• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kalbin mi ? Mantığın mı ?

Hayatin en acimasiz kurallarindan biride kalbinin sevdiğini mantığın kabul etmez , mantığının evet dedigini kalbin bir türlü sevemez...
 
Sevgili konu sahibi yukarıdaki alıntı mi gerekirse 100 kere oku çünkü çok doğru....
Herkez neleri unutmam dedi de unuttu ....
Ya karşına seni mutlu edebilecek biri çıkarsa?
Niye mutsuz olduğunla zaman kaybedesin ki?
O adam dediğini karşına al içinde ne varsa herseyi söyle sonra kararını verirsin

Bazen düşünüyorum nasıl olucak diye ne bilim çok zor geliyor yaşadım bir defa tekrar yaşamak üzülmek istemiyorum. Düşünüyorum ama deli oluyorum artık. Çünkü barıştıgımız da o pişmanlığını gözlerinde sözlerinde her hareketinde gördüm. Ve ayni şekilde onun ailesinde de. Ben ilk defa birini sevdim ve evlenmek istedim. Belki de onun etkisindeyim. Beni çok mutlu etmeyi bildi ki kolay kolayda mutlu olan biri değilimdir bunu ailemde söyler..
 
Bazen düşünüyorum nasıl olucak diye ne bilim çok zor geliyor yaşadım bir defa tekrar yaşamak üzülmek istemiyorum. Düşünüyorum ama deli oluyorum artık. Çünkü barıştıgımız da o pişmanlığını gözlerinde sözlerinde her hareketinde gördüm. Ve ayni şekilde onun ailesinde de. Ben ilk defa birini sevdim ve evlenmek istedim. Belki de onun etkisindeyim. Beni çok mutlu etmeyi bildi ki kolay kolayda mutlu olan biri değilimdir bunu ailemde söyler..
İşin zor ama şunu bil kendi kendi e çözebileceğin bir konu değil bu! Sen çok fazla torpil yapıyorsun nisanlina al karşına konus konuş konuş neyden rahatsız oluyorsan söyle ya değiştirsin ya çözüm bulsun
 
Şimdi ne sorumluluğun var. Alt tarafı taktığın bir yüzük, çıkarırsın olur biter. Esas evlendikden sonraki sorumluluğu düşün. Her şey gayet açık görünüyor. Bilerek ateşe yürümek istiyorsan, sen bilirsin. İlerde düzelmez, zaten kendiside söylüyor size beni böyle kabul et diye. Aynı çatı altına girdiğinde, duyduğun aşk,sevgi nefrete dönüşür . Sonrada ah keşke evlenmeseydim, niye kendimi yaktım diye dövünür durursun. Evlilik, evlilk olsun diye yapılmaz. Mantığına uymayan şeyi yapmıyacaksın.
 
Güven bitmiş. Sohbetli bir oyun yasağı koymanız bunu bariz hissettiriyor. Neden kendinize eziyet edesiniz? Aileniz sizi bu yasınıza kadar getirmiş sırf birini yıllarca adam etmeye uğraşın diye mi?

İnanın cok gereksiz ve sonuç elde edemeyeceksiniz. Hep böyle devam edecek. 6 yıllık ilişkimde yalanlardan dolayı ayrıldık 1 yıl ayrı kaldık akıllanmıştır dedim sizin gibi kalbime yenik düştüm. Ama değişmiyor. Sizin nişanlınızda DEĞİŞMEYECEK. Nolur kendinize bu kötülüğü yapmayın ve bitirin.
 
Bazen yaşadığım şehiri nişanlımı ailemi terketmek istiyorum. O kadar bunaldım ki derdime çözüm bulamaz oldum. Yüzdükçe kendimi karaya ulaşmak yerine dibe vuruyorum gibi hissediyorum. Çabalıyorum güzel olsun her şey istiyorum ama çabalamam bile sanki boşuna. Her şey güzel giderken neden böyle oluyor diye soruyorum kendime. Ya da ben mi güzel gittiğini sanıyordum ki bilmiyorum. Ama bence güzeldi yanindayken mutluydum onsuz bir saniye bile düşünemiyordum şimdi ise kac ay oldu bulusmuyoruz görüşmüyoruz bile. Nasıl başlayayım ki derdime...
3 senedir beraberiz daha yeni nişanlandık diyebilirim ama hemen evlenmek istiyorduk. Çünkü birbirimizi çok özlüyor çok seviyorduk. Şimdi ise ne bir mesaj attığı var ne de bir arayıp sorduğu. Sürekli iş sürekli oyun derdinde. Ama taa kii oynadığı oyun sohbetli olduğunu farkedene kadar inaniyordum. Taa ki sosyal medya hesaplarını bulmadan inaniyordum ona. Bir bir yalanlarini yakaladım. Katlarımla hemde. Bakakaldı yok oyle bisey falan diye uydurdu. Neyse gecen sene bu tarihlerde terketti beni. 4 5 ay rahat konuşmadık. O zaman nişan yoktu bisey yoktu tabi. Rahat birak beni bunalttin beni hep arkamdan is ceviriyosun açığımı arıyorsun seni istemiyorum gibi sozleri soyledi. Neyse sonra gitti. Aramadı. Sormadı. Öldüm mü kaldım mı haberi bile olmadı. Öyle bir ruh halindeydim ki araba hizlica yanımdan geçiyordu bakıyordum boş boş. Isten geliyordum uyuyamiyordum ama yorgundum. Kolumu kaldıracak halim yoktu. Yemek yok su yok her şeye yok diyordum. 10 kilo verdim. Sosyal medyada resimlerini goruyordum bir gun orada bir gun buradaydi. Sonra nasıl aklina geldim bilmiyorum mesaj attı. Elim ayagim birbirine dolandi heyecandan ölecek gibiydim ama taa ki kufur edip tekrar saydirdigini görünce yeniden yıkıldım. Ve sonra engelledi. 2 gun sonra tekrar yazdi tekrar engelledi. 1 hafta böyle devam ederken tek kelime bisey yazmadım. Mantığım yazmaman gerektiğinde ısrarcıydı çünkü. Ama 5 ay sonra kalbime söz geçiremedim deli gibi özlemiştim deli gibi hala seviyordum. Birbirimize sözler verdik aynı seyler yasanmaması için kıskançlık ilgisizlik güvensizlik vs. Ve sonunda nişanlandık. Öyle mutluydu ki anlatamam mutluluğunu fazlasıyla hissettim diyebilirim. Sonra ayrı kaldığımız zamanların kavgasini yaptık nereye gittin niye gittin gittinde ne oldu ne yaptın vs. Toparladık ama tabi bir yere kadar. En nefret ettigim sey ilgisizlik başladı.. oyundayım dur. Çalışıyorum bekle. Eve gidiyorum cok soguk kapat telefonu. Ya bi sussana sen çok konuşur oldun bak. Demeler başladı. Neyse sustum tabi bir yere kadar. Sosyal medyada onun full hesaplarin hepsini ama hepsini kapattım. Sadece düğünü düşündüğünü sanıyordum ama yanılmışım. Sohbetli oyunlar oynuyormus okey bilardo falan yani öyle ileri gitmedide ama en nefret ettiğim sey de benden habersiz sohbetli oyun oynaması ki zamanında bana kızmıştı oynuyorum diye bende silmistim. Şimdi yine istemiyor beni en ufak bir şeyi büyütüp terkediyorum seni istemiyorum bırak artık sende isteme ben böyleyim beni böyle kabul ediceksen tamam de yoksa keyfin bilir sözleri havada uçuştu. Bir yandan yanındayken bile özlediğim adamı böyle kabul et ileridr değişir zaten diye kalbim mi ? Diğer yandan değişmez evlenirse boşanır hatta senden hayatını karartma o zaman daha cok üzülürsün diye mantığım mı ? İnanın bilmiyorum ne yapacağımı... bir çoğunuz bırak diyebilir ama yüzük takıldı sorumluluk var hayatımda başka birinide istemiyorum ooffff kalbiimm yine konuşmaya başladı ya
Uzun oldu biraz kusura bakmayın...
Hem mantık hem kalp beraber olmalı nisan ,evlilik için bence. Ama biri ağır basacaksa bu mantık olmalı. Çünkü birini ondan habersiz çok sevdiğim oldu defalarca ,ama tanıyınca farklı bir çıktı ve ne kadar seversem seveyim ,öyle dediğin gibi içim içime sığmasa da onla mutlu da olsam da, bjr süre sonra geçti. Mantığımla basbasa kaldım hep.biliyorum zor olacak ama bence bırakmalısın.yine biz çok bjr şey bilemeyiz ;ama anlattiklarindan ben bunalri çıkardım. Evet tek başına mantıkla da olmaz.sevgi ,aşk da olmalı. Ama bu şekilde daha şimdiden mutsuz olmaya baslamissin. Ayrıca daha böyle bir tecrübem yok ,ama burdan öğrendiğim kadarıyla kimse değişmiyor. Bunu burdaki birçok bayandan duydum "eşinizi degistirmeyjn basaramazsiniz "diye.ki ben de bana doğru gelen bir şeyi degistirmeye çalışan biriyle kavga ederim.tabi ki yine de insan mantıklı kararlar verebilmeli ve sorumluluklarının farkında olmalı. Ya eşinin büyümesini bekleyeceksin ya da mantık deyip bitireceksin.ama büyümesini beklerken evlilige baslamayin bence ,düğün tarihi belli mi
 
Offf hapisten yeni çıktım zaten. İçimden geldiği gibi yorumda yapamıyorum :) konuyu boşa açmıçsınız ama. Sizin ayrılmaya niyetiniz yokki. O kadar belli oluyorki tavrınızdan.
 
Beni çok mutlu etmeyi bildi ki kolay kolayda mutlu olan biri değilimdir bunu ailemde söyler..

Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu..
O zaman evlen kızım ne diye mutsuzum triplerine giriyorsun? Eh beni arada mutlu ediyor ama ağzıma da turşu suyu sıkıyor idare ederim diyorsan devam et.. öptüm seni..
ah ah annen baban sen mutlu ol diye kim bilir ne emekler döktü elin oğlu da işte böyle tertemiz kızlarımızın ağzına... neyse.. sinirlendim.

Not: kolay kolay mutlu olmam demişsin bence sorun burda.. adamda sıkıntı Yok, adam rahat.. adam relaxxx çünkü.. bunları seni üzmek için söylemiyorum da birinin sana iyi bi tepki vermesi lazım uyanman için..
 
Back