- 2 Aralık 2022
- 72
- 54
- 28
-
- Konu Sahibi lemansgel1
- #1
konuya yapılacak yorum çok ama sunu söyleyeyim, o ahırda ineklerle kanter icinde uğraşan kadın, gelin evde rahat rahat takılınca hiç mi gicik kapmayacak?Bundan 1.5 sene önce çalıştığım iş yerinden biriyle nişanlandım nişanlanalı 2 ay oldu. İlk başlarda pek sevgi oluşmadı ama sonradan içim attı birazda yaşım geldi diye düşündüm ve nişana karar verdik. Ben 27 nişanlım 30 yaşında. Evin tek çocuğu ve ailesi özellikle annesi üzerine çok düşüyor, babası burnu havada gibi biri sanki ailemin ezildiğini hissediyorum bana belli etmiyorlar ama onlar gelip gittikten sonra bi yüzleri düşüyor tuhaf oluyor enerjileri. Ailesi merkeze 80 km uzakta bir ilçede yaşıyorlar babasının iş yeri orada tarım hayvancılıkla uğraşıyor. Bir keresinde habersiz nişanlımla oraya gittiğimizde annesi ahırda ineklerle uğraşıyordu böyle perişan halde kadın. Yanlış anlamayın küçümsemiyorum asla ama az buz hayvanları yok. Sanki kadına değer vermeyen insanlar gibi hissettim ve kendi kendime dedim ki annesi böyleyse ilerde bende böyle olurum bir an kendimi gördüm. Kendimi çok kötü hissediyorum bende vet. Teknisyeniyim ama ailesinin babasının iş yerinde o işi yapmak istemem. Nişanlıma soramıyorum daha düğüne en az 8 9 ay var yanlış anlar diye nerde oturacağız köyde yaşamayalım diyemiyorum ama ailesinin fikri bu gibi geliyor çünkü dediğim gibi evin tek çocuğu, diğer kardeşini vefat etmiş 5 sene önce. O yüzden çok düşkünler oğullarına. Ve çok korkuyorum beni ezerler o köyde otururuz vs diye. Nişanı atmayı bile düşündüm ama o kadar emek var açık açık konuşamıyorumda nişanlımla. Lütfen yardımcı olun ne diyip konuşayım nasıl ifade edeyim kendimi. Annesinin o halini görünce bende mi aynı olacağım diye düşünmeye başladım.
Aşık değilsiniz bir şey değilsiniz yaşım geldi dediğiniz yaş da 27 siz kafayı yemişsiniz insan mantık evliliği yapacaksa da bu şekilde yapmaz dönün bu yoldanBundan 1.5 sene önce çalıştığım iş yerinden biriyle nişanlandım nişanlanalı 2 ay oldu. İlk başlarda pek sevgi oluşmadı ama sonradan içim attı birazda yaşım geldi diye düşündüm ve nişana karar verdik. Ben 27 nişanlım 30 yaşında. Evin tek çocuğu ve ailesi özellikle annesi üzerine çok düşüyor, babası burnu havada gibi biri sanki ailemin ezildiğini hissediyorum bana belli etmiyorlar ama onlar gelip gittikten sonra bi yüzleri düşüyor tuhaf oluyor enerjileri. Ailesi merkeze 80 km uzakta bir ilçede yaşıyorlar babasının iş yeri orada tarım hayvancılıkla uğraşıyor. Bir keresinde habersiz nişanlımla oraya gittiğimizde annesi ahırda ineklerle uğraşıyordu böyle perişan halde kadın. Yanlış anlamayın küçümsemiyorum asla ama az buz hayvanları yok. Sanki kadına değer vermeyen insanlar gibi hissettim ve kendi kendime dedim ki annesi böyleyse ilerde bende böyle olurum bir an kendimi gördüm. Kendimi çok kötü hissediyorum bende vet. Teknisyeniyim ama ailesinin babasının iş yerinde o işi yapmak istemem. Nişanlıma soramıyorum daha düğüne en az 8 9 ay var yanlış anlar diye nerde oturacağız köyde yaşamayalım diyemiyorum ama ailesinin fikri bu gibi geliyor çünkü dediğim gibi evin tek çocuğu, diğer kardeşini vefat etmiş 5 sene önce. O yüzden çok düşkünler oğullarına. Ve çok korkuyorum beni ezerler o köyde otururuz vs diye. Nişanı atmayı bile düşündüm ama o kadar emek var açık açık konuşamıyorumda nişanlımla. Lütfen yardımcı olun ne diyip konuşayım nasıl ifade edeyim kendimi. Annesinin o halini görünce bende mi aynı olacağım diye düşünmeye başladım.
Zaten " gelini " artik kendisi evde rahat rahat takılabilmek için alıyor muhtemel haberiniz olsun konu sahibi.konuya yapılacak yorum çok ama sunu söyleyeyim, o ahırda ineklerle kanter icinde uğraşan kadın, gelin evde rahat rahat takılınca hiç mi gicik kapmayacak?
Şaka mi? Neyden korkuyorsunuz? Nişanlılık zaten tanımak,geleceğe dair fikir belirtmek orta payda da buluşmak zaten adama nişan takıldıktan sonra ısınmışsınız artık nerde oturacaginiza çocuk olunca sorar karar verirsinizBundan 1.5 sene önce çalıştığım iş yerinden biriyle nişanlandım nişanlanalı 2 ay oldu. İlk başlarda pek sevgi oluşmadı ama sonradan içim attı birazda yaşım geldi diye düşündüm ve nişana karar verdik. Ben 27 nişanlım 30 yaşında. Evin tek çocuğu ve ailesi özellikle annesi üzerine çok düşüyor, babası burnu havada gibi biri sanki ailemin ezildiğini hissediyorum bana belli etmiyorlar ama onlar gelip gittikten sonra bi yüzleri düşüyor tuhaf oluyor enerjileri. Ailesi merkeze 80 km uzakta bir ilçede yaşıyorlar babasının iş yeri orada tarım hayvancılıkla uğraşıyor. Bir keresinde habersiz nişanlımla oraya gittiğimizde annesi ahırda ineklerle uğraşıyordu böyle perişan halde kadın. Yanlış anlamayın küçümsemiyorum asla ama az buz hayvanları yok. Sanki kadına değer vermeyen insanlar gibi hissettim ve kendi kendime dedim ki annesi böyleyse ilerde bende böyle olurum bir an kendimi gördüm. Kendimi çok kötü hissediyorum bende vet. Teknisyeniyim ama ailesinin babasının iş yerinde o işi yapmak istemem. Nişanlıma soramıyorum daha düğüne en az 8 9 ay var yanlış anlar diye nerde oturacağız köyde yaşamayalım diyemiyorum ama ailesinin fikri bu gibi geliyor çünkü dediğim gibi evin tek çocuğu, diğer kardeşini vefat etmiş 5 sene önce. O yüzden çok düşkünler oğullarına. Ve çok korkuyorum beni ezerler o köyde otururuz vs diye. Nişanı atmayı bile düşündüm ama o kadar emek var açık açık konuşamıyorumda nişanlımla. Lütfen yardımcı olun ne diyip konuşayım nasıl ifade edeyim kendimi. Annesinin o halini görünce bende mi aynı olacağım diye düşünmeye başladım.
cocuklarini da veteriner teknisyeni mi yapmışlar, yoksa sadece konu sahibi mi onu anlamadım. ama konu sahibinin önümüzdekilerini 20 senelik hayat planı belli.Zaten " gelini " artik kendisi evde rahat rahat takılabilmek için alıyor muhtemel haberiniz olsun konu sahibi.
Nişanlısınız ve nişanlınızla nerede oturacağınızı bile konuşamıyor musunuz?
Bence de siz vazgeçin evet bu şekilde çok
Bende evde yatayım demiyorum ama köydede yaşamak istemiyorum işimi normal bir şekilde yapayım diyorumZaten " gelini " artik kendisi evde rahat rahat takılabilmek için alıyor muhtemel haberiniz olsun konu sahibi.
Nerede yaşayacağız konusu hiç açılmadı henüz. Kendisi açmıyor bende yanlış anlar diye açamıyorum ama açacağım dediğiniz gibiŞaka mi? Neyden korkuyorsunuz? Nişanlılık zaten tanımak,geleceğe dair fikir belirtmek orta payda da buluşmak zaten adama nişan takıldıktan sonra ısınmışsınız artık nerde oturacaginiza çocuk olunca sorar karar verirsiniz
Çatır çatır sorun işte net olarak lun baktınız adam kortuğunuz gibi nişanı atarsınız Evlenip ayrılmak size daha mı kolay geliyor .
Hayır sadece ben veteriner teknisyeniyimcocuklarini da veteriner teknisyeni mi yapmışlar, yoksa sadece konu sahibi mi onu anlamadım. ama konu sahibinin önümüzdekilerini 20 senelik hayat planı belli.
nasil tanistinizHayır sadece ben veteriner teknisyeniyim
Çok basit bir konuyu bile ( nerde yaşayacağınız) konuşamadığınız ve de sevmediğiniz bir adamla evlenerek mi yapacaksınız?Bende evde yatayım demiyorum ama köydede yaşamak istemiyorum işimi normal bir şekilde yapayım diyorum
Nerde yaşıcağınızı sormak kadar normal olan ne var neyini yanlış anlayacak ?Bundan 1.5 sene önce çalıştığım iş yerinden biriyle nişanlandım nişanlanalı 2 ay oldu. İlk başlarda pek sevgi oluşmadı ama sonradan içim attı birazda yaşım geldi diye düşündüm ve nişana karar verdik. Ben 27 nişanlım 30 yaşında. Evin tek çocuğu ve ailesi özellikle annesi üzerine çok düşüyor, babası burnu havada gibi biri sanki ailemin ezildiğini hissediyorum bana belli etmiyorlar ama onlar gelip gittikten sonra bi yüzleri düşüyor tuhaf oluyor enerjileri. Ailesi merkeze 80 km uzakta bir ilçede yaşıyorlar babasının iş yeri orada tarım hayvancılıkla uğraşıyor. Bir keresinde habersiz nişanlımla oraya gittiğimizde annesi ahırda ineklerle uğraşıyordu böyle perişan halde kadın. Yanlış anlamayın küçümsemiyorum asla ama az buz hayvanları yok. Sanki kadına değer vermeyen insanlar gibi hissettim ve kendi kendime dedim ki annesi böyleyse ilerde bende böyle olurum bir an kendimi gördüm. Kendimi çok kötü hissediyorum bende vet. Teknisyeniyim ama ailesinin babasının iş yerinde o işi yapmak istemem. Nişanlıma soramıyorum daha düğüne en az 8 9 ay var yanlış anlar diye nerde oturacağız köyde yaşamayalım diyemiyorum ama ailesinin fikri bu gibi geliyor çünkü dediğim gibi evin tek çocuğu, diğer kardeşini vefat etmiş 5 sene önce. O yüzden çok düşkünler oğullarına. Ve çok korkuyorum beni ezerler o köyde otururuz vs diye. Nişanı atmayı bile düşündüm ama o kadar emek var açık açık konuşamıyorumda nişanlımla. Lütfen yardımcı olun ne diyip konuşayım nasıl ifade edeyim kendimi. Annesinin o halini görünce bende mi aynı olacağım diye düşünmeye başladım.
Nerede yaşayacağız konusu hiç açılmadı henüz. Kendisi açmıyor bende yanlış anlar diye açamıyorum ama açacağım dediğiniz gibi
Neyi yanlış anlayacak ,zaten normal olan evlenince nerede yaşayacağız diye sormak
Hayır yani nikâhta imzayı atinca oturacagin yer paket halinde önüne gelmiyor .
Benim işe girdiğim kurumda o muhasebe departmanında çalışıyordu ama ikimizde çıktık bir kaç ay öncenasil tanistiniz
Her şey bir anda oldu bilmiyorum. Herkes duydu nişana katıldı artık o yüzden bozulacak diye korkuyorum sanırım. Malum Türkiye şartları. Dedim bir keresinde aynı sizin dediğiniz şekilde, sende yaparsın alışırsın zaten seviyorsun hayvanları dedi bana orada kapandı konu öylece.Siz nişanlı olduğunuza emin misiniz? Ne demek yanlış anlamasından çekiniyorum, soramıyorum. En kötü insan bir laf arasında "annene helal olsun nasıl baş ediyor bu kadar işle, hiç benlik değil köy hayatı ben yapamazdım" deseniz muhabbet oradan açılır, akıbet belli olur. Bu kadar pasiflikle sizi çok ezerler ve istediklerini de yaptırırlar benden demesi.
Ayrıca yaşım geçiyor derken? Daha 27 yaşındasın. 35 yaşında da olsan fark etmez gerçi de bu yaşta "evde kalırım" korkusu mu bu nedir? Genceciksin daha. Aşık olmadığın, sadece kanının ısındığı, içinin ısındığı, her konuyu konuşamadığınız biriyle nasıl ve neden evleneceksiniz?