Selam pembişim...
Aslında bugün çok keyifli uyandım, bütün gün de genel olarak keyifliydim.
Ama nedense etrafımdaki herkes pek bir keyifsizdi :sinifsinif:
Sanırım hava kapalı diye, herkes etkileniverdi...
Babam beklediği haberi aldı sandım; ama aksine kötü haberler geldi...
Bazı insanlarda ne vicdan, ne Allah korkusu kalmış...
Babam senelerce çalıştı, ama şimdi parasını alamıyor. :umursamaz:
Şikayet dilekçesi yolladı, Çalışma Bakanlığı babamın eski şirketine uyarı yollamış.
Herkes de birden telaşlanmış tabi...
Abim de o şirkette çalıştığından, bu sefer abime yüklenmeye başlamışlar
klava:
Adam gibi zamanında insanların hakkı olan parayı verseniz hiç böyle olaylar olmazdı :mymeka:
Az uz para da değil günlüğüm.
Hele de babamın borcunu ödemek için gece gündüz düşünmekten uyuyamadığı şu günlerde Allah'ım yüzümüze gülse de verilse şu para :Saruboceq:
Dinliyorum onu...
Çektiklerini anlatıyor bize.
Ne çektiğini bugüne kadar hiç düşünmedim sanırım.
Kendimi çok suçlu hissediyor, gizlice göz yaşı döküyorum.
Hep tek taraflı bakmışım olaylara, hep kendi tarafımdan...
Ben neler çektim diyor, siz bilmiyorsunuz diyor...
Karda kışta, sıcağın alnında, hangi şartlarda bizi doyurmak için çalıştığını; para kazanmak için görevi olmayan ne işler yaptığını, nasıl aç kaldığını, nasıl sağlığından olduğunu anlatıyor...
Düşünüyorum yine neden diye ...
Neden o kadar uzağa gittin ki babacım ?
Ne olurdu yine yakınımızda olsan, canın acıdığında hemen elini tutsam...
Canım acıdığında hemen elimi tutsan...
İhtiyacımız varken beraber olsak da sonra zorlanmasak...
Hayat çok zor be günlüğüm....
Her geçen gün bunu daha da iyi anlıyorum.
Baba olmak zor iş, annelik çok zor...
Ben hakedecek miyim anne olmayı ?
Babalığın hakkını verebilecek bir erkek buldum mu ?
Sadece sevgiden, aşktan, mutluluktan ibaret değil bu hayat.
O bana hep güzel yüzünü gösterdi; hep mutlu tarafını.
Kötülükler, sıkıntılar hep uzak kaldı bana.
Şimdi anlıyorum hayat nasıl bir şey, nasıl çetin bir yol ve bir o kadar da boş...
Ameliyat da olacağım bu ay biliyorsun.
Bu sene olmayayım, seneye kendi paramı kazanır olurum diyorum.
Bu sefer babam üzülüyor, benim param yetmiyor mu diye.
Onu da kırmak istemiyorum; ama gerçekten şu anda o ameliyata verilecek 1 kuruş paramız bile yok.
Acil de değil nasıl olsa :umursamaz:
Bir ikna edebilsem babamı, ah bir ikna edebilsem...
Tam dedim ki üniversite bitti, artık babama masraf çıkarmam.
Bir de ameliyat çıktı başımıza :sinifsinif:
Pamuğumun da canı sıkkındı bugün :gitme:
Bütün gün şımartmaya çalıştım, sırnaştım ama ı ıh :umursamaz:
Canı sıkkın onun da askerlik meselesi yüzünden...
Ah keşke sihirli bir değneğim olsa da etrafımdaki herkesi mutlu edebilsem pembişim...
Ama o zaman da mutlulukların değerini bilmezdik değil mi ?
Çok şükür be günlüğüm...
Bu halimize de çok şükür :Saruboceq: