Kafayı Yemek Üzereyim

gumus_89

Nirvana
Kayıtlı Üye
10 Mart 2009
46
0
35
küçük yaşta annem tarafından terkedildim, babmla büyüdüm. Muhteşem bi çocukluk geçirmedim ama sürekli sorunlu bi hayatım da yoktu açıkçası. Sadece babam biraz fazla tutucu, sosyal ortamlarım,arkadaşlarım falan olmadı pek.

Sürekli aynı şeyleri düşünürken buluyorum kendimi. Mesela bi olay geçti başımdan, en ufağından da olsa. Aradan bi süre sonra acaba ben bunu burda yapmasa mıydım, diyorum. Acaba karşımda ki insan benim hakkımda kötü düşünmüş müdür diyorum. Aklıma takılıp duruyor sürekli bunlar. Yaptığım herşeyin arkasından kendimi sorgularken buluyorum. Belki de karşımdaki kişinin aklının ucundan bile geçmiyor bunlar ama ben düşünüyorum ve kendimi suçlu hissediyorum.

Geçen ay nişanlanmıştım, 15 gün sürdü sadece. Aslında hiç yoktan yere terkedildim, belki hatalarım da vardı ama onun beni terketmesi için sebep değildi. Ve ben bütün herşeye rağmen hala şunu şurda şöle yaptım diye mi oldu diyorum kendi kendime. Acaba beni kötü biri olarak mı biliyorlar diye düşünüyorum.

Fazla kafaya takıyorum herşeyi, hepsinde illa ki kendimi suçluyorum.

kendimi çok kötü hissediyorum.

Doktora gitmeyi düşünüyorum ama aileme bunu söleyemem. Ayıp değil ama ben çekiniyorum işte.
 
canım benim fazla pipiriklisin bence biraz rahat olmaya çalış önceliğin kendin olsun başkalarının düşünceleri değil.Seni herkes sevmek zorunda değil ve yanlış yapmayacaksın diyede bi kaide yok.
bence boşyere vesveseleniyorsun.Hata yaptığını kabul ediyosan da daha dikkatli davranmaya çalış
sanırım evdesin çalışmıyorsun öylemi
 
cnm kendine güvenmeyi başarmalısın öncelikle..ben şunu yaptım die acaba böyle düşünürlermi die kendini kendi gözünde düşürme..herzaman rahat olmaya çalış hatada yapsan seni böle kabullenmeliler sen herkesi oldugu gibi kabul ediyosan onlarıda öle görmelisin..psikiyatriden yardım alabilirsin.belkide yaşadığın olumsuzluklardan seni suçlu göreceklerini düşünüyor olabilirsin ama unutma kimse kimsenin ne yaşadığına göre davranmaz..bunları düşünerekbğir kenara sinmiş sürekli kendini sorguluyosun ki kendini sorgulayacak hiçbişey yok..en önemli unsur KENDİNE GÜVENEN BİR BİREY OL VE RAHAT DAVRAN faydasını göreceksin..
 
sölediklerinin hepsinde haklısın, bunları kabul ediyorum ama böle davranmak elimde değil. Dediklerini bazen bende düşünüyorum, önemliyim, değerliyim, yanlış davranmıyorum, ben böleyim, ayrıkırı hareketlerim yok diyorum böle zamanlarda çok rahat hissediyorum kendimi. Ama sonra yeniden aynı şeyleri düşünüyorum nedense.

babamla beraber çalışıyorum, işimi seviyorum iyi de yaptığıma inanıyorum. Çoğu kimse tarafından da takdir ediliyorum aslında. Terbiyem,duruşum, iş hayatım konusunda herkes iyi olduğumu düşünüyor.

rahat olmaya çalışmalıyım galiba dediğin gibi sukut :)
 
heh bak böyle ol mesela ben babamla asla yan yana çalışamazdım birbirimizi yerdik.
bak senin ne güzel demek sen bunu başarabiliyosun ben yapamam.benim ortanca ablamda öyle her şeyi sorun yapar insanlar kırılcak diye hep kendi kırılır.bak şimdi 35 yaşında ama 40 yaşından fazla gösteriyo.bende daha rahatımdır 27 yim 18 anca gösteriyorum
bence sende hayata bu pencereden bak.kalbine vesveseler getirme olduğun gibi ol .bu halinle sevsinler seni.bende evliyim bende hatalar yapıyorum eşimde ama insanız tabiki olucak yanlışlarımız.herkes birininin kusurunu kapatmalıki düzen olsun.
Bu şeytani bi vesvese çok dua et için sıkıldığında abset al kitaplar oku yeni şeyler öğren çok iyi geliyo
benim kötü olduğum zamanlardaki reçetem bunlar.
 
ÖZGÜVEN EKSİKLİĞİ..
Bence tanı bu..
Bende bazen haklıda olsam yinede haksızmışım gibi gösterildiğimde tamam onada kabul diyorum..
Denmemeli..
Çünkii sürekli icinde düşünüp suçluyu "ben" olarak seçtiğinde haklı olduğun zamanlar sorguluyorsun yinede kendini karamsarlığa düşürüyorsun..
Çok ince düşünürsen kafayı yersin..
Bazen haksızda olsan haklı çıkarcak yönelerini ara..
İyi tarafını düşün..
Kötü olan bişiye hayra yor..
Her şerde bir hayır vardır de geç..
Kendini fazla sorgula canım kitap oku kafanı böyle şeylere ver..
Acil şifalar..
 
Son düzenleme:
yorumlarınız için teşekkür ederim, insan bu tarz şeylerin sadece kendi başına gelebileceğini düşünüyo ama herkes de olan bi durum galiba biraz,

bi şeyler okuma fikri iyi geliyo, özgüven eksikliği olduğuna bende karar verdim artık, toparlanmaya çalışıyorum, her şey hemen olsun isteyenlerdenim ama bunu da zamanla aşmayı öğrenicem inş.
 
beence nişanlılık sonrası depresyonu...
bunun evlilik sonrası olanı daha bir fena oluyor.
sen gene iyi kurtarmışın
 
Bunu ben bira da fazla duyarlı omaya ve olaylara değişik açılardan fazla bakabilme yeteneğine bağlıyorum,yani empati olayı.Bende de var bu,en haklı olduğum noktada bile olaylara karşı taraf açısından da bakarım ve mutlaka kendi hatamı da bılurum.İnsanların o kadar bencil olduğu bir dünyadayız ki bizim hassasiyetimiz hastalığa dönüşebiliyor.Eğer bu durumunu kendini hasta etmekten çıkarıp,empati boyutunda tuttabilirsen canım kendin için faydaya dönüştürebilirsin
 

Canım kitap hiç okuyan biri değildim..
Hep isterdim ama sıkılır yarıda bırakırdım..
450 sayfalık kitabı bitirdim şimdi
yeni kitabıma başlıcam..
hem uykum geliyoo gözlerim sızlıyoo rahat uyuyorum hemde kafamı ona veriyorum yarın bakim nolcak diyorum uykuya rahat dalıyorum
Dene kitapda öneririm..
Herşey gönlünce olsun..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…