işten ve çalışmaktan korkuyorum... endişelerim var.

bence boyle dusunme evde oturmak bır ıse yaramıyor gıbı hıssetmek daha mı guzel sence ben lıse mezunuyum ıs arıyorum bulamıyorum aöf bıtse unı mezunu olsam dıyorum hep eger aradıgım gıbı bır ıs bulamassam kasıyerlık yapıcam anca istemek basarmanın yarısı çalışma yerın ıyı bır yer olursa ordada cok ıyı arkadaslıkların olabılır kendı paranı kazanıp harcamak da ayrı bır haz guzel haberler verırsın ınsallah yaptıgın ısıı keyıfle yaparsan zaman nasıl gectı anlamassın eger sevmedıgın bır ısı yaparsan cok bunalrsın ben kasıyerlık yaparken 12 saat gecmek bılmezdı umarım ııı bır ıs bulurum bende

korkuların endişelerin çok normal. evet okumak öğrenci olmak gibisi yok ama en önemlisi evde boşa vakit öldürmek bence daha korkunç. hayatın düzene girecek kendi ayaklarının üstünde duracaksın bağımsızlığını kazanıyorsun yavaş yavaş bunları düşün canım.
iş bulmakta herkesın zorlandıgı bır donemde işe başlıyorsun çok şanslısın
herşey gönlünce olsun

elbette çalışma hayatı ile öğrencilik hayatı aynı değil... öğrencilikte istediğin zaman derse girmezsin ama öğrenciyken para kazanamazsın değil mi :)

çalışma düzenine alışabilirsin bence... her sabah erken kalkmaya da alışırsın...

işten çıktıktan sonra zaman sana kalıyor... istediğin gibi değerlendir ; istediğin gibi sosyal hayatın olsun...

bundan 4 sene önce filan yani gençken ve de çalışıyorken hayat benim için gece 4lerde bitiyordu... ertesi gün de gayet dinç ve aktif olarak işe gelebiliyordum... ona alışmıştım...

yani sen alışana kadar zorluğu :)

bir de şu vardır unutma ; hiçbir iş - patron - müdür ya da iş arkadaşları mükemmel değil... o yüzden işinden memnun olmazsan bunları düşünerek hareket et...

insanın iş tecrübesi olmadan evvel bu tür korkular duyması çok normaldir..yeni bir iş çevresi,öğreniceklerin,artı bunun yanında sorumluluk alıcak olman ...ama çalışmaya başladığın zamanda,hele kii o aldığın ilk maaşın tadı çok güzel bir duygudur..ben çalıştım ve emeğimin karşılığını da aldım diyorsun..elde ettiğin parayla hem kendine hem ailen faydan oluyor..iş çıkışı herkesin sevdiği bişeyi eve götürüp paylaşmak gibisi var mıı! heleki kendi paranla..iş hayataı zor,her bakımdan..herkes yakınır,sızlar,ağlar...ama çalışmadan da olmaz..bana söylediklerin biraz rahat geldi,yani sen alışmışsın rahata gibi..nasılsa olsa şimdiye kadar okumuşsun,karnın tok,bir sorumluluk almamışsın,o yüzden ne gerek var ki çalışayım diye düşünüyorsun,sıkıntıya katlanmak zor geliyor..çevrene bir bakarsan canım,zorunda olduğu için çalışan o kadar çok kişi varkiii...inan şuan istediğim işi yapacak olsam deli gibi çalışırdım ..ilerde ayakalrının üzerinde durmak için,kimseye muhtaç olmamak için çalışmak çok önemli..insan eşine bile muhtaç olmamalı...o yüzden görüşmene sıkı bir şekilde çalış ve yapabilceğinin en iyisini yap..

Tatlım aynı durumdaymışız ben yazın kafa yapımı değiştirene kadar tabi ki ömür boyu baba parası yiyemem derdim ama herşeye rağmen çalışmayıda hiç düşünmüyordum hatta evlenirim çalışmam diyordum çünkü ailemin durumu oldukça iyiydi halada iyi çalışmasam bir kaç evi kiraya verir her şekilde ayakta dururum diyordum ama zaman geçtikçe sıkılmaya başladım kendimi hiç bir işe yaramıyor devamlı tüketiyor gibi görüyordum hiç çalışmadım bugüne kadar hiç ihtiyaçta duymadım el bebek gül bebek büyüdüm çünkü ama şuan deli gibi dua ediyorum. Birde şunu söyliyim ben normalde kumaş pantolon gömlek tarzı giyinmem hiç ne de olsa çalışmıyorum ama görüşmeye çağırıldığım gün deli gibi kumaş pantolon gömlekler vs aldım ve ertesi gün topuklu ayakabılarım o kıyafetim üstümdeyken nasıl kendime güvenip arttı görüşmede nasıl özgüvenliydim bunu tatmalısın sonra çalışmak isteyeceğine eminim.