ay başladınmı diyordun,valla erkekler daha anlayışlı oluyor bakma
benim iş yerimde çoğu erkek! çok zor geçti hamileliğim. kendileri 1 yıl önce çocuk sahibi olan iş arkadaşlarım bile 9aylıkken bile ne laflar söylediler. hamileliğim çok stresli geçti! umarım oğlum asabi olmaz! bayan da olsa anne olmayan ya da tuzu kuru olan anlamıyor! hatta 6-7 aylıkken bir etkiliğe katılmıştım, üstün dökmeni dinlemek için konferans salonuna gitmiştim, aşırı ilgi vardı, bunu tahmin etmemiştik. yanımdaki arkadaşımın da bebeği bizden 1 ay önde idi. o halimizle ayakta kalmıştık, Personeldik ve hamileydik. bir şekilde yer buluruz diye düşünmüştük. O kalabalığın içinde 1 kişi kalkıp yer vermemişti. Bizim binada bulunan ve anne olan bir bayan hoca elimizden tutup bizi protokole doğru sürüklemişti, O kalabalıkta önünden geçtiğimiz kişiler rahatsız olmuşlar ve "hamileysen
git evinde otur" demişti. bunu diyen de bi hemşire!!!! çok ağrıma gitmişti. :1no2
rotokole gittiğimizde boş bir iki koltuk vardı, ona da hemşire ve arkadaşları arkamızdan koşarak gidip oturdular. Yine ayakta kalmıştık. Çıkmak istesem de geri dönmenin imkanı yoktu. O halde yere de oturamamıştım. Organizasyonda olan bayanın biri şık kıyafeti ile kendi yere oturarak koltuğunu bana vermişti. Dua etmiştim kadına.
Bir defa da 5-6 aylıkken 7 saatlik otobüs yolculuğundan sonra Ankaraya varıp valizimizi bırakıp bi iş için eşimle bilkente gitmiştik. Ankaralılar bilir oranın ne kadar uzak olduğunu!! giderken ilk yarım saat, dönerken de tam 1 saat ayakta dikilmiştim. ne erkek ne kadın , 1 kişi bile duyarlı davranıp yer vermemişti. bilkentte de çok yürümüştük. bebeğime bişey olacak diye çok korkmuştum o gün!
çok uzattım özür dilerim (aklıma geldikçe sinir oldum, sinirlendikçe yazdım) ama bence bu iş erkek ya da kadın olmaktan ziyade,
İNSAN olmakla alakalı bir durum!! insanlığı zayıf olandan/olmayandan da herşey beklenir.