede
Teşekkür ederim yorumlarınız için sağolunEğer hayatlarınızı birleştirecekseniz sizi çok ilgilendiriyor. :)
Esas ailenizi daha az ilgilendirir ama onlar daha çok ilgilenmiş.
Yüksek ihtimal akraba, eş dost ne der?
Nasıl bir yere gelin ediyorsunuz kızı diye konuşurlar diyedir bu kaygı..
Toplum baskısı da bir dert, anlıyorum.
İşiniz çok zor.
En doğru kararı verirsiniz umarım.
Mutluluklar..
Ama işte her insan kendini birden ifade edemezki karşılıklı çekinceler hep beraber oturulur konuşulurNe güzel sevindim adınıza. Ama karşı tarafta keşke aileme, bizim ailede kızlar çalışmaz, kızlar kapalıdır demek yerine bakın biz kimseye karışmıyoruz deselerdi
İlk görüşme önemli işte. İnsanları o ön yargılardan çıkarmak çok zor artık. Ne desem de ailem dinlemez beni. İstiyorsan evlen derler ama biz istemiyoruz diyorlar. Kafalarında kurmuşlar baskıcı aile modeliniAma işte her insan kendini birden ifade edemezki karşılıklı çekinceler hep beraber oturulur konuşulur
Merhabalar daha önce de bu konu için başlık açmıştım okuyanlar bilir. 3 yıllık ilişkim var. Aileler kültürel açıdan ve görüş olarak çok farklılar. Karşı taraf kapalı hem fiziksel hem kafa olarak. Tanıdığım kadarıyla iyi ve temiz insanlar onda sıkıntı yok. Fakat bizim aile tümüyle açık ve tüm kadınların okuduğu çalıştığı bir aile. Tahmin edersiniz ki çok farklılıklar var, o farklılıkları tek tek açmama gerek yok sanırım :/
Şimdi konuya gelelim, ailesi aileme, bizim ailede kızlar pek çalışmaz ve glein olarakta gelenler genelde kapalı olurlar ya da kapanırlar. Daha sonra kendim konuştum annesiyle falan, çalışmak istiyorsan çalış, kapanma konusunda da isteriz ama hayır diyorsan da kendi tercihin diyeceğimiz yok dedi. Aynı şekilde erkek arkadaşımdan da net cevaplar bekledim o daha öncede karşı değildi çalışmama hepte desteklerdi sınavlarını VS, iş alım ilanlarını gönderirdi.
Fakat o da baş örtüsü konusunda takıntılıydı, ondan da son olaylardan sonra net cevap istedim tamam istemiyorsan kapatalım bu konuyu nasıl istiyorsan öyle kal dedi ve kapattık. Çünkü öyle talepleri varsa hiçbir şekilde ilişkiyi yürütmeyi düşünmüyordum bitirmeye kararlıydım.
Aramızdaki ilişkiyi de sorarsanız bu farklılıklar dışında bi sıkıntımız yoktu tartıştığımızı bile hatırlamam. Güven, inanç sonsuz. Her konuda yardım edebilen biri erkek arkadaşım. Misal evlendiğimizde yer silmeye kadar yapar bu konuda ben istemesem bile yapacak, yardım edebilecek vicdan da biri.
Ailem o görüşmeden sonra tamamen olumsuz bakıyor (bilen bilir ilk görüşme kötü gitti mi düzeltmek neredeyse imkansız).
Arkadaşlar kısacası ne yapacağımı bilmiyorum, tavrımı koydum arayı baya soğuttum. Ara sıra 2-3 dk konuşuyoruz o kadar. Ama bi taraftan da korkuyorum yanlış bir karar vermekten. Ya ah ı kalırsa diyorum, çünkü inanılmaz bağlı bana ve bu yüzden çokta şey yaptı benim için. Onu bırakırsam çok kötü duruma düşecek, bugüne k a dar bana bir yanlışı da olmadı, bu olay aramızı bozdu (ki o da ailesinin suçuydu) onu da kendisi düzeltti nasıl istiyorsan öyle olsun dedi yeterki yüzün gülsün dedi. Şimdi böyle birini bırakıp gidersem o vicdan azabını kaldırabilir miyim diye düşünüyorum. Devam edersem de çok yıpranıyorum hem karşı tarafın farklı yaşayış biçimi beni korkutuyor hem de bilirsiniz insanın ailesi istemedi mi insan da ne heves kalıyor ne keyif kalıyor hiçbir şey kalmıyor.
Çok uzun oldu şimdiden teşekkür ederim
E canım senin ailende bi tuhafmış yani annen kızım madem seviyo deyip dünür adayını çağırır çocuklar seviyor birbirini ama benim endişelerim var bu bu konularda kızıma baskı olmucağı konusunda beni rahatlatır söz verirseniz razıyım bu işe desin dürüstce düşüncelerinizi söyleyin desin. Siz baştan hükmü vermiş seti çekmişsiniz bu minimalde ilerliyecekseniz ayrılın zatenİlk görüşme önemli işte. İnsanları o ön yargılardan çıkarmak çok zor artık. Ne desem de ailem dinlemez beni. İstiyorsan evlen derler ama biz istemiyoruz diyorlar. Kafalarında kurmuşlar baskıcı aile modelini
nişanlılık, birbirini tanıma dönemi içindir, illa evleneceksin diye bir kural yok, ama içine sinmeyen şeyler var gibi..ayrıca 40 yıllık karı kocalar ayrılıyor...sen ne istiyorsan onu yapmalaısın, o üzülecek , bu üzülecek diye verilecek bir karar değil evlilik...Merhabalar daha önce de bu konu için başlık açmıştım okuyanlar bilir. 3 yıllık ilişkim var. Aileler kültürel açıdan ve görüş olarak çok farklılar. Karşı taraf kapalı hem fiziksel hem kafa olarak. Tanıdığım kadarıyla iyi ve temiz insanlar onda sıkıntı yok. Fakat bizim aile tümüyle açık ve tüm kadınların okuduğu çalıştığı bir aile. Tahmin edersiniz ki çok farklılıklar var, o farklılıkları tek tek açmama gerek yok sanırım :/
Şimdi konuya gelelim, ailesi aileme, bizim ailede kızlar pek çalışmaz ve glein olarakta gelenler genelde kapalı olurlar ya da kapanırlar. Daha sonra kendim konuştum annesiyle falan, çalışmak istiyorsan çalış, kapanma konusunda da isteriz ama hayır diyorsan da kendi tercihin diyeceğimiz yok dedi. Aynı şekilde erkek arkadaşımdan da net cevaplar bekledim o daha öncede karşı değildi çalışmama hepte desteklerdi sınavlarını VS, iş alım ilanlarını gönderirdi.
Fakat o da baş örtüsü konusunda takıntılıydı, ondan da son olaylardan sonra net cevap istedim tamam istemiyorsan kapatalım bu konuyu nasıl istiyorsan öyle kal dedi ve kapattık. Çünkü öyle talepleri varsa hiçbir şekilde ilişkiyi yürütmeyi düşünmüyordum bitirmeye kararlıydım.
Aramızdaki ilişkiyi de sorarsanız bu farklılıklar dışında bi sıkıntımız yoktu tartıştığımızı bile hatırlamam. Güven, inanç sonsuz. Her konuda yardım edebilen biri erkek arkadaşım. Misal evlendiğimizde yer silmeye kadar yapar bu konuda ben istemesem bile yapacak, yardım edebilecek vicdan da biri.
Ailem o görüşmeden sonra tamamen olumsuz bakıyor (bilen bilir ilk görüşme kötü gitti mi düzeltmek neredeyse imkansız).
Arkadaşlar kısacası ne yapacağımı bilmiyorum, tavrımı koydum arayı baya soğuttum. Ara sıra 2-3 dk konuşuyoruz o kadar. Ama bi taraftan da korkuyorum yanlış bir karar vermekten. Ya ah ı kalırsa diyorum, çünkü inanılmaz bağlı bana ve bu yüzden çokta şey yaptı benim için. Onu bırakırsam çok kötü duruma düşecek, bugüne k a dar bana bir yanlışı da olmadı, bu olay aramızı bozdu (ki o da ailesinin suçuydu) onu da kendisi düzeltti nasıl istiyorsan öyle olsun dedi yeterki yüzün gülsün dedi. Şimdi böyle birini bırakıp gidersem o vicdan azabını kaldırabilir miyim diye düşünüyorum. Devam edersem de çok yıpranıyorum hem karşı tarafın farklı yaşayış biçimi beni korkutuyor hem de bilirsiniz insanın ailesi istemedi mi insan da ne heves kalıyor ne keyif kalıyor hiçbir şey kalmıyor.
Çok uzun oldu şimdiden teşekkür ederim
Nişanlı değiliz. Haklısınız ama karar vermek biraz zor. Sonradan pişman da olmak istiyorum yanlış kararlar vermek istemşyorum. Çünkü insana gerçekten değer veren, seven, yardım eden birini her zaman bulamazsınız.nişanlılık, birbirini tanıma dönemi içindir, illa evleneceksin diye bir kural yok, ama içine sinmeyen şeyler var gibi..ayrıca 40 yıllık karı kocalar ayrılıyor...sen ne istiyorsan onu yapmalaısın, o üzülecek , bu üzülecek diye verilecek bir karar değil evlilik...
Haklısınız en önemlisi güçlü ve kararlı durmak. Ama biraz zor oluyor. Tabiki kısıtlama konusunda net çizgilerim var ve hiçbir şekilde kabul etmem dedim. Ama ya evlendikten sonra ailesi laf sokmaya başlarsa bu yüzden, başka kısıtlamalar çıkarırsa. Bilemiyorsun ki insanları bugün tamam sen bilirsin derler yarın öbür gün insanı laflarla huzursuz ederler. Ben de çok kırılgan bir yapıdayımNe baş örtüymuüş isteyende istemeyende haklı bu nasıl bir finns ise milleti birbirine düşürdü aslında herkes herkese saygı duysa başörtüsü bu kadar sorun olmaz bu işte kilit isim sizdiniz ister örtünün ister örgünleyim ister evlenin ister evleneyim yere ki verdiğiniz kararda dik durun pisman olmayı geri tefaruat
Haklısınız en önemlisi güçlü ve kararlı durmak. Ama biraz zor oluyor. Tabiki kısıtlama konusunda net çizgilerim var ve hiçbir şekilde kabul etmem dedim. Ama ya evlendikten sonra ailesi laf sokmaya başlarsa bu yüzden, başka kısıtlamalar çıkarırsa. Bilemiyorsun ki insanları bugün tamam sen bilirsin derler yarın öbür gün insanı laflarla huzursuz ederler. Ben de çok kırılgan bir yapıdayım
Ben de aynı şeyi düşünüyordum gerçekten inançlılar ve madem gerçekten inançlısınız dinde zorlama olmaz diyordum. Zorlamıyoruz ama dinde de öyle geçiyor evlendikten sonra eşi de o günahı çekermiş eş i ondan sorumluymuş VS diye. Neyse ben kararımda kesin olduğumu söyleyince geri adım attılar zorla olcak iş değil istemiyorsan yapma dedilerEğer gerçekten ilaçlı ve iyi insanlarsa bunu allah rızası için yapman olduğunun birincide olmaları lazım sırf gosteris gelinini kapatmak saçma sızın kararına tercihiniz kapanmak sizi iyi de etmez kotude
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?