Karantina... en çok zorlandığımız şeyler

Orman perisi olsam

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
20 Temmuz 2019
1.452
2.636
37
Herkese merhaba.
Şimdi bu evde karantina beni de sizleri de bunalttı.
En çok zorlandığımız taraflarını burada paylaşırsak biraz rahatlarız belki.
En zorlandığım yanı, herşeyin aniden başlaması sanırım. Hiç ihtimal vermiyordum . Kimin aklına gelirdi zaten. O yüzden psikolojik olarak hazır değildim bu durumuma.
Annem hastanede çalışıyor. 66 yaşında. Ben kronik hastayım. Evde ikimiz kalıyoruz. Bu hafta üst solunum yolu enfeksiyonu geçiriyorum. ( evet hem de böyle zamanda nasıl başardım bilmiyorum)
Sizlerin en çok zorlandığı tarafı ne oldu.
kolaylaştırmak için yaptığım şeyler
. Balkona çıkmak
. Çok fazla haber takip etmemek ( yeteri kadar araştırıyorum )
. Telefonla yakınlarımla iletişime geçmek . Onlara da moral vermek için hep gülerek konuşuyorum. Ne kadar bunaldığımı hissettirmemeye çalışıyorum.
 
20 aylık kızım var. Her gün dışarıya çıkarırdım birden eve tıkıldık. Dediğiniz gibi aniden oldu ve bu süreç bitmicekmiş gibi geliyo. Anksiyetemde var bu aralar ilaç kullanmama rağmen arttı. Kitap okuyamıyorum elişi yapamıyorum kızım hep yanımda. Annem arka bloğumda 50 yaşında tansiyon dışında bi hastalığı yok ama oraya bile gitmek istemiyorum. Bu aralar pasta poğaça yapıp evdekilere yediriyorum rahatlatıyo biraz hamurla uğraşmak.
 
-Endişemi dilediğim gibi yaşayamamak.
Eşim ilk defa iş yerini geçici de olsa kapattı. Evet sağlik açısından mutlu fakat sudan çıkmış balık gibi. Ona pozitif görünmeye çalışıyorum.

-Kızım çok küçük. Mütemadiyen parktaki mikropların temizleneceği zaman hakkında bilgi almak istiyor. Parkı biz silsek diyor o_O Evi panayıra çevirmek zorunda olmak bir yerden sonra zor

-Karantina sürecinde birkaç gün çalıştığım kuruma gitmem gerekti. Oradan dönüş ise hepten yorucu. Dokundum mu? Sil! Dokunmuş muydum? Kolonya. Peçeteyle tut! Eldiveni çıkarırken dikkat. Bu pantolon monta renk verir mi? Varsın versin... Ellerim bana ait değil gibi. Fakat hiç biri umrumda değil sağlık olsun artık...
 
-Endişemi dilediğim gibi yaşayamamak.
Eşim ilk defa iş yerini geçici de olsa kapattı. Evet sağlik açısından mutlu fakat sudan çıkmış balık gibi. Ona pozitif görünmeye çalışıyorum.

-Kızım çok küçük. Mütemadiyen parktaki mikropların temizleneceği zaman hakkında bilgi almak istiyor. Parkı biz silsek diyor o_O Evi panayıra çevirmek zorunda olmak bir yerden sonra zor

-Karantina sürecinde birkaç gün çalıştığım kuruma gitmem gerekti. Oradan dönüş ise hepten yorucu. Dokundum mu? Sil! Dokunmuş muydum? Kolonya. Peçeteyle tut! Eldiveni çıkarırken dikkat. Bu pantolon monta renk verir mi? Varsın versin... Ellerim bana ait değil gibi. Fakat hiç biri umrumda değil sağlık olsun artık...
Salon sandalyemizi ters çevirip kaydırak yaptı 2,5yasinda oğlum.tavsiye ederim başında durmanız sartiyla
 
Bankaciyim calisiyorum.evinde kalmayan sıkıldıkça şubeye gelen insanlara sinirleniyorum.oglum 2,5yasinda kresi kapalı doğal olarak.esim bakıyor ben isteyken aklim çocukta kalıyor.sevgi dışında bişey veremiyor cocuga :) buna da şükür.eldiven maske kullanıyorum sağlık calisanlariyla durumum tabi kıyaslanamaz ama bunlardan bunaldım.ellerim dezenfektan ve kolonyadan kurudu çatladı her dezenfektan ve kolonyadan sonra canım yanıyor.aksam eve girer girmez banyoya girmek sonra mutfagi yemek yapabilecek hale getirinceye kadar toparlamaya çalışmak yemek yapmak ve yorgunluktan bitap dusmekteyim.hepsi geçecek inşallah.memleketime de en son Ekim ayında gitmistim.baba evini de özledim.belirsizlik çok bunaltıcı .yine sukur hergun görüntülü konuşuyoruz .sukredecek çok şey de var hamdolsun.bundan geriye koymasın Allah'ım
 
Ben hafta içi evden cikmiyodum zaten ama cumartesi pazar evde durmazdım şimdi çok zor geliyor 15 gündür evde kalmak balkonada çıkılmiyor buz gibi hava..2 bebeyle evde kafayı yemezsem iyidir..eşim hergün dışarda ona bulaşırsa bizede bulaşacak bu illet orası da kesin..virüsü ne kadar geç kaparsak kar diye düşündüğüm için evde kalıyorum zira bazı doktorlar ve araştırmacılar bu virüsü hemen hemen herkes kapicak ama ne kadar geç olursa o kadar iyi diyorlar bende en azından şu aşı bulunana kadar enfekte olmasam diye dua ediyorum..anne babama eşime çocuklarıma bişey olur diye korkuyorum..
 
En zorlandım şey, marketten gelen gıdaları dezenfekte etmek.
Tahin kavanozunun içine sabun kacirmisligim, paketli çikolatayı sıcak suda yıkarken eritmisligim var temizleyeceğim derken 😄🤣🤪

Dışarı çıkmaya niyet etsek eldiven, maske takmak, kıyafetleri balkonda soymak, bu süre zarfında hiçbir yere dokunmamak gibi gibi..

Bazen canımın istediği şeyleri alıp gelmek, eşime de aldırmak aşırı eziyet geldiği için kendimi yemis sayıyorum 😆

Ha bir de damacana su söyleyip, çamaşır suyuyla aklayip paklamak.
Sanırım en büyük sıkıntım bunlar.
 
Herkese merhaba.
Şimdi bu evde karantina beni de sizleri de bunalttı.
En çok zorlandığımız taraflarını burada paylaşırsak biraz rahatlarız belki.
En zorlandığım yanı, herşeyin aniden başlaması sanırım. Hiç ihtimal vermiyordum . Kimin aklına gelirdi zaten. O yüzden psikolojik olarak hazır değildim bu durumuma.
Annem hastanede çalışıyor. 66 yaşında. Ben kronik hastayım. Evde ikimiz kalıyoruz. Bu hafta üst solunum yolu enfeksiyonu geçiriyorum. ( evet hem de böyle zamanda nasıl başardım bilmiyorum)
Sizlerin en çok zorlandığı tarafı ne oldu.
kolaylaştırmak için yaptığım şeyler
. Balkona çıkmak
. Çok fazla haber takip etmemek ( yeteri kadar araştırıyorum )
. Telefonla yakınlarımla iletişime geçmek . Onlara da moral vermek için hep gülerek konuşuyorum. Ne kadar bunaldığımı hissettirmemeye çalışıyorum.

2.5 aylik bebegimden öturu daha yeni toparlanip sosyalleşmeye başlamak uzereyken boyle birsey cikinca haliyle cok daha kotu oldum. Beni zorlayan kismi sanirim tam olarak bu... 2.5 aydir toplasan iki - üc kez çikmişimdir o da 1 saatligine...
O yuzden bana agir geliyor bu durum. Birde misafirlerimin hala bitmemesi kendime zaman ayiramamam , uykumun normale birturlu dönememesi de cabası...

Insallah en kisa surede bitecek diye umut ediyorumm.
 
Bende kronik hastayım dışarı hiç çıkmadım epeydir balkonda takılıyorum. Kitap okuyorum çok iyi geliyor. Son üç senedir bana iyi gelrn tek şey diyebilirim. Yakında 1 yaşına girecek oğlum ona güzel planlarım vardı doğum günü için neyse yaza artık. Birde bol bol kendimi sorguluyorum buna niye sardım bende bilmiyorum sosyal medya galiba. Tv izlemiyorum hesaplarımı da kapatacağım artık.
 
İşe gidip gelmek. Eve girişimle koltuğa rahatça uzanmam arasında yarım saat var. Bir de bugun geldiğimden beri canım çok sıkkın. Ateşim var hafif tek taraflı boğaz ağrım bir de... işe gitmek zorunda olmak beni psikolojik açıdan mahvediyor.
Moralinizi yüksek tutmaya çalışın. İşe gitmek en zoru. Mecburen yaptığınız bişey. Birçok insan kendini evde tutmaya çalışırken , sizin bu haktan mahrum olmanız sizi sinirlendirmiş olmalı.
boğazınızın ağrısını ve ateşinizi takip edin. Artarsa korkmadan hastaneye gidin. Sağlıklı genç vücutlarda Corona çok daha kolay geçiyor. Sağlıklı gençlerde ölüm oranı, sıradan bir grip kadar.
Ama Corona hayatımızda olmasaydı bile birçok enfeksiyon vardı. Yani onlardan biri olma ihtimali daha Yüksek.
belki de yorgunluk ve psikolojik etkiyle oluşmuş bir reaksiyondur. yani hasta olmayabilirsiniz.
evde yalnız mısınız.
 
Hamileyim ve kafamda bir sürü soru var. Hiçbirinin cevabı yok. Ne kadar sürecek? Sevdiklerime zarar gelir mi? Nasıl doğum yapıcam? Ekonomi ne olacak ?
Gece uyumak sabah uyanmak istemiyorum psikolojim berbat.
Allah yardımciniz olsun
inşallah sıkıntisiz atlatırsız bu sureci
Bebeginize sağlıkla kavuşursunuz 🤲🤲
 
20 aylık kızım var. Her gün dışarıya çıkarırdım birden eve tıkıldık. Dediğiniz gibi aniden oldu ve bu süreç bitmicekmiş gibi geliyo. Anksiyetemde var bu aralar ilaç kullanmama rağmen arttı. Kitap okuyamıyorum elişi yapamıyorum kızım hep yanımda. Annem arka bloğumda 50 yaşında tansiyon dışında bi hastalığı yok ama oraya bile gitmek istemiyorum. Bu aralar pasta poğaça yapıp evdekilere yediriyorum rahatlatıyo biraz hamurla uğraşmak.
Çocuk bakmak bu durumda çok zor. Çocuklar rutini severler. Rutinleri bozuluyor. Dışarı çıkamadıkları için zorlanıyorlar. Anneler zaten perişan oluyorlar.
ablam şimdi evde yeğenime bakıyor. 4 yaşında . Dışarı çıkmaya çok alışıktı. Ama biz ona açıkladık. anlamaya çalışıyor olanları bize de anlayış gösteriyor. Yine de çocuk işte sürekli ilgi istiyor. Canı sağolsun çocuklarımızın . Onlar bizim herşeyimiz. Ama zor. Sabır diliyorum.
anksiyete çok ağır bir durumdur aslında insanlar pek bilmez. İlaçların işe yaramadığına üzüldüm. Dozunu falan doktorunuza telefonla danışıp artırsanız mı acaba.
kitap , film işine de katılıyorum. İnsan stres altındayken ( en azından ben ) hiçbişey odaklanamıyorum. Aksine böyle durumlarda Reality show gibi beyin boşaltıcı şeyler izleyin derler. Yani boş işler yapılması önerilir. Çünkü stres bunalım altındayken en kafa yormadan oyalayıcı olanı o tarz şeyler.
 
Instagram beni mahvetti millet kendini karantinaya alıp gün varmışcasına keke poğaçaya boğdu bende hamileyim gördükce canım istiyo🤦
Sürekli balkon oturma odası mekik dokuyorum.
Telefon sapığı gibi günde 3-4 kere annemi ve kız kardeşlerimi arıyorum 🙃🤪🤪
Bu İnstagram hepimizi yaktı 😁😁 bana karantina da bile hayatımı boş hissettiriyorlar. Benim karantinam milletin karantinasından sıkıcı. 😁😁
Ben instagramda gördüm yine herkes ( yabancılar ) şikayet ediyordu. Çok kilo alacağız diye.
gerçekten herkes durmadan bişeyler pişiriyor. Yiyor. Hareket sınırlı evde.
sağlıklı bir hamilelik geçirmenizi dilerim. Olabildiğince pozitif kalın. Hangi şehirde yaşıyorsunuz.
 
Hamileyim ve kafamda bir sürü soru var. Hiçbirinin cevabı yok. Ne kadar sürecek? Sevdiklerime zarar gelir mi? Nasıl doğum yapıcam? Ekonomi ne olacak ?
Gece uyumak sabah uyanmak istemiyorum psikolojim berbat.
En yakın arkadaşım ( eşiyle başka şehirde yaşıyorlar ) hamile. Haziranda doğumu var. Sizin yaşadığınız korkuları o da yaşıyor. Bu soruların en güzel cevabı yakında hayatın normale döneceğini düşünmek sanırım.
ekonomi iyi olmayacak orası belli . Malum enflasyon zaten son zamanlarda zorluyordu. O konu daha da sorunlu hale gelecek.
Bebek için alışverişi online olarak yapmaya çalışın isterseniz. Benim arkadaşım öyle yapıyor. Sakin kalmaya çalışın. Dünyada milyarlarca insan var aynı durumda birçoğu bu durumdan zarar görmeyecektir. Siz ve sevdikleriniz de o çoğunluğun içinde olacaksınız. Kötü ihtimalleri düşünmeyin.
arkadaşımı yarın arayıp biraz moral vermeye çalışacağım. Çünkü mesajınızı okuyunca hamile bir insanın ne kadar sarsılabileceğini tekrardan hatırladım.
ayrıca kargodan hediye falan göndermeye karar vermiştim. Moral olmasını istiyorum ona.
 
X