Ben istemiyorum artık canımın yanmasını..
Ne aşktan ne dosttan..
Hala beni kıranlara baktığımda içimde bir acı hissediyorsam kalp ritmim ufaktan artıyorsa, çok içten olmuşumdur, anlamı vardır, önemsemişimdir (hoş normalde bile çok samimi yakın olmasam da bir süre sonra iyi anlaştığım kişilere karşı verdiğim önem de fazladır zaten, alınganlaşırım vs.) ve böyle kişilerin sayısının artmasını istemiyorum. Birileri hayatımdan çıktığında hiç karşılaşmak dahi istemiyorum uzak olsunlar, ve bu garanti olsa sonra da tamamen unutabilsem varlıklarını diyorum bazen.
Olacaksa tam olsun, içtenlikle...