bu günlerde kendimi çok kötü hissediyorum,
özel günlerimdeyim onunda etkisi var ama hiç bu kadar şiddetli yanlızlık hissetmemiştim.
evliyim iki de çocuğum var, fakat kendimi yapayanlız hissediyorum.
üç gündür rahatsızım ama (nasılsın )diyecek ,benimle ilgilenecek bir arkadaşım eşim dostum yok
etrafımda pek çok insan var ,benim sülalem eşimin sülalesi (sülale diyorum çünkü çok kalabalık bir aileyiz)
benden büyük küçük yaşıtım pek çok insan var çevremde ama hiç birisiyle kafalarımız uymuyor
bazen düşünüyorum bende mi bir tuhaflık bir iticilik var (olsaydı her halde profesör diye lakap takıp her konuda bana danışmazlardı)
yoksa insanlarmı iki yüzlu anlayışsız yalancı off of bu konuda çok doluyum ,
eşimin odunluklarından hiç bahsetmiyorum bile
sabah erken gidip akşam geç saatte yorgun argın eve dönüyor
ara sıra en ufak bir konuda dertleşmek içimi dökmek istesem o benden önce atılıyor ve sıkıntılarını dertlerini bir bir sıralıyor
sonrada : ee sen ne diyordun?diye bana dönüyor bense hiiç öylesine konuşuyorum işte deyip gidiyorum,sanırım beni kendi ve çocukları için güvenilir her işlerine koşan gönüllü bir robot olarak görüyor
ve bu durum beni ondan iyice soğutuyor,bazen kendimi eşimin yerine koyuyorum
o nun sıkıntıları da çok ve hiç olmayacak dertler fakat baş edilmeyecek konular değil
belkide eşim çok değil birazcık sevgi birazcık ilgi gösterse hiç bir şey beni etkileyemez ama nerdeee
sanırım biraz uzattım özetle çok mutsuzum çook
özel günlerimdeyim onunda etkisi var ama hiç bu kadar şiddetli yanlızlık hissetmemiştim.
evliyim iki de çocuğum var, fakat kendimi yapayanlız hissediyorum.
üç gündür rahatsızım ama (nasılsın )diyecek ,benimle ilgilenecek bir arkadaşım eşim dostum yok
etrafımda pek çok insan var ,benim sülalem eşimin sülalesi (sülale diyorum çünkü çok kalabalık bir aileyiz)
benden büyük küçük yaşıtım pek çok insan var çevremde ama hiç birisiyle kafalarımız uymuyor
bazen düşünüyorum bende mi bir tuhaflık bir iticilik var (olsaydı her halde profesör diye lakap takıp her konuda bana danışmazlardı)
yoksa insanlarmı iki yüzlu anlayışsız yalancı off of bu konuda çok doluyum ,
eşimin odunluklarından hiç bahsetmiyorum bile
sabah erken gidip akşam geç saatte yorgun argın eve dönüyor
ara sıra en ufak bir konuda dertleşmek içimi dökmek istesem o benden önce atılıyor ve sıkıntılarını dertlerini bir bir sıralıyor
sonrada : ee sen ne diyordun?diye bana dönüyor bense hiiç öylesine konuşuyorum işte deyip gidiyorum,sanırım beni kendi ve çocukları için güvenilir her işlerine koşan gönüllü bir robot olarak görüyor
ve bu durum beni ondan iyice soğutuyor,bazen kendimi eşimin yerine koyuyorum
o nun sıkıntıları da çok ve hiç olmayacak dertler fakat baş edilmeyecek konular değil
belkide eşim çok değil birazcık sevgi birazcık ilgi gösterse hiç bir şey beni etkileyemez ama nerdeee
sanırım biraz uzattım özetle çok mutsuzum çook