İyi niyetliyken neden kötü davranıyorlar lütfen bana öneride bulunun 😔

1anne1bebek0 .!.:

Merhaba hanımlar konuya nereden başlayacağımı bilmiyorum ilk önce şunu söylemek istiyorum karşımdaki her kimm olursa olsun hep iyi niyetle yaklaşıyorum mutlu olsun, yardım edeyim yalnız olmadığını hissetsin istiyorum her zaman sonunda bana kendimi kötü hissettiriyorlar bende bu duruma çok üzülmeye başladım
Şimdi en yakın zamanda olandan örnek vermek istiyorum benim bi tane eltim var benden büyük bende onu ablam gibi görüyorum ve çok seviyorum da Allah razı olsun doğum yapacağım zaman ve eşim ameliyat geçirdiğinde çok yardımcı oldu bende ona elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyorum her konuda şimdi çocuğu rahatsızdı hastaneden gelecekler diye bir sürü yemek yaptım evlerimiz yakın onların evine kadar götürdük kendiminde küçük bebeği var bu arada evinde yapılacak işler olur abla yapalım beraber derim hemen geçer yaparız evine oturmaya gittiğimde hiç boş durmam her şeye koşmaya çalışırım yemeğiydi bulaşığıydı toplamasıydı yardım ederim bi şeyler yapmak ister bir yerlere gitmek ister ben yapalım gidelim derim ben isteğimde ondan genelde o istemez. geçenlerde eşi ameliyat oldu o zamanda yemeğinden evinde ağırladığı misafirlere kadar yardımcı oldum koşturdum çünkü benim düşüncem o da yorgun en azından yardım edeyim yükünü hafifleteyim oldu hep o da her seferinde Allah razı olsun sağol dedi ama normal konuşmamız sırasında sürekli beni üzecek cümleler kuruyor sanki bana tepeden bakıyormuş bende egosunu tatmin ediyormuş gibi hissediyorum ve o sıra ona karşılık olarak bi cevap veremiyorum ve alttan alıyorum ben cevap vermedikçe sanki o daha çok böyle alaycı ve tepeden konuşmaya başladı gibi hissediyorum ve artık çok rahatsız olmaya başladım sanırım.
misal şöyle küçük bi örnek vereyim eltimin etrafı benim etrafımadan bir tık daha geniş bizim eve pek sık gelen giden olmuyor ben misafirperver olmama rağmen(bu konu da ayrı üzüyor beni ) onun evine ise her gün gelen giden oluyor o gelen gidende hep bizimde tanıdığımız insanlar aslında ben biri geleceği zaman özenirim her zaman bi tatlı da olsa bi şey yapmaya gayret ederim eltim evde varsa koyar yoksa hazır alır misal ben onun evine gelecek misafiri düşünüp ona tatlı yapar giderim, misafirlerine koysun diye ama o daha hiç bana karşı böyle bi şey yapmadı o benle konuşurken egosunu tatmin ediyormuş gibi hissediyorum misal ben bi konu söylerim o her zaman hayır o konu öyle değil böyle diyip anlatır ama aslında benim dediğimin aynısı söyler sadece kelimeleri değiştirir bazen lafımı kesip kendi konuşmaya başlar ben toplu ailecek konuşurken bile benim dediklerim pek bi galeye alınmaz misal ben bi öneride bulundum kimse dinlemedi aynı öneriyi eltim söyledi herkes onayladı gözümün önünde bende hiçbişey demedim çok üzülmüştüm o sıra. misal benim evime misafir gelmiyor diye benle konuşurken sürekli çok gelenim gidenim oluyor evim hiç boş kalmıyor insanımız hiç eksik olmuyor tarzı konuşur sanki üstüne basa basa. benim bebeğimi kimi zaman alttan eleştirir ben biraz ciddileşince konuyu çevirir ben öyle demek istemedim diye halbuki onu bana hissettirir her şeyiyle övünür ben güler geçerim ben küçücük bir şeyimle övünsem ayyyy, ufff tarzı konuşur, misal ben onun ilişkisine söz etmem çünkü hakkım yok ama benim eşimle aramda küçük sorunlar olur kimi zaman beni eşime karşı dolduruyor gibi hissediyorum ve eşime patlıyorum ve tartışma çıkıyor bilemiyorum sizce hala iyi niyetli mi olmalıyım napmalıyım etrafımda danışacak hiç arkadışım yok bazen çok doluyorum eşime danışıyorum o da kızıyor bana yapma diye ama o da pek umursamıyor gibi hissediyorum bana sizler yardımcı olur musunuz gerçekten üzülüyorum nasıl davranmalıyım bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

pinkflowerrr .!.:

Yaranma amaçlı bi şekilde yeter ki aram iyi olsun diye kendinizden bu kadar ödün verirseniz insanlarda bunu özgüvensizlik olarak algılar ki öylesinizde zaten.
Eltinize misafir geliyor siz yüzlü görünücem diye tatlı yapıp gidiyosunuz kadın kendi misafirine yapmıyor size noluyo ayrıca elalemin evindeki herşeye koşturmak zorunda değilsiniz.
Gelenim gidenim yok diye üzülüyorsunuz işte evlenmeden önce arkadaşım çoktu demişsiniz de herkes büyüdü karakterler oturdu artık kimse kendine iyi gelmeyen insanlarla görüşmek istemiyor.
Benim de çok arkadaşım var eskiden çok sık görüştüğüm insanlar yakın çevremde ama onlarla bile yatıp kalkıp görüşecem diye uğraşmıyorum işime gücüme bakıyoyorum ayda yılda bir görüşüyorum zaten herkes kendi egosunu tatmin etmek için birilerinin bişeylerini eleştirme karıştırma derdinde ne görüşeceksin enerjini düşürecek.
Mesela bi ara çok sık görüştüğüm komşumla bile görüşmüyorum çocuk isteğim var hemen olmuyo hassas noktam diye habire orayı kurcalıyo çocuk da çocuk çocukda çocuk başka bi muhabbeti kalmadı sırf beni huzursuz etmek amacı görüşmüyorum küsmedim ama mesafe koydum kedi gibi görülşelim diye uğraşıyor oralı olmuyorum.
İnsanlarak arşı bu kadar sınırsız olmayın,elin karısına da kendinizi bu kadar kullandırmayın sizinki iyi niyet değil kendini kullandırmak.
Hiç kendini avutma iyi niyetliyim diye senin arkandan iyi niyetli değil saf işte buda derler dalga bile geçerler.
Senin o eltin kendini çok akıllı uyanık yapar malesef ki böyle kurnaz insan kullanmayı bilen insanların akıllı iyi sayıldığı dönemdeyiz öylesinin ağzının içine bakarlar.
Çocuklarının gözünde ezik bi anne olmak istemiyorsan arkadaş komşu peşinde koşmaktan vazgeç ne işin var insanlarla kendinle meşgul ol kendini sev en çok kendine değer ver bak o zaman herşey nasıl tersine dönüyo.
Öncelikle eğitimliysen kpss filan çalış millet lise mezunu ön lisans atanabiliyo kurslara git evde bebek var diyosun.
bunları yapamıyosan sabahtan akşama kadar kendine bakım yap eltinin evine tatlı yapacağına saçıma yüzüne maskeler yap vaktin var demek ki.
Şöyle söylim bana bazen birisiyle ev oturmasından da evimde yerleri yavaş yavaş elime silmek bile daha iyi geliyo kendi evim sonuçta.
Devir iyi niyetli takılma devri değil bebeğim ,devir kendini koruma kollama devri psikolojik olarak.
Valla yeri geliyo sınırlarımı ihlal etsinle kendi anneme babama kardeşlerime bile mesafe koyuyorum 1 adım yerde oturuyoruz 1 ay görüşmediğim oluyo.
Bu arada eltinin evine gidince misafirsin misafri gibi otur çayını kahveni getirsin ev işi yapmana gerek yok herkesin eli kolu var kimsenin senin yardımıbna ihtiyacı yok sen kendini kullandırmaya müsaitsindir orası ayrı

Genişletmek için tıkla...

1anne1bebek0 .!.:

Çok doğru konuşuyorsunuz buraya iyi ki yazmışım bir şeyi Farkettim aslında iyi niyetlilikten çıkıp kabul edilme çabasına geçeli çok olmuşum ben ama farkında değilmişim hala iyi niyet sanıp üzülüyormuşum Buda özgüvensizlikten oluyor sanırım ama ben böyle bi insan değildim gayet kendine güvenen bi insandım evlendikten sonra çok içe kapanık özgüvensiz olmaya başladım ve bunu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum nereden başlarım bilmiyorum çok istiyorum artık düzelmeyi

Genişletmek için tıkla...

muallaa .!.:

Ayrıca KISKANIYOR bunu da geçmemek gerekli. Bir düşünün sizde olan onda olmayanları ve kendinize odaklanın, sürekli meşgul hale gelin ve o sizi cağırsa bile işiniz oldugunu gelemeyeceginizi söyleyin eltinizle cok acil mesafe koyun. Hobiler edinmeye calışın kurslara gidip yeni arkadaşlar edinin. Bebeğiniz kaç yaşında bilmiyorum ama bebeğinizle ilgili aktivitelere katılabilirsiniz. Eski arkaşlarınıza yazın görüşün onu tanımayan farklı komşularınızı çağırın diziye başlayın kitap okuyun şöyle bir kafanız değişsin sonra görüşmeye başladıgınızda aradaki farkı anlayacaksınız.

Genişletmek için tıkla...

muzdarip35 .!.:

Bu hale getirilmişsiniz bence, geç değil kimseyi değiştiremezsiniz neticede kendinizi değiştirin daha mutlu olacaksınız.

Genişletmek için tıkla...

1anne1bebek0 .!.:

Çok doğru konuşuyorsunuz buraya iyi ki yazmışım bir şeyi Farkettim aslında iyi niyetlilikten çıkıp kabul edilme çabasına geçeli çok olmuşum ben ama farkında değilmişim hala iyi niyet sanıp üzülüyormuşum Buda özgüvensizlikten oluyor sanırım ama ben böyle bi insan değildim gayet kendine güvenen bi insandım evlendikten sonra çok içe kapanık özgüvensiz olmaya başladım ve bunu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum nereden başlarım bilmiyorum çok istiyorum artık düzelmeyi

Genişletmek için tıkla...

pinkflowerrr .!.:

evlenince farklı bir çevreye giriliyor onaylanma kabul edilme evresi oluyor çoğu insanda buraya kadar normal bende de vardı baktım gördüm ki insanlar kullanabildiği kadar yüzüne gülüyorlar bide arkandan saf salak diyip dalga geçebilecek insanlar.
Daha kendimi hiç kulandırmadan çektim direkt.
Eminim eşimin ailesinde eğer ben böyle yaranıcam beni de aralarına alsınlar diye kendimi paspas etseydim aaa sen çok iyisin hep bize bişeyler yapıyosun diyip yüzüme gülerlerdi,arkamdan da enayiye bak biz nasıl akıllıyız bunu paspas ettik kendimize diye gerim gerim gerinirlerdi.
Benim annem de böyle şeylerin dozunu ayarlamayan biri herkese yaranacam diye kendi çoluğuna çocuğuna kocasına hazırlamadığı şeyleri elaleme yapardı hiç kimseninde iyi Allah razı olsun dediğini duymadım.
Babanneme her bayram eşya alırdı atardı bi tarafa bu ne diye soran olursa atılcak bu çöp derdi annem gidince arkasından.
elaleme eşya taşıcam yiyecek içecek taşıyacam diye kendini perişan etti el iyisiydi bu tarz insanlara el iyisi denir.
kendi evine odaklanamadı kadıncağız bize yapmazdı bişey mesela.
Şimdi de benden el iyisi olmamı bekliyo,bide kendini şöyle avutur karşımdaki ne yaparsa yapsın ben kendi karakterimi gösteririm böyle de avutur kendini.

Genişletmek için tıkla...

1anne1bebek0 .!.:

Galiba biraz daha yapmaya devam edersem benim olacam son durumda anneniz gibi şuanlık bu kadar değilim ama aynı yoldayım aydınlandım resmen teşekkür ederim en kısa zamanda kendimi düzelteceğim küçükte olsa bir yerden başlayacağım

Genişletmek için tıkla...

1anne1bebek0 .!.:

Merhaba hanımlar konuya nereden başlayacağımı bilmiyorum ilk önce şunu söylemek istiyorum karşımdaki her kimm olursa olsun hep iyi niyetle yaklaşıyorum mutlu olsun, yardım edeyim yalnız olmadığını hissetsin istiyorum her zaman sonunda bana kendimi kötü hissettiriyorlar bende bu duruma çok üzülmeye başladım
Şimdi en yakın zamanda olandan örnek vermek istiyorum benim bi tane eltim var benden büyük bende onu ablam gibi görüyorum ve çok seviyorum da Allah razı olsun doğum yapacağım zaman ve eşim ameliyat geçirdiğinde çok yardımcı oldu bende ona elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyorum her konuda şimdi çocuğu rahatsızdı hastaneden gelecekler diye bir sürü yemek yaptım evlerimiz yakın onların evine kadar götürdük kendiminde küçük bebeği var bu arada evinde yapılacak işler olur abla yapalım beraber derim hemen geçer yaparız evine oturmaya gittiğimde hiç boş durmam her şeye koşmaya çalışırım yemeğiydi bulaşığıydı toplamasıydı yardım ederim bi şeyler yapmak ister bir yerlere gitmek ister ben yapalım gidelim derim ben isteğimde ondan genelde o istemez. geçenlerde eşi ameliyat oldu o zamanda yemeğinden evinde ağırladığı misafirlere kadar yardımcı oldum koşturdum çünkü benim düşüncem o da yorgun en azından yardım edeyim yükünü hafifleteyim oldu hep o da her seferinde Allah razı olsun sağol dedi ama normal konuşmamız sırasında sürekli beni üzecek cümleler kuruyor sanki bana tepeden bakıyormuş bende egosunu tatmin ediyormuş gibi hissediyorum ve o sıra ona karşılık olarak bi cevap veremiyorum ve alttan alıyorum ben cevap vermedikçe sanki o daha çok böyle alaycı ve tepeden konuşmaya başladı gibi hissediyorum ve artık çok rahatsız olmaya başladım sanırım.
misal şöyle küçük bi örnek vereyim eltimin etrafı benim etrafımadan bir tık daha geniş bizim eve pek sık gelen giden olmuyor ben misafirperver olmama rağmen(bu konu da ayrı üzüyor beni ) onun evine ise her gün gelen giden oluyor o gelen gidende hep bizimde tanıdığımız insanlar aslında ben biri geleceği zaman özenirim her zaman bi tatlı da olsa bi şey yapmaya gayret ederim eltim evde varsa koyar yoksa hazır alır misal ben onun evine gelecek misafiri düşünüp ona tatlı yapar giderim, misafirlerine koysun diye ama o daha hiç bana karşı böyle bi şey yapmadı o benle konuşurken egosunu tatmin ediyormuş gibi hissediyorum misal ben bi konu söylerim o her zaman hayır o konu öyle değil böyle diyip anlatır ama aslında benim dediğimin aynısı söyler sadece kelimeleri değiştirir bazen lafımı kesip kendi konuşmaya başlar ben toplu ailecek konuşurken bile benim dediklerim pek bi galeye alınmaz misal ben bi öneride bulundum kimse dinlemedi aynı öneriyi eltim söyledi herkes onayladı gözümün önünde bende hiçbişey demedim çok üzülmüştüm o sıra. misal benim evime misafir gelmiyor diye benle konuşurken sürekli çok gelenim gidenim oluyor evim hiç boş kalmıyor insanımız hiç eksik olmuyor tarzı konuşur sanki üstüne basa basa. benim bebeğimi kimi zaman alttan eleştirir ben biraz ciddileşince konuyu çevirir ben öyle demek istemedim diye halbuki onu bana hissettirir her şeyiyle övünür ben güler geçerim ben küçücük bir şeyimle övünsem ayyyy, ufff tarzı konuşur, misal ben onun ilişkisine söz etmem çünkü hakkım yok ama benim eşimle aramda küçük sorunlar olur kimi zaman beni eşime karşı dolduruyor gibi hissediyorum ve eşime patlıyorum ve tartışma çıkıyor bilemiyorum sizce hala iyi niyetli mi olmalıyım napmalıyım etrafımda danışacak hiç arkadışım yok bazen çok doluyorum eşime danışıyorum o da kızıyor bana yapma diye ama o da pek umursamıyor gibi hissediyorum bana sizler yardımcı olur musunuz gerçekten üzülüyorum nasıl davranmalıyım bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

pinkflowerrr .!.:

siz kendinizi değiştirmezseniz ilerde çocuğunuza da aynı muameleyi gösterirler.
Ayrıca siz eltinizin hiç bişeyinize laf diyemezsiniz ağzınızı tıkar ama o sizin bebeğinize eşinize ilişkinize laf söyleyebiliyor bu ne demek biraz daha devam ederseniz yarın öbür çocuğunuza da gördüğü yerde aşağılayarak tavır takınır okulundan eğitimine herşeyine burun kıvırır yorum yapar.
Siz insan içine karışıcam birileriyle iyi olucam diye daha doğrusu el iyisi olucam diye çocuğun da travma sahibi olacak.
Bak şimdi travmalarım tetiklendi.
annem zamanında sağolsun herkesin bizi eleştirip yermesine izin verdi hatta birilerinin lafı ile bizi dövmüşlüğü de çoktur.
Allahtan akıllı kızlarız da şimdi ezdirmiyoruz kendimizi kimseye şimdi de ona da morali bozuluyo, niye el iyisi değilim niye evime insan toplamıyorum
herkesi evime çağırmıyorum onun arkadaşlarını yolda görüp selamlaştığı uçan kuşu evime davet edip sırf annem yüzlü görünecek elaleme yaranacak diye ağırlamıyorum diye mutsuz ve beni bencil olmakla suçluyo doğru yoldayım demek ki ben niye tanımadığım insanlara saçımı süpürge edeyim sern el iyisi olacaksın diye.

Genişletmek için tıkla...

PEAKK .!.:

Çünki hiç kimsenin sabrı sonsuz değildir,sürekli laf sokmalara tahriklere direnip hala iyilik yapıyorsanız siz istediğiniz kadar iyi niyetli olun insanlar farklı anlamlar çıkartırlar,niyetinizi değil nasıl göründüğünüzü bir düşünün,taş atana ekmek atılmaz hikaye o,taş atana kaya atmalısınız dünya bu şekilde insanlar buna alışkın siz malesef aykırı davranmış oluyorsunuz,duruşunuzu değistirip niyetinizi bozmadan hareket edin,kötü olmayın ama kimseyi iyiliğinizle ezemezsiniz yada terbiye edemezsiniz sırf siz iyisiniz diye kimse size öyle davranmaz o yüzden yerine göre tavır takının.

Genişletmek için tıkla...

1anne1bebek0 .!.:

Merhaba hanımlar konuya nereden başlayacağımı bilmiyorum ilk önce şunu söylemek istiyorum karşımdaki her kimm olursa olsun hep iyi niyetle yaklaşıyorum mutlu olsun, yardım edeyim yalnız olmadığını hissetsin istiyorum her zaman sonunda bana kendimi kötü hissettiriyorlar bende bu duruma çok üzülmeye başladım
Şimdi en yakın zamanda olandan örnek vermek istiyorum benim bi tane eltim var benden büyük bende onu ablam gibi görüyorum ve çok seviyorum da Allah razı olsun doğum yapacağım zaman ve eşim ameliyat geçirdiğinde çok yardımcı oldu bende ona elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyorum her konuda şimdi çocuğu rahatsızdı hastaneden gelecekler diye bir sürü yemek yaptım evlerimiz yakın onların evine kadar götürdük kendiminde küçük bebeği var bu arada evinde yapılacak işler olur abla yapalım beraber derim hemen geçer yaparız evine oturmaya gittiğimde hiç boş durmam her şeye koşmaya çalışırım yemeğiydi bulaşığıydı toplamasıydı yardım ederim bi şeyler yapmak ister bir yerlere gitmek ister ben yapalım gidelim derim ben isteğimde ondan genelde o istemez. geçenlerde eşi ameliyat oldu o zamanda yemeğinden evinde ağırladığı misafirlere kadar yardımcı oldum koşturdum çünkü benim düşüncem o da yorgun en azından yardım edeyim yükünü hafifleteyim oldu hep o da her seferinde Allah razı olsun sağol dedi ama normal konuşmamız sırasında sürekli beni üzecek cümleler kuruyor sanki bana tepeden bakıyormuş bende egosunu tatmin ediyormuş gibi hissediyorum ve o sıra ona karşılık olarak bi cevap veremiyorum ve alttan alıyorum ben cevap vermedikçe sanki o daha çok böyle alaycı ve tepeden konuşmaya başladı gibi hissediyorum ve artık çok rahatsız olmaya başladım sanırım.
misal şöyle küçük bi örnek vereyim eltimin etrafı benim etrafımadan bir tık daha geniş bizim eve pek sık gelen giden olmuyor ben misafirperver olmama rağmen(bu konu da ayrı üzüyor beni ) onun evine ise her gün gelen giden oluyor o gelen gidende hep bizimde tanıdığımız insanlar aslında ben biri geleceği zaman özenirim her zaman bi tatlı da olsa bi şey yapmaya gayret ederim eltim evde varsa koyar yoksa hazır alır misal ben onun evine gelecek misafiri düşünüp ona tatlı yapar giderim, misafirlerine koysun diye ama o daha hiç bana karşı böyle bi şey yapmadı o benle konuşurken egosunu tatmin ediyormuş gibi hissediyorum misal ben bi konu söylerim o her zaman hayır o konu öyle değil böyle diyip anlatır ama aslında benim dediğimin aynısı söyler sadece kelimeleri değiştirir bazen lafımı kesip kendi konuşmaya başlar ben toplu ailecek konuşurken bile benim dediklerim pek bi galeye alınmaz misal ben bi öneride bulundum kimse dinlemedi aynı öneriyi eltim söyledi herkes onayladı gözümün önünde bende hiçbişey demedim çok üzülmüştüm o sıra. misal benim evime misafir gelmiyor diye benle konuşurken sürekli çok gelenim gidenim oluyor evim hiç boş kalmıyor insanımız hiç eksik olmuyor tarzı konuşur sanki üstüne basa basa. benim bebeğimi kimi zaman alttan eleştirir ben biraz ciddileşince konuyu çevirir ben öyle demek istemedim diye halbuki onu bana hissettirir her şeyiyle övünür ben güler geçerim ben küçücük bir şeyimle övünsem ayyyy, ufff tarzı konuşur, misal ben onun ilişkisine söz etmem çünkü hakkım yok ama benim eşimle aramda küçük sorunlar olur kimi zaman beni eşime karşı dolduruyor gibi hissediyorum ve eşime patlıyorum ve tartışma çıkıyor bilemiyorum sizce hala iyi niyetli mi olmalıyım napmalıyım etrafımda danışacak hiç arkadışım yok bazen çok doluyorum eşime danışıyorum o da kızıyor bana yapma diye ama o da pek umursamıyor gibi hissediyorum bana sizler yardımcı olur musunuz gerçekten üzülüyorum nasıl davranmalıyım bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

1anne1bebek0 .!.:

ben toplu ailecek konuşurken bile benim dediklerim pek bi galeye alınmaz misal ben bi öneride bulundum kimse dinlemedi aynı öneriyi eltim söyledi herkes onayladı

Genişletmek için tıkla...

bebeklinick .!.:

Gale değil KAALE

Genişletmek için tıkla...

Zuzushh the YARGI Machine .!.:

O da değil. Kale almamak.
Eki Görüntüle 3530769

Genişletmek için tıkla...

pinkflowerrr .!.:

Yaranma amaçlı bi şekilde yeter ki aram iyi olsun diye kendinizden bu kadar ödün verirseniz insanlarda bunu özgüvensizlik olarak algılar ki öylesinizde zaten.
Eltinize misafir geliyor siz yüzlü görünücem diye tatlı yapıp gidiyosunuz kadın kendi misafirine yapmıyor size noluyo ayrıca elalemin evindeki herşeye koşturmak zorunda değilsiniz.
Gelenim gidenim yok diye üzülüyorsunuz işte evlenmeden önce arkadaşım çoktu demişsiniz de herkes büyüdü karakterler oturdu artık kimse kendine iyi gelmeyen insanlarla görüşmek istemiyor.
Benim de çok arkadaşım var eskiden çok sık görüştüğüm insanlar yakın çevremde ama onlarla bile yatıp kalkıp görüşecem diye uğraşmıyorum işime gücüme bakıyoyorum ayda yılda bir görüşüyorum zaten herkes kendi egosunu tatmin etmek için birilerinin bişeylerini eleştirme karıştırma derdinde ne görüşeceksin enerjini düşürecek.
Mesela bi ara çok sık görüştüğüm komşumla bile görüşmüyorum çocuk isteğim var hemen olmuyo hassas noktam diye habire orayı kurcalıyo çocuk da çocuk çocukda çocuk başka bi muhabbeti kalmadı sırf beni huzursuz etmek amacı görüşmüyorum küsmedim ama mesafe koydum kedi gibi görülşelim diye uğraşıyor oralı olmuyorum.
İnsanlarak arşı bu kadar sınırsız olmayın,elin karısına da kendinizi bu kadar kullandırmayın sizinki iyi niyet değil kendini kullandırmak.
Hiç kendini avutma iyi niyetliyim diye senin arkandan iyi niyetli değil saf işte buda derler dalga bile geçerler.
Senin o eltin kendini çok akıllı uyanık yapar malesef ki böyle kurnaz insan kullanmayı bilen insanların akıllı iyi sayıldığı dönemdeyiz öylesinin ağzının içine bakarlar.
Çocuklarının gözünde ezik bi anne olmak istemiyorsan arkadaş komşu peşinde koşmaktan vazgeç ne işin var insanlarla kendinle meşgul ol kendini sev en çok kendine değer ver bak o zaman herşey nasıl tersine dönüyo.
Öncelikle eğitimliysen kpss filan çalış millet lise mezunu ön lisans atanabiliyo kurslara git evde bebek var diyosun.
bunları yapamıyosan sabahtan akşama kadar kendine bakım yap eltinin evine tatlı yapacağına saçıma yüzüne maskeler yap vaktin var demek ki.
Şöyle söylim bana bazen birisiyle ev oturmasından da evimde yerleri yavaş yavaş elime silmek bile daha iyi geliyo kendi evim sonuçta.
Devir iyi niyetli takılma devri değil bebeğim ,devir kendini koruma kollama devri psikolojik olarak.
Valla yeri geliyo sınırlarımı ihlal etsinle kendi anneme babama kardeşlerime bile mesafe koyuyorum 1 adım yerde oturuyoruz 1 ay görüşmediğim oluyo.
Bu arada eltinin evine gidince misafirsin misafri gibi otur çayını kahveni getirsin ev işi yapmana gerek yok herkesin eli kolu var kimsenin senin yardımıbna ihtiyacı yok sen kendini kullandırmaya müsaitsindir orası ayrı

Genişletmek için tıkla...

1anne1bebek0 .!.:

Merhaba hanımlar konuya nereden başlayacağımı bilmiyorum ilk önce şunu söylemek istiyorum karşımdaki her kimm olursa olsun hep iyi niyetle yaklaşıyorum mutlu olsun, yardım edeyim yalnız olmadığını hissetsin istiyorum her zaman sonunda bana kendimi kötü hissettiriyorlar bende bu duruma çok üzülmeye başladım
Şimdi en yakın zamanda olandan örnek vermek istiyorum benim bi tane eltim var benden büyük bende onu ablam gibi görüyorum ve çok seviyorum da Allah razı olsun doğum yapacağım zaman ve eşim ameliyat geçirdiğinde çok yardımcı oldu bende ona elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyorum her konuda şimdi çocuğu rahatsızdı hastaneden gelecekler diye bir sürü yemek yaptım evlerimiz yakın onların evine kadar götürdük kendiminde küçük bebeği var bu arada evinde yapılacak işler olur abla yapalım beraber derim hemen geçer yaparız evine oturmaya gittiğimde hiç boş durmam her şeye koşmaya çalışırım yemeğiydi bulaşığıydı toplamasıydı yardım ederim bi şeyler yapmak ister bir yerlere gitmek ister ben yapalım gidelim derim ben isteğimde ondan genelde o istemez. geçenlerde eşi ameliyat oldu o zamanda yemeğinden evinde ağırladığı misafirlere kadar yardımcı oldum koşturdum çünkü benim düşüncem o da yorgun en azından yardım edeyim yükünü hafifleteyim oldu hep o da her seferinde Allah razı olsun sağol dedi ama normal konuşmamız sırasında sürekli beni üzecek cümleler kuruyor sanki bana tepeden bakıyormuş bende egosunu tatmin ediyormuş gibi hissediyorum ve o sıra ona karşılık olarak bi cevap veremiyorum ve alttan alıyorum ben cevap vermedikçe sanki o daha çok böyle alaycı ve tepeden konuşmaya başladı gibi hissediyorum ve artık çok rahatsız olmaya başladım sanırım.
misal şöyle küçük bi örnek vereyim eltimin etrafı benim etrafımadan bir tık daha geniş bizim eve pek sık gelen giden olmuyor ben misafirperver olmama rağmen(bu konu da ayrı üzüyor beni ) onun evine ise her gün gelen giden oluyor o gelen gidende hep bizimde tanıdığımız insanlar aslında ben biri geleceği zaman özenirim her zaman bi tatlı da olsa bi şey yapmaya gayret ederim eltim evde varsa koyar yoksa hazır alır misal ben onun evine gelecek misafiri düşünüp ona tatlı yapar giderim, misafirlerine koysun diye ama o daha hiç bana karşı böyle bi şey yapmadı o benle konuşurken egosunu tatmin ediyormuş gibi hissediyorum misal ben bi konu söylerim o her zaman hayır o konu öyle değil böyle diyip anlatır ama aslında benim dediğimin aynısı söyler sadece kelimeleri değiştirir bazen lafımı kesip kendi konuşmaya başlar ben toplu ailecek konuşurken bile benim dediklerim pek bi galeye alınmaz misal ben bi öneride bulundum kimse dinlemedi aynı öneriyi eltim söyledi herkes onayladı gözümün önünde bende hiçbişey demedim çok üzülmüştüm o sıra. misal benim evime misafir gelmiyor diye benle konuşurken sürekli çok gelenim gidenim oluyor evim hiç boş kalmıyor insanımız hiç eksik olmuyor tarzı konuşur sanki üstüne basa basa. benim bebeğimi kimi zaman alttan eleştirir ben biraz ciddileşince konuyu çevirir ben öyle demek istemedim diye halbuki onu bana hissettirir her şeyiyle övünür ben güler geçerim ben küçücük bir şeyimle övünsem ayyyy, ufff tarzı konuşur, misal ben onun ilişkisine söz etmem çünkü hakkım yok ama benim eşimle aramda küçük sorunlar olur kimi zaman beni eşime karşı dolduruyor gibi hissediyorum ve eşime patlıyorum ve tartışma çıkıyor bilemiyorum sizce hala iyi niyetli mi olmalıyım napmalıyım etrafımda danışacak hiç arkadışım yok bazen çok doluyorum eşime danışıyorum o da kızıyor bana yapma diye ama o da pek umursamıyor gibi hissediyorum bana sizler yardımcı olur musunuz gerçekten üzülüyorum nasıl davranmalıyım bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...