- 2 Eylül 2013
- 2.918
- 134
- Konu Sahibi minikbebisim
- #1
Hamile oldugumu ögrendiğim gün başlamıştım burdaki dogum hikayelerini okumaya, bi gün ben de yazacagım demiştim. Çok şükür nasip oldu. Mucizem kucagımda uyurken yazmak da ayrı bi zevkmiş :) Normal dogumdan deli gibi korkan ben, hamile oldugumu ögrendigim gün doktora ben asla normal dogum yapmam sakın ikna etmeye çalışma demiştim :) Beklenen dogum tarihim 14 hazirandı. 31.haftamda erken dogum riskim oldugunu ögrendim,kasılmalar başlamıştı. O haftaya kadar harika bi hamilelik geçirdim, deli gibi geziyodum, hiç hamile gibi değildim. 31. haftada haftanın 3-4 günü serum taktırmaya başladık, sancım artıyodu. Ha geldi ha gelecek diye beklerken benim sıpacık 39+4'e kadar bekledi o ayrı...37.haftada pelvik muayene oldum, çatım normal doguma müsaitmiş. Doktorum, eşim ve ailemin cesaretlendirmesi (tabi burdaki kolay dogum hikayeleriyle de) normal dogum yapmaya karar verdim. Sürekli yürüdüm, bol su içtim, pilates topuyla sürekli basit hareketler yaptım, evim 5.kat ve asansör kullanmadım. Doktorum çok kolay bi dogum olacak diyip duruyodu. 10 haziranda doktor yarın gel dogumu başlatalım dedi. Kuzu kuzu olur dedim ama itiraf etmeliyim korkuyodum, stresten ölüyodum hatta. Annem ögrenince aglama krizlerine girdi, sanırım o benden daha çok korkuyodu...10 haziran gecesi nişanım geldi şans işte. 11 haziran sabahı saat 08.00'da yatışım yapıldı. Özel hastane olunca ilgi o biçim :) Ebeler beni inanılmaz rahatlatıyodu. Eşime annemi lavman falan yapılsın öyle al hemen getirme çok stresli, bana da geçecek o stres dedim. Ama eşim dayanamamış hemen almış annemi. Neyse kahvaltı yaptım eglenerek, sonra lavman yapıldı o biraz canımı acıttı. Sonra doktorum ve ebe aralıklarla pelvik muayene yapıyodu açılma 2 cm de kaldı, ilerlemiyo. Suni sancımla odada habire turladım, telefonda güldüm eglendim,suni sancımla selfie yapıp whatsapptan kardeşime,arkadaşlarıma gönderdim, annemle muhabbet ettim, koridora çıkıp diger hastalarla konuştum. Yalnız dikkat bunlar sunci sancı takılıyken oluyo :) doktor akşamla gece arası dogum olur dedi. eşim stresten ölüyo, işten aradılar imzası gerekiyomuş, git ya hastaneyle işinin arası 5 dak gelirsin hemen dedim. Saat 14.00 oldu benim ne sancım var ne bişi. Normalde olması lazım, yan odadaki hatun odayı yıkıyo bagırmaktan üstelik bana verilen sancının yarısı kadar ona verilmiş. Neyse doktor geldi bi baktı ki açılma hala aynı ilerlemiyo, bi anda sonuna kadar açmış suni sancıyı, bana da senin yüksek lisans tez konun neydi diyo, ben de saf saf anlatıyorum. O ara sancın var mı dedi, yooo adet agrısı kadar dedim.Kalk kalk sezaryene gidiyoruz, bebeğin kafası aşagı inmiyo dedi. Ben normal doguma o kadar adapte etmişim ki kendimi, sezaryen lafını duyunca bayılacaktım bu kez sezaryenden korktum. 10 dak içinde sedyeye aldılar beni, ya durun eşim gelmedi daha dedim ama dinlemediler tabi. Kardeşim dogumun başladıgını duyunca başka bi şehirden geldi 2 saatlik yoldan :) eşimi ara gelsin dedim, o gelene kadar ben ameliyathaneye getirildim tabi. Canım annem, canım kardeşim aglıyo, hele bennnnnnn hüngür hüngürrrrr. Eşimi de göremedim zaten. Neyse ameliyathaneye çıktık,beni hazırladılar. Ekip bi harika, gırgır şamata yapıyoz. Sonra doktorum cnm bak şu işlemleri yapacaz sırasıyla dedi, tamam ama ekip kız kıza süper başkası gelmesin dedim (niyeyse artık, belki gelenin beni germesinden korkmuşumdur) işlem başladı epidural+spinal tabi. o kadar kısa bi zaman geçti ki ya da muhabbet ediyoruz diye bana öyle geldi. bi baktım doktorun elinde benim bal oglum, uzun simsiyah saçları var, hemşire kız di mi bu çok güzel demez mi, ben şoookkkkk tabi, ne kızı yaaaaa erkek o her şeyini mavi aldım dedim, ekip koptuuuuuuu....hemen bana verdiler, yanagı yanagımda, o bambaşka bi duygu ben aglıyorum, bebegim aglıyo...sadece bu çok güzel ama diyebildim.hemşire bol bol fotomuzu çekti, poz verdik bi güzel, sonra benden aldılar oglumu, yanda temizlediler giydirdiler ben gözümü ondan alamıyorum. bi ara bi baktım herkes fısır fısır sessiz konuşuyo anladım bi terslik oldugunu.bi de ne göreyim genel cerrah gelmiş ameliyata, naptınız bana ya bagırsagımı mı kestiniz noluyo anlatın diyip duruyorum. ameliyatın başından beri tepemde dikilip beni konuşturan kadın korkma bişi yok, bebegin adı ne falan diyo. Sonra ögrendim ki apandistim iltihaplıymış ve patlamak üzereymiş. Onu alıyolarmış. Yani 2 ameliyat oldum aynı anda. Kuzumu çıkardılar ameliyathaneden benden önce, o kadar çok aglamış ki.Kıyameti koparmış. ben ondan 2 saat sonra çıktım odaya, o zamana kadar aglamış yavrum.ben ameliyattayım ama bebegime kavuşmak için ölüp bitiyorum, o aglıyo çabuk bitirin işinizi diyip duruyorum. duyan gelmiş,oda ana baba günü.neyse yerleştirdiler yatagıma,hemşire geldi emzirmeye başladım miniğimi,çok acıkmış anında sustu.spinalin avantajı sütün hemen gelmesi ve meleginizi ilk sizin görmeniz.su istedim ama 6 saat yasakmış, kaçak 1-2 yudum içtim ama.6 saat sonra ayaklarım açıldı tam 5 litre su içtim 3-4 saatte ve hemen yürüdüm. 1 gün bile yatmadım, o kadar rahat ve güzel bi dogum oldu ki. hemşirelerin verdiği agrı kesicileri bile içmedim. o gece 1 dak bile uyumadım sanki bebegimi yanımdan alacaklarmış gibi geldi bana. tek sorun o kadar hastane süsü yaptım,hazır aldım, o kadar kişi becerip odayı süsleyememişler, 2 ameliyat olan benim derdime bakar mısınız :) sabah olur olmaz kalkıp kendim süsledim odayı, doktorum geldi diyo ki bu kadar acıya dayanıklı, agrı eşiği yüksek bi kadın görmedim bi dahaki dogumunda anestezi kullanmıcam, sen canlı canlı da sezaryen olursun :) hastanede kahraman ilan edildim,130 suni sancıyı hissetmeyen kadın diyolardı:) uzun oldu ama böyle işteeeee hikayem. En güzel günümdü 11 haziran.minik aşkım geldi ailem 3 kişilik kocamaaaannn bi aile oldu. Allah isteyen herkese nasip etsin. Minik adamım 3 aylık olacak 4 gün sonra, hamagında keyif yapıyo şu anda, tarifsiz bi mutlulukmuş. Oğlum için bunların 100 katına bile katlanırdım. Korkmayın bence dogumdan, Allahtan hayırlısını isteyin, ben nerdeyse 2 dogumu da yaşamış biriyim ama inanın korkulacak bişi değil, Allah veriyo kolaylıgını...Sevgiler herkese...
Son düzenleme: