canım günlüğüm
dün doğumgünümdü, artık 26 yaşındayım.
insanın tekrar tekrar doğmasını sağlayan neymiş biliyomusun günlük, ben artık biliyorum, çevresinde kendisini seven insanlar olduğunu görmekmiş. kmlerin bizi ayırdığı dostlarım yanımdaydı, belki bedenen değil ama yanımda olduklarını gösterdiler, ailem herzamanki gibi, allah başımızdan eksik etmesin. insan kendini kıymetli hissettiği zaman anlıyor ki yıllar boşa geçmemiş. herkesi sevdim, önüme çıkan, yarenlik yapan, 1dklık sıkıntımı almaya çalışan, dostluğumuzu biriktirdiğim herkese hep değer verdim, yıllar boşa geçmemiş ki biriktirmişim tek tek onları. kıymetlilerim benim. ve çok sevgili kk dostlarım, her derdimde her sevincimde yanımda bulduğum, iyiyi kötüyü paylaştığım, zehrimi alan, umutla devam etmemi sağlayan çok sevgili dostlarım iyi ki varsınız, bunu belki bininci defa söylüyorum ama iyi ki varsınız...
o da yanımdaydı günlüğüm, belki benim ona yüklediğim manalarla değil ama başka boyuttaki sevgisiyle, evime çiçek gönderdi, mis kokulu beyaz lilyumlar, papatyalar, o kadar güzeller ki, odama bahar geldi...
"iyi ki doğdun heidi, senin dağlarındaki çiçeklere benzemez ama bunlarla idare et, hep böyle mutlu ol."
daha ne kadar mutlu olabilirim, senin kendi tarzındaki sevgin benim kalbimin ortasında hep duracak... herkes gibi sen de kıymetlimsin, bunu kimse değiştiremez, sadece seni aramıyorsam, görüşmemek için bahaneler üretiyosam bunları yanlış anlama olur mu kıymetlim, bunlar kendimi korumak için...
heepinizi çok seviyorum, sayenizde dolu dolu bir hayatım var, bunu gördüm, sevgisiz hayat yok, sevgiyle olduğunda 26 değil 76 yaş bile yaşlanmak olmaz, yaş almak olur...
çok seviyorum, hayatıma giren herkese, yaşattığı her şeye teşekkürler... büyüyorum sizinle...