Merhaba, ben 22 yaşındayım, hacettepe çocuk gelişimi 4. sınıf öğrencisiyim. Bu yaz, yaz okuluna kalmıştım. Haftada 2 gün okulum olduğu için, hem de para kazanmak için işe girdim. Dersane için kayıt alıyoruz, akşamları part-time. Sekreter kızlar gündüz velileri arıyor ve akşam eğitim danışmanı arkadaşlar sizinle görüşmek istiyor diyorlar ve kabul edenlerin evlerine gidiyoruz, dersaneyi anlatıyoruz. Aldığımız kayıtlardan da prim alıyoruz. Ben kendi arabamla çalışıyordum. Patronum 28 yaşlarında bir bey, bugüne kadar hiçbir kötülüğünü görmedim aksine bana hep iyi davrandı. Kendi arabasından navigasyon çıkarıp verdi ben evleri bulamıyorum diye vs... Böyle böyle 2 ay geçti ve benim okulum açıldı, dersler de başladı ama ben hem iş ortamını sevdiğimden hem de iyi para kazandığım için işi bırakmak istemedim ve devam ediyordum. Söylediğim gibi patronumla aramda en ufak bir sorun bile olmadı bugüne kadar, maaşımı falan ödedi zamanında. Ve bana hep iyi davranmıştı ta ki düne kadar.
2 gün öncesi için 4 randevum vardı. Teki 19.30 daydı, randevulara gitmeden önce dersanede toplanıyoruz, ordan herkes randevularına geçiyor. 18.30 da çıktım dersaneden, gideceğim yer yakın olduğu için 19.00 da ilk gireceğim evin önündeydim. Aşağıdan zile bastım kimse açmadı, 3 kere falan bastım, sonra belki 19.30 da gelirler diye arabada bekledim. 19.35 te tekrar gittim bu sırada apartmandan birileri çıktı ben de apartman içine girdim ve dairenin kapısının ziline de bastım, ev numaralarını da aradım kimse açmadı. Sonra diğer 2 randevuma girdim, onlarla görüştüm, sonuncuya da yetişemedim çok geç olmuştu. Akşam da müdürü arayıp (patronun yakın bir arkadaşı) 2 eve giremediğimi birinin evde olmadığını birine de yetişemediğimi belirttim. Onları yarın bi tekrar arasınlar da belki yeniden randevu alınır onlardan dedim, tamam dedi.
Ertesi akşam yani dün okuldan çıktım dersaneye gitmek üzere arabaya binmiştim, patronum aradı. Bana sinirli sinirli 4 randevun varmış 2sine gitmemişsin dedi. Ben de durumu izah ettim tamam dedi kapattı, 5 dakika geçmeden geri aradı. Veliyi aradık, evdeymiş seni beklemiş gitmemişsin dedi sinirli sinirli. Ben o mahalledeydim zaten neden uğramıyım ki dedim, neyse ben dersanedeyim gelince konuşuruz dedi kapattı. Gittiğimdeyse, randevulara gitmiyomuşsun?, dedi yine durumu izah ettim ama çok moralim bozuldu. Onların olduğu yerde oturmadım, müdürün yanına geçtim oturdum, patronla bi daha da konuşmadım.
Dün akşam yine kayıda çıktım ama işim bitip eve geldiğimde tekrar düşündüm ve resmen yalancılıkla suçlanmış olduğumu düşündüm ve bunu hazmedemedim. Bunu hak edecek bir şey yapmamıştım belki veli yalan söylemişti belki bi yanlış anlaşılma olmuştu ama patronum, elamanını tutacağı yerde direkt beni yalancılıkla itham etti. Dün akşam çok ağladım ve ağlarken konuşamayacağım için müdüre (patronun arkadaşı) bana güvenmeyen bi patronun yanında çalışamacağımı ve işten ayrıldığımı mesajla belirttim. Benim sana güvenim yetmiyor galiba, yazmış ben de cevap vermedim. Bir yanım da 1 sene sonra mezunsun kendi işini yapacaksın boşver diyor ama gerçekten çok üzgünüm bu duruma düştüğüm için. Bugünse müdür hala arıyor, gel konuşalım diyor. Aslında müdür yerine patronumu arayıp ona kırgın olduğumu ve işten ayrıldığımı belirmem gerek biliyorum ama sesini bile duymak istemiyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum.
Sence de haklı mıyım, çok mu abartıyorum, sen benim yerimde olsan ne yapardın?
2 gün öncesi için 4 randevum vardı. Teki 19.30 daydı, randevulara gitmeden önce dersanede toplanıyoruz, ordan herkes randevularına geçiyor. 18.30 da çıktım dersaneden, gideceğim yer yakın olduğu için 19.00 da ilk gireceğim evin önündeydim. Aşağıdan zile bastım kimse açmadı, 3 kere falan bastım, sonra belki 19.30 da gelirler diye arabada bekledim. 19.35 te tekrar gittim bu sırada apartmandan birileri çıktı ben de apartman içine girdim ve dairenin kapısının ziline de bastım, ev numaralarını da aradım kimse açmadı. Sonra diğer 2 randevuma girdim, onlarla görüştüm, sonuncuya da yetişemedim çok geç olmuştu. Akşam da müdürü arayıp (patronun yakın bir arkadaşı) 2 eve giremediğimi birinin evde olmadığını birine de yetişemediğimi belirttim. Onları yarın bi tekrar arasınlar da belki yeniden randevu alınır onlardan dedim, tamam dedi.
Ertesi akşam yani dün okuldan çıktım dersaneye gitmek üzere arabaya binmiştim, patronum aradı. Bana sinirli sinirli 4 randevun varmış 2sine gitmemişsin dedi. Ben de durumu izah ettim tamam dedi kapattı, 5 dakika geçmeden geri aradı. Veliyi aradık, evdeymiş seni beklemiş gitmemişsin dedi sinirli sinirli. Ben o mahalledeydim zaten neden uğramıyım ki dedim, neyse ben dersanedeyim gelince konuşuruz dedi kapattı. Gittiğimdeyse, randevulara gitmiyomuşsun?, dedi yine durumu izah ettim ama çok moralim bozuldu. Onların olduğu yerde oturmadım, müdürün yanına geçtim oturdum, patronla bi daha da konuşmadım.
Dün akşam yine kayıda çıktım ama işim bitip eve geldiğimde tekrar düşündüm ve resmen yalancılıkla suçlanmış olduğumu düşündüm ve bunu hazmedemedim. Bunu hak edecek bir şey yapmamıştım belki veli yalan söylemişti belki bi yanlış anlaşılma olmuştu ama patronum, elamanını tutacağı yerde direkt beni yalancılıkla itham etti. Dün akşam çok ağladım ve ağlarken konuşamayacağım için müdüre (patronun arkadaşı) bana güvenmeyen bi patronun yanında çalışamacağımı ve işten ayrıldığımı mesajla belirttim. Benim sana güvenim yetmiyor galiba, yazmış ben de cevap vermedim. Bir yanım da 1 sene sonra mezunsun kendi işini yapacaksın boşver diyor ama gerçekten çok üzgünüm bu duruma düştüğüm için. Bugünse müdür hala arıyor, gel konuşalım diyor. Aslında müdür yerine patronumu arayıp ona kırgın olduğumu ve işten ayrıldığımı belirmem gerek biliyorum ama sesini bile duymak istemiyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum.
Sence de haklı mıyım, çok mu abartıyorum, sen benim yerimde olsan ne yapardın? Son düzenleme:
diip o ayrı
