Kafam cok karisik, bencilmiyim, dogrumu yapiyorum bilmiyorum...

Hayatimin son 5 senesi bir kabus gibi gecti, nerden baslasam nasil ozetlesem bilmiyorum ama cok huzursuz bir aileden geldim babam sizofreni hastasi annem surekli gecinmek icin calisan bir anne. Babadan surekli dayak kufur yiyen bir aile, ve bunu bilincli yapmayan hasta ve kendi icinde huzur bile bulamayan bir baba. Kendimi bildim bileli ailem hep yarim yamalakti surkeli bosanma kararlari kavgalar 6 ay anneyi 6 ay babayi gorememeler yurtdisindan oldugumuz icin bizi alan tarafla pasaport takasi yapilmalar vs. 5 sene once bunyem bunlari kaldirmadi ve beynimde tumor cikti bir kan hastaligindan kaynaklanan cocuklarda cikan bir hastalik oldugu icin bana nasil bir tedavi uygulayacaklarini bilemediler once ameliyat dendi sonra radyoterapi en son kemoterapi ama biyopsi sonucu bulunan tumor yada kan hucrelerimi denir bilmiyorum bir kuculme gosterdi ve zorlu bir surec sonrasi gozetim altinda bu tumor kuculdu sadece kafatasimda bir delik kaldi. hastaligim sirasinda uzulme hakkim olmadi etrafimdakilerin uzuntusu yetiyordu surkeli okunup ufleniyordum olmusumde cenazem kiliniyormus gibiydi ama ses cikarmadim henuz onun psikolojisini ustumden atamadan bir adamla karsilastim herseyim oldu. annem babam ilacim kardesim buyuk destek hic uzmedi beni uzun sure beraberdik mutluyduk gece gunduz beraberdik ve birgun telefonum caldi arayan kisi karisi oldugunu idda etti, once dalga geciyorlar sandim onra gercegi ogrendim benden haberi varmis bana ilk olmadigimi sonuncuda olmayacagimi soyledi, sadece kocasinin parasini yemeyecekmisim. onunla konustum bunlari dogruladi, ayrilmaya calistim izin vermedi bende cok seviyordum en son careyi biletimi alip turkiyeye izine gittim olmayan bir parayla nerden yarattim ettim bilmiyorum aileme hicbisey anlatamadim. Unutamadim ama uzaklastim, oda kendine gore olan sebepleri anlatti, hakli cikarmadi bu sebepler onu ama onada acidim, salak oldugum icin sanirim. Neyse kendimi sartlandirdim ailene saril eger olmaza okulunu birakip turkiyeye gidersin filan diye avuttum, universiteyi bitirmeme cok yakin son derslerimi verirken annem artik bende mezun olacagim ve cok yoruldugu icin babama acimasina ragmen ayrilmak istedigini soyledi. Uzulduk ama 45 senedir hayatini hep mutsuz gecirdigi icin arkasinda oldugumuzu soyledik. Benim amcamda sizofren babannem amcama bakiyor ve tipik bir kaynana bugune kadar annemin hep adini cikarmaya calisti her firsatta lekelemeye calisti annemle babamin cilisip didinip yaptigi evleri barklari zamaninda annem cok safken ustune almisti hicbirsey vermedi annemin sulalesinden nefret eder gecmisteki bosanma olaylarindanda buyuk bir kin var. Annemin bosanmaya karar verdigini duyunca sessiz kaldi babannemden bekledigimiz bir tepki degildi, ve bir kac gun sonra annemin is yerini basti elinde sopayla, iddasida bir aile dostumuzun kocasi ile iliskisi oldugu idi. Bu adamin karisida normal degil adam hapisteyken nasil olduysa bebekleri oldu, adama trde bir ev burda sifir bir araba aldirdi sanirim koparacagini kopardi ve ikisi bir olup anneme bu iftirayi attilar. Dukkanlar basildi evler basildi soplarlarla kavgalarla babam hicbirseyden habersiz evden bir kuru bavulla ayrildi annem bu kadini aradiginda ne istiyorsun benden diye kadin anneme uzaklastirma karari aldirdi beni oldurmeyi tehdit etti filan falan diye bu surecte birakin evi odamdan 2 ay boyunca cikmadim. son dersimide vermistim. yilbasinda yani olaydan 3 ay sonra filan tek gayem para biriktirip turkiyede kendime bir hayat kurmakti nedense herkesten hayatimdan nefret ediyordum, hep cabaliyordum ailemin herseyine kosuyordum ama nedense her olay ciktinda kalaylanan ben oluyordum. herkes hayatina devam ederken ben odamdan cikamadim gecem gunduz aglamakla gecti herkes bu olaylari yasadi ama son 5 senemi dusundugumde cildircak gibi oluyorum her sokak basinda kotu bir hatira, kimseyle bisey paylasmak istememek. Kucuk iftiraci pislik bir turk toplumu, anasina bak kizini al muhabbetleri, he birde evli adamla gezmis tozmus laflari, surekli yargilanmak anneye babaya yaranamamak evden cikdim calistim hergun birbirnin aynisiydi iyi bir is bile aramadim girdim bir kebabciya haftada 65 ssaat calisdim gunlde 11 saatden az calismadim karinca kararinca biriktirdim yine aileme yardim ettim, birgun yine canimi yaktiklarinda gittim biletimi aldim 1 hazirana. gitmeme 6 gun kaldi hayaller kurdum islere basvurdum internetten estetik parami kosseye attim ev depostitomu yettigi yere kadar issiz kalirsam su beni idare eder dedigim para, kucuk bir tatil belki. Herseyim hazir belki biraz bir maddi sIkintim olabilir cunki birden cok sey istiyorum ama sanirim maddi yonden hazirim. Manevi yonden ailemi terk ediyormusum gibi bu davalarin uzaklastirma kararlarinin babamin durumunun annemin depresyonunun icinde bu arada annem ustume bir is kurmusdu su an kendime bir cop bile almadigim halde 100 bin dolarlik bir borcun icindeyim cunki herseyi benim ustume yapmisti battigi icin burda hicbisey sahibi olamiyorum havalanindan belki geri cevrilicem bilmiyorum tek bildigim sey cok yoruldum ve sanki bana destek degiller ama kostekler. Fakat gidiyorum ama mutlu degilim anneme kiyamiyorum dursam da yardimmi etsem, ablama bakiyorum 2 ay olmadi 9 senelik sevgilisi onu birakali boyle bir aile soyle boyle deyip 9 seneyi sildi hristiyandi cok riza almak icin savasmislardi 9 senenin sonunda ben bilmiyorum boyle bir aile ile yapabilcegimi, seni sevdigime emin degilim dedi. Ablami bu durumda yalniz birakmayi bencillik yapiyormusum gibi geliyor. Ama burda cok mutsuzum, surekli uyumak istiyorum uyusam uyusamda bu olaylar gecince uyansam yada hep calissam. NE zaman kucuk bir sey ters gitse ben araniyorum, herseylerle ben ugrasiorum batan bir dukkan benim ustume telefonlarim susmuyor ucan kusa borcum var ama icinden bir kurus harcamadim ben bir cop bile almadim. Sanki herseyin bedelini ben oduyorum, sevdigim adam benim degil borcum var ama oda benim degil gulsemmi aglasammi yasadigim hayat benim degil ve en kucuk bir of dememde aman sende ne cabuk yoruluyorsun ne gamsizsin oluyor. Halbuki hepsi hayatina devam ederken ben hergun aglama krizleri geciriyordum. Burdan defolmak istiyorum ama onlara cok bagliyim bensiz ne yaparlar bu borclar nasil odenir, avukatlarin pesinde kim kosar? annem uzulurse kim teselli eder? ama ben hic buyuyemedim hep bunlarla ugrastim ve bilmiyorum kizlar ne yapmaliyim bilmiyorum elimde tek gidis bir bilet bir kac hayal herzaman olan yalnizligim ve geride biraktigim cok sevdigim bir ailem bencillik yapmak istemiyorum ama bugune kadar bana aci verdiler hep arkalarini topladim su an 13 yasinda olan erkek kardesimi ben buyuttum cunki ablam her zaman ergenlik cagindaydi babam hastaydi anneminde calismasi gerekiordu ablam simdi 25 yasinda ama bugune kadar ya okulu vardi ya sevgilisi uzdu babam hep hastaydi annem hep parasizdi. daha gecen gun bana bi kredi cekelim sanada bizde tatile gidelim dediler uzerime 100 bindolarlik borc yapmamis gibi saka gibi sanki biz cok zenginizde her sene annem trye gidebilir. hic kiymetim yokmus gibi hem cok kiziyorum hemde kiyamiyorum onlara aklim kalbim hep onlarla kaliyor dogrumu yapiyorum yalnismi yapiyorum, basarili olacakmiyim? herkes git boyunun olcusunu al diyor. Filoloji ve sosyoloji okudum ingilizce ogretmenligi tesol sertifikam var, birikmis param var. ama hic destegim yok, aslinda diyorum burdada yalnizim ordada olcam ama bilmiyorum hicbisey bilmiyorum tek bildigim kafam cok karisik...

basinizi agrittim sanirim okumaya usenenlerede hic kizmiyorum belki buraya yazinca hafifler diye dusundum...

Ahh canim neler yasamissiniz boyle ama lutfen pskolojik yardim alin sen ve annen icinde ayni seyi soyluyorum ayrica sakin ama sakin ne yasarsan yasa aileni kacar gibi birakip gitme onlara tatile gidiyorum de madem o kadar gitmek istiyosan ama sakin aileni birakma gun gelir yine onlardan baska sarilacagin kimse bulamazsin.yeni bi sayfa acmaya bak gecmise bu kadar takili kalma sen bu kadar taktigin surece gecmis denilen sey hic gecmez allah yar ve yardimcin olsun

annem psikologa gidiyor ben denedim ama daha kotu hissediyorum kendimi her seansdan sonra. yok kacar gibi birakmiyorum, rizalar var sadece gonulleri yok ama kimi zaman git kendine gel cok bunaldin sen hic kendin gibi degilsin senelerdir diorlar ama kimi zamanda git de gununu gor diyorlar bilmiyorum. ama tatile gidip geri buraya gelirsem tekrar ayni seyleri yasamak daha zor olcak gibi dusunuyorum. tesekkur ederim sende soylediklerinde cok haklisin aile gibi olmuyr kimse cok sagol azra (K)