- 18 Nisan 2015
- 2.245
- 6.063
Çok üzüldüm.
Konu hakkında yardım edebileceğim tek cümle,Allahım yardımcınız olsun inşallah.
Takipteyim...
Çok teşekkür ediyorum. Amin, hepimizin yardımcısı olsun.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Çok üzüldüm.
Konu hakkında yardım edebileceğim tek cümle,Allahım yardımcınız olsun inşallah.
Takipteyim...
Valla şunu diyim çalışma hayatında ne kadar susarsan hakkını aramazsan o kadar üstüne geliniyor ezildikçe eziliyosun en son yıldırıp pes ettiriyolar zaten.Dişini göstermek gerek bazen sus sus nereye kadar.
Kesinlikle kötüye kullanmak olmaz ki kaldı ki siz avukatlık talep etmeyeceksiniz. Ailesine sizin çocuğunu okul değiştirmişken bu çocuğun okulda olması haksızlık üstelik bize yaptıkları da var ben bu haksızlığa göz yumamam deyin bence onlar da yardımcı olurlar olmasalar bile elinizde ki kanıtları kullanın. Bir eğitimci olarak böyle olaylar karşısında asla taviz vermemelisiniz. Peşini bırakmayın lütfen bu çocuk ileride topluma karışacak bence çocukta ve onun bu çirkin tutumlarına göz yuman ailede ders almalı.Darp edilen çocuğun babası avukat zaten. Onunla görüşmeyi düşündüm ama veli-öğretmen ilişkisini kötüye kullanmak olur mu, sanki faydalanmaya çalışıyormuşum gibi görünür mü emin olamadım.
bu türden çocukları psikiyatriste yönlendirip ilaç başlamak lazım olmaz demeyin dürtü bozukluğu gibi düşünün.tabii ailesine düşer işin bu tarafıBu olaydan sonra konuşacak bir şeyim yok açıkçası. Ama öncesinde evet defalarca konuştum. Korkudan ziyade sevgiyle yaklaşmaya çalıştım her seferinde.
Bir avukata başvurmanızı tavsiye ederim, bir öğretmen olarak muhakkak haklarınız vardır.
Kaldı ki ortada bir "istismar" suçu var.
Eğer müdüriyette buna göz yumuyorsa, onlar da bu suça ortaklar.
Hakkınızı aramadan istifa etmeniz bence doğru birşey değil.
Ben olsam hangi yollardan, nasıl hakkımı ararım araştırırdım.
Konuda bilgi sahibi değilim, fakat çalışma arkadaşlarınız da geniş mideliymiş.
Buna şaşırdım.
eğer sizler birbirinize destek vermeyecekseniz kim kime destek verecek?
Hayret içerisinde kaldım.
Benim de 1 oğlum var, 2. si yolda, rabbim hayırlı yazgılar yazsın.
Ama böyle bir evlada sahip olmak utanç verici birşey.
Malesef ki gelecek nesillerde bizi bu ve buna benzer çocuklar çok bekliyor...
Istifa etmezdim ben olsam.
Dava acardim cocuga.
Kendime yeni bir okul bakardim kimseye haber vermeden anlasmami imzalardim.
Ancak hangi özel olursa olsun öğretmenin yaninda degil ogrencinin yaninda olacaktir.
Arkadaşlar merhaba.
Bir kolejde çalışıyorum. Daha doğrusu çalışıyordum. Bir öğrencimiz vardı, kendini bilmez, saygısız bir çocuk. Sınavlarda kopya çekemediği için bile "ben buraya para veriyorum, bir de ders mi çalışacağım" diyen, derslerde seviyesizlikler yapan bir öğrenci. Bunun yanında iki senedir okulumuzda ve defalarca uyarı, uzaklaştırma dahi alsa düzelmeyen bir çocuk.
Okulun açıldığı hafta sınıf arkadaşını hastanelik edene kadar dövdüğü için okuldan atıldı. Mağdur edilen öğrencinin ailesi çocuklarını okuldan aldığı gibi bir de dava süreci başlattı haklı olarak.
Neyse, bu çocuk okuldan atıldığı zaman öğretmenlere ipe sapa gelmez şeyler yazmaya başladı. Hakaretler, küfürler vs. Numaraları nereden buluyor derseniz de, ne yazık ki okulun bir politikası olarak ödev duyuruları Whatsapp gruplarından yapılıyordu. Numaramı vermek istemiyorum deme şansınız yoktu.
Bu hakaretler bana da ulaştı tabi. Bir hafta sonra bir sabah baktım ki bu öğrenci okulda. Üstünde formasıyla. Ne olmuş, nasıl olmuşsa çocuk okula dönmüş. Okulumuzun tarihinde okuldan atılan öğrenci yokmuş ve olmamalıymış. Diğer öğretmen arkadaşlarımın da bu olaya tepki göstermesini bekliyordum fakat öyle olmadı. Kimse itiraz etmedi. Ben sesimi çıkarttım ve "idare et hocam" dendi.
İki gün sonra başka bir öğrencim "hocam size bir şey göstermek istiyorum" diyerek geldi yanıma. Ekran görüntüleri varmış telefonunda. Ders saatleri içinde telefonlarını topladığımız için öğle arası gösterdi bana.
Okuldan atılan öğrenci Facebook sayfasında bu Whatsapp konuşmalarını paylaşıyor. "Bakın nasıl da yola getirdim şerefsizleri" gibi ve daha ağır hakaretler var fotoların başlıklarında.
Bana ve başka bir kadın arkadaşıma yazdığı mesajın fotoğraflarının altında çok çirkin konuşmalar dönüyor. Arkadaşları "bunlar nasıl hoca, bizde gelelim bir gün, özel ders de veriyor mu, numarasını versene, off amma da bilmem ne, yeni evli, kocası ne şanslı, boydan da resmini atsana" gibi yorumlar dönüyor. Okulun sayfasındaki fotoğraflarımız alınıp burada paylaşılıyor. O fotoğraflarda da aynı abazan muhabbeti devam ediyor. Yorumlarda açık bir şekilde numaramız yazılıyor. O sırada telefonuma gelen mesajlar ve aramalar benim için anlam kazanıyor. Dile getirilen eril hakaretler beynimde yankılanıyor. Midem bulanıyor. Ve iki saat sonra o sınıfa derse girmem gerekiyor.
Önce kendi müdürüme gidiyorum ve o derse girmek istemediğimi söylüyorum. Olmaz öyle şey diyor. Bu sefer yönetim binasına gidiyorum. İlkokul, ana sınıfı, lise, orta okul vs. hepsinin sahibi olan kişiye gidiyorum. Tek tek yazışmaları gösteriyorum. Bu öğrenciyi aldınız geri ama bu koşullar altında nasıl devam edilecek? diyorum. Siz şimdi okula dönün, biz sizi çağıracağız diyorlar. Diğer kadın arkadaşıma anlatıyorum bu arada durumu ben de. O da sinirleniyor fakat "beni karıştırma bu işe" diyor bana.
Dersimin ortasında çağrılıyorum yönetim tarafından. Gidiyorum. "Bu sene idare et, çocuk bu okuldan mezun olsun, nasılsa son senesi" deniyor bana. Ben de bu koşullar altında bu öğrenciye ders vermeyeceğimi, edilen küfürler ve hakaretler için hukuki süreç başlatacağımı söylüyorum.
Bir hafta rapor aldım bu olaylar sonrasında. Pazartesi günü okula gidip istifamı vermeyi düşünüyorum. Bu koşullar altında tazminat ödemem gerekir mi? Sözleşmede öyle bir madde var. Okulun yaklaşımı değişmeyecek çünkü öğretmenine saygı duyan bir okul değil. Kanunlara göre vermek zorunda olduğu ücreti bile sonrasına elden almaya çalışan insanlar. Öğrencinin babasının inşaat şirketi var ve okulun yapımı devam eden yeni kampüsü bu şirket tarafından yapılıyormuş. Bu nedenle çocukla bağlarını kopartmıyorlar.
Manas Destanı gibi oldu farkındayım ama günlerdir sinirim bozuk, aşırı tepki veriyorum belki ama bu şartlarda okula dönmek istemiyorum. Sadece bu durumdan ötürü tazminat ödemek istemiyorum hatta evlilik yüzünden ayrılıyorum deyip tazminat bile alasım var, o kadar kızgınım ki. Siz olsanız ne düşünür, ne yaparsınız?