Şimdi biri benim evimde bana bu lafları edecek olsa o kişinin haddini bizzat ben bildiririm, eşime kalmaz o iş.Hayırlı geceler arkadaşlar..
Beni tanıyanlar vardır..
9 yıllık evliyim ve eşimden başka kimsem yok yanım da.. yalnızım arkadaş eş dost da kalmadı ben uzaklaştım çünkü çok soru soruyorlardı özel hayatım hakkında (çocuğum olmuyor ve sürekli baski altındaydım o yüzden uzaklaştım son bikac aydır herkesten)
Böyle rahatım huzurluyum...
Bugün eşimin arkadaşi msj attı akşama çaya geleceğim evde misin..
Eşim de gel dedi.. sohbet muhabbet derken..
Konu ikinci işe geldi.. Eşim ve ben fabrikada çalışıyoruz.. ben işten yeni ayrıldım tüp bebek tedavisi gördüğüm için... ama maaşım var şuan işsizlik maaşı alıyorum.. çok şükür bi sıkıntımız yok..
Arkadasi eşime dediki ahmet ben ek iş yapacağım gel birlikte girişelim bu işe ortak olalım..
1. ortak işten nefret ederim ben. babam bile olsa güvenmem kimseye.
2. Bizim paraya ihtiyacımız yok olsa zaten ben tekrar işe başlarım..
3. Aylik 10 bin eur ek gelir işi olsun yine istemem çünkü ben çok yalnızım... bunu arkadaşının yanında da dedim...
o arkadaşin eşi çalışmıyor bi geliri de yok...
Eşim de dediki olur aslinda ek iş güzel olur..
Bende dedimki ben yalnızım hafta içi fabrikada hafta sonu ek iş yapacaksın bende tek başıma evde oturacağım soz verme bu abiye istemiyorum ben dedim eşime o abide varken...
Arkadaşı açtı ağzını yumdu gözünü...
Arkadaşı dediki....
KADINDAN IZINMI ALACAK EK IS YAPMAK ICIN KADIN KIMMIS SÖZÜNÜ DINLESIN KIRSIN DIZINI OTURSUN EVDE ..PARA DAHA ÖNEMLİ DEDİ... şok oldum Eşim de sesini bile çıkarmadı bakarız abi dedi.. araştıralım dedi...
Arkadaşı gitti ben sınır krizi geçirdim adam.orda kadın kimmiş ki diyor sen sesini bile çıkarmadın dedim...
Ben bu evde hafta içi de hafta sonu da yalnız kalacaksam giderim o zaman yalnız yasarım giderim bu evden diye bağırdim..
Ben öylesine konuştum diyo hala adama bakarız dedi araştıralım dedi yaaa....
Eğer paraya ihtiyacımız varsa ben çalışırım dedim ek iş fln istemiyorum bana zaman ayırmasını istiyorum sadece...
Sinirden ağladım ben soz verdim ama diyo bide...
Ben iş çıkış saati gelsinde eve gelsin diye saati sayıyorum zaten yalnızım buda millete ek iş sözü veriyor kafayı siyiracagim gerçekten...
Adama dönüp de diyemedi ki kadınlar değerli evde.karimi yalnız bırakamam...
Şimdi ben bu kocaya ne yapayım ALLAH aşkına gece gece sinirden uyuyamıyorum..
Aksi halde adamın ettiği laflar terbiyesizlik değil tespit çünkü bildiğin. Biri bana karşı bi terbiyesizlik ettiğinde ben susup oturacağım, bekleyeceğim ki kocam beni savunsun. Savunmayınca da krizlere gireceğim, küseceğim. Neden ki? Aciz miyim mesela ben, kendimi usulünce ifade edecek akıldan yoksun muyum? Çocuk muyum ya da, 5 yaşında mıyım ki bekliyorum biri gelsin de korusun beni diye? Öyleysem kimse hakikaten bi sey sormasın bana, ben dizimi kırıp oturayım en hayırlısı. Yok değilsem ben o adamı oraya sözlerimle gömerim.
(Bu arada tabi ki aile hayatında zaman ve para yönetimi ortak, hele bi de çocuk olayına girilmişse. O nedenle bana fikrimi sormadan gelen teklife aslında güzel olur bu iş diye balıklama atlayan kocaya da bu işe sıcak bakmadığımı dakikasında söylerim. Tabi ben farklı kelimeler secerdim ama olumsuz baktıgınızı ifade etmeniz kısımda hicbi hata yok. O an susup sonra söyleseniz bu sefer de bak adama bi söz verdim, o kadar konustuk ettik, o zaman niye sesin çıkmadı derler. Bahane .... gibi malum, herkeste bulunur. Gururları yarıştırıyorsak da onunki diz çöksün tövbe istesin bi zahmet)
Bu arada yanlış anlamayın, insanın sinirden basireti bağlanır bazen normaldir. Ama kızacaksanız neden densiz ve çapsız bi herife haddini bildiremeyecek, dilim tutulacak kadar öfkelendim ben diye kendinize kızın. Kendinize de kızmayın tabi de, bi degerlendirme ve özeleştri yapın işte.
Sahi siz neden bu kadar öfkelendiniz bu işe? Adam o kadar sığ ve boş konuşmuş ki bende alay etme isteği uyandırdı mesela. Magarasından yeni çıkmış toplumun boş kesiminin toplumun boş aynası gibi oturmuş oraya, evrimini dün tamamlamış bugün konusmaya çalışıyo hain primat, komik yani
Siz kolaylıkla savuşturabilecekken böyle bi densizi niye bu kadar içerlediniz? Eşinizin sizin iradenizi yok sayarak bi işe atılabilecek biri mi mesela? Niye sanki o an imzaları atabileceklermiş gibi gerildiniz? Ya da bebek denemeleri sizi yıpratıyor olabilir mi? Belki de eşinizden yeterince destek göremiyosunuz, zaten bi yalnız hissetme durumu var demişsiniz o derinleşiyor mu acaba? Ya da gebelik tedavisi hormonları coşturmuş olabilir mi? Bence daha derin bi sorun var ama konunuzda bahsetmemissiniz.