Bugün iyice anladım ki,
ben kendini büyümüş sanan bir küçük kızım hala,
bu yaşa kadar yaşadığı sorunları aslında sırf onun varlığından güç alarak atlatmışım,
yıllardır aynı şehirde olmasak da,
her an telefonun öbür ucunda olduğunu,
sana ihtiyacım var desem o anda yollara düşeceğini bilmenin, bundan emin olmanın
verdiği kuvvetmiş, onca acıyı, sorunu atlatmamı, ayakta kalmamı sağlayan...:çok üzgünüm: :çok üzgünüm:
...
Dün gece buraya koşup bunları yazmıştım. Duygusal olarak gel-gitler yaşadığım günler geçiriyorum.
Bugün diyorum ki, hayır ben büyümüş bir çocuğum! Ben kendi başıma da ayakta durabilen biriyim, şu anki endişelerim sadece her sağlık sorununa gösterdiğim tepki gibi. Hayatın acı-tatlı olduğunu uzun yıllar önce öğrenmiştim zaten. Ben bile güçsüz kalır, hissedersem, o hastalıkla savaşanlar ne yapsın
lmaz: :kedi:
Her şey adım adım olacak. Sonuçlar-tedavi- bekleyiş... Ani ölümler dışında insanın elinden gelen bir şeyler var sonuçta, çabalamak...a.s