gece delik deşik bir uykudan sonra
sabahın 7sinden beri kızla uğraşıyorum.
zaten uykumu alamamışım sersem gibiyim,
bir de bütün gün kızı oyalayıp oyalayıp işyapmaya,yemek yapmaya çalıştım.
dışarı çıkamadık cok sıcak diye.
iyice bunaldım.
eşim gelsin diye geri sayım yaptım resmen.
nihayet geldi.
bu akşam 2 tane maç varmış.
arkadaşımı çağırayım mı dedi.
çağır tabi izleyin beraber dedim.
eşini de çağırmazsak ayıp olurmuş:bbo:
yahu neden ayıp olsun dedim ikna edemedim.
bir sürü anlattım,
su an evi toplamam lazım,
süpürmem lazım,
akşam yemeği bulaşığı duruyor,
kız daha uyumadı vs diye.
ve bunlar 1.5 saatte yaılacaktı.
tamam bi gayret hepsi yapılabilirdi ama,
benim bunları yapmaya ne isteğim ne de sonrasında bi de misafir ağırlamaya halim vardı.
anlatamadım.
suratını astı oturdu,
konuşmuyor benimle..
benim kocam böyle anlayışsızlıklar yapmazdı.
noluyor??
iyi peki,
sen evde oturup keyif yapacaksın diye,
ben bir kat daha yorulmayı göze alamadım,
kusura bakma.
fedakar bir eş değilim ya ben..
öfff..
alacağın olsun!!!!!!!!