Kızım bebekken Arefe günü Kvdete bırakmıştım 1 saatliğine işim vardı
işimi bitirdim mahalleye bir girdim Onun Sokağına yaklaştım biri k.çını yırta yırta bağırıyor hemde ne belalar okuyor Allah belanı versin köpek falan diyor Çol inançsız biridir rahat bela okur asla ama asla uyuşmayız onunla
yaklaştıkça anladım kv olduğunu ben biriyle kavga ediyor sandım apartmandan yukarı çıkıp benim kızın ağlamasını duyunca kalp krizi geçiricek gibi oldum bana o an şok geldi dondum kaldım ve hiç bişey diyemedim nasıl yuttum ben o durumu nasıl sineye çektim nasıl ortalığı ayağa kaldırmadım diye sonradan aklım başıma geldi 1 yaşındaydı dövdümü sadece kızdımı dili yokki anlatsın
O yüzlen töbeliydim asla bırakmam ona bu sene koca kız oldu kızacak değil ya dedim değişen bir şey olmamış
Kendisi yalnız yaşıyor kimse için böyle düşünmem ama yalnız olmayı hak ediyor çok şeyler yaşadım ben onla bana uzak Allaha yakın..
Neyse hem ben sinir oldum hem sizi gerdim nerden geldi yine aklıma..
Ben pas dedim beni geçtik biliyorsun he valla sizden yani üçünüzden 4.yü bekliyorum