İyi ki kurtulmuşsunuzBuraya içimi dökmek için geldim sevgili hanımlar
Eşimle üniversite yıllarından tanışıyorduk. Ancak sevgili olmamız üniversite bittikten 2 yıl sonra oldu. Kendisi çok yakışıklı biriydi. Sanırım bu yüzden çok etkilendim ve 1 yıl içinde evlendik. İkimiz de İzmirliyiz fakat onun işi nedeniyle evlendikten sonra İstanbul'da yaşamaya başladık. Bu arada ben de öğretmenim.
İlk şokumu balayında yaşadım. Lüks bir otele gitmiştik ne hayallerim vardı balayı için. İlk gece tam bir fiyaskoydu. Sadece 10 dk süren bir birliktelik yaşadık. Hiçbir ön sevişme, temas yok. Öpüşmemiz bile doğru düzgün değildi. Otele gelen iki arkadaş gibi tatilimizi tamamladık. Bana kendimi hiç özel hissettirmedi. İlk zamanlar çekingen olabileceğini ve bunu zamanla aşabileceğimizi düşündüm.
Zaman geçtikçe değişen bir şey olmadı. Ben o gelecek diye süslenip onu beklerdim. O eve gelir gelmez bugün evde ne yaptın diye sorardı. (Temizlik anlamında) Yaptığım temizliği kontrol eder bir bahane bulup beni eleştirirdi. Bu yemek konusunda da böyleydi. Yaptığım her yemeğe bir kusur bulurdu.
Akşamları da yanına gittiğimde beni reddederdi. Bahanesi de yorgunmuş! Israr ettiğimde beni suçlardı. Ben çok istekliymişim, nasıl bir kadınmışım, o böyle kadınları sevmezmiş vs. Bir sabah uyanıp sabahlığımı giyip kahvaltı hazırladım. Bu ne hal üzerine doğru düzgün bir şeyler giy diyerek beni azarladı. O günden sonra sabahlık giymedim. Akşamları da gecelik, fantezi iç çamaşırı giymemi istemezdi. Ne gerek varmış zaten şimdi çıkaracakmışım?
6.5 yıllık evliliğimde neredeyse aldığım bütün çamaşırların etiketi üzerinde duruyordu.
Sabah uyandırmak için öptüğümde kızardı. Yatakta ayağım ayağına değse ittirirdi çek şu ayağını diyerek. Yaptığımız seksler 10 dk bile sürmezdi. Süre tutardım çoğu zaman 3 dkydı. Bir gün okuldaki evli arkadaşlarla cinsellikten konu açıldı. Sen yeni evlisin ne kadar sürüyor diye sordular utanıp 3-5 dk diyemedim. 20 dk dedim uzun olduğunu düşünerek. 7 yıllık evli arkadaşım gülerek 20 mi? Bizim ön sevişmemiz bile 20 dkdan uzun sürüyor dedi. O an bizde bir tuhaflık olduğuna emin oldum.
3. Ayımızda artık ben dayanamadım ve bu evlilikten beklentimin bu olmadığını hayal kırıklığına uğradığımı söyledim. Aramızda tartışma çıktı. Sinirlenip boğazımı sıktı. Boğazım morardı okula fular takarak gittim.
Seks bir yana yaptığım hiçbir şey beğenilmiyordu. Sürekli eleştiriliyordum. Dışarda bile iki arkadaş gibiydik. Yanağımdan bile öpmez ben öpmeye kalksam kızar iteklerdi.
Bu evliliğin biteceğine emindim ama sevgim daha bitmemişti. Üzerine bir de düzgün korunmadığımız için hamile kaldım. Aldırmaya da kıyamadım. (İyi ki böyle bir hata yapmamışım)
Hamilelik, doğum, lohusalık derken zaman bir şekilde geçti. Ancak sorumluluk ve iş yüküm daha da arttı. Kendisi hiçbir şekilde bana yardım etmezdi zaten. Çocuk olunca da durum değişmedi. Bir kez bile gece uyandığını bilmem. Bu arada ben çalışma hayatına devam ettim çocuğa annemler baktı.
Çocuğuna karşı da ilgisiz bir baba oldu. Yarım saat oyun oynasa azarlayacak bir şey bulup çocuğu ağlatırdı. Kızımda bebekken (2 yaşına kadar sürdü) besin alerjisi vardı bu yüzden karın ağrısı olurdu ve geceleri çok ağlardı. Bir kez bile uyanıp yardımcı olmadı. Uyansa bile ya salona yatmaya gitti ya da çocuğa neden ağlıyorsun diye bağırdı. Kızım iyice babasından uzaklaştı. Her defasında bu kadar bağırmamasını söyledim çünkü normal bir bağırma değildi. Duvarları yumruklardı kızımın bacağına vururdu araya girerdim hep daha fazlasına engel olmak için. Bu sefer bana da bağırırdı.
Ayrıca çok bencil biriydi. Bana hiç iltifat etmezdi. İltifatı geçtim sürekli eleştirir dalga geçerdi. Eve geldiğinde naber şişko derdi mesela. Bu arada 62 kiloyum ve fiziğim de gayet düzgündürKendisi de yakışıklı bakımlı fakat sadece dışarıya karşı bu özeni. Evde olduğu sürece dişlerini fırçalamaz, kişisel bakımına özen göstermez. Yanımda sürekli gaz çıkarır, ayakları kokar asla yıkamaz. Bir kere bile seks öncesi ve sonrası duşa girdiğini görmedim. Ama işe giderken her sabah 5te uyanıp duş alır.
Maddi olarak da baskı altındaydım maaşımı alıyordu bana harçlık veriyordu. Haftalık 150 tl ve bunun hesabını soruyordu. Şaka gibi geliyor şuan nasıl tahammül etmişim diyorum. Sürekli ailemden para istemem için baskı yapıyordu. Araba alcaz para iste, çocuğun okulu için para iste. Bir gün iç çamaşırı alacağım kartımı istedim annen alsın dedi.
Son bir sene bu evliliği tamamen kafamda bitirmiştim. Sevgim de saygım da tamamen bitmişti artık. Günlerim pişmanlık içinde ağlayarak geçiyordu. Karar verdim yazın aileme her şeyi anlatıp ayrılacaktım. Bir gece yine kendimi bana değersiz hissettirdiği an dayanamayıp ayrılmak istediğimi söyledim. Tabi kolay olmadı. Her zamanki gibi bir çok sorun çıkardı ama ben kararlı davrandım. 6 ayın sonunda resmen boşandım. İyi ki boşandım. O kadar hafifledim ki. Kendime olan özgüvenim geri geldi. Uzun oldu hakkınızı helal edin
Oncelikle tebrik ederim
daha gec olmadan, daha gencken hayatini tekrar eline almissin ne guzel. Bu arada, bir kiz arkadasimin ve benim de seninki gibi yakisikli birer erkek arkadaslarimiz vardi, Plaza calisani, metroseksuel, egitim kariyer top ama cinsellik 0! Ya bunlar gay oluyorlar ve sakliyorlar ya da yakisikligi korumak icin sarfedilen caba yuzunden biryerleri sifirlaniyor.
Neyine beğenmedim işareti bırakıyorsunuz anlamadım hakaret mi ettim
Çok utandım emin olun. O yüzden aileme dahi anlatamadım. Kendimi zeki sanırdım ama çok aptalmışım. Bunu kabul etmek kolay olmadı.
Bu nedir yaa,korku filmi gibi gerçekten..hele ki bugün ne yaptın diye kontrol etmesiBuraya içimi dökmek için geldim sevgili hanımlar
Eşimle üniversite yıllarından tanışıyorduk. Ancak sevgili olmamız üniversite bittikten 2 yıl sonra oldu. Kendisi çok yakışıklı biriydi. Sanırım bu yüzden çok etkilendim ve 1 yıl içinde evlendik. İkimiz de İzmirliyiz fakat onun işi nedeniyle evlendikten sonra İstanbul'da yaşamaya başladık. Bu arada ben de öğretmenim.
İlk şokumu balayında yaşadım. Lüks bir otele gitmiştik ne hayallerim vardı balayı için. İlk gece tam bir fiyaskoydu. Sadece 10 dk süren bir birliktelik yaşadık. Hiçbir ön sevişme, temas yok. Öpüşmemiz bile doğru düzgün değildi. Otele gelen iki arkadaş gibi tatilimizi tamamladık. Bana kendimi hiç özel hissettirmedi. İlk zamanlar çekingen olabileceğini ve bunu zamanla aşabileceğimizi düşündüm.
Zaman geçtikçe değişen bir şey olmadı. Ben o gelecek diye süslenip onu beklerdim. O eve gelir gelmez bugün evde ne yaptın diye sorardı. (Temizlik anlamında) Yaptığım temizliği kontrol eder bir bahane bulup beni eleştirirdi. Bu yemek konusunda da böyleydi. Yaptığım her yemeğe bir kusur bulurdu.
Akşamları da yanına gittiğimde beni reddederdi. Bahanesi de yorgunmuş! Israr ettiğimde beni suçlardı. Ben çok istekliymişim, nasıl bir kadınmışım, o böyle kadınları sevmezmiş vs. Bir sabah uyanıp sabahlığımı giyip kahvaltı hazırladım. Bu ne hal üzerine doğru düzgün bir şeyler giy diyerek beni azarladı. O günden sonra sabahlık giymedim. Akşamları da gecelik, fantezi iç çamaşırı giymemi istemezdi. Ne gerek varmış zaten şimdi çıkaracakmışım?
6.5 yıllık evliliğimde neredeyse aldığım bütün çamaşırların etiketi üzerinde duruyordu.
Sabah uyandırmak için öptüğümde kızardı. Yatakta ayağım ayağına değse ittirirdi çek şu ayağını diyerek. Yaptığımız seksler 10 dk bile sürmezdi. Süre tutardım çoğu zaman 3 dkydı. Bir gün okuldaki evli arkadaşlarla cinsellikten konu açıldı. Sen yeni evlisin ne kadar sürüyor diye sordular utanıp 3-5 dk diyemedim. 20 dk dedim uzun olduğunu düşünerek. 7 yıllık evli arkadaşım gülerek 20 mi? Bizim ön sevişmemiz bile 20 dkdan uzun sürüyor dedi. O an bizde bir tuhaflık olduğuna emin oldum.
3. Ayımızda artık ben dayanamadım ve bu evlilikten beklentimin bu olmadığını hayal kırıklığına uğradığımı söyledim. Aramızda tartışma çıktı. Sinirlenip boğazımı sıktı. Boğazım morardı okula fular takarak gittim.
Seks bir yana yaptığım hiçbir şey beğenilmiyordu. Sürekli eleştiriliyordum. Dışarda bile iki arkadaş gibiydik. Yanağımdan bile öpmez ben öpmeye kalksam kızar iteklerdi.
Bu evliliğin biteceğine emindim ama sevgim daha bitmemişti. Üzerine bir de düzgün korunmadığımız için hamile kaldım. Aldırmaya da kıyamadım. (İyi ki böyle bir hata yapmamışım)
Hamilelik, doğum, lohusalık derken zaman bir şekilde geçti. Ancak sorumluluk ve iş yüküm daha da arttı. Kendisi hiçbir şekilde bana yardım etmezdi zaten. Çocuk olunca da durum değişmedi. Bir kez bile gece uyandığını bilmem. Bu arada ben çalışma hayatına devam ettim çocuğa annemler baktı.
Çocuğuna karşı da ilgisiz bir baba oldu. Yarım saat oyun oynasa azarlayacak bir şey bulup çocuğu ağlatırdı. Kızımda bebekken (2 yaşına kadar sürdü) besin alerjisi vardı bu yüzden karın ağrısı olurdu ve geceleri çok ağlardı. Bir kez bile uyanıp yardımcı olmadı. Uyansa bile ya salona yatmaya gitti ya da çocuğa neden ağlıyorsun diye bağırdı. Kızım iyice babasından uzaklaştı. Her defasında bu kadar bağırmamasını söyledim çünkü normal bir bağırma değildi. Duvarları yumruklardı kızımın bacağına vururdu araya girerdim hep daha fazlasına engel olmak için. Bu sefer bana da bağırırdı.
Ayrıca çok bencil biriydi. Bana hiç iltifat etmezdi. İltifatı geçtim sürekli eleştirir dalga geçerdi. Eve geldiğinde naber şişko derdi mesela. Bu arada 62 kiloyum ve fiziğim de gayet düzgündür
Maddi olarak da baskı altındaydım maaşımı alıyordu bana harçlık veriyordu. Haftalık 150 tl ve bunun hesabını soruyordu. Şaka gibi geliyor şuan nasıl tahammül etmişim diyorum. Sürekli ailemden para istemem için baskı yapıyordu. Araba alcaz para iste, çocuğun okulu için para iste. Bir gün iç çamaşırı alacağım kartımı istedim annen alsın dedi.
Son bir sene bu evliliği tamamen kafamda bitirmiştim. Sevgim de saygım da tamamen bitmişti artık. Günlerim pişmanlık içinde ağlayarak geçiyordu. Karar verdim yazın aileme her şeyi anlatıp ayrılacaktım. Bir gece yine kendimi bana değersiz hissettirdiği an dayanamayıp ayrılmak istediğimi söyledim. Tabi kolay olmadı. Her zamanki gibi bir çok sorun çıkardı ama ben kararlı davrandım. 6 ayın sonunda resmen boşandım. İyi ki boşandım. O kadar hafifledim ki. Kendime olan özgüvenim geri geldi. Uzun oldu hakkınızı helal edin
..iyi ki boşanmışsınız, keşke bunu daha önce yapsaymışsınız..yeni hayatınızda eminim ki mutlu olacaksınız..yüzünü bile görmeyin o hasta adamın..
çok mutlu ol güzel arkadaşim
Okurken aynısını düşündüm,tamam sonunda boşanmış,ama o sürede kendisine, evladına neler yapılmış ama konu sahibi eşine olan sevgi ve saygısını bitmesini beklemiş.Karşi taraf hiç sevmeyip saygı duymazken ... Oldu ki 10 yıl sevgisi bitmemiş bekleyecek miydi?
Sizin adınıza sevindim darısı benim başıma. Bebeğime dokunduğu an anasından emdiği sütü burnundan getirirdim onun. Olsun boşandınız ya bundan sonrası çok güzel olur umarım kızınız ve sizin için.Buraya içimi dökmek için geldim sevgili hanımlar
Eşimle üniversite yıllarından tanışıyorduk. Ancak sevgili olmamız üniversite bittikten 2 yıl sonra oldu. Kendisi çok yakışıklı biriydi. Sanırım bu yüzden çok etkilendim ve 1 yıl içinde evlendik. İkimiz de İzmirliyiz fakat onun işi nedeniyle evlendikten sonra İstanbul'da yaşamaya başladık. Bu arada ben de öğretmenim.
İlk şokumu balayında yaşadım. Lüks bir otele gitmiştik ne hayallerim vardı balayı için. İlk gece tam bir fiyaskoydu. Sadece 10 dk süren bir birliktelik yaşadık. Hiçbir ön sevişme, temas yok. Öpüşmemiz bile doğru düzgün değildi. Otele gelen iki arkadaş gibi tatilimizi tamamladık. Bana kendimi hiç özel hissettirmedi. İlk zamanlar çekingen olabileceğini ve bunu zamanla aşabileceğimizi düşündüm.
Zaman geçtikçe değişen bir şey olmadı. Ben o gelecek diye süslenip onu beklerdim. O eve gelir gelmez bugün evde ne yaptın diye sorardı. (Temizlik anlamında) Yaptığım temizliği kontrol eder bir bahane bulup beni eleştirirdi. Bu yemek konusunda da böyleydi. Yaptığım her yemeğe bir kusur bulurdu.
Akşamları da yanına gittiğimde beni reddederdi. Bahanesi de yorgunmuş! Israr ettiğimde beni suçlardı. Ben çok istekliymişim, nasıl bir kadınmışım, o böyle kadınları sevmezmiş vs. Bir sabah uyanıp sabahlığımı giyip kahvaltı hazırladım. Bu ne hal üzerine doğru düzgün bir şeyler giy diyerek beni azarladı. O günden sonra sabahlık giymedim. Akşamları da gecelik, fantezi iç çamaşırı giymemi istemezdi. Ne gerek varmış zaten şimdi çıkaracakmışım?
6.5 yıllık evliliğimde neredeyse aldığım bütün çamaşırların etiketi üzerinde duruyordu.
Sabah uyandırmak için öptüğümde kızardı. Yatakta ayağım ayağına değse ittirirdi çek şu ayağını diyerek. Yaptığımız seksler 10 dk bile sürmezdi. Süre tutardım çoğu zaman 3 dkydı. Bir gün okuldaki evli arkadaşlarla cinsellikten konu açıldı. Sen yeni evlisin ne kadar sürüyor diye sordular utanıp 3-5 dk diyemedim. 20 dk dedim uzun olduğunu düşünerek. 7 yıllık evli arkadaşım gülerek 20 mi? Bizim ön sevişmemiz bile 20 dkdan uzun sürüyor dedi. O an bizde bir tuhaflık olduğuna emin oldum.
3. Ayımızda artık ben dayanamadım ve bu evlilikten beklentimin bu olmadığını hayal kırıklığına uğradığımı söyledim. Aramızda tartışma çıktı. Sinirlenip boğazımı sıktı. Boğazım morardı okula fular takarak gittim.
Seks bir yana yaptığım hiçbir şey beğenilmiyordu. Sürekli eleştiriliyordum. Dışarda bile iki arkadaş gibiydik. Yanağımdan bile öpmez ben öpmeye kalksam kızar iteklerdi.
Bu evliliğin biteceğine emindim ama sevgim daha bitmemişti. Üzerine bir de düzgün korunmadığımız için hamile kaldım. Aldırmaya da kıyamadım. (İyi ki böyle bir hata yapmamışım)
Hamilelik, doğum, lohusalık derken zaman bir şekilde geçti. Ancak sorumluluk ve iş yüküm daha da arttı. Kendisi hiçbir şekilde bana yardım etmezdi zaten. Çocuk olunca da durum değişmedi. Bir kez bile gece uyandığını bilmem. Bu arada ben çalışma hayatına devam ettim çocuğa annemler baktı.
Çocuğuna karşı da ilgisiz bir baba oldu. Yarım saat oyun oynasa azarlayacak bir şey bulup çocuğu ağlatırdı. Kızımda bebekken (2 yaşına kadar sürdü) besin alerjisi vardı bu yüzden karın ağrısı olurdu ve geceleri çok ağlardı. Bir kez bile uyanıp yardımcı olmadı. Uyansa bile ya salona yatmaya gitti ya da çocuğa neden ağlıyorsun diye bağırdı. Kızım iyice babasından uzaklaştı. Her defasında bu kadar bağırmamasını söyledim çünkü normal bir bağırma değildi. Duvarları yumruklardı kızımın bacağına vururdu araya girerdim hep daha fazlasına engel olmak için. Bu sefer bana da bağırırdı.
Ayrıca çok bencil biriydi. Bana hiç iltifat etmezdi. İltifatı geçtim sürekli eleştirir dalga geçerdi. Eve geldiğinde naber şişko derdi mesela. Bu arada 62 kiloyum ve fiziğim de gayet düzgündür
Maddi olarak da baskı altındaydım maaşımı alıyordu bana harçlık veriyordu. Haftalık 150 tl ve bunun hesabını soruyordu. Şaka gibi geliyor şuan nasıl tahammül etmişim diyorum. Sürekli ailemden para istemem için baskı yapıyordu. Araba alcaz para iste, çocuğun okulu için para iste. Bir gün iç çamaşırı alacağım kartımı istedim annen alsın dedi.
Son bir sene bu evliliği tamamen kafamda bitirmiştim. Sevgim de saygım da tamamen bitmişti artık. Günlerim pişmanlık içinde ağlayarak geçiyordu. Karar verdim yazın aileme her şeyi anlatıp ayrılacaktım. Bir gece yine kendimi bana değersiz hissettirdiği an dayanamayıp ayrılmak istediğimi söyledim. Tabi kolay olmadı. Her zamanki gibi bir çok sorun çıkardı ama ben kararlı davrandım. 6 ayın sonunda resmen boşandım. İyi ki boşandım. O kadar hafifledim ki. Kendime olan özgüvenim geri geldi. Uzun oldu hakkınızı helal edin
Çocuğuma yapılanlar karşısında asla sessiz kalmadım kalmam da. Şuan çalışan bir anne olarak kızımla yalnızca ben ilgileniyorum. Haftalardır kendime ayırabildiğim bir günüm bile yok. Ama onun için değer yeter ki mutlu olsun.
Bu kabustan uyandığınıza çok sevindim. Gerçekten okurken içim daralmıştı. Siz bir de bunları yaşamışsınız yıllarca. Bundan sonrası çok güzel olsun
Bir egitimci olarak nasıl katlandiniz bunlara.Buraya içimi dökmek için geldim sevgili hanımlar
Eşimle üniversite yıllarından tanışıyorduk. Ancak sevgili olmamız üniversite bittikten 2 yıl sonra oldu. Kendisi çok yakışıklı biriydi. Sanırım bu yüzden çok etkilendim ve 1 yıl içinde evlendik. İkimiz de İzmirliyiz fakat onun işi nedeniyle evlendikten sonra İstanbul'da yaşamaya başladık. Bu arada ben de öğretmenim.
İlk şokumu balayında yaşadım. Lüks bir otele gitmiştik ne hayallerim vardı balayı için. İlk gece tam bir fiyaskoydu. Sadece 10 dk süren bir birliktelik yaşadık. Hiçbir ön sevişme, temas yok. Öpüşmemiz bile doğru düzgün değildi. Otele gelen iki arkadaş gibi tatilimizi tamamladık. Bana kendimi hiç özel hissettirmedi. İlk zamanlar çekingen olabileceğini ve bunu zamanla aşabileceğimizi düşündüm.
Zaman geçtikçe değişen bir şey olmadı. Ben o gelecek diye süslenip onu beklerdim. O eve gelir gelmez bugün evde ne yaptın diye sorardı. (Temizlik anlamında) Yaptığım temizliği kontrol eder bir bahane bulup beni eleştirirdi. Bu yemek konusunda da böyleydi. Yaptığım her yemeğe bir kusur bulurdu.
Akşamları da yanına gittiğimde beni reddederdi. Bahanesi de yorgunmuş! Israr ettiğimde beni suçlardı. Ben çok istekliymişim, nasıl bir kadınmışım, o böyle kadınları sevmezmiş vs. Bir sabah uyanıp sabahlığımı giyip kahvaltı hazırladım. Bu ne hal üzerine doğru düzgün bir şeyler giy diyerek beni azarladı. O günden sonra sabahlık giymedim. Akşamları da gecelik, fantezi iç çamaşırı giymemi istemezdi. Ne gerek varmış zaten şimdi çıkaracakmışım?
6.5 yıllık evliliğimde neredeyse aldığım bütün çamaşırların etiketi üzerinde duruyordu.
Sabah uyandırmak için öptüğümde kızardı. Yatakta ayağım ayağına değse ittirirdi çek şu ayağını diyerek. Yaptığımız seksler 10 dk bile sürmezdi. Süre tutardım çoğu zaman 3 dkydı. Bir gün okuldaki evli arkadaşlarla cinsellikten konu açıldı. Sen yeni evlisin ne kadar sürüyor diye sordular utanıp 3-5 dk diyemedim. 20 dk dedim uzun olduğunu düşünerek. 7 yıllık evli arkadaşım gülerek 20 mi? Bizim ön sevişmemiz bile 20 dkdan uzun sürüyor dedi. O an bizde bir tuhaflık olduğuna emin oldum.
3. Ayımızda artık ben dayanamadım ve bu evlilikten beklentimin bu olmadığını hayal kırıklığına uğradığımı söyledim. Aramızda tartışma çıktı. Sinirlenip boğazımı sıktı. Boğazım morardı okula fular takarak gittim.
Seks bir yana yaptığım hiçbir şey beğenilmiyordu. Sürekli eleştiriliyordum. Dışarda bile iki arkadaş gibiydik. Yanağımdan bile öpmez ben öpmeye kalksam kızar iteklerdi.
Bu evliliğin biteceğine emindim ama sevgim daha bitmemişti. Üzerine bir de düzgün korunmadığımız için hamile kaldım. Aldırmaya da kıyamadım. (İyi ki böyle bir hata yapmamışım)
Hamilelik, doğum, lohusalık derken zaman bir şekilde geçti. Ancak sorumluluk ve iş yüküm daha da arttı. Kendisi hiçbir şekilde bana yardım etmezdi zaten. Çocuk olunca da durum değişmedi. Bir kez bile gece uyandığını bilmem. Bu arada ben çalışma hayatına devam ettim çocuğa annemler baktı.
Çocuğuna karşı da ilgisiz bir baba oldu. Yarım saat oyun oynasa azarlayacak bir şey bulup çocuğu ağlatırdı. Kızımda bebekken (2 yaşına kadar sürdü) besin alerjisi vardı bu yüzden karın ağrısı olurdu ve geceleri çok ağlardı. Bir kez bile uyanıp yardımcı olmadı. Uyansa bile ya salona yatmaya gitti ya da çocuğa neden ağlıyorsun diye bağırdı. Kızım iyice babasından uzaklaştı. Her defasında bu kadar bağırmamasını söyledim çünkü normal bir bağırma değildi. Duvarları yumruklardı kızımın bacağına vururdu araya girerdim hep daha fazlasına engel olmak için. Bu sefer bana da bağırırdı.
Ayrıca çok bencil biriydi. Bana hiç iltifat etmezdi. İltifatı geçtim sürekli eleştirir dalga geçerdi. Eve geldiğinde naber şişko derdi mesela. Bu arada 62 kiloyum ve fiziğim de gayet düzgündür
Maddi olarak da baskı altındaydım maaşımı alıyordu bana harçlık veriyordu. Haftalık 150 tl ve bunun hesabını soruyordu. Şaka gibi geliyor şuan nasıl tahammül etmişim diyorum. Sürekli ailemden para istemem için baskı yapıyordu. Araba alcaz para iste, çocuğun okulu için para iste. Bir gün iç çamaşırı alacağım kartımı istedim annen alsın dedi.
Son bir sene bu evliliği tamamen kafamda bitirmiştim. Sevgim de saygım da tamamen bitmişti artık. Günlerim pişmanlık içinde ağlayarak geçiyordu. Karar verdim yazın aileme her şeyi anlatıp ayrılacaktım. Bir gece yine kendimi bana değersiz hissettirdiği an dayanamayıp ayrılmak istediğimi söyledim. Tabi kolay olmadı. Her zamanki gibi bir çok sorun çıkardı ama ben kararlı davrandım. 6 ayın sonunda resmen boşandım. İyi ki boşandım. O kadar hafifledim ki. Kendime olan özgüvenim geri geldi. Uzun oldu hakkınızı helal edin
Tebrik ederim. İnşallah yeni hayatınızda çok mutlu olursunuz.Buraya içimi dökmek için geldim sevgili hanımlar
Eşimle üniversite yıllarından tanışıyorduk. Ancak sevgili olmamız üniversite bittikten 2 yıl sonra oldu. Kendisi çok yakışıklı biriydi. Sanırım bu yüzden çok etkilendim ve 1 yıl içinde evlendik. İkimiz de İzmirliyiz fakat onun işi nedeniyle evlendikten sonra İstanbul'da yaşamaya başladık. Bu arada ben de öğretmenim.
İlk şokumu balayında yaşadım. Lüks bir otele gitmiştik ne hayallerim vardı balayı için. İlk gece tam bir fiyaskoydu. Sadece 10 dk süren bir birliktelik yaşadık. Hiçbir ön sevişme, temas yok. Öpüşmemiz bile doğru düzgün değildi. Otele gelen iki arkadaş gibi tatilimizi tamamladık. Bana kendimi hiç özel hissettirmedi. İlk zamanlar çekingen olabileceğini ve bunu zamanla aşabileceğimizi düşündüm.
Zaman geçtikçe değişen bir şey olmadı. Ben o gelecek diye süslenip onu beklerdim. O eve gelir gelmez bugün evde ne yaptın diye sorardı. (Temizlik anlamında) Yaptığım temizliği kontrol eder bir bahane bulup beni eleştirirdi. Bu yemek konusunda da böyleydi. Yaptığım her yemeğe bir kusur bulurdu.
Akşamları da yanına gittiğimde beni reddederdi. Bahanesi de yorgunmuş! Israr ettiğimde beni suçlardı. Ben çok istekliymişim, nasıl bir kadınmışım, o böyle kadınları sevmezmiş vs. Bir sabah uyanıp sabahlığımı giyip kahvaltı hazırladım. Bu ne hal üzerine doğru düzgün bir şeyler giy diyerek beni azarladı. O günden sonra sabahlık giymedim. Akşamları da gecelik, fantezi iç çamaşırı giymemi istemezdi. Ne gerek varmış zaten şimdi çıkaracakmışım?
6.5 yıllık evliliğimde neredeyse aldığım bütün çamaşırların etiketi üzerinde duruyordu.
Sabah uyandırmak için öptüğümde kızardı. Yatakta ayağım ayağına değse ittirirdi çek şu ayağını diyerek. Yaptığımız seksler 10 dk bile sürmezdi. Süre tutardım çoğu zaman 3 dkydı. Bir gün okuldaki evli arkadaşlarla cinsellikten konu açıldı. Sen yeni evlisin ne kadar sürüyor diye sordular utanıp 3-5 dk diyemedim. 20 dk dedim uzun olduğunu düşünerek. 7 yıllık evli arkadaşım gülerek 20 mi? Bizim ön sevişmemiz bile 20 dkdan uzun sürüyor dedi. O an bizde bir tuhaflık olduğuna emin oldum.
3. Ayımızda artık ben dayanamadım ve bu evlilikten beklentimin bu olmadığını hayal kırıklığına uğradığımı söyledim. Aramızda tartışma çıktı. Sinirlenip boğazımı sıktı. Boğazım morardı okula fular takarak gittim.
Seks bir yana yaptığım hiçbir şey beğenilmiyordu. Sürekli eleştiriliyordum. Dışarda bile iki arkadaş gibiydik. Yanağımdan bile öpmez ben öpmeye kalksam kızar iteklerdi.
Bu evliliğin biteceğine emindim ama sevgim daha bitmemişti. Üzerine bir de düzgün korunmadığımız için hamile kaldım. Aldırmaya da kıyamadım. (İyi ki böyle bir hata yapmamışım)
Hamilelik, doğum, lohusalık derken zaman bir şekilde geçti. Ancak sorumluluk ve iş yüküm daha da arttı. Kendisi hiçbir şekilde bana yardım etmezdi zaten. Çocuk olunca da durum değişmedi. Bir kez bile gece uyandığını bilmem. Bu arada ben çalışma hayatına devam ettim çocuğa annemler baktı.
Çocuğuna karşı da ilgisiz bir baba oldu. Yarım saat oyun oynasa azarlayacak bir şey bulup çocuğu ağlatırdı. Kızımda bebekken (2 yaşına kadar sürdü) besin alerjisi vardı bu yüzden karın ağrısı olurdu ve geceleri çok ağlardı. Bir kez bile uyanıp yardımcı olmadı. Uyansa bile ya salona yatmaya gitti ya da çocuğa neden ağlıyorsun diye bağırdı. Kızım iyice babasından uzaklaştı. Her defasında bu kadar bağırmamasını söyledim çünkü normal bir bağırma değildi. Duvarları yumruklardı kızımın bacağına vururdu araya girerdim hep daha fazlasına engel olmak için. Bu sefer bana da bağırırdı.
Ayrıca çok bencil biriydi. Bana hiç iltifat etmezdi. İltifatı geçtim sürekli eleştirir dalga geçerdi. Eve geldiğinde naber şişko derdi mesela. Bu arada 62 kiloyum ve fiziğim de gayet düzgündür
Maddi olarak da baskı altındaydım maaşımı alıyordu bana harçlık veriyordu. Haftalık 150 tl ve bunun hesabını soruyordu. Şaka gibi geliyor şuan nasıl tahammül etmişim diyorum. Sürekli ailemden para istemem için baskı yapıyordu. Araba alcaz para iste, çocuğun okulu için para iste. Bir gün iç çamaşırı alacağım kartımı istedim annen alsın dedi.
Son bir sene bu evliliği tamamen kafamda bitirmiştim. Sevgim de saygım da tamamen bitmişti artık. Günlerim pişmanlık içinde ağlayarak geçiyordu. Karar verdim yazın aileme her şeyi anlatıp ayrılacaktım. Bir gece yine kendimi bana değersiz hissettirdiği an dayanamayıp ayrılmak istediğimi söyledim. Tabi kolay olmadı. Her zamanki gibi bir çok sorun çıkardı ama ben kararlı davrandım. 6 ayın sonunda resmen boşandım. İyi ki boşandım. O kadar hafifledim ki. Kendime olan özgüvenim geri geldi. Uzun oldu hakkınızı helal edin
Ben de bilmiyorum inanın. Kendimi büyük bir çıkmazın içinde görüyordum. Hiçbir şey için cesaretim yoktu. Psikolojik destek almam gerekiyordu kesinlikle.
O eve geleceği zaman stres oluyordum. Eve girince önce bütün odaları tek tek gezerdi. Kusurları bulurdu. Yok perde neden kapalı değil, kırlentler düzeltilmemiş, halının altını süpürmemiş miyim... Ve biz daha yeni evliydik bunları yaptığında. Ben beklerdim ki konuşalım, günümüzün nasıl geçtiğinden bahsedelim, öpüşelim koklasalim normal yeni evli çiftler gibiBu nedir yaa,korku filmi gibi gerçekten..hele ki bugün ne yaptın diye kontrol etmesi
